Kortsluiting

ogen om zich heen. De rooie stond zijn kousen op te hijsen.
'Hufter!' Daniël rukte hem aan zijn shirt omhoog.
'Sorry.' De rooie grijnsde schaapachtig.
'Sorry, sorry, ben jij besodemieterd? Ik zal...'
'Daniël!' Mooren greep hem bij de arm. 'Geen eigen
rechter* spelen. Penalty, zei ik.'
Daniël hoorde hem niet eens. 'Als je dat nog eens flikt,
ram ik je .. . '
Mooren schudde hem. 'Is het afgelopen? Anders ga je
eruit.'
'Ik? Stuur hem d'r maar af!'
'Hij gaat vijf minuten het veld af, bij gebrek aan gele
kaarten. En jij gaat eraf als je nu je mond niet houdt.'
Daniël klemde zijn lippen op elkaar.
Mooren draaide zich om.
'Wie neemt 'm?'
'Ik,' zei Daniël. Niemand sprak hem tegen.
'Met welk been schiet die gozer?' vroeg de keeper
zachtjes aan Bastiaan. Die grijnsde.
'Met allebei.'
'Shit,' zei de keeper.
Daniël legde de bal op de stip en nam een aanloop.
In zijn doel stond de keeper met zijn handen op zijn
knieën te wiebelen als een kip die haar ei niet kwijt kon.
Op het laatste moment stak Daniël zijn linkerarm uit. De
keeper trapte erin. Hij volgde de beweging met zijn ogen en
reageerde te laat op het schot.
'Drie-drie,' zei Bastiaan vergenoegd.
Toen Daniël uit de kleedkamer kwam, nam Mooren hem
apart.
'Wat mij betreft sta je voor alle wedstrijden genoteerd.
Maar op twee voorwaarden.'
Daniël zei niets.
112