Kortsluiting

More documents

Recommendations

Info

27 Op het stationsplein bleef hij even staan, snuivend als een hond die een oud spoor gaat volgen; benzine, de vette walm van bakolie, een vleug van rozen uit de bloemenstal verderop. Het had geregend, het plein lag er druilerig bij. Het asfalt glom, en her en der lagen plassen. Een tram kwam tingelend om de bocht, mensen haastten zich langs hem heen. Tegen de stationsmuur leunde een oude man met een banjo, in zijn mansbakje stond een laagje water. Daniël nam zijn tas in zijn andere hand en begon het plein over te steken. De stad omhulde hem als een vertrouwde jas, en het verwachtingsvolle gevoel van die ochtend keerde terug. Alles zou in orde komen. Dit was thuis, hier hoorde hij. En natuurlijk zou Rosy blij zijn hem te zien. Zonder aarzelen liep hij door de bekende straten, glipte een steegje in om een stuk af te snijden, ontweek op het nippertje een bromfietser die door rood licht reed. De jongen keek om. 'Ken je niet uitkijke, eikel!' Daniël stak tevreden zijn middelvinger op. De straat was smaller dan hij zich herinnerde, de huizen vervelozer. Twee panden waren dichtgetimmerd, de Chinees die u thuisbezorgde was verdwenen. Ervoor in de plaats was een videotheek gekomen. Het café bestond nog. Dezelfde · gordijntjes op halve hoogte, de kozijnen nog steeds in die vuilbruine kleur. Het enige nieuwe was de 179
naam. 'Mick's Place' stond er in witte letters op de ruiten. Daniëls hart begon sneller te slaan. Vroeger heette het 'Theo's PI ace' . Hij stak de straat over en duwde de deur open. Mick stond achter de bar glazen te spoelen. Zijn haar was nog lang, maar hij droeg het nu in een staartje. Op de kruin begon het dunner te worden. Zijn gezicht was hetzelfde, alleen wat meer gekreukeld. Hij was dikker dan vroeger; een zwart mouwloos hemd spande over zijn maag. Zijn gespierde armen waren nu vanaf de schouder tot de pols getatoeëerd. Daniël liet de deur achter zich dichtvallen en liep naar de bar. 'Wat mag het wezen?' vroeg Mick. Hij had nog maar vijfennegentig cent, maar misschien, als Mick eenmaal wist wie hij was ... 'Een cola.' 'Light of gewoon?' 'Gewoon.' De cola bruiste, het glas werd met een klap voor hem neergezet. 'Twee vijfentwintig.' Daniël keek hem aan. 'Hallo Mick,' zei hij zachtjes. 'Kennen wij mekaar?' 'Daniël.' 'Daniël?' Mick fronste zijn zware wenkbrauwen. Toen brak de herkenning door en hij grijnsde zijn wolvengebit bloot. Op een hoektand glinsterde goud. 'Danny! Krijg nou het lazarus! Danny-boy!' Hij kwam achter de bar vandaan en tot Daniëls verlegenheid sloeg hij zijn blauwe armen om hem heen en zoende hem op beide wangen. 180
Page 2 and 3:
Lieneke Dijkzeul Kortsluiting 2000
Page 4 and 5:
I Hij komt niet, dacht Daniël. Hij
Page 6 and 7:
'Laat dat,' zei Marja die langs kwa
Page 8 and 9:
matglas was geworden. In de wc rook
Page 10 and 11:
J esse gaf weer gas, keek opnieuw i
Page 12 and 13:
3 Wat een miezertje, dacht Marieke.
Page 14 and 15:
In de badkamer zei Marja: 'Raar) he
Page 16 and 17:
ten. De achtertuin was diep maar sm
Page 18 and 19:
'Pim!' Marja schudde waarschuwend h
Page 20 and 21:
In de brugklas kwam hij, had Jesse
Page 22 and 23:
Hij stroopte zijn spijkerbroek af e
Page 24 and 25:
5 's Avonds zat hij op de bank, geu
Page 26 and 27:
Bijna had hij zich omgedraaid, zo g
Page 28 and 29:
'Ja. Bedankt.' Marieke ging languit
Page 30 and 31:
'Daniël. Daniël Bax.' De conciër
Page 32 and 33:
Daniël knikte weer. Er viel een st
Page 34 and 35:
'En toen?' 'Toen geloofden ze het n
Page 36 and 37:
'Hier.' Een grote groengoud gespikk
Page 38 and 39:
Hij knikte ook. Ze lachte. 'Dacht i
Page 40 and 41:
kantlijn en op zijn kladblok; krabb
Page 42 and 43:
'Je woont bij Marieke in huis, hoor
Page 44 and 45:
Daniël knikte alsof hij het begree
Page 46 and 47:
'Dank je, en nu in het Frans?' 'Il
Page 48 and 49:
'We gaan er straks aan beginnen,' z
Page 50 and 51:
Marja's mond trok strak. 'Dat is om
Page 52 and 53:
Ik maakte tussen de lissen met de h
Page 54 and 55:
nen in stukjes knippen, en die stuk
Page 56 and 57:
'Gaven je ouders je dan niet op?' '
Page 58 and 59:
'Wis-kun-duh,' zei Richard en zucht
Page 60 and 61:
Hij stierf van de honger, die ene g
Page 62 and 63:
de volgende dag. Zijn rooster droeg
Page 64 and 65:
Marja. 'Maar laat hem eerst maar ev
Page 66 and 67:
Eigenlijk, vertelde hij zichzelf, w
Page 68 and 69:
Een van die mannen was Jesse. Dani
Page 70 and 71:
Thuis liep hij regelrecht door naar
Page 72 and 73:
niet gemaakt had. Ze zei dat juist
Page 74 and 75:
'Ik kan dus morgen gewoon terug?' M
Page 76 and 77:
Achter hem ging de deur open. Bliks
Page 78 and 79:
'Waar zit ie?' 'Boven.' 'Wat dat jo
Page 80 and 81:
de deur van de verfwinkel open. Als
Page 82 and 83:
Ze liep weg. Daniël borg het beste
Page 84 and 85:
'Nee,' zei Pim ernstig. 'Want ik we
Page 86 and 87:
zodat het weer een overzichtelijk g
Page 88 and 89:
'Dat heb ik hem nooit gevraagd.' De
Page 90 and 91:
had een tijdje geduurd voor zijn vi
Page 92 and 93:
De hand schoot opnieuw uit, schroef
Page 94 and 95:
pline hoog in het vaandel staan, ma
Page 96 and 97:
13 De weekendtas stond midden in de
Page 98 and 99:
Hij legde de kwast neer, ging naast
Page 100 and 101:
14 'Voor ons brei je nooit,' zei Ma
Page 102 and 103:
'Nee toch?' schrok Marja. 'Wat dan?
Page 104 and 105:
'Weet je hoe ze je in jouw klas vin
Page 106 and 107:
I) Er hing iets in de lucht toen hi
Page 108 and 109:
gescheurd, dus die is voorlopig uit
Page 110 and 111:
Mooren, die scheidsrechter annex co
Page 112 and 113:
'Een) je houdt je aan de opstelling
Page 114 and 115:
16 Zijn rapport was een puinhoop. H
Page 116 and 117:
'Dat bedoel ik niet. Ik bedoel dat
Page 118 and 119:
'Allemaal tienen.' 'Hè?' Hij haald
Page 120 and 121:
'Een ongeluk, met wie?' Marja drukt
Page 122 and 123:
Marieke zweeg. 'Nou?' Marieke zweeg
Page 124 and 125:
Ze hebben zelf een paar kinderen, d
Page 126 and 127:
18 'Dit ziet er behoorlijk definiti
Page 128 and 129: 'Ja. Maar laat het daar voorlopig e
Page 130 and 131: '0 .' Ze was even stil. 'Weet je, p
Page 132 and 133: Pas toen ze op weg was naar school
Page 134 and 135: 20 Hij zag het zodra hij binnenkwam
Page 136 and 137: Hij duwde de deur open van een snac
Page 138 and 139: verderop, en toen hij er eindelijk
Page 140 and 141: loed. Hij trok het portier achter z
Page 142 and 143: Het dorp had zoals alle dorpen een
Page 144 and 145: 'Mag ik misschien een glas water?'
Page 146 and 147: 'Als je wilt pauzeren, zeg je het m
Page 148 and 149: Het atelier zag eruit zoals een ate
Page 150 and 151: viel het misschien nog mee. Hij buk
Page 152 and 153: in de richting van het dorp, tot hi
Page 154 and 155: 'Ben jij dat, jongen?' vroeg Grad.
Page 156 and 157: 'Daar heb ik geen geduld voor, om s
Page 158 and 159: Nachtslot. Zijn vingers waren glibb
Page 160 and 161: Er gebeurde niets, en voetje voor v
Page 162 and 163: Daarna was het een fluitje van een
Page 164 and 165: Drie dekens, drie geruite, wollen d
Page 166 and 167: onderweg leeggedronken, want dan gi
Page 168 and 169: De paniek duurde niet lang, maar li
Page 170 and 171: zette hem voor het raam en klom ero
Page 172 and 173: hammen uit, stopte ze in zijn jasza
Page 174 and 175: proberen Mic.k te vinden. Mick zou
Page 176 and 177: Ze scheurden het dorp uit, haalden
Page 180 and 181: 'Danny, maatje! Ik zou je niet herk
Page 182 and 183: 'Haar zien.' 'En dan?' 'Hoe bedoel
Page 184 and 185: Wat moest ze in het buitenland zond
Page 186 and 187: Samenvatting Daniël Bax (14 jaar)
Page 188 and 189: Omdat Marieke zijn brieven aan Rosy
Page 190 and 191: wel graag contact met anderen wil h
show all

Kortsluiting

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?