Kortsluiting

9
De dag was zo goed begonnen.
Weliswaar had Marieke hem aan het ontbijt opnieuw
genegeerd en liep ze op weg naar school weer zo'n twintig
meter voor hem, maar daar stond tegenover dat hij in zijn
huiswerk weinig fouten bleek te hebben.
Marja had het hem zelf laten maken, alleen nog uitleg
gevend als hij iets werkelijk niet begreep.
In de pauze was Richard op hem afgekomen: 'Ga je mee,
Daniël, een sjekkie roken achter het fietsenhok?'
Twee van de andere jongens hadden hem afwachtend
aangekeken, en hij begreep dat het een soort test was.
Roken was verboden, overal hingen bordjes, maar wat
het zwaarst was, moest het zwaarst wegen, en gelukkig had
hij zijn shag overgeheveld naar zijn nieuwe jack.
Achter het fietsenhok stonden meer jongens, een paar
meisjes ook, rokend met snelle halen, de sigaret verborgen in
de holte van hun hand. Lichtelijk overdreven, vond Daniël.
Richard opende het gesprek. Blijkbaar fungeerde hij
zo'n beetje als aanvoerder.
'Vaak verhuisd?'
'Nogal.'
'Verschillende steden ook?'
'Ook dat.'
Daniël stopte zijn shag terug in zijn zak.
'Maar dan moet je toch evengoed gewoon naar school?'
vroeg de jongen die Rob heette. Hij knipperde heftig met
zijn oogleden, alsof hij last had van de wind.
'Niet als ze niet weten dat je bestaat,' zei Daniël, herhalend
wat hij tegen Pim had gezegd.