Kortsluiting

op de parkeerstrook een open vrachtwagen zag staan. De
cabine was leeg. Die vent zat natuurlijk binnen een hapje te
eten.
Zonder te aarzelen hees hij zich op aan de zijkant van de
laadbak en keek over de rand. Grind. En maar halfvol. Hij
gooide zijn tas over de rand en klom er achteraan.
Tien minuten later kwamen er voetstappen zijn kant uit.
Hij ging languit liggen en gluurde door een kier.
Een kleine magere man met een woeste snor tastte in de
zak van zijn overall en klom de cabine in.
De motor sloeg grommend aan, de auto kwam hortend
in beweging, voegde in in het verkeer.
Daniël krabbelde overeind en leunde met zijn rug tegen
de cabinewand. Hij groef zijn hakken in het grind om niet
weg te glijden. De kiezels sneden gemeen in zijn billen en
hij wriggelde net zo lang tot hij redelijk comfortabel zat.
Hij legde zijn hoofd op zijn opgetrokken knieën en liet
de regen op zich neerdalen.
Hij schrok op toen de vrachtwagen remde en met een ruk
tot stilstand kwam voor een stoplicht.
Daniël stak zijn hoofd voorzichtig om de hoek van de
cabine. De vrachtauto stond links voorgesorteerd. Hij keek
naar de plaatsnaamborden. Verdorie, die vent ging de ver­
keerde kant op. Hij greep zijn tas, zwaaide zijn benen over
de rand en sprong. Hij belandde op zijn knieën half in de
berm, krabbelde op en stak achter de vrachtwagen langs in
één ren de weg over. Een claxon gilde, vanuit een busje
schreeuwde iemand naar hem, maar hij keek op noch om.
Hij sloeg rechtsaf en stak opnieuw over om aan de lin­
kerkant te kunnen lopen.
Het volgende dorp lag drie komma zes pijnlijke kilometers