Kortsluiting

7
Op weg naar school probeerde Daniël zijn maag de baas te
blijven. In zijn zak zat de knikker. Na het ontbijt had Pim
hem in de gang aan zijn mouw getrokken: 'Je vergeet je
knikker toch niet?'
Voor hem uit liep Marieke.
Ze droeg ook een rugzak, een rode, beplakt met stickers
en volgeschreven met viltstiftkreten. Zij droeg hem niet op
haar rug maar over haar schouder, en de flap hing los.
Daniël bleef staan. Hij maakte de flap van zijn eigen
rugzak los en haakte een riem over zijn schouder. Marieke
verdween om de hoek. Ze had niet een keer omgekeken,
hoewel ze moest weten dat hij achter haar liep.
De school was niet gekrompen sinds de vorige dag, en het
plein was nu een zee van spijkerblauw. Daniël bewoog zich
omzichtig voort aan de rand van de branding. Welk lokaal
moest hij hebben? Hij verhing zich liever dan het aan Gert
Bovenkamp te vragen.
Achter hem schreeuwde iemand: 'Heb je 't eerste uur?'
'Wiskunde!'
Hij draaide zich om. Een meisje, donker, kortgeknipt,
een jaar of dertien.
'Zit jij toevallig in I-C?'
Ze knikte.
'In welk lokaal is ... wordt wiskunde gegeven?'
'Voor ons in lokaal 13. ' Ze bekeek hem van hoofd tot
voeten.
'Ben je nieuw?'