Kortsluiting

'Dat is een prima reden,' zei Jesse kalm. 'En een prima
antwoord.' Hij knikte naar de tafel. 'Je vergeet iets.' -
Schoorvoetend kwam hij terug, pakte het geld op.
'Zal ik hiervan dan naar de kapper gaan?'
'Geen sprake van,' zei Marja. 'Tenzij je een permanent
wilt, dan moet ik er nog twee geeltjes bijleggen.'
'Zo'n schapekop? Ik zie me al.' Hij stopte het geld in zijn
broekzak. 'Bedankt dan maar.'
Hij bukte zich en gaf haar onhandig een zoen.
De deur viel achter hem dicht. In de kamer snoot Marja
luidruchtig haar neus. .
ti
Boven stond hij voor het raam en keek naar de appelboom.
Lorre sloop als Winnetou door het hoge gras, op weg naar
de stam. Er nestelden spreeuwen in de boom. Met hun
voortdurende gekwetter hadden ze de merel, die ook onderdak
zocht, uiteindelijk verjaagd.
Wie het hardst schreeuwt, krijgt het meest, dacht Daniël.
Hij draaide zich om. Hij had nog huiswerk, maar totaal
geen zin om eraan te beginnen. In plaats daarvan besloot hij
zijn voetbalschoenen in het vet te zetten. Morgen hadden ze
de eerste wedstrijd.
Hij zat driftig te poetsen toen Marieke aanklopte.
'Heb jij je rapport al?'
'Yep.'
Ze liep naar zijn bureau. 'Laat eens zien?'
'Het ligt nog beneden.'
'0.'
Ze bleef bij het bureau staan, nam de bedelaar op, zette
hem weer neer, rook aan de roos in het drijf schaalt je, verschoof
een boek.
'Hoe is het?'
1I8