Kortsluiting

'Laat dat,' zei Marja die langs kwam met een blad vol
kopjes. 'Een koud huis is niet gezellig.'
'Het is hier om te stikken,' zei Marieke. 'Heb jij het niet
warm, Pim?'
'Huh?'
'Of jij het niet snoeiheet hebt.'
Haar broertje schudde zijn hoofd.
'Lekker juist.' Hij verdiepte zich weer in zijn boek.
'Waar gaat het over, je boek?'
'Nergens over.' Pim had er een hekel aan gestoord te
worden terwijl hij las. In de praktijk betekende dat, dat je
hem zelden of nooit kon storen.
'Kan ik het ook lezen?'
'D'r staan letters in,' zei Pim ontoeschietelijk.
Marieke zuchtte.
'Of het niet te kinderachtig voor me is.'
Pim haalde zijn schouders op.
"t Is een C-boek.'
Ze snoof.
'Wat doe jij met een C-boek? Snotveter.'
'Marieke,' verzocht haar moeder.
'Er zitten vast seks-scènes in,' mompelde Marieke.
Pirn wees op zijn voorhoofd. 'Het is een oorlogsboek.'
'Nou en? Dacht je dat ze in de oorlog niet. . .'
'Marieke!'
Marieke ging voor het raam staan en aaide Lorre, die in
de vensterbank lag. Ze stopte haar handen in haar zakken
en peuterde een bestoft dropje los uit de naad. Ze hield het .
Pirn voor.
'Ruilen voor je boek?'
Zonder te antwoorden schudde hij zijn hoofd.
'Koffie?' vroeg Marja.
'Moeten we niet wachten tot ze er zijn?' zei Marieke. 'Je
hoort niet te beginnen voor je visite er is.'
7