totaal ziektes met schema's.pdf - Gynaecologie

Diagnostiek
Bij serologische verdenking herhalen IgG voor aantonen seroconversie (een
viervoudige titerstijging van de IgG). Gebruik steeds hetzelfde laboratorium en
dezelfde IgG methode. Tevens wordt gekeken naar intra-uteriene afwijkingen via
echoscopie.
Aanvullende diagnostiek: amnionpunctie (1-2 ml vruchtwater) bij AM 16 weken
(maar zeker 4 weken na infectie): PCR ( kan fout-negatief zijn indien er is gestart
met antibiotica)
Postpartum:
zowel bij moeder als kind IgG/ IgM bepalen en vergelijken (navelstrengbloed mag,
indien zeker geen contaminatie met maternaal bloed).
placenta naar PA (aanvraag: aanwijzingen voor toxoplasmose?)
ICC KA: echo cerebrum, ICC oogarts
Kind:
10 dagen p.p. IgG/ IgM
indien IgM positief = infectie, dus behandelen
indien IgG positief = vergelijken met bloed moeder. Verdere diagnostiek: IgG en
ICC oogarts bij 3, 6 en 12 maanden. Indien bij 12 maanden positieve IgG dan met
zekerheid congenitale toxoplasmose.
PM na stoppen behandeling treedt er een rebound effect op.
Behandeling
Bij een recente infectie kan afhankelijk van de zwangerschapsduur besloten
worden tot abortus ( in Frankrijk geadviseerd bij eerste trimester infectie) of tot
behandeling. Er is slechts zwak bewijs dat er een associatie bestaat tussen
vroege behandeling en een gereduceerd risico op congenitale toxoplasmose.
Spiramycine 3 dd 1 gram tot aan de partus (in NL niet of moeilijk te verkrijgen; in
België wel). Alternatief is de duo-therapie: sulfadiazine 2 dd 15 mg met
pyrimethamine 1 dd 50mg. Dit laatste in combinatie met folinezuur
(calciumfolinaat) 50 mg 1 keer per week.
Bij vragen: overleg medisch-microbioloog Verduin (sein 7395)
Of parasitoloog RIVM: L. Kortbeek: 030-2749111; L.M.Kortbeek@rivm.nl