Kortsluiting

Thuis liep hij regelrecht door naar de keuken, waar Maria
in een roze plastic bak iets onduidelijks stond te wassen.
'Ik ben gister van school getrapt,' zei hij bij wijze van
begroeting. 'Maar ik pik het niet. Ik wil terug.'
Ze barstte in lachen uit. Verbaasd keek hij toe hoe ze een
schuimhand afveegde aan haar spijkerbroek en er daarna
mee over haar ogen wreef. Haar mond vertrok.
'0, Daniël, ik heb zo in de rats gezeten.'
'Je wist het!'
'Vanmorgen pas. De school belde. Waar je bleef. De
administratie had geen ziekmelding ontvangen.'
'Ziekmelding?'
'Ja. Als je niet op school verschijnt en ze horen niks, dan
gaan ze informeren. Ze zijn nogal streng op spijbelen.'
'Ik spijbelde niet. Ik ben eraf getrapt, zeg ik toch.'
Ze schudde haar hoofd. 'Ie bent uit de les verwijderd,
zoals dat heet. Ik heb mevrouw Dils gesproken.'
'Uit de ... Dat mens zei dat ik kon opdonderen!'
'Precies.' Ze lachte nog steeds, hoewel het niet erg op
lachen leek. 'Maar dat was pas nadat jij haar onder andere
voor takkewijf had uitgemaakt.'
Had hij dat gezegd? 'Is ze ook!'
'En nadat je je boek voor haar voeten had neergesmeten
en haar vertelde wat ze er wat jou betreft mee mocht doen.'
Ze sloeg een arm om hem heen. Hij liet het toe omdat hij
te verbluft was om te protesteren. 'Waar heb je gezeten? Ik
was zo bang dat je ... Kom, we gaan theedrinken.'
Ze liet hem los, vulde de ketel onder de kraan en zette
hem op het gas.
'Beetje rondgelopen. In de bibliotheek geweest. Ik heb
een boek gelezen.'
Hij hoorde zelf dat het klonk alsof hij zijn eerste parac1iutesprong
had gemaakt.
Mat ja hoorde het ook. Ze draaide zich om en keek hem
aan met iets gretigs in haar blik. 'Mooi boek?'
71