DeBrug_jaargang2nr4 - MosaLira

Winst of Verlies?
Conciërges dienen voortaan de telefoon niet meer op te nemen met de mededeling
“Met basisschool......” Maar: “met onderneming......”. Want mocht het u ontgaan
zijn, bij deze dus alsnog: we zijn in het onderwijs gaan ondernemen. Vandaar de
term Schoolondernemingsplan.
Misschien dat we daarom bij het lezen van recente
onderwijsnotities (ook wel readers genoemd)
zo vaak stuiten op een stortvloed van
Engelstalige begrippen die zo uit het jaarverslag
van een middelgrootbedrijf geplukt kunnen zijn:
evidence-based, stakeholders, empowering,
good practices. (uit: Sardes, Stand van de Achterstand,
mei 2007). Het woord pilot valt al niet
meer op; is al te gewoon.
Van onderwijzer in ’69 naar hoofd der school in
’84 om vervolgens via directeur en schoolleider
te eindigen met de functieomschrijving van
ondernemer. In het Engels klinkt dit trouwens
veel chiquer, namelijk entrepreneur. De ultieme
beloning is natuurlijk dat je dan ook nog even
Entrepreneur of the Year weet te worden.
Even terug naar de realiteit en opgezocht wat
het hoofddoel is van ondernemen. Het antwoord
is in feite een open deur intrappen, namelijk
het maken van winst. In het Engels klinkt
dit als show me the money. Het is de vraag
hoe we in het onderwijs het begrip winst willen
gaan omschrijven. Met euro’s zal het weinig van
doen hebben, ondanks de aanwezigheid van
lumpsum (prachtig Engels!), of het zou moeten
komen uit de opbrengsten van Jantje Beton,
het bekende schoolpleinfeest, de rommelmarkt
of andere ludieke acties die ervoor zorgen dat
de niet-lesgebonden schooltaken toch aardig
in de nodige uurtjes kunnen lopen. Nee, winst
dient volgens de overheid uitgedrukt te worden
in concrete cijfers of kengetallen. Dus zullen we
als ondernemende school wel winst hebben behaald
als we in de inspectierapporten nog meer
3-tjes en zelfs 4-tjes scoren, het leerlingenaantal
toeneemt of de CITO Eindscore weer hoger is
dan vorig schooljaar. En als een echte onderneming
worden de “jaarcijfers” gepubliceerd of
in de nabije toekomst zelfs van iedere leerling
aangeleverd via de laatste versie van ESIS-A of
een ander programma.
Als grote ondernemingen hun jaarlijkse of
halfjaarlijkse winst- c.q. verliescijfers bekend
maken, schiet de AEX-index in de plus of de
min en wordt het een onderwerp voor het
journaal van acht uur. Blijven de opbrengsten
tegenvallen, dan verschijnen de bedrijvendoctoren
en volgt knippen, snijden en afstoten om
het bedrijf weer gezond (lees: winstgevend) te
maken. Concurrenten worden overgenomen,
productieonderdelen afgestoten, productielijnen
verplaatst of gouden handdrukken uitgedeeld.
Met andere woorden wordt ondernemen in het
onderwijs: een kans of een bedreiging? Het is in
ieder geval niet te hopen dat we moeten gaan
nadenken over hoe we de concurrent kunnen
inpalmen, welke leerlingen we afstoten, welke
leerlingen we juist aantrekken of wie in aanmerking
komt voor een voortijdige afvloeiingsregeling.
Om verdere vlucht naar het buitenland te
voorkomen, vraagt ons ondernemersklimaat
minder regelgeving en meer lastenverlichting en
valt er dus nog andere winst te behalen. Blijft
toch nog die ene nachtmerrie van de steeds
meer verdwijnende kleine zelfstandige, terwijl de
‘grote jongens’ overblijven.
Omdat ze zeggen dat er niets
nieuws onder de zon is en l’histoire
se répète is de kans groot dat, als
het ondernemen op deze manier
maar lang genoeg duurt, er weer
aandacht en ruimte is voor de
typische buurtwinkel al liggen de
prijzen er wel een beetje hoger. Dat
ondernemen ons niet echt in het
bloed zit, bewees een fi lm als Etre
et avoir. Massaal beseften we waar
het ook weer allemaal om begonnen
was. En die winst? Die is niet
in cijfers uit te drukken.
Jo Voorst
Jaargang 2 nr. 4 november 2007
Bruggetjes
13 november studiemiddag MosaLira
N.a.v. de evaluaties van afgelopen jaar heeft
de werkgroep studiedag besloten om een
andere invulling te geven aan de gezamenlijke
studiedag van MosaLira.
De helft van de MosaLira scholen zal dinsdag-
middag 13 november dicht zijn. Dan gaan alle
leerkrachten van die scholen op bezoek bij de
andere scholen, waar interessante dingen te
zien zijn. Het intekenen voor de activiteiten is
inmiddels achter de rug en de redactie wenst
iedereen een bijzonder leerzame middag toe.
Op 6 maart draaien we de zaak om en gaan
de leerkrachten van de andere scholen op
bezoek.
MosaLira Award
Ieder personeelslid heeft de informatie en het
inschrijvingsformulier van de MosaLira Award
via de mail ontvangen. De redactie hoopt dat
er veel initiatieven worden aangedragen om in
aanmerking te komen voor deze prijs. Zowel
de aanmeldingen alsook de nominaties zullen
vanaf 19 november a.s. op de website van
MosaLira bekend worden gemaakt.

Tour de MosaLira
SKOOP (Samen Kijken naar de Ontwikkeling van OnderwijsPersoneel) heeft als
doel om samen met scholen een methodiek voor interscolaire collegiale visitaties
tussen leerkrachten te ontwikkelen. Het gaat om een kijkkader en om het proces
van visiteren.
Henk Lemmens en Ravian Close
Door middel van de visitaties leren leerkrachten:
• gerichter te kijken naar de competentieontwikkeling
van zichzelf en van collega’s;
• deze competenties te zien in relatie tot de
doelen van de school;
• hierover met collega’s een professionele
dialoog te voeren.
Dit versterkt het eigenaarschap van leerkrachten
voor hun eigen professionaliteit en draagt
bij aan de kwaliteitszorg van de school. Het is
dus bedoeld voor en door leraren.
Onze ervaring
We zijn met vijf scholen gestart met een
aantal instructiebijeenkomsten verzorgd door
het SBL (Stichting Beroepskwaliteit Leraren
en ander onderwijspersoneel). Hier leerden
we hoe we een kijkkader voor onze school
moesten maken. Daarna gingen we oefenen
hoe we objectief konden observeren. Wij
werden met twee andere scholen geclusterd.
Dit betekende dat we dus twee scholen
mochten visiteren en dat zij ook bij ons op
bezoek kwamen. Het grote voordeel was dat
de bezoekers ook bestonden uit leerkrachten.
Dus mensen uit het werkveld. Dit maakt het
hele gebeuren laagdrempelig. Uiteindelijk werd
een rapport samengesteld voor onze school.
We hadden nu een algemeen kijkkader voor
onze visiteurs, maar het is ook mogelijk om
dit in de toekomst schoolspecifi ek te maken.
Bijvoorbeeld een kijkkader dat vooral gericht is
op coöperatieve werkvormen.
Inspiratie
Door het visiteren van andere scholen doe
je ook inspiratie op. Dus zo snijdt het mes
aan twee kanten. Zelf leerden we om op een
professionele en objectieve manier onderwijsleersituaties
naar waarde te beoordelen.
Naarmate meer scholen meedoen, zijn er
meer mogelijkheden voor uitwisseling. Dit pas
natuurlijk perfect in het beleid van (tour de)
MosaLira. Collega’s die meer willen weten
over dit project, kunnen altijd contact met ons
opnemen.
Henk Lemmens
Ravian Close
(leerkrachten bs Wyck)
Nieuwe
onderne
Vanuit het ondernemingsplan nieuwe zaken
ondernemen. Zoals omschreven in de
twee uitgangspunten en de direct daaraan
verbonden zes hoofddoelstellingen (zie
extra editie “Op Koers”). In deze en de
komende Bruggen zoemen we in op deze
hoofddoelstellingen. In deze Brug Alda
Meijers en Chris Roes.
MosaLira wil de
bekwaamheden van
medewerkers verhogen
Wat doen we, waar gaat het over?
Alda: “De interne kwaliteiten van mensen wordt
nog onvoldoende benut. De kennis van de zorg
voor leerlingen, breed toepasbaar in de leeromgeving,
is hiervan de belangrijkste. Een van de
opties is wellicht dat leerkrachten hun specifi eke
kennis inbrengen op andere scholen. Ook is
niet iedereen binnen MosaLira evengoed op zijn
taak berekend. Het ontbreekt soms aan passie,
competenties en de juiste waardes. Hiervoor zal
beleid moeten worden ontwikkeld.”
Hoe doen we dat, op welke manier?
Alda: “Hoofddoelstelling 2 uit ons Ondernemingsplan
is dat wij de bekwaamheden van
medewerkers willen verhogen, zodanig dat
iedere medewerker voldoet aan de SBL-normen
en ieder managementlid aan de NSA-normen.
Op schoolniveau doorloopt iedere medewerker
de tweejaarlijkse IPB-cyclus met de ontwikkelingsgesprekken.
Medewerkers kunnen zich
scholen tijdens de workshop op 10 oktober
“de eerste stappen naar een eigen portfolio”.
Directies volgen scholing.
Op stichtingsniveau willen we uniform beleid
ontwikkelen m.b.t. arbo, professionalisering,
mobiliteit, functiedifferentiatie en beloningsbeleid.”
Wat willen we bereiken?
Alda: “Dat Arbo- en verzuimbeleid gericht is op
het welbevinden van de individuele werknemer
en medewerkers de gelegenheid krijgen om
zich te oriënteren over eigen loopbaanwaarden,
kernkwaliteiten de eigen levensloop en oriëntatie

zaken
men...
op loopbaanontwikkeling. Dat medewerkers
reflecteren op gewenste professionele bekwaamheidsprofielen.
En dat medewerkers de
mogelijkheden gegeven wordt om binnen het
jaarlijks vastgestelde scholingsplan gebruik te
maken van faciliteiten voor individuele scholing,
coaching en begeleiding. Waarbij functiedifferentiatie
en verandering van werkplek ook aan
de orde komen. Tenslotte: Dat er mogelijkheden
en condities voor beloning van bijzondere prestaties
of bijzondere taakuitvoering zijn. Hetzij
incidenteel, dan wel structureel.”
Wanneer verwachten we resultaten?
Alda”. We willen deze resultaten bereiken in de
periode 2007-2011.”
Wat wil je er verder over kwijt?
Alda: “Andere activiteiten in dit kader zijn:
Opleiden in de School
SKOOP: Samen Kijken naar Ontwikkeling Onderwijs
Personeel.”
Instroom-uitstroom
beter op elkaar
afstemmen
Alda Meijers
Wat doen we, waar gaat het over?
Chris: “Het is de bedoeling dat het werkveld van
PO en VO in gezamenlijkheid er alles aan doet
om ervoor te zorgen dat de overgang van het
basisonderwijs naar het voortgezet onderwijs
optimaal verloopt voor alle kinderen.”
Chris Roes
Hoe doen we dat, op welke manier?
Chris: “Een werkgroep van zeven mensen
uit PO/VO vertaalt de aanbevelingen van het
inspectierapport ‘Over de brug komen’ naar
beleidsvoornemens voor de besturen van PO
en VO.”
Wie doet dat?
Chris:” Daartoe wordt twee keer per schooljaar
een bijeenkomst georganiseerd voor de direct
betrokken leerkrachten uit PO en VO . Deze
bijeenkomsten worden georganiseerd en voorbereid
door de werkgroep over de brug”.
Wat willen we bereiken?
Chris: “Nadat de werkgroep het werkveld in
bovenvermelde bijeenkomsten gepeild heeft,
worden voorstellen aan PROVO (afvaardiging
van alle besturen PO en VO van Maastricht e.o.)
geformuleerd. Nadat PROVO met deze voorstellen
ingestemd heeft is het aan de directies
van de scholen te zorgen voor implementatie op
de school.”
Wanneer verwachten we resultaten?
Chris: “Verleden schooljaar heeft dat geresulteerd
in een viertal concrete afspraken betreffende
een ‘warme overdracht’. Elk schooljaar
worden concrete afspraken gemaakt die in
praktijk moeten worden gebracht.”
Wat wil je er verder over kwijt?
Chris: ” De werkgroep heeft de ambitie uitgesproken
dat binnen een kort tijdsbestek een
maximale ‘warme overdracht’ zal plaatsvinden.”
Alda Meijers en Chris Roes

Ondernemend onderwijzen of
onderwijzend ondernemen?
“Juist in het onderwijs is het mogelijk de ogen van mensen te
openen voor de mogelijkheden van ondernemerschap”, aldus Maria
van der Hoeven, minister van Economische Zaken. Maar kennismaken
met ondernemerschap en ondernemen vergt van datzelfde
onderwijs een andere manier van kijken. Het is nog nauwelijks ontgonnen
terrein voor het merendeel van bestuurders, management,
leerkrachten en leerlingen. Valkuilen of uitdagingen?
Nederland telt een beroepsbevolking van 7,5
miljoen mensen. Bij de Kamers van Koophandel
staan in ons land 967.000 zelfstandige
ondernemers ingeschreven. Veel te weinig vindt
de regering. En dus stelt ze voor het creëren
van meer aandacht voor ondernemen in 2007
acht miljoen euro beschikbaar. Een druppel op
een gloeiende plaat als je als onderwijsinstelling
daadwerkelijk met het thema ondernemerschap
aan de slag moet. Maar toch. Ondernemerschap
in het onderwijs blijft een boeiende materie.
Het kan een impuls geven en aansluiten bij
onderwijsontwikkelingen. Een ondernemende
houding en proactief gedrag zijn niet alleen belangrijke
competenties voor ondernemers. Ook
scholen doen er hun voordeel mee.
Aan de ‘MosaLira tafel’ zijn aangeschoven: Dis
Valcq, succesvol ondernemer uit Maastricht.
Richtte een aantal jaren geleden zijn eigen
bedrijf Valid ICT Solutions op. Inmiddels uitgegroeid
tot een toonaangevende onderneming
in automatisering met een aantal vestigingen in
Nederland. Pieternel van Horssen, algemeen
directeur MosLira, Sanne Joppe, voorheen
vaste leerkracht MosaLira, nu werkzaam in de
vervangingspool omdat ze in de loop van het
jaar ondernemer wordt. Marlou Vossen, stagebegeleidster
voor zmlk school Jan Baptist. Zij
is onder meer op zoek (ook in het bedrijfsleven)
naar stageplekken voor leerlingen van 16-20
jaar. En Rob Jansen, projectleider ontwikkeling
Internationale Campus, werkzaam bij DSM
maar vanavond aanwezig op persoonlijke titel.
Toehoorders zijn Jan Slangen, Eef Karsten en
Linda Keerssemeeckers.
Van huis uit zijn onderwijsinstellingen en
leerkrachten natuurlijk geen ondernemers in
de strikte zin van het woord. Financiële winst
maken, toch het ultieme doel van iedere onderneming,
is geen doel op zich voor de door
de overheid gesubsidieerde scholen. Maar
een ondernemende aanpak binnen de school
mag niet langer een ver van mijn bed show
zijn. ‘Ondernemende scholen tonen initiatief,
handelen pro-actief en denken in kleine en grote
kansen’, aldus het ministerie van Economische
Zaken. Wie de boodschap van het ministerie
goed verstaat, hoort eigenlijk dat van scholen
wordt verwacht dat ze bedrijfsmatig werken,
initiatief tonen en dat scholen weet hebben van
maatschappelijke taken en verantwoordelijkheden.
Toe maar. Is het onderwijsbordje al niet
vol genoeg? “Wij zijn zo eigenwijs geweest om
het oude schoolplan achter ons te laten”, bijt
Pieternel het spits af. “Een dood document dat
jaarlijks onder op de stapel verdwijnt. Glimlachend:
“ Nee, we zijn ondernemend aan de slag
gegaan.” Onze visie hebben we verwoord in een
ondernemingsplan. Zo noemen we het ook. Bewust.
Voorafgaand aan ons ondernemingsplan
heeft kritische zelfrefl ectie plaatsgevonden. Wie
zijn we en waar staan we voor? Wie ben je en
wat heb je hier te doen? Dat kan confronterend
zijn, zonder meer. Maar het is voor mij het begin
van een ondernemende school zijn.” “Waar
scholen veel meer naar toe moeten is effectiever
werken”, aldus Dis. “Zeker, je hebt te maken
Frans Hermans, Rob Jansen, Pieternel van Horssen Frans Hermans, Rob Jansen, Pieternel van Horssen,
met schaalvergroting, bovenaf opgelegde verplichtingen,
ontoereikende budgetten, allemaal
waar. Als ondernemer moet ik geld verdienen en
continuïteit garanderen. Dat vergt een plan van
aanpak en commitment van mijn medewerkers.
Voor scholen geldt in veel opzichten hetzelfde.
Je moet je als school veel meer durven afvragen:
waarom kiezen ouders voor mijn school?
Hoe onderscheiden we ons? Wat willen wij voor
onze leerlingen bereiken? Hoe bedrijfsmatig
werken we? Welke meerwaarde hebben we?
Daar moet je dan ook naar handelen. Uitstralen
en waarmaken waar je voor staat. Ouders leggen
schoolgidsen naast elkaar, er zijn kwaliteitskaarten
op internet. Concurrentie is goed,
je blijft scherp. Als mens en als organisatie. Ik
geloof heilig in concurrentie, het haalt het beste
uit mensen naar boven.” “Waar je eigenlijk naar

op zoek moet zijn mensen die ondernemend
zijn”, constateert Rob. “Ik weet dat is heel breed
en vrij abstract. Maar het raakt in mijn ogen
toch de kern van de zaak. Het idee van de
Internationale Campus komt mede voort uit het
verbeteren van het onderwijs voor internationale
bedrijven. Afgezien van de ideële motieven: de
toekomstige school is een essentiële voorwaarde
om kenniswerkers uit andere delen van
de wereld aan te trekken. De demografi sche
ontwikkelingen (vergrijzing en ontgroening, red.)
nopen DSM om expats hier naar toe te halen. Ik
zie wel parallellen tussen onderwijs en bedrijfsleven.
Er is steeds meer behoefte aan mensen die
bereid zijn over eigen grenzen heen te kijken, in
staat zijn mee te denken, in een team te functioneren
en daar ook verantwoordelijkheid voor
durven nemen. Dat is ondernemend bezig zijn.
Een leer- en groeiproces. Waarin je het beste uit
mensen én kinderen naar boven haalt.”
“Op het moment dat ik voor de klas kwam te
staan was ik zeer ondernemend en dat ben ik
nog”, stelt Sanne nuchter vast. “Ondernemend
met de kinderen in mijn klas voor hen en voor
mezelf. Die kinderen komen altijd op de eerste
plaats. De wet BIO stelt ons in staat om het heft
meer in eigen hand te nemen. Dat juich ik toe,
dat geeft zeker een versnelling. Van de andere
kant: tal van instanties, regelgevers en ook ouders
hebben hun intrede in de school gemaakt.
Dat vergt van de leerkracht een andere attitude.
Maar de leerkracht moet het wel doen! Die
verzakelijking is voor veel leerkrachten een brug
te ver. Wij zijn met de kinderen bezig, de klas
is ons domein. Daar hebben we voor gekozen,
daar zijn we voor opgeleid. De discrepantie
tussen de man en de vrouw op de werkvloer
en waar we hier over spreken is nog groot.
Het is ook een leerproces. Pabo’s leiden je
ook niet op om breder te denken op schoolniveau
of het schrijven van schoolplannen.”
Ondernemen voor de klas? “Onlangs ging het
bij begrijpend lezen over milieubewust denken.
Dit jaar open ik samen met mijn man een reform-
en natuurwinkel. Dan ga je als leerkracht
én als ondernemer links leggen. Je afvragen
hoe ga ik met dit onderwerp om. Dat is voor
mij ondernemend onderwijs. Je voelsprieten
uitsteken en anticiperen op maatschappelijke
ontwikkelingen.” Marlou heeft ervaring met het
bedrijfsleven als stagebegeleidster. Zij heeft een
Dis Valcq Marlou Vossen, Sanne Ummels, Frans Hermans
omslag in denken meegemaakt binnen het zmlk
onderwijs. “Voorheen gingen al onze leerlingen
naar een activiteitencentrum. Nu zoeken we stageplaatsen
waar ze zich verdienstelijk kunnen
maken op hun niveau. Dat heeft veel losgemaakt.
Logisch, want van het louter aanbieden
van een veilige omgeving, vraag je ja af: kunnen
onze leerlingen niet meer? Niet alle leerkrachten
zijn daar even blij mee geweest. We hebben
in de school de werkelijkheid van alledag binnengehaald.
Een fundamentele verandering van
werken. Die contacten naar het bedrijfsleven
zijn ontstaan vanuit het onderwijs. Ondernemend
dus. Want het bedrijfsleven stond niet te
trappelen van ongeduld op onze leerlingen. Nu
zie je dat het werkt. Van vijfentwintig leerlingen
hebben er momenteel vijftien een stageplaats.
Het zijn veranderingsprocessen die tijd nodig
hebben. Ik heb wel eens het idee dat van buitenaf
de druk om te veranderen te groot is. Dit
soort processen moet je ook tijd gunnen.” Maar
dat geldt voor het bedrijfsleven ook, constateert
Dis. “Bij veranderingen heb je een aantal
kartrekkers, een grote groep twijfelaars en een
groep die de hakken in het zand zet.” Pieternel:
“Het is ontzettend belangrijk dat je aan kinderen
en leerkrachten kunt duidelijk maken dat ze er
toe doen. Dat hangt ook samen met aspecten
als samenwerken en goed leiderschap.” Rob:
“Je moet ook een reëel ambitieniveau hebben.
Het is natuurlijk niet de bedoeling om van ieder
kind een ondernemer te maken. Allemaal de
spelverdeler in een team, dat voetbalt niet.”
Tenslotte. Er is veel onderzoek gedaan naar
succesvol ondernemerschap. Succesvolle on-
dernemers beschikken -volgens onderzoekers-
over een grote variëteit aan eigenschappen: ze
zijn alert, nemen risico’s, houden van afwisseling
en verandering, zien kansen en benutten deze,
hebben een externe focus, investeren veel tijd
in het eigen bedrijf en hebben groeiaspiraties.
Dus wilt u ondernemerschap in het onderwijs
brengen: herken u zelf.
Frans Hermans

Prietpraat...
Kleuter: “Juf, weet je hoeveel zwaar ik
ben?” 22 kilometer.
Jongen uit groep 7: “Juf, hebt u morgen
uw ADHD-dag?”
Juf: “Die ADHD-dag heb ik alleen op
school bij de kinderen . Thuis heet dat
toch anders.”
Een snuggere leerling kwam toch vrij
snel op de goede benaming: “ADVdag!”
Een kleuter komt aan het begin van het
nieuwe schooljaar de juf van vorig jaar
tegen. Ze vertelt tegen de nieuwe juf:
“Vroeger zat ik bij die juf in de klas.”
Een kleuter: “Ik ga in de schrijfhoek
werken. Ik ben moe en daar kan ik even
uitrusten. Mijn papa en mama noemen
dat rie-lek-sen.” (relaxen)
Een kleuter moet ’s middags naar de
fysiotherapie en vertelt dit alvast aan
de juf:
“Juf, vanmiddag moet ik naar het vieze
peutertje”.
Petra Elie
Ondernemen in
het onderwijs
Elk vakblad, dat je opent, staat er vol van. Ondernemen in het onderwijs. Het lijkt erop
dat het onderwijs in Nederland steeds meer een onderneming wordt. Het moet allemaal
bedrijfsmatiger, economischer en we praten over stakeholders en niet meer over ouders.
Bij een aantal onderwijsmensen gaan de nekharen rechtop staan als ze horen dat
hun beroep steeds meer verzakelijkt en bedrijfsmatiger wordt. Wat moeten we met dat
ondernemen en willen we dat wel in het onderwijs?
Een moeilijke vraag waar, volgens
mij, een eenvoudig antwoord op van
toepassing is. Ja, dat willen wij! Ik
weet dat ik altijd een zwak heb gehad
voor ondernemende kinderen. Zowel
in mijn werk als privé genoot ik vooral
van kinderen die initiatieven namen,
die in bomen klommen, die ontdekkingsreizen
organiseerden. Natuurlijk
laat je dat niet merken en probeerde
je alle kinderen gelijk te behandelen.
Dat kostte wel eens moeite. Ik kan me
bijna niet voorstellen dat dit nu anders
is. Als ik kijk naar collega’s dan heb
ik nog steeds bewondering voor de
mensen die ondernemend zijn, die
hun nek uitsteken en andere wegen
durven te bewandelen. Mensen, die
buiten het bekende durven en misschien
wel vooral kunnen, denken.
Dat zijn de mensen die vaak met
nieuwe ideeën komen, nieuwe impulsen,
mensen die het onderwijs kleur
geven. Zo kun je natuurlijk ook naar
ondernemen kijken en dan hebben we vanuit onze beroepsgroep echt te maken met specialisten. Er
is zelfs een tijd geweest dat leerkrachten in sommige bedrijfstakken (o.a. in de bankwereld) werden
gevraagd om daar te komen werken omwille van hun probleemoplossend vermogen.
‘Bedrijfsmatig denken’ is geen vies woord, want dat willen we allemaal. Wij willen ook zo effectief
mogelijk omgaan met alles wat er speelt in de klas. Geautomatiseerde systemen om rapportages te
maken, leerlingenlijsten graag digitaal. In het bedrijfsleven wordt geïnvesteerd om de winst uiteindelijk
hoger te maken. In het onderwijs investeren leraren voortdurend. Ze geven het beste van zichzelf
aan de kinderen die aan hun zorgen worden toevertrouwd. Wij willen dat onze kinderen op onze
scholen zich zo goed mogelijk ontwikkelen en we willen hen helpen om alles uit de kast te halen. Wij
zijn er trots op als onze kinderen goed presteren. Het bedrijfsleven neemt initiatieven om uiteindelijk
zoveel mogelijk geld te verdienen om zodoende een grote winst te behalen. In het onderwijs is het
moeilijk om geld te verdienen, maar wij maken misschien wel een grotere winst dan in het bedrijfsleven
mogelijk is. Wij proberen kinderen zo goed mogelijk in de markt te zetten. Wij proberen om
kinderen zoveel mogelijk toe te rusten met vaardigheden om hen zoveel mogelijk succeservaringen
op te laten doen in hun leven. Wij willen trots zijn op de scholen waar we werken en we willen onze
scholen ‘eruit laten springen’. Wij willen dat onze scholen ‘gezien’ worden en we vinden het geweldig
als, door onze inzet, ouders en kinderen voor onze school kiezen. Niet commercieel? Tuurlijk wel,
wij zijn vaak uiterst commercieel bezig, alleen durven we dat niet altijd hardop te zeggen.
Jan Slangen

Dat zoeken we op !
Ondernemen in het onderwijs
VVD fractievoorzitter Rutte vindt dat de gemiddelde Nederlander te weinig
ondernemingsgezind is. Vorig jaar tijdens de verkiezingscampagne zei hij hier
onder meer over: “Dat moet veranderen, onder andere door meer aandacht voor
ondernemen in het onderwijs. We moeten af van de angst om te falen. Als iemand
het niet heeft gered, zegt Nederland ‘ha, ha, hij is mislukt’. In de Verenigde Staten
zeggen ze ‘hij heeft het tenminste geprobeerd’. Is dit ook zo in het onderwijs? Zijn
leerkrachten te weinig ondernemingsgezind?
http://www.cps.nl/engine.php?Cmd=see&P_site=840&P_self=8272
Wat betekent ondernemen voor leerkrachten en teams? Leerkrachten hebben ook te maken
met bedrijven of gemeenten. Vaak zijn dat ook opdrachtgevers. Leerkrachten hebben met hen
niet altijd rechtstreeks contact, maar ze moeten wel weten wat hun wensen zijn en wat die
betekenen voor de uitvoering van het onderwijs.
Dit alles kun je als leerkracht niet alleen. Dat doe je als team. En ook dat kan lastig zijn, wanneer
je als leerkracht gewend bent om individueel te werken.
Hoe bereik je zo’n cultuuromslag als leerkracht, als team? Hoe zorg je er als leerkracht voor dat
ondernemen ook voor jou zelf zinvol en aantrekkelijk wordt?
CPS (onderwijsontwikkeling en advies) biedt hierbij begeleiding.
http://www.ondernemendeschool.be/index.jsp
UNIZO Onderwijs en ondernemen biedt projecten aan om de ondernemingszin en het ondernemerschap
in het onderwijs te stimuleren. (Belgische site)
http://www.oostzaan.nl/nl/pagina/340/
?PHPSESSID=45af5fbaff1c4c9f0a2964adae59a6f2
De Korenaar is een voorbeeld van een ondernemende basisschool. Dat wil zeggen: de school
die niet blijft wachten op een dictaat van buitenaf, maar zelf initiatieven neemt, keuzes durft te
maken en die ook kan verantwoorden. De school wil de kinderen leren kennen in hun specifi
eke kwaliteiten en talenten, alsook in hun zwakte. De school probeert de kinderen optimaal te
stimuleren om het beste uit hen zelf tot ontwikkeling te brengen.
Petra Elie

Onze nieuwe naam
luidt: Het Mozaiek
De afgelopen vier jaar heeft op basisschool St.Christoffel een aantal grote veranderingen
plaatsgevonden op het gebied van onderwijs.
Voor onze kleuters zijn we met een totaal nieuw
onderwijsconcept begonnen, dat ‘Speelplezier’
heet. In de groepen drie tot en met acht heeft
coöperatief leren zijn intrede gedaan. We hebben
de leerlingen van deze groepen geleerd om
beter met elkaar samen te werken en vooral
actief te willen leren, dus niet alleen te luisteren
naar wat de leerkracht te vertellen heeft en
voor de rest het mondje dicht te houden. Zowel
‘Speelplezier’ als ‘Coöperatief Leren’ hebben
geleid tot betere leerresultaten, vooral op het
gebied van de Nederlandse taal. Nederlands is
immers het belangrijkste vak oap school en de
basis voor alle andere vakken.
Dit schooljaar is onze school gestart met een
extra schakelklas. In een kleine groep, met aandacht
voor elke kind, ligt de nadruk in deze klas
op een rijk taalaanbod. Bovendien zijn we van
plan om de peuterspeelzaal binnen de school
te halen. Samenwerken met een peuterspeelzaal
betekent ook zorgen voor een soepele
overgang van peuterspeelzaal naar basisschool.
Als kinderen met vier jaar overstappen naar de
basisschool zijn ze al gewend aan het gebouw,
de nieuwe juffen, kinderen en de manier van
werken. Ook peuterspeelzaal ‘de Wiemelhook’
gaat aan de slag met het werkconcept ‘Speelplezier’.
Trots
Door middel van al deze activiteiten blijven wij
werken aan de kwaliteit van ons onderwijs en
zijn wij trots op onze leerlingen en ons werk.
Maar we zijn ook trots op ons onderwijzend
personeel, omdat zij de afgelopen vier jaar niet
alleen keihard hebben gewerkt onder leiding van
de schoolleiding, maar ook omdat zij dit gedaan
hebben met veel enthousiasme binnen een
prettige werksfeer. Al deze successen hebben
wij 15 september jl. gevierd met de keuze van
een nieuwe naam voor de school: Het Mozaiek.
Met deze nieuwe naam willen wij aangeven, dat
we een succesvolle periode hebben afgesloten.
Maar ook dat het kiezen van een nieuwe naam
de start is voor het blijven ontwikkelen van
onderwijsactiviteiten op onze school. Goede
leerresultaten, het hanteren van belangrijke normen
en waarden, gebaseerd op een duidelijke
structuur voor onze kinderen, zijn de kernactiviteiten
van de school. Dit alles met de bedoeling
onze leerlingen de beste toekomst te geven, die
zij verdienen.
De nieuwe naam Het Mozaiek is gekozen door
een jury, samengesteld uit leerlingen, ouders,
leerkrachten en een directielid. Stukjes mozaïek
zijn fi guurtjes van verschillende vorm en kleur,
die samen een prachtig geheel vormen. Divers
en toch in elkaar passend. Zo ook zien wij
onze school. Een school waar iedereen, die de
uitgangspunten van de school onderschrijft,
welkom is. Verschillende culturele achtergronden
ervaren wij niet als een probleem, maar als
een kans om van elkaar te leren en respectvol
met elkaar om te gaan.
Directie en team
Basisschool Het Mozaiek

Een hand van de meester
Gilbert Petit is leraar aan SBO De Sprong, fruitteler en buutreedner. Een gedreven leerkracht,
een ondernemende fruitteler en een succesvolle tonprater. Twee keer Limburgs
kampioen en in 2005 Zuid-Nederlands kampioen. Hij haalt de inspiratie voor zijn buuts
veelal uit recente maatschappelijke ontwikkelingen. Een ondernemend leven. “Leven
in meervoud, ja dat is wel een beetje mijn levensmotto ”, opent Gilbert glimlachend het
gesprek.
Vijf generaties Petit in de fruitteelt. Gilbert is
gepokt en gemazeld in de bedrijfstak. Maar
toch. Hij heeft het zelf, samen met zijn vrouw
Maria en zijn drie zonen, moeten doen. “Mijn
oudste broer nam –als vanzelfsprekend in die
tijd – het bedrijf over. “Ga jij maar studeren, zei
mijn vader. Daar ben ik hem nog altijd dankbaar
voor. Na de kweekschool kwam ik in het
speciaal onderwijs terecht. Ik heb me er vanaf
de eerste dag thuis gevoeld .Mijn passie voor
het leraarschap haal ik uit de voldoening dat ik
anderen en tevens mezelf mag verrijken met
kennis en vaardigheden en de hartstochten
voor het leven.” Maar het buitenleven bleef ook
lonken. De sterke verbondenheid met de natuur,
van kind af aan. Gilbert kon en wilde zich er niet
van losmaken.”Ik prijs me erg gelukkig dat ik in
mijn kinderjaren voluit in ’n natuurlijke omgeving
heb mogen rondscharrelen en niet naar de
bewaarschool ben gestuurd. In die tijd leerde
ik genieten van de mooie Limburgse natuur en
werd ik geboeid door de veelal dorpse mensen
waartussen ik opgroeide.” Toen zich in 1985
de kans voordeed om dicht bij huis een stukje
grond te kopen , ging voor Gilbert een stille
wens in vervulling. Wat aanvankelijk de bedoeling
was om hobbymatig te bedrijven, groeide in
de loop der jaren uit tot een behoorlijk domein.
Prachtig gesitueerd in het Ulestratense gehucht
Schietecoven, met een adembenemend uitzicht.
Onderwijs en ondernemen gaat dat wel samen?
Gilbert antwoordt zonder aarzelen: ”Het één
versterkt het ander en verbreedt je visie. Ondernemen,
en trouwens ook het maken van een
buut begint bij ’n wens,’n droom die je in je fantasie
laat rijzen; hieruit kristalliseren zich ideeën,
die je vervolgens omzet in plannen. Voordat je
die plannen gaat uitwerken, moet je je grondig
oriënteren op de mogelijkheden en onmogelijkheden.
Informeren bij collega’s en voorlichters,
literatuur raadplegen etc. Ondertussen begin
je ook te bouwen aan een netwerk dat je
nodig hebt als ondersteuning om je plannen te
verwezenlijken. En dan... aan de gang. gewoon
doen dus. Want aldoende leer je en leer je en
leer je... Ik wil hiermee aangeven dat functies als
fantasie, denkvermogen, oriëntatievaardigheid,
sociale vaardigheid, initiatief nemen, vooruitzien,
doorzettingsvermogen etc. onontbeerlijk zijn
voor succesvol ondernemersschap. En zijn het
niet juist die functies die we ook dagelijks bij
onze leerlingen helpen ontwikkelen? En als je
daarnaast kinderen kunt leren plezier te beleven
aan het leveren van een positieve bijdrage om
het leven voor zichzelf en dat van anderen
een tikkeltje te verbeteren, dan onderwijs je
ondernemerskunst en levenskunst in één. Soms
lukt me dat en dan voel ik me gelukkig in mijn
onderwijzersvak”
In welk opzicht beïnvloedt het ondernemerschap
je onderwijsvisie?
“Door het ondernemerschap en vooral door
het bezig zijn in en met de natuur, word ik me
voortdurend bewust hoe enorm belangrijk het
is dat je leert leven met onzekerheden Dat je
kinderen leert leven met onzekerheden in plaats
van ze alsmaar kunstmatige zekerheidjes voor
te schotelen, want daar word je vroeg of laat op
afgerekend. Natuurlijk, onzekerheid veroorzaakt
’n onprettige gemoedstoestand en dat kan de
Westerse mens met zijn overschatte rationalistische
instelling niet zo goed verdragen. Vandaar
dat we tegenwoordig op ’n nogal overspannen
wijze proberen de onzekerheden uit ons leven te
bannen. Vaak gedreven door dominante ego’s
zijn we druk doende met het creëren van of
het krampachtig vasthouden aan zogenaamde
zekerheden. Of we sussen ons gemoed met
overconsumptie. Of we nemen onze toevlucht in
’n schijnwereld of drugs....”
Dat klinkt nogal zwaar Gilbert ,zeker uit de
mond van ’n buuttereedner.
“Klopt, dit is de andere kant
van de clown, en wellicht de
dieperliggende drijfveer voor
het clownen .Toch ben ik niet
fatalistisch ingesteld. Deze
huidige ontworteling van
onze natuurlijke Zijnsbron,
zie ik als ‘n leerfase in de
menselijke evolutie.
Mijn fruitbomen vertonen ook
regelmatig groeiontwikke-
Gilbert Petit
lingen die de productie niet ten goede komen.
Bijvoorbeeld takken die afsterven of onstuimig
gaan woekeren. Middels een snoei-ingreep haal
je zo’n verkeerde tak dan weg. Er kan opnieuw
licht in die boom vallen en nieuwe, vruchtbare
scheutjes kunnen zich daar weer ontwikkelen. Ik
vind het steeds verwonderlijk hoe die herstelkracht
werkt in de natuur. Ja, dat geeft vertouwen.
Ook voor de toekomst. Weet je, ik wil nog
eens een stuk schrijven waarin ik demonstreer
hoe handelingen en invloeden om een boom te
laten gedijen eveneens van toepassing zijn bij
de opvoeding. Dat zijn voor mij soms openbarende
overeenkomsten.”
Na zestien jaar in een duobaan, werkt Gilbert nu
nog twee dagen per week in twee verschillende
groepen. Nog steeds met veel plezier.” Vooral
de kinderen waar wij dagelijks mee in de weer
zijn vragen veel. Op een bepaalde manier zijn ze
het zelfvertrouwen kwijt. Nieuwe mogelijkheden
aanreiken, hun persoontje een meerwaarde
meegeven, een band kweken. Dat is nog
steeds een nobelere uitdaging voor me dan het
fruitbedrijf.
Hoe reageren je onderwijscollega’s op jouw
positie?
“ Merendeels positief. Toch voel ik me soms
door mijn ondernemersgeest in het onderwijsveld
als een paard in het span dat weigert om
oogkleppen op te doen. Dat is met name voor
de menner (lees managers) wel eens lastig; die
kleppen hebben immers ook een positieve functie.
Maar er moet ook ruimte zijn, want zowel
onderwijs als ondernemen biedt kansen en een
stimulans om het onbekende te verkennen en
open te staan voor onverwachte invalshoeken
en uitdagingen. Daar is wel durf, lef voor nodig.
In het ondernemen een must, in het onderwijs
..............”
Frans Hermans

Focus op de toekomst!
Zoals in “OP KOERS” beschreven heeft MosaLira haar marsroute voor de komende
jaren opnieuw bepaald en vormgegeven in het ondernemingsplan. Er is een duidelijke
focus aangebracht door het kiezen van twee hoofdaandachtspunten:
*het bevorderen van de binding van de school
met de omgeving
*kinderen optimale startkansen geven in de
maatschappij
Deze twee hoofdaandachtspunten worden
uitgewerkt in een aantal onderdelen die
concreet terug te vinden zijn in het eerste
jaarplan. Daarover binnenkort meer. Alle hierin
opgenomen acties, zowel op schoolniveau
als op stichtingsniveau, dragen bij aan het realiseren
van de twee hoofdaandachtspunten.
Bij het eerste hoofdaandachtspunt gaat het om activiteiten die de interne gerichtheid van sommige
scholen kunnen doorbreken. Scholen zijn heel levendige organisaties die goed verankerd
dienen te zijn in en met de omringende maatschappij. Contacten leggen, behouden en uitbouwen
met de directe en ook indirecte omgeving is van cruciaal belang voor het verhogen van de
kwaliteit van het geboden onderwijs. Er zijn scholen die er al in slagen deze externe focus op een
creatieve en ondernemende wijze vorm te geven. In het eerste deel van de workshops op 13
november a.s. is er ruime gelegenheid voor personeelsleden om letterlijk bij elkaar in de keuken te
kijken! Ook de ‘buiten-binnen’ actie op alle scholen tijdens de a.s. nieuwjaarsviering op 9 januari
2008 leent zich uitstekend voor het verbreden van de externe focus. Op deze manier kunnen
scholen veel van elkaar leren.
Het tweede hoofdaandachtspunt sluit naadloos aan op het eerste. Uiteindelijk gaat het erom
dat de kinderen die de scholen van MosaLira verlaten de best mogelijke kansen hebben via
verdere opleiding op een toekomst met perspectief. Kinderen betere startkansen geven begint
met het verdiepen van de kennis van de klant en het periodiek vaststellen van de behoefte van
de maatschappij. Op basis van deze kennis kun je intern en extern de krachten bundelen en het
onderwijs- en opvoedingsaanbod beter vorm geven. Het helpt kinderen bij hun voorbereiding
op de samenleving, wanneer de leeromgeving ook een afspiegeling vormt van de maatschappij.
Het meer en beter betrekken van de ouders bij de school en samen met de ouders bepalen wat
belangrijk is voor hun kind en welke bijdrage zij daaraan kunnen leveren, speelt een belangrijke
rol bij het verhogen van de startkansen in de maatschappij en versterkt bovendien de binding
met de school en de samenleving . Door kennis aan te wenden uit het voortgezet onderwijs, de
universitaire wereld en andere kennisbronnen, kunnen de nieuwste wetenschappelijke inzichten
op gebied van leren,onderwijs en opvoeding worden ingezet.
De andere kant van de verbinding met buiten is het creëren van een relevante leeromgeving
voor de leerlingen van MosaLira; dialoog met en ondernemen in de omgeving van de school. De
scholen hebben alle ruimte om een aanbod te ontwikkelen dat optimaal aansluit op de omgeving.
Vooral bij het realiseren van dit tweede punt biedt de intensieve samenwerking met vroeg-, voor-
tussen- en naschoolse opvang belangrijke nieuwe kansen en mogelijkheden. Het is een uitdaging
voor alle scholen om op weg naar het realiseren van de beoogde kindcentra in de stad Maastricht
actuele kansen en mogelijkheden te zien en te benutten. Samenwerking met kindpartners vanuit
de overtuiging dat het geheel meer is dan de delen is daarbij een noodzakelijke voorwaarde.
Ik ben ervan overtuigd dat focus op deze twee hoofdaandachtspunten helpt om de kwaliteitsslag
te maken die gezien de demografi sche ontwikkelingen agenda urgent genoemd kan worden.
En: vergeet niet dat leren zoveel beter gaat als je er plezier in hebt!
Pieternel van Horssen
Dat w
even
De werknemer wordt een tegemoetkoming
verstrekt in de kosten van het reizen tussen
de woning en de plaats van tewerkstelling,
ongeacht het vervoermiddel, conform bijlage
A10 van de CAO-PO.
Indien de werknemer zijn werkzaamheden
in meerdere gebouwen verricht, wordt de
tegemoetkoming per gebouw berekend. Voor
de eerste zeven kilometers enkele reis wordt
geen vergoeding verstrekt. Het aantal kilometers
is gemaximeerd per reisdag per week.
Er wordt volgens de CAO tien maanden
reiskosten uitbetaald. In de maanden juli en
augustus worden derhalve geen reiskosten
uitgekeerd. OOP-ers ontvangen elf maanden
reiskosten. Wanneer er door de werknemer
anders dan in verband met vakantieverlof
gedurende een periode van twee weken
We’ve Gon
Students as young as 6 years of age will
complete these digital tests which hold some
very powerful results. Tests such as the
Cognitive Abilities Test, Progress in English /
Maths, and the Single Word Spelling Test will be
among some of the tests children will partake
in Benefi ts of using these digital tests include
immediate test results for staff to analyze, cross
comparisons of data over time, and identifi ers
of student strengths and needs. All of these
scores are provided in terms of standardized
scoring methods which are recognized
in education systems world-wide. One of
the incidental pluses of this type of technical

il ik
weten
Wanneer heb ik recht op
vergoeding van reiskosten
en hoeveel bedraagt de vergoeding?
In artikel 7.3 van de CAO PO 2006-2008 staat de vergoedingsregeling
woning-werkverkeer. Vanaf 1 augustus 2006 wordt de vergoeding
uitgedrukt in kilometers enkele reisafstand. De afstand wordt bepaald
op basis van de snelste route conform de ANWB-routeplanner. Voor
de eerste 7 kilometers wordt geen vergoeding verstrekt. Daarna is de
vergoeding 0,12 per kilometer. Ook vervangers hebben recht op reiskosten
woon- werkverkeer.
niet wordt gereisd naar de plaats van tewerkstelling,
wordt de aan de werknemer toe te
kennen tegemoetkoming vanaf de derde week
stopgezet.
Indien de werknemer in verband met de datum
van indiensttreding of ontslag slechts een deel
van een maand reist, wordt de tegemoetkoming
naar evenredigheid vastgesteld. De
reiskosten bij therapeutische werkhervatting
worden gewoon doorbetaald, de school moet
dan wel schriftelijk doorgeven sinds wanneer
e Digital
The Basisschool Joppenhof International
Department has gone digital! Over
the course of the school year, students
participate in rigorous implementations
of academic testing to ensure quality of educational delivery. A new venture by the
Joppenhof will now see students taking these tests online. As provided by a leading
UK-company called Nfer-Nelson, well known for their many years of providing academic
tests to educational institutions, students can now participate in state of the art
digitization.
advancement is that through the data analysis
and interpretation, classroom teachers can be
provided with support for their classrooms,
suggestions for additional teaching strategies,
specifi c scaffolding for individual students, and
ongoing measure of student attainment. Digital
testing clearly demonstrates the effectiveness of
interventions. These items will not only improve
individual student performance, but also have
the subsequent impact of heightening the quality
of education occurring in the classroom, and
overall improvement in student achievement.
This movement to the future of academic
testing is just another step that the Basisschool
Joppenhof has undergone to infuse technology
en hoeveel dagen u op therapeutische basis
aan het werk bent. Ingeval van ziekteverlof
worden de reiskosten stopgezet na 14 dagen
ziekteverlof. Aanvraagformulieren voor de
reiskosten staan op het gesloten gedeelte van
de website van MosaLira maar u kunt het ook
downloaden van de site van Stichting SROL.
Reiskosten dienen te worden aangevraagd per
betrekking.
Jos Prevoo
into the curriculum. All of the digital testing will
be completed in our state of the art computer
lab, erected only last year. We look forward at
the Joppenhof to seeking ways to continue to
make technology a part of our everyday instruction.
In the words of David Thornburg (2000),
“we must prepare our students for their futures,
not our past.”
Janet Harwood, Special Education Teacher,
Basisschool Joppenhof International Department
Voor de Nederlandse vertaling zie:
www.mosalira.nl
Bruggetjes
Het Mosaic
Op 17 oktober jl. werd tijdens een feestelijke
bijeenkomst in het servicebureau van Mosa-
Lira, in het bijzijn van Rob Jansen, projectleider
van de Internationale Campus, Catherine
Copeland en Jan Slangen, directie Joppenhof-
ID, de overeenkomst tussen de besturen van
de internationale peuterspeelzaal “Mosaic” en
MosaLira ondertekend.
De overeenkomst houdt in dat “Mosaic” for-
meel onder het bevoegd gezag van MosaLira
komt per 1 januari 2008. De organisatorische
leiding komt daardoor bij Joppenhof. De
huidige bestuursleden van “Mosaic” blijven
gelukkig hun bijdrage nog leveren door zitting
te nemen in de medezeggenschapscommissie
van “Mosaic”.
Er wordt gestreefd naar optimale integratie met
als doel de doorgaande lijnen voor kinderen
verder op te bouwen en te versterken.
Dit is een belangrijke eerste stap op weg naar
een organisatiestructuur die uiteindelijk alle
partners op de internationale campus gaat
verbinden.
Profi ciat “Mosaic”! en van harte welkom bij
MosaLira!
Overigens: zijn er scholen binnen MosaLira die
samen met deze nieuwste aanwinst “Mosaic”
een “meetingpoint for children ” op willen
zetten onder het motto: jong geleerd is oud
gedaan?
Aanmelden bij Joppenhof.

Heij zit iech gere
Mijn naam is Cas van Caldenborgh. Ik ben zeven jaar en zit op SBO de Opstap. Ik heb
eerst op de Cramignon gezeten. Ik zat daar in de klas bij juf Ans en Juf Ellie. Ik ben daar
weggegaan omdat ik het niet meer zo leuk vond. Ik vond de werkjes te moeilijk.
Toen kwam ik naar de Opstap. Dat vind ik erg
leuk en de werkjes zijn nu niet meer moeilijk.
Ik zit eigenlijk in twee klasjes. Ik zit met mijn hele
klas bij juf Patty en met zes kinderen van mijn
Colofon
De Brug is een uitgave van MosaLira stichting
voor leren, onderwijs en opvoeding en
verschijnt ieder kwartaal in een oplage van
1200 exemplaren.
Redactie:
Petra Elie, Frans Hermans, Eef Karsten,
Linda Keerssemeeckers, Jan Slangen
Bijdragen van Cas van Caldenborgh, Ravian
Close, Janet Harwood, Pieternel van Horssen,
Rob Jansen, Sanne Joppe, Henk Lemmens,
Alda Meijers, Team en directie bs.
Het Mozaiek, Gilbert Petit, Jos Prevoo, Chris
Roes, Dis Valcq, Jo Voorst, Marlou Vossen
Foto’s:
Moniek Wegdam
Ontwerp en druk:
Cortjens, Druk met Communicatie Maastricht
Adresgegevens:
Redactie de Brug
Servicebureau MosaLira
Pastoor Habetsstraat 40 A
6217 KM Maastricht
debrug@mosalira.nl
www.mosalira.nl
klas ook nog in de schakelklas bij juf Hilde.
’s Morgens ga ik naar de schakelklas en ’s middags
zit ik in de klas bij juf Patty.
In de schakelklas zit ik met Joop, Oktay, Bono,
Björn en Mohammed. In de schakelklas doen
we verschillende werkjes zoals schrijven, lezen,
kiezen met het keuzebord, rekenen, op de
computer werken, voorlezen, enz.
Het leukste vind ik het werken op de computer.
We werken met verschillende taalprogramma’s
op de computer. Ik werk met VLL en soms
Woordenhaai.
Wat ik ook erg leuk vind is het lezen van een
boekje op de zitzak. Je krijgt dan van juf Hilde
een boekje en je mag dat dan zelf gaan lezen
op de zitzak.
Schrijven vind ik ook leuk. We oefenen dan de
schrijfl etters. Dit vind ik soms wel nog moeilijk.
Ook hebben we speurtochten gemaakt en leerden
we links en rechts. Soms knutselen we een
letterdoos en verzamelen we allemaal spulletjes
van een letter.
Ik vind het leuk in de schakelklas.
Cas van Caldenborgh
groep C, SBO De Opstap
Cas van Caldenborgh
Bruggetjes
Benoemingen
Mw. Marleen Hodenius is na de herfstvakantie
gestart als locatiedirecteur van basisschool ’t
Spoor. Voorheen was zij locatiedirecteur van
basisschool Het Mozaiek (voorheen de St.
Christoffel).
Mw. Ingrid Vaessen is vanaf de herfstvakantie
tot einde van dit schooljaar benoemd tot waar-
nemend locatiedirecteur van Het Mozaiek.
Dhr. Ravian Close, nu nog de meester van
groep 8 in basisschool Wyck wordt locatiedi-
recteur van basisschool De Maasköpkes, met
ingang van 1 januari 2008.
Ontmoeten
De ontmoeting met collegae leerkrachten,
schoolleiders, algemene directie en bestuurs-
leden van MosaLira zal centraal staan tijdens
de informele avond met enkele verassingen,
op woensdag 9 januari in de Festi-Village.
Een avond om alvast te noteren en waarbij
alle mensen van MosaLira worden verwacht.
Tijdens deze avond zal de MosaLira Award
2007 worden uitgereikt en zal Louis Brouwer
tekst en uitleg geven over de besteding van
de gewonnen prijs (MosaLira Award 2006). De
uitnodiging volgt binnenkort.