Kortsluiting

Hij stroopte zijn spijkerbroek af en bekeek nadenkend
zijn sokken. Drie dagen was toch wel het maximum wat je
van sokken kon verlangen. Gezien de stapel die Marja voor
hem had aangeschaft, trokken ze hier waarschijnlijk elke
dag schone aan. Ondergoed ook, natuurlijk.
Even later hurkte hij bij de stereo-installatie, de nieuwe
spijkerbroek krakend in zijn knieholten.
Van beneden drongen Buitklanken . door. Daniël koos
een popstation en draaide de volumeknop ver terug. Op
sokken liep hij door de kamer, het tapijt zacht en warm
onder zijn voeten. Hij borg de overige spullen netjes in de
kast, rolde zijn vuile kleren op en legde ze naast de deur.
Daarna schikte hij de schriften op een stapeltje op het bu­
reau, de pennen ernaast. Passer en driehoek verdwenen in
de la. Hij ging op de stoel zitten en knipte de lamp aan.
Langzaam trok hij het kladblok naar zich toe.
Lieve Rosy
Waar ik nou hen {OU je niet geloven als je het {ag. Ook niet hoe
ik eruit {ie. Ik heb een donkerblauwe trui aan van lamrwol, en
een overhemd. Ik heb een kamer voor mij alleen. De deur kan
op slot. Het is een {olderkamer, de trap naar boven is smal en
donker. Maar dat geeft niet, er ?Jt boven en beneden een licht­
knopje . Weet je nog hoe bang ik vroeger was als ik in het donker
naar beneden moest? Dan tong je liedjes voor me om me te
troosten. (Dat was toen we bij Mick woonden) Er is een bad en
in de tuin staat een appelboom, {o een die je op tekeningen in
sprookjeSboeken {iet. Hij moet heel oud tijn, de stam is welto
dik als jouw middel. Al is dat voor een middel niet erg dik.
Overmorgen moet ik naar school. Dan krijg ik Frans en
Engels en wiskunde. Ik heb een passer gekregen en iets wat een
geodriehoek heet. Het tal vreemd {ijn om weer naar een echte
school te gaan maar ik ben wel van plan mijn best te doen. Ze
praten hier over allerlei dingen waar ik de helft niet van snap.
23