Kortsluiting

More documents

Recommendations

Info

Ze scheurden het dorp uit, haalden een auto in en draaiden een fietspad op. 'Is het nog ver?' 'Paar kilometer.' Daniël probeerde te gaan verzitten, wat moeilijk ging zonder voetsteunen. Zijn dijspieren be gonnen te protesteren, maar hij durfde zijn benen niet te ver te laten zakken. Een keer de grond raken en je ging op je bek. Hij werd keurig voor het station afgezet. 'Haal je je trein nog?' vroeg de jongen bezorgd . 'Harder ging niet. Ik moet 'm weer eens bijstellen.' Daniël strekte zijn stramme benen. 'Ik ben hartstikke op tijd. Bedankt hè.' 'Niks te danken. De mazzel.' De brommer knetterde weg. De jongen keek nog een keer om en werd bijna ge schept door een auto. Daniël stak grinnikend een hand op. Het treinkaartje kostte negentien gul den tachtig en het gele informatiebord vertelde hem dat er binnen drie minuten een trein ging. Hij sprintte het perron op en stapte de eerste de beste coupé in. Die was leeg op een oudere dame na die stijfjes rechtop zat, haar tasje op haar schoot. Daniël in stalleerde zich comfortabel in een hoek. De trein zette zich langzaam in beweging, rolde onder de overkapping uit en meerderde vaart. Het monotone kedoeng-kedoeng maakte hem slaperig. Hij staarde uit het raam naar het wegdraaiende landschap. Over een uur was hij in de stad. Hij haalde de appel uit zijn tas en stopte hem weer weg, zijn honger plotseling ver dwenen. Stel dat ze niet wilde dat hij bij haar kwam wonen? Daar was best kans op; als ze hem had willen zien, zou ze I77
wel geprobeerd hebben hem te vinden. Maar ze kon niet weigeren; er zat immers niets anders op. En ze kon doen en laten wat ze wilde, hij zou zich er niet mee bemoeien. Geen scènes meer. Hij zou gewoon de oude routine hervatten, koken, de boodschappen doen, naar de wasserette. Zorgen dat hij op tijd geld lospeuterde, voor het op was. Een school zou hij zelf regelen, hij wist nu hoe het ging. Wat had hij tegen J esse gezegd? Ik ga naar school omdat ik iemand wil worden. Iemand tiJn. Dat wilde hij nog steeds. Hij dacht aan Rosy. Rosy was niet iemand, Rosy be stond alleen maar. Haar plannen reikten nooit verder dan de dag van vandaag. Het zou moeilijk worden het aan haar uit te leggen. Maar toch moest het. Hij moest haar duidelijk maken dat hij al leen maar een plek nodig had om te wonen, dat ze geen last meer van hem zou hebben, dat ze niet meer zijn moeder hoefde te zijn.
Page 2 and 3:
Lieneke Dijkzeul Kortsluiting 2000
Page 4 and 5:
I Hij komt niet, dacht Daniël. Hij
Page 6 and 7:
'Laat dat,' zei Marja die langs kwa
Page 8 and 9:
matglas was geworden. In de wc rook
Page 10 and 11:
J esse gaf weer gas, keek opnieuw i
Page 12 and 13:
3 Wat een miezertje, dacht Marieke.
Page 14 and 15:
In de badkamer zei Marja: 'Raar) he
Page 16 and 17:
ten. De achtertuin was diep maar sm
Page 18 and 19:
'Pim!' Marja schudde waarschuwend h
Page 20 and 21:
In de brugklas kwam hij, had Jesse
Page 22 and 23:
Hij stroopte zijn spijkerbroek af e
Page 24 and 25:
5 's Avonds zat hij op de bank, geu
Page 26 and 27:
Bijna had hij zich omgedraaid, zo g
Page 28 and 29:
'Ja. Bedankt.' Marieke ging languit
Page 30 and 31:
'Daniël. Daniël Bax.' De conciër
Page 32 and 33:
Daniël knikte weer. Er viel een st
Page 34 and 35:
'En toen?' 'Toen geloofden ze het n
Page 36 and 37:
'Hier.' Een grote groengoud gespikk
Page 38 and 39:
Hij knikte ook. Ze lachte. 'Dacht i
Page 40 and 41:
kantlijn en op zijn kladblok; krabb
Page 42 and 43:
'Je woont bij Marieke in huis, hoor
Page 44 and 45:
Daniël knikte alsof hij het begree
Page 46 and 47:
'Dank je, en nu in het Frans?' 'Il
Page 48 and 49:
'We gaan er straks aan beginnen,' z
Page 50 and 51:
Marja's mond trok strak. 'Dat is om
Page 52 and 53:
Ik maakte tussen de lissen met de h
Page 54 and 55:
nen in stukjes knippen, en die stuk
Page 56 and 57:
'Gaven je ouders je dan niet op?' '
Page 58 and 59:
'Wis-kun-duh,' zei Richard en zucht
Page 60 and 61:
Hij stierf van de honger, die ene g
Page 62 and 63:
de volgende dag. Zijn rooster droeg
Page 64 and 65:
Marja. 'Maar laat hem eerst maar ev
Page 66 and 67:
Eigenlijk, vertelde hij zichzelf, w
Page 68 and 69:
Een van die mannen was Jesse. Dani
Page 70 and 71:
Thuis liep hij regelrecht door naar
Page 72 and 73:
niet gemaakt had. Ze zei dat juist
Page 74 and 75:
'Ik kan dus morgen gewoon terug?' M
Page 76 and 77:
Achter hem ging de deur open. Bliks
Page 78 and 79:
'Waar zit ie?' 'Boven.' 'Wat dat jo
Page 80 and 81:
de deur van de verfwinkel open. Als
Page 82 and 83:
Ze liep weg. Daniël borg het beste
Page 84 and 85:
'Nee,' zei Pim ernstig. 'Want ik we
Page 86 and 87:
zodat het weer een overzichtelijk g
Page 88 and 89:
'Dat heb ik hem nooit gevraagd.' De
Page 90 and 91:
had een tijdje geduurd voor zijn vi
Page 92 and 93:
De hand schoot opnieuw uit, schroef
Page 94 and 95:
pline hoog in het vaandel staan, ma
Page 96 and 97:
13 De weekendtas stond midden in de
Page 98 and 99:
Hij legde de kwast neer, ging naast
Page 100 and 101:
14 'Voor ons brei je nooit,' zei Ma
Page 102 and 103:
'Nee toch?' schrok Marja. 'Wat dan?
Page 104 and 105:
'Weet je hoe ze je in jouw klas vin
Page 106 and 107:
I) Er hing iets in de lucht toen hi
Page 108 and 109:
gescheurd, dus die is voorlopig uit
Page 110 and 111:
Mooren, die scheidsrechter annex co
Page 112 and 113:
'Een) je houdt je aan de opstelling
Page 114 and 115:
16 Zijn rapport was een puinhoop. H
Page 116 and 117:
'Dat bedoel ik niet. Ik bedoel dat
Page 118 and 119:
'Allemaal tienen.' 'Hè?' Hij haald
Page 120 and 121:
'Een ongeluk, met wie?' Marja drukt
Page 122 and 123:
Marieke zweeg. 'Nou?' Marieke zweeg
Page 124 and 125:
Ze hebben zelf een paar kinderen, d
Page 126 and 127: 18 'Dit ziet er behoorlijk definiti
Page 128 and 129: 'Ja. Maar laat het daar voorlopig e
Page 130 and 131: '0 .' Ze was even stil. 'Weet je, p
Page 132 and 133: Pas toen ze op weg was naar school
Page 134 and 135: 20 Hij zag het zodra hij binnenkwam
Page 136 and 137: Hij duwde de deur open van een snac
Page 138 and 139: verderop, en toen hij er eindelijk
Page 140 and 141: loed. Hij trok het portier achter z
Page 142 and 143: Het dorp had zoals alle dorpen een
Page 144 and 145: 'Mag ik misschien een glas water?'
Page 146 and 147: 'Als je wilt pauzeren, zeg je het m
Page 148 and 149: Het atelier zag eruit zoals een ate
Page 150 and 151: viel het misschien nog mee. Hij buk
Page 152 and 153: in de richting van het dorp, tot hi
Page 154 and 155: 'Ben jij dat, jongen?' vroeg Grad.
Page 156 and 157: 'Daar heb ik geen geduld voor, om s
Page 158 and 159: Nachtslot. Zijn vingers waren glibb
Page 160 and 161: Er gebeurde niets, en voetje voor v
Page 162 and 163: Daarna was het een fluitje van een
Page 164 and 165: Drie dekens, drie geruite, wollen d
Page 166 and 167: onderweg leeggedronken, want dan gi
Page 168 and 169: De paniek duurde niet lang, maar li
Page 170 and 171: zette hem voor het raam en klom ero
Page 172 and 173: hammen uit, stopte ze in zijn jasza
Page 174 and 175: proberen Mic.k te vinden. Mick zou
Page 178 and 179: 27 Op het stationsplein bleef hij e
Page 180 and 181: 'Danny, maatje! Ik zou je niet herk
Page 182 and 183: 'Haar zien.' 'En dan?' 'Hoe bedoel
Page 184 and 185: Wat moest ze in het buitenland zond
Page 186 and 187: Samenvatting Daniël Bax (14 jaar)
Page 188 and 189: Omdat Marieke zijn brieven aan Rosy
Page 190 and 191: wel graag contact met anderen wil h
show all

Kortsluiting

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?