pdf file - VluchtelingenWerk Amstel tot Zaan

Stichting VluchtelingenWerk Amstel tot Zaan
Jaarverslag 2008

Doelgroep van de Stichting VluchtelingenWerk Amstel tot Zaan
zijn alle vluchtelingen die in het land waaruit zij afkomstig zijn gegronde rede-
nen hebben om te vrezen voor vervolging en in Nederland asiel zoeken of heb-
ben gevonden. Dat kan gaan om vervolging wegens hun politieke of godsdienstige
overtuiging, hun nationaliteit of wegens het behoren tot een bepaald ras of een
bepaalde sociale groep. Onder “vluchtelingen” worden ook verstaan: degenen die
in overeenstemming met de vluchtelingendefinitie van het VN Vluchtelingenver-
drag gegronde vrees hebben hun leven te verliezen of onderworpen te worden aan
foltering of onmenselijke of vernederende behandelingen. Onder “asielzoekers”
worden verstaan: degenen die in Nederland bij het bevoegde overheidsorgaan een
aanvraag om als vluchteling te worden toegelaten hebben ingediend of willen in-
dienen en waarop nog niet tot in hoogste instantie is beslist. “Uitgeprocedeerden”
zijn de vluchtelingen die na het indienen van een asielverzoek een negatieve be-
schikking hebben gekregen.

tien
Voorwoord
twintig
Iedereen heeft recht op een humane asielopvang en
rechtvaardige asielprocedure. De Stichting VluchtelingenWerk
Amstel tot Zaan ondersteunt asielzoekers
en vluchtelingen bij het verkrijgen van dat recht.
Ook als de asielprocedure is afgesloten kunnen
asielzoekers en vluchtelingen op SVAZ rekenen. Als de
aanvraag is afgewezen zoeken wij samen naar oplossingen.
Is een status verleend, dan ondersteunt SVAZ
vluchtelingen bij alle stappen om volledig mee te kunnen
draaien in de Nederlandse samenleving. Of dat nu
gaat om het vinden van een woning, om inburgering,
om gezinshereniging of om de voorbereidingen op
weg naar een betaalde baan of een andere vorm van
maatschappelijke participatie.
De regionale Stichting VluchtelingenWerk Amstel tot
Zaan (SVAZ) is per 1 januari 2008 ontstaan uit een
fusie van drie stichtingen VluchtelingenWerk uit de
regio. De drie fusiepartners hadden al jarenlang ervaring
in het behartigen van de belangen van asielzoekers
en vluchtelingen: de Stichting VluchtelingenWerk
Zaanstreek sinds de oprichting in 1981, de Stichting
VluchtelingenWerk Amsterdam sinds 1983 en de Stichting
VluchtelingenWerk Edam-Volendam sinds 1991
(onderdeel Stichting VluchtelingenWerk Waterland).
Die jarenlang opgebouwde kennis en ervaring zijn
sinds 2008 gebundeld in de regionale stichting SVAZ,
die werkt vanuit drie locaties. SVAZ is aangesloten bij
de landelijke vereniging VluchtelingenWerk Nederland.
Dankzij de enorme inzet van de medewerkers en
heel veel vrijwilligers hield SVAZ vanuit de locaties
Amsterdam, Zaanstad (gemeenten Purmerend, Oostzaan,
Wormer, Zaanstad, Waterland en Landsmeer)
en Edam-Volendam in 2008 de mensenrechten van
asielzoekers en vluchtelingen in de hele regio boven
dertig
veertig
aan de agenda.
In 2008 werd door bijna 4000 vluchtelingen en asielzoekers
een beroep gedaan op de dienstverlening: in
Amsterdam door ruim 3000, in Zaanstreek-Waterland
door bijna 750 en in Edam-Volendam door ongeveer
100 mensen.
Een bijzondere groep die door SVAZ vanuit de diverse
locaties intensief is ondersteund vormen de pardonners:
de asielzoekers die al voor 2001 een aanvraag
hadden ingediend en nu dankzij het Generaal Pardon
een vluchtelingenstatus konden krijgen. Deze regeling
maakte, na jaren strijd voor een menswaardige oplossing,
een einde aan de rechteloze positie waarin ruim
27.000 mensen verkeerden. Vluchtelingen die hier vaak
al tien jaar of langer waren en waarvan een groot deel
via de daklozenopvang en als ‘illegaal’ het hoofd boven
water moesten zien te houden. Gezinnen die jaren in
een asielzoekerscentrum moesten verblijven en kinderen
die hier geboren waren en naar school gingen maar
nog nooit naar hun ‘eigen’ huis. Na al die jaren van onzekerheid
kregen zij eindelijk de mogelijkheid om een
status te verwerven met het recht op wonen, werken,
leren en participeren in de Nederlandse samenleving.
In de praktijk bleek zowel het verkrijgen van die verblijfsstatus
als van een woning en een perspectief op
werk heel wat voeten in de aarde te hebben. Er golden
harde voorwaarden om voor een verblijfsvergunning in
aanmerking te komen. De eerste aanvraag moest voor
2001 zijn ingediend, daarna moest men onafgebroken in
Nederland hebben gewoond, geen strafblad hebben en
ook nooit onder een andere naam een aanvraag hebben
ingediend. Voor vluchtelingen was het moeilijk om aan
te tonen dat zij aan alle voorwaarden voldeden. Vaak
moest daarvoor met ondersteuning door SVAZ mede-
vijftig
zestig
zeventig
werkers letterlijk alles uit de kast gehaald worden: oude
IND-briefwisseling, bankafschriften, verklaringen van
artsen, advocaten of onderwijzers en andere getuigen.
In het eerste hoofdstuk van dit jaarverslag worden
de anderhalfduizend pardonners die SVAZ in 2008
ondersteunde nader belicht. In hoofdstuk 2 komt de
juridische en maatschappelijke dienstverlening aan
alle asielzoekers en vluchtelingen aan bod. In hoofdstuk
3 de projecten gericht op participatie en werk of
op specifieke doelgroepen als ouderen of vrouwen. In
het laatste hoofdstuk aandacht voor de organisatie
en ondersteunende diensten die het mogelijk maken
dat vrijwilligers, consulenten en projectmedewerkers
de dienstverlening aan asielzoekers en vluchtelingen
vanuit de drie locaties van SVAZ verlenen. Tot slot
van dat vierde hoofdstuk een aantal voorbeelden van
de belangenbehartiging en draagvlakverbreding voor
VluchtelingenWerk in de regio en een aantal spontane
acties vanuit de samenleving.
Mária van Veen,
Directeur Stichting VluchtelingenWerk Amstel tot Zaan
tachtig
negentig
honderd
3

honderdtien
honderdtwintig
honderddertig
honderdveertig
honderdvijftig
Inhoud
honderdzeventig
1. Pardonners uitgelicht
Pardonloket Amsterdam
Pardonloket Edam-Volendam
Pardonloket Zaanstreek-Waterland
Traject A tot Z
Herkomstlanden
Knelpunten
Cursus Spreekvaardigheid
Meer grip op je leven
Banenoffensief
Blijvende inzet in 2009
2. Juridische en Maatschappelijke Begeleiding
Cliënten
Vrijwilligers
Betaalde krachten
Spreekuren
Gezinshereniging
Noodfondsen
Alleenstaande jonge vluchtelingen (ex-ama’s)
Perspectief Project
3. Participatie & Werk
Taalcoaches
Pavem inburgeringscursus
Project ‘Verbeeld je verhaal’
Project ‘Gedeelde herinneringen’
Mediatheek
Computerproject
Trajectbegeleiding
Niemand aan de Kant
Vluchtelingen Vakgenoten
Wereldwerk aan de Zaan
Project ‘Vluchtelingenvrouwen in Besluitvorming en Besturen’
Project ‘Voorlichting op scholen’
Belastingservice
honderdtachtig
7
8
8
9
9
10
10
12
13
14
14
17
17
18
19
19
20
20
21
22
25
25
25
26
26
26
27
27
27
28
29
29
29
30
4. De Organisatie
Nieuwe start
Ondersteunende diensten
Werving en training van vrijwilligers
Belangenbehartiging
Draagvlakverbreding
Lijst van afkortingen
Colofon
honderdnegentig
tweehonderd
33
33
34
35
35
36
38
39
5

tweehonderdtien
tweehonderdtwintig
tweehonderddertig
tweehonderdveertig
tweehonderdvijftig
1 Pardonners
uitgelicht
Ruim anderhalfduizend pardonners deden in de regio van
Amstel tot Zaan succesvol een beroep op de pardonregeling.
Van de pardonners die bij de SVAZ zijn geregistreerd is in
2008 ruim eenderde al actief op weg naar werk of studerend.
De meeste van hen zullen de komende jaren uitstromen naar
betaald werk. Zeker als zij daarbij in voldoende mate en deskundig
ondersteund worden. Er moet dan wel aan een aantal
belangrijke voorwaarden voldaan worden. Het is moeilijk om
met een stage of werk te beginnen als je de Nederlandse taal
nog niet beheerst of nog geen woning hebt. Eind 2008 had
bijvoorbeeld bijna de helft van de pardonners die in Amsterdam
een traject volgden nog huisvesting nodig. Dit gold ook
voor de rest van de regio Amstel tot Zaan waar gemiddeld
53% van de huisvestingstaakstelling voor pardonners werd
gerealiseerd in 2008.
Huisvestingstaakstelling pardonregeling 1
Gemeente
Amsterdam
Diemen
Edam-Volendam
Landsmeer
Oostzaan
Purmerend
Waterland
Wormerland
Zaanstad
Totaal regio Amstel tot Zaan
Pardonregeling gerealiseerd
tot 1-1-2009
aantal
654
27
11
7
7
75
17
9
127
934
%
54
68
22
37
44
58
55
33
55
53
Pardonregeling nog te
realiseren tot 1-1-2010
568
13
38
12
9
54
14
18
105
831
tweehonderdnegentig
1 Ministerie van Justitie,
Circulaire Taakstelling
huisvesting statushouders
o.g.v. Regeling afwikkeling
nalatenschap oude Vreem-
delingenwet t/m eind 2009
en taakstelling huisvesting
vergunninghouders voor het
eerste halfjaar 2009, Den
Haag, 16 december 2008
Pardonregeling totaal
tot 1-1-2010
1222
40
49
19
16
129
31
27
232
1765
driehonderd
7

driehonderdtien
driehonderdtwintig
Pardonloket Amsterdam
driehonderddertig
driehonderdveertig
driehonderdvijftig
8 logische volgorde waren vermeld. Daarbij ging het om
werk verricht om asielzoekers, die al in de gemeente
de bezichtiging van een woning plaats. Aansluitend wer- 9
de aanbodbrief van de Immigratie- en Naturalisatie
verbleven, te begeleiden in het kader van de pardonreden tijdens de ‘regeldag’ de nodige stappen gezet rond
Amsterdam was op 2 juli 2007 een van de eerste ge-
Dienst (IND), de aanmelding bij SVAZ, de inschrijving
geling. Met succes: elf asielzoekers kregen een verblijfs- het tekenen van het huurcontract, de inschrijving bij de
meenten die een pardonloket opende. De toeloop was bij de Gemeentelijke Basisadministratie (GBA), het
vergunning. Daarmee heeft de gemeente echter slechts gemeente, het zonodig aanvragen van een uitkering en
groot ondanks dat veel mensen aanvankelijk bang waren ophalen van het verblijfdocument, aanmelding bij de
22% van haar taakstelling gerealiseerd. In 2009 zal de
het inrichtingskrediet. Ook de ziektekostenverzekering
om zich te melden. Zeker in het begin meldden zich ook taakgroep pardonregeling en hulp bieden bij het zoeken
rest van de taakstelling om pardonners in de gemeente werd geregeld. Resultaat was dat in 2008 181 personen
veel mensen die niet aan de criteria voldeden. Vooral
naar huisvesting via Woningnet. Via deze route startte
te huisvesten gerealiseerd moeten worden. Vluchtelin- en/of gezinnen zijn gehuisvest, waaronder huishoudens
de groep ‘witte illegalen’ die uit de media had begrepen de vluchteling zijn ‘officiële’ integratietraject met als
genWerk zal hen daarbij uiteraard bijstaan.
van pardonners.
dat een langdurig verblijf in Nederland voldoende was
einddoel volwaardige deelname aan de Amsterdamse
Na het toekennen van de woning werd de cliënt indien
om aanspraak te maken op de pardonregeling. Voor hen samenleving.
nodig geadviseerd over het inrichten van de woning en
was het moeilijk te aanvaarden dat dit niet het geval
De begeleidingsrol van locatie Amsterdam bestond in
Pardonloket Zaanstreek-Waterland
in noodzakelijke gevallen werd daar ook praktische hulp
was. Eind 2007 had het Amsterdamse Pardonloket bijna de eerste periode vooral uit het regelen van allerlei
bij geboden. Bij de ‘maatschappelijke opstart’ werd de
4.000 bezoekers verwerkt.
materiële zaken in nauwe en intensieve samenwerking
Op de locatie Zaanstreek-Waterland werd de werkdruk cliënt begeleid bij het regelen van een Digid, zorg-, huurmet
de ketenpartners. Om dit hele proces goed te
begin 2008 enorm verhoogd door de vaart waarmee
en kindertoeslag; een WA-verzekering; een huisarts en
laten verlopen was er regelmatig overleg met de Dienst
de gemeenten de uitvoering van het Generaal Pardon
tandarts; scholen in geval er kinderen waren. Tijdens
De officiële naam van de pardonregeling uit 2007
Wonen en de Dienst Werk en Inkomen (DWI/CWI) op
oppakten. De maatschappelijke taakgroep bestaande uit de eerste afspraken werden er doelen bepaald, hulp-
luidde Regeling afwikkeling nalatenschap oude
uitvoerend en beleidsniveau.
drie betaalde medewerkers en een vijftiental vrijwillivragen
geïnventariseerd en werd er een plan van aanpak
Vreemdelingenwet. Op grond daarvan werd een
gers werd in de loop van het jaar uitgebreid met twee
opgesteld.
verblijfsvergunning verstrekt aan de vreemdeling:
Begin januari werd het Pardonloket verplaatst naar het
betaalde krachten, vijf stagiairs en een aantal vrijwilli-
a. wiens eerste asielaanvraag vóór 1 april 2001 was
Surinameplein. Op projectbasis werd, samen met de
gers. Nog bleef de druk bijzonder groot door de gestage
ingediend, dan wel die zich reeds vóór 1 april 2001
Werkgroep Opvang Uitgeprocedeerden (WOU) en het
stroom van nieuwe cliënten. Deels werd de drukte bo- Traject A tot Z
bij de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) of
Amsterdams Solidariteits Komitee Vluchtelingen (ASKV),
vendien veroorzaakt door enkele groepen uitgenodigde
Vreemdelingenpolitie had gemeld voor het indienen hieraan vorm en inhoud gegeven. Het Pardonloket zou
vluchtelingen, die dikwijls met meervoudige problemen In Amsterdam hebben ruim duizend pardonners in 2008
van een asielaanvraag;
per 1 mei stoppen maar gezien de grote toestroom en de
kampten en extra begeleiding nodig hadden. Vanaf no- het traject van A tot Z bij SVAZ gevolgd, waarvan onge-
b. die sinds 1 april 2001 ononderbroken in Nederland
succesvolle werkwijze werd dit aanvankelijk verlengd tot
vember werd een deel van de werkzaamheden verplaatst veer een kwart vrouwelijke vluchtelingen (figuur 1).
had verbleven (hiervan zou onder omstandigheden 1 juli en bleef het loket tot eind 2008 nog één dag open.
naar Purmerend, waar ook een spreekuur werd gestart. Ruim tweederde van de pardonners was jonger dan
kunnen worden afgeweken);
De toestroom van vluchtelingen via het Pardonloket was
veertig jaar (figuur 2).
c. die, voor zover toepasselijk, vooraf schriftelijk had
de belangrijkste reden om in 2008 de afdeling Juridische
Anders dan in Amsterdam – waar de Dienst Wonen de
aangegeven dat hij zijn lopende procedures onvoor- en Maatschappelijke Begeleiding uit te breiden met 4,7
huisvesting verzorgt – wordt door de locatie Zaanstreek- figuur 1 Aantal mannen en vrouwen onder de 1002 pardonners
waardelijk intrekt bij verblijfsaanvaarding op grond fte. In het jaar 2008 zijn er in Amsterdam 3211 bezoekers
Waterland ook ondersteuning bij huisvesting geboden. 239 763
van de regeling.
voor het pardonloket verwerkt.
In 2008 vonden er tweehonderd bezichtigingen van woningen
plaats en werden 192 ‘regeldagen’ georganiseerd
Vrouw Man
voor pardonners en andere vluchtelingen. Tijdens deze
figuur 2 Leeftijden van de pardonners (3 onbekend)
Voor de uitvoering van de pardonregeling was door Pardonloket Edam-Volendam
regeldagen begeleidden vrijwilligers de vluchtelingen
290 385 236 88
SVAZ locatie Amsterdam een Routekaart Pardon ontwikkeld,
waarop alle noodzakelijk stappen in chrono-
Ook in Edam-Volendam heeft de werkgroep veel extra
bij alle stappen die noodzakelijk zijn om een nieuwe woning
te betrekken. Volgens een vaste systematiek vond
18-30 jaar 31-40 jaar 41-50 jaar 50+
driehonderdzestig
driehonderdzeventig
driehonderdtachtig
driehonderdnegentig
vierhonderd

vierhonderdtien
Herkomstlanden
10 problemen als die kinderen niet geregistreerd waren.
Gezinshereniging is mogelijk voor gezinsleden van
11
Voordat zij bij hun ouders mochten verblijven moesten mensen, die op grond van de Vreemdelingenwet 2000
Pardonners blijken uit 72 verschillende landen afkom-
de kinderen geregistreerd worden. In overleg met de
artikel 29 lid 1 a t/m d al in Nederland zijn toegelaten
stig te zijn. Daaronder zijn 21 landen waaruit slechts
één pardonner afkomstig is, 24 landen waaruit twee
tot tien pardonners afkomstig zijn en 13 landen zijn het
Dienst Persoons- en Geo-informatie (DPG) werd naar
oplossingen gezocht.
Van een aantal aanvragers bleek het asielverzoek niet
met een Vergunning Bepaalde Tijd Asiel (VBT-A).
Verder geldt dit ook voor gezinsleden van mensen
met een Vergunning Onbepaalde Tijd Asiel (VOT-A).
land van herkomst van tien tot twintig pardonners in
meer te achterhalen. Na intensief overleg werd het
De mogelijkheid van gezinshereniging strekt zich niet
Amsterdam. De 18 herkomstlanden van meer dan twin-
mogelijk dat deze mensen nog een keer hun vingeraf-
alleen uit tot leden van het kerngezin, maar ook tot de
tig Amsterdamse pardonners zijn – met de aantallen –
drukken gaven zodat die vergeleken konden worden
(ongehuwde) partner en meerderjarige kinderen.
in figuur 3 weergegeven.
In figuur 4 is het opleidingsniveau van de pardonners
weergegeven voor zover bekend. Bijna 60% heeft
met oudere aanvragen.
Vluchtelingen die aangaven identiteitsherstel
Ook geldt het recht op gezinshereniging voor mensen
met een Verblijfsvergunning Regulier, waaronder zij
die onder de Pardonregeling vallen. Echter, deze laatste
categorie komt alleen in aanmerking voor gezins-
voortgezet onderwijs genoten en een kwart daarvan
hereniging onder zeer strikte voorwaarden, zoals het
volgde daarna ook hoger of universitair onderwijs.
inkomenscriterium en inburgering in het buitenland.
2 figuur 4 Hoogst genoten opleiding pardonners in Amsterdam
(van 289 opleiding onbekend)
Geen onderwijs genoten 53
Basisonderwijs; onvoltooid
Basisonderwijs; voltooid
77
161
MAVO/LBO/VBO; onvoltooid 92
MAVO/LBO/VBO; voltooid 76
HAVO/VWO/MBO; onvoltooid 64
HAVO/VWO/MBO; voltooid
MBO/HBO
HBO/WO; onvoltooid
93
12
31
te
willen, moesten een lange weg afleggen. Eerst naar de
IND, vervolgens inschrijven in de gemeente en daar
HBO/WO; voltooid 54
hun identiteitsherstel regelen. Dan weer terug naar de
IND voor een tweede antecedentenonderzoek. Uiteindelijk
kwam dan de verblijfsvergunning met de juiste
gegevens. Voor velen was dat een belangrijk moment.
figuur 3 Landen van herkomst waaruit meer dan 20 pardonners
Deze mensen waren jaren hun identiteit kwijt en waren
in 2008 cliënt waren (693 van totaal 1002)
opgelucht dat dit nu voorbij was.
20 21 22 23 27 28
Bangladesh
Rusland
Turkije
Irak
Guinee
Voormalig Joegoslavië
Ethiopië
32 34
Liberia
vierhonderdtwintig
45
Ghana
52
Iran
Nigeria
61 61
Sierra Leone
75
Afghanisatn
89
Soedan
103
China
vierhonderddertig
Op 7 december 2008 kondigde staatssecretaris Albayrak
aan dat de pardonregeling met ingang van 1 januari 2009
beëindigd zou worden. Deze bekendmaking leidde in de
maand december bij SVAZ tot een grote aanloop van
mensen die nog in aanmerking wilden komen voor de
pardonregeling. Vanwege deze enorme drukte is door de
drie betrokken organisaties besloten om eind december
het Pardonloket nog een aantal extra dagen te openen.
Op 31 december 2008 is de laatste lijst met potentiële
cliënten voor een pardonvergunning naar de IND verstuurd.
Knelpunten
vierhonderdveertig
Omdat SVAZ gedurende het hele jaar nauwkeurig volgde
hoe de pardonners de gemeentelijke keten doorliepen,
kwamen alle knelpunten die pardonners ondervonden
naar voren. Pardonners met kinderen ondervonden
vierhonderdvijftig
vierhonderdzestig
vierhonderdzeventig
vierhonderdtachtig
Met het verlenen van de status waren de problemen
nog niet achter de rug. In de inleiding werd al verwezen
naar problemen rond de huisvesting. Pardonners
werden vaak geconfronteerd met financiële problemen.
In een aantal gevallen waren cliënten genoodzaakt
een ziektekostenverzekering af te sluiten voordat een
uitkering was toegekend. Reeds aan het begin van het
traject werd daardoor een schuld opgebouwd. Ook
onwetendheid leidde in een aantal gevallen tot het niet
opstarten van de WWB-uitkering, waardoor huurschuld
of afsluiting van voorzieningen ternauwernood kon
worden voorkomen.
Vluchtelingen die hun gezin in het land van herkomst
achter hadden moeten laten, moesten binnen drie
maanden een aanvraag voor gezinshereniging indienen.
vierhonderdnegentig
Een knelpunt was ook dat pardonners verplicht
werden om in te burgeren, maar door de enorme
bureaucratische procedures soms maandenlang
moesten wachten voor ze een plaats kregen bij een
taalscholingsinstituut. Ook stagelopen was voor pardonners
verplicht om recht op een uitkering te krijgen.
Stagelopen gaat echter moeilijk als je onvoldoende
Nederlands spreekt en veel werkgevers stelden ook
beheersing van de Nederlandse taal als voorwaarde.
2 Bij besluit van 25 mei 2007 heeft het Kabinet ingestemd met een rege-
ling ter afwikkeling van de nalatenschap van de oude Vreemdelingen-
wet (verder te noemen de regeling).’ Onderdeel van deze regeling is
een procedure waarbij vreemdelingen die onder de werking ervan val-
len en aan bepaalde voorwaarden voldoen, eenmalig in de gelegenheid
worden gesteld om ten overstaan van de Immigratie- en Naturalisatie-
vijfhonderd
dienst (IND) binnen twee maanden hun juiste identiteit (naam, geboor-
tedatum, geboorteplaats en geboorteland) en nationaliteit aan te tonen.

vijfhonderdtien
vijfhonderdtwintig
vijfhonderddertig
vijfhonderdveertig
vijfhonderdvijftig
12 Opvallend was dat commerciële bedrijven hier het minst boos worden, je mening geven, of zeggen dat je iets
13
problemen mee hadden en ondernemers met meer
niet wilt? Hoe doe je dat in je eigen taal en hoe gaat dat
dan alleen een Nederlandse achtergrond helemaal niet. in het Nederlands?
“Gewoon proberen hoe het in de praktijk gaat” was vaak Na een intake en selectieprocedure werd eind septem-
het uitgangspunt van deze ondernemers. Helaas gold
ber 2008 gestart met een groep van twaalf cursisten.
dat uitgangspunt niet in gelijke mate voor gemeentelijke Het traject omvatte 24 lessen van 2,5 uur gedurende
instellingen of de non-profit sector. Juist daar waar je de twaalf weken.
meeste medewerking zou mogen verwachten, werden
De leeftijd van de cursisten varieerde van 23 tot 51 jaar
de minste mogelijkheden voor stages en werkervarings- en deelnemers hadden diverse landen van herkomst:
plaatsen geboden.
Sierra Leone, Nigeria, Eritrea, Ethiopië, Liberia, Bangla-
Vaak was het moeilijk om een stageplaats of werkdesh
en Benin.
ervaringsplaats te vinden die aansloot bij de opleiding
Op een uitzondering na varieerde de verblijfsduur in
en ervaring van de vluchteling. Voor pardonners was
Nederland van 8 jaar tot 21 jaar.
het ook een knelpunt dat zij soms langer dan tien jaar
Degenen die beschikten over een woning konden met
zonder vergunning in Nederland moesten verblijven
minder zorgen aan de cursus deelnemen dan zij die nog
en daardoor geen reguliere baan konden krijgen. Met
in afwachting van huisvesting waren. Laatstgenoemde
alle gevolgen voor mogelijkheden om hun vakkennis en cursisten waren aangewezen op onderdak bij vrienden
ervaring op peil te houden.
of bij het ‘steunpunt voor daklozen’.
Cursus Spreekvaardigheid Een van de deelnemers die al zo’n twintig jaar in
Nederland was, vertelde eens dat hij het heel moeilijk
vond om lang achter elkaar in zijn woning te zijn. Hij
moest dan de straat op om met mensen te praten, keer
op keer. Het klimaat in Nederland is daarvoor weliswaar
niet zo gunstig … maar hij wilde naar buiten. Dat was hij
vroeger thuis immers zo gewend.
3
Eindverslag NT2- spreekvaardigheidsverbetering voor ‘Pardonners’.
Een gezamenlijk project van Stichting Vluchtelingenwerk Amstel tot
Zaan en Stichting Volksuniversiteit Amsterdam, september 2008 –
januari 2009
3
Veel cursisten hadden last van concentratieproblemen problemen veroorzaken bij mensen. Problemen die
en fysieke klachten als gevolg van slaapgebrek, het
vluchtelingen en pardonners hebben, zijn bijvoorbeeld:
wennen aan een andere levensstijl in Nederland en
pijn in hoofd of maag zonder dat daar een aanwijsbare
door het ontbreken van arbeidsvreugde.
medische oorzaak voor is; slecht slapen; snel geïrriteerd
raken; concentratieproblemen; zorgen over
familie en vrienden in het land van herkomst; neer-
Iemand die behandeld werd voor depressieve en fyslachtigheid
en opvoedingsproblemen. Deze psychosieke
klachten vroeg zich af hoe het toch mogelijk was sociale problemen kwamen vaak naar voren tijdens de
dat hij mensen ontmoette die in veel kortere tijd dan
spreekuren. Locatie Amsterdam ontwikkelde daarom
hijzelf, de taal hadden leren spreken. Eigenlijk kende ie- de training ‘Meer grip op je leven’. Deze training is
dereen de verklaring wel: de conditions, moeilijkheden bedoeld voor vluchtelingen die behoefte hebben aan
uit het verleden, die hun weerklank vinden in het nu.
ondersteuning in hun leefsituatie en bestond uit twaalf
Nooit werden de problemen echter concreet benoemd. bijeenkomsten van twee uur. Onderwerpen, die aan
Het meest concrete kwam van een man die heel soms
de orde kwamen, waren onder andere: omgaan met
refereerde aan de tijd dat hij nog soldaat was. Bijna
stress, rouwverwerking en grenzen leren stellen. Na
iedereen sprak van hoofdpijn, van een hoofd dat ‘vol
afloop van de training bleken de deelnemers allen zeer
zat’ en van last van slapeloosheid.
enthousiast. Zij wilden ook graag contact met elkaar
blijven houden. In november 2008 ging een tweede
training van start voor pardonners en andere vluchte-
Het was noodzakelijk om met deze ervaringen en
lingen.
omstandigheden in de lessen rekening te houden. Niet
zo zeer door het er keer op keer over te hebben, als
Pardonners die al jarenlang in Nederland verbleven,
wel door de lessen zo in te richten dat door afwisse-
Enkele opmerkingen van deelnemers:
konden zich in het dagelijkse leven wel enigszins redling
in de leerstof, door humor, door het uitvoeren van
den in de Nederlandse taal. Mogelijkheden om een
spontane, soms gekke ingevingen, er een ontspannen “We hebben goede informatie gekregen. Wij denken
taalcursus te volgen waren er voor pardonners echter
sfeer ontstond.
veel negatief. Door de cursus moesten we veel naden-
nooit geweest. In Amsterdam werd voor pardonners in
Door deze cursus hebben de deelnemers geleerd zich
ken. Wij proberen een beetje ons hart en ons hoofd
2008 een spreekvaardigheidtraining ontwikkeld samen
beter uit te drukken en worden ze beter verstaan en
leeg te maken.”
met de Stichting Volksuniversiteit Amsterdam. Deze
begrepen door hun toehoorders. Daarnaast zijn de
training beoogde het zogenoemde ‘krompraten’ aan te
leesvaardigheid én de leervaardigheden toegenomen. “Ik heb geleerd dat ik mijn eigen probleem zelf moet
pakken om daarmee de deelname aan het sociale en
Conclusie: dit traject vraagt om een vervolg!
proberen op te lossen, alle problemen zijn tijdelijk. We
maatschappelijke verkeer te stimuleren en het perspec-
moeten proberen rustig te blijven. Dat is niet makkelijk
tief op passend werk te verbeteren. Ook werd aandacht
maar we moeten proberen, dat doen we voor onszelf.”
besteed aan culturele verschillen die in het taalgebruik
Meer grip op je leven
doorklinken. Wanneer spreek je iemand aan met ‘u’ en
“Wij zijn de baas over ons eigen leven. Voor het ver-
wanneer met ‘jij’ en hoe maak je gevoelens kenbaar als
Een lange periode van leven onder stress kan allerlei
beteren van ons leven en onze toekomst zijn we zelf
vijfhonderdzestig
vijfhonderdzeventig
vijfhonderdtachtig
vijfhonderdnegentig
zeshonderd

zeshonderdtien
14 verantwoordelijk, niemand anders heeft de verplich-
bijvoorbeeld bezig geweest met het vergroten van
15
ting over ons leven. Wij moeten precies weten wie we
waren, wat we nu doen en wat we verwachten van de
toekomst. Als dat voor ons duidelijk is dan kunnen we,
zonder bang te zijn, de toekomst tegemoet treden.”
Banenoffensief
zeshonderdtwintig
Pardonners konden ook deelnemen aan de activiteiten
van het Banenoffensief. De SVAZ locatie Amsterdam
realiseerde in totaal 69 plaatsingen en locatie Zaanstreek-Waterland
34 plaatsingen (totaal 103 cliënten)
Iedere deelnemer ging na een intakegesprek het
Banenoffensieftraject in met eigen doelen. Deze
varieerden van een baan in de techniek tot een leerwerktraject
in de zorg. In Zaanstad kregen de deelnemers
gedurende het hele traject begeleiding van hun
eigen coach: een daarvoor getrainde vrijwilliger. De
vrijwilligers werden begeleid door middel van training,
intervisie en werkbegeleiding.
In januari 2008 was er in Zaanstad een informeel kennismakingsdiner
voor deelnemers en coaches. Vervolgens
zijn de cliënten aan hun coach gekoppeld.
Onderdeel van het traject in Zaanstad was een sollicitatietraining
van acht delen, ontwikkeld door SVAZ
in samenwerking met een loopbaanadviesbureau. De
trainingen waren om de drie weken en liepen door tot
en met mei 2008. Tussen de trainingsbijeenkomsten
maakten de vrijwillige coaches om de week een afspraak
met de deelnemers om hen intensief te kunnen
begeleiden.
Naast het ontwikkelen van de sollicitatievaardigheden
en het oriënteren op de arbeidsmarkt, was er tijdens
het Banenoffensieftraject aandacht voor het werken
aan persoonlijke doelen. Zo zijn deelnemers in 2008
zeshonderddertig
zeshonderdveertig
computer en/of taalvaardigheden.
In het kader van het Banenoffensief werden in Zaanstad
ook andere trainingen en bijeenkomsten georganiseerd
zoals:
• Bureau Discriminatiezaken gaf voorlichting over discriminatie
op de werkvloer en rondom sollicitaties;
• Creatief Unie uitzendbureau gaf voorlichting over de
werkwijze van een uitzendbureau en sollicitatietips;
• Een psychologe uit Burundi, gespecialiseerd in hulpverlening
aan vluchtelingen, gaf een training ‘Empowerment’
van drie dagdelen;
• Een psychologe uit Rwanda, gespecialiseerd in diversiteit,
gaf een training van twee dagdelen over hoe
om te gaan met stressklachten.
Blijvende inzet in 2009
Eind 2008 had 53% van de pardonners in de regio
een woning en van de Amsterdamse pardonners is
bekend dat eenderde (315 volwassenen) eind 2008 een
betaalde baan had en 4% een studie was begonnen. De
overige pardonners worden vanuit alle drie de locaties
van SVAZ ook in 2009 intensief ondersteund bij het
opbouwen van een zelfstandig bestaan.
zeshonderdvijftig
zeshonderdzestig
zeshonderdzeventig
zeshonderdtachtig
zeshonderdnegentig
zevenhonderd

zevenhonderdtien
zevenhonderdtwintig
zevenhonderddertig
zevenhonderdveertig
zevenhonderdvijftig
2
Juridische en Maatschappelijke Begeleiding
Naast de dienstverlening aan pardonners werd
door SVAZ vanuit alle locaties ook juridische en
maatschappelijke begeleiding (JMB) geboden
aan vluchtelingen en asielzoekers die niet onder
de pardonregeling vielen en aan uitgeprocedeerden.
Deze ondersteuning was gericht op
het zelfstandig kunnen functioneren in de maatschappij.
In dit hoofdstuk een ‘quickscan’ van de
juridische en maatschappelijke begeleiding.
Cliënten
Bijna 4000 vluchtelingen uit 87 verschillende landen
deden een beroep op de dienstverlening vanuit een van
de drie SVAZ locaties.
figuur 5 Cliënten van SVAZ verdeeld over de drie locaties
n Edam-Volendam 48
n Zaanstreek-Waterland 738
n Amsterdam 3036
In figuur 6 zijn de herkomstlanden van de twintig
grootste groepen cliënten weergegeven. De top drie
grootste groepen komen uit de landen waarvoor in
Nederlandse een categoriaal beleid 1 van toepassing was:
Irak, Afghanistan en Somalië. Het herkomstland China
staat op de vierde plaats omdat uit dat land de grootste
groep vluchtelingen, die met succes een beroep deed op
de pardonregeling, afkomstig was.
Voor SVAZ was dit een betrekkelijk nieuwe groep. Onder
de JMB cliënten buiten de pardonners zou de groep met
China als herkomstland ongeveer op het niveau liggen
van die uit Turkije of Rusland.
figuur 6 Twintig belangrijkste herkomstlanden van JMB cliënten in 2008
Pakistan 29
Rusland
Turkije
Voormalig Joegoslavië
Eritrea
Nederland
Guinee
Angola
Ethiopië
Ghana
Liberia
Nigeria
Sierra Leone
Iran
Soedan
China
Somalië
Afghanistan
Irak
33
35
36
37
41
45
46
49
50
60
70
104
108
140
154
182
214
275
achthonderd
1
Op grond van het bepaalde in artikel 29, lid 1 onder d van de Vreemdelingenwet
kan de minister van Justitie categoriaal beschermingsbeleid
voeren ten aanzien van een bepaalde groep asielzoekers of van asielzoekers
uit bepaalde landen. Asielzoekers die onder het categoriale
beleid vallen, komen voor een verblijfsvergunning in aanmerking.
17

achthonderdtien
18 In november 2008 werd de categoriale bescherming
figuur 10 Stadsdelen waaruit de Amsterdamse cliënten afkomstig zijn
maken in de lokale samenleving en het eigen netwerk
de voortgang van een traject of plan van aanpak met
19
voor vluchtelingen uit Irak en Kongo ingetrokken door
Westerpoort 2
inzetten waar nodig. Juist door deze begeleiding
cliënten te bespreken. De locatie Amsterdam beschikt
het Ministerie van Justitie. Dit besluit trof bijvoorbeeld
in de gemeente Edam-Volendam 21 personen. Voor
deze vluchtelingen met een asielstatus bepaalde tijd,
Oud West 40
Zuideramstel 51
kunnen nieuwkomers een goede start maken met het
inburgeren in de eigen omgeving.
Vanuit de locatie Zaanstreek-Waterland zetten 50
over elf spreekkamers zodat cliënten zo snel mogelijk
geholpen kunnen worden.
die dachten in Nederland veilig te zijn, brak nu op-
Slotervaart-Overtoomseveld 59
vrijwilligers zich in voor die begeleiding en in Edam-
Tijdens de spreekuren kwamen de uiteenlopende
nieuw een periode van onzekerheid en spanning aan.
Zeeburg 81
Volendam 36. In Amsterdam waren ongeveer 225 vrij-
vragen en problemen naar voren waar asielzoekers
Hun asielstatus kon elk moment ingetrokken worden,
Westerpark 90
willigers actief met de begeleiding vanuit het kantoor
en vluchtelingen mee geconfronteerd worden. In de
waardoor zij opnieuw in asielprocedures terecht zouden
komen.
Osdorp 91
Binnenstad 98
en als wijkvrijwilliger in verschillende Amsterdamse
wijken.
eerste plaats vragen over het verkrijgen of verlengen
van een verblijfsvergunning, huisvesting, gezinshereniging,
scholen voor kinderen, werkgelegenheid,
Bos en Lommer 100
opleidingsmogelijkheden en naturalisatie. Veel spreek-
Iets meer dan tweederde van de cliënten waren man-
De Baarsjes 112
Betaalde krachten
uurbezoekers kampten met financiële problemen
nen (figuur 8). Relatief gezien zijn de asielzoekers en
Oost-Watergraafsmeer 145
omdat uitkeringen niet of niet op tijd binnen kwamen.
vluchtelingen jong: 71% is jonger dan 40 jaar en slechts
Geuzenveld/Slotermeer 152
Naast de vrijwilligers waren bij SVAZ in 2008 totaal
Sommige vluchtelingen hadden ernstige psychosociale
10% is 50-plusser (figuur 7).
Oud Zuid 226
Noord 276
45,5 fulltime banen. Omdat er echter veel deeltijders
bij SVAZ werken, zijn de beschikbare uren voor betaalde
functies verdeeld over meer dan 46 medewerkers.
problemen. Na een eerste intakegesprek werd samen
met de cliënt een plan van aanpak uitgestippeld om
voor al deze vragen en problemen antwoorden of op-
figuur 7 Leeftijdscategorieën cliënten
Zuidoost 314
lossingen te vinden. Ondersteuning werd ook geboden
35% 36% 19% 10%
Totaal 1889
bij het indienen van beroeps- of bezwaarschriften en
18-30 jaar 31-40 jaar 41-50 jaar 50+
figuur 11 Verdeling betaalde medewerkers over de locaties van SVAZ
het invullen van de vele noodzakelijke formulieren. Be-
(totaal 45,5 fte)
halve individuele begeleiding werd rond verschillende
figuur 8 Percentages mannen en vrouwen onder de cliënten
onderwerpen ook groepsbegeleiding geboden.
31% 69%
Vrouw Man
figuur 9 Spreiding van cliënten over de diverse gemeenten
m.u.v. Amsterdam
Zaanstad 526
Purmerend 218
Wormerland 52
Edam-Volendam 48
Landsmeer 16
Oostzaan 15
achthonderdtwintig
achthonderddertig
Net als voor de fusie van de drie Stichtingen VluchtelingenWerk
werd de juridische en maatschappelijke
dienstverlening voor een belangrijk deel gefinancierd
door de gemeenten waar de cliënten wonen.
Vrijwilligers
achthonderdveertig
Voor het niet-financierbare deel werd een beroep
gedaan op fondsen en particulieren en uiteraard
op de vrijwilligers die onbetaald diensten verlenen.
Vrijwilligers kunnen meer tijd besteden aan een cliënt
dan beroepskrachten die gebonden zijn aan subsidievoorwaarden.
Vrijwilligers kunnen een cliënt wegwijs
achthonderdvijftig
achthonderdzestig
Amsterdam 34 Zaandam 11 Edam-Volendam 0,5
Spreekuren
achthonderdzeventig
achthonderdtachtig
Vanuit iedere locatie werden wekelijks door vrijwilligers
en/of beroepskrachten spreekuren gehouden.
Wat de locatie Zaanstreek-Waterland betreft kwam
daar in 2008 naast het spreekuur in Zaandam ook een
spreekuur in Purmerend bij. Naast de inloopspreekuren
werden ook spreekuren op afspraak gehouden om
achthonderdnegentig
negenhonderd
In Zaanstreek-Waterland behoorden uitgenodigde
vluchtelingen tot de cliënten voor het maatschappelijke
spreekuur. Jaarlijks nodigt Nederland 500
vluchtelingen uit die onder de hoede staan van de
internationale vluchtelingenorganisatie UNHCR. De
eerste opvang van deze vluchtelingen wordt verzorgd
door het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers. Na een
half jaar worden deze vluchtelingen voor huisvesting
doorverwezen naar een gemeente. Naar Purmerend
kwam een groep uitgenodigde vluchtelingen van tien
volwassenen met vijftien kinderen. In Zaanstad kwam

negenhonderdtien
negenhonderdtwintig
20 in oktober de eerste groep van zestien volwassenen en
figuur 12 Leeftijdscategorieën aanvragers gezinshereniging
in 2008 een collecte voor het noodfonds gehouden.
‘verdwijning’ in prostitutie of criminaliteit levensgroot 21
vier kinderen en in december volgde de tweede groep
van negen volwassenen en twee kinderen.
46% 33%
18-30 jaar 31-40 jaar
12% 10%
41-50 jaar 50+
Een schriftelijk verzoek aan diverse fondsen leverde
giften op en particulieren stortten donaties op:
Noodfonds Stichting VluchtelingenWerk Amstel tot
aanwezig is. Deze jongeren werden door SVAZ opgespoord,
hun situatie werd in kaart gebracht en zoveel
mogelijk werd samen met hen een trajectplan opge-
Zaan te Amsterdam: 321151
steld. Voor ex-ama’s zonder verblijfsvergunning bleken
Gezinshereniging
In 2008 kon in Amsterdam voor 82 cliënten het gezins-
Regionale Stichting VluchtelingenWerk Amstel tot
er vaak nog juridische mogelijkheden te zijn en ook de
herenigingsdossier succesvol worden afgesloten; 55
Zaan te Zaandam: 146645952
Pardonregeling bood soms een oplossing. Vervolgens
cliënten worden in 2009 door SVAZ verder ondersteund
werden de jongeren begeleid richting opleiding of
bij de procedure gezinshereniging. Gemiddeld kostte de
werk, dan wel op de mogelijkheid van terugkeer. Ook
begeleiding een tijdsinvestering van 22 uur.
Alleenstaande jonge vluchtelingen
degenen die een verblijfsvergunning kregen, hadden
(ex-ama’s)
meer ondersteuning nodig dan de gemiddelde ‘gewone’
volwassen vluchteling: het ontbrak soms in het geheel
aan contacten of toekomstperspectief.
Niet alleen onder de pardonners maar ook onder de
overige cliënten bij de drie locaties waren veel vluchtelingen
die gezinshereniging wilden aanvragen. Van
uit locatie Zaanstreek-Waterland werden 34 cliënten
begeleid bij de aanvraag gezinshereniging. Daaronder
waren een flink aantal complexe en soms schrijnende
situaties. Op het spreekuur in Amsterdam kwamen
wekelijks gemiddeld twee cliënten op het spreekuur
die ondersteuning vroegen bij gezinshereniging. In
2008 zijn in Amsterdam 137 cliënten (77 mannen en
60 vrouwen) uit twintig verschillende herkomstlanden
ondersteund bij een aanvraag voor gezinshereniging.
De grootste groepen aanvragers waren vluchtelingen
met een Somalische (26) of Afghaanse (25) achtergrond.
Maar ook van mensen met als herkomstland
Irak (8), Ivoorkust (6), China (5) en Soedan (4) kwamen
meer dan twee aanvragen.
Opvallend is dat het percentage vrouwen dat gezinshereniging
aanvroeg groot was: 11% van de vrouwelijke
JMB cliënten tegenover 5% van de mannelijke cliënten.
Vooral alleenstaande moeders wilden hun kind of kinderen
uit het land van herkomst laten overkomen.
Ook bleek dat vergeleken met het totale cliëntenbestand
de aanvragers voor gezinshereniging relatief
vaak in de jongste leeftijdscategorie vielen (46% ten
opzichte van 35% van het totale bestand).
negenhonderddertig
Noodfondsen
negenhonderdveertig
Om in de eerste levensbehoeften te voorzien van asielzoekers
en vluchtelingen als geen enkele andere weg
daartoe openstaat zijn in Amsterdam en Zaanstreek-
Waterland noodfondsen ingesteld. Hieruit kan in dringende
gevallen een gift of een lening worden verstrekt,
als op geen enkele andere instantie of familielid een
beroep kan worden gedaan.
In 2008 is regelmatig een beroep op de noodfondsen
gedaan. Dat betrof onder andere situaties waarbij:
- De uitkering niet (tijdig) was opgestart;
- De legeskosten voor het verlengen van een verblijfsvergunning
niet (tijdig) betaald konden worden;
- De regeling van schuldsanering zodanig werd uitgevoerd
dat voor cliënten of hun kinderen voedseltekort
of huisuitzetting dreigde;
- De kosten van een gezinshereniging moesten worden
voorgeschoten;
- Er sprake was van bijzondere calamiteiten.
De noodfondsen worden gevuld met giften van particulieren
en bedrijven. Een aantal kerken in Zaanstad heeft
negenhonderdvijftig
negenhonderdzestig
negenhonderdzeventig
SVAZ ondersteunde ook een grote groep alleenstaande
jonge vluchtelingen, die ook wel ex-ama’s worden genoemd.
Zij zijn als minderjarige alleen naar Nederland
gekomen en volgden dezelfde procedure als volwassen
asielzoekers. Omdat zij als minderjarige in het land
van herkomst niet goed opgevangen zouden worden,
mochten zij ook bij een negatieve beslissing op hun
asielaanvraag in Nederland blijven. De minderjarige
kreeg een verblijfsvergunning voor alleenstaande minderjare
asielzoekers (ama’s). Met deze vergunning was
verblijf in Nederland tot het achttiende jaar mogelijk.
In die tijd hadden zij recht op opvangvoorzieningen en
het volgen van onderwijs. Zodra deze jonge vluchtelingen
echter achttien jaar waren geworden, moesten zij
de opvangvoorziening verlaten. Veelal zonder inkomen
of vaste woon- of verblijfplaats moesten de jongeren
daarna in hun eigen levensonderhoud voorzien.
De verwachting van de landelijke overheid dat veel
jongeren dan wel zouden terugkeren naar het land van
herkomst, bleek niet op te gaan. Veel van de jonge exama’s
leefden op straat, waarbij het gevaar voor
negenhonderdtachtig
negenhonderdnegentig
In 2008 werden in totaal 168 ex-ama’s door SVAZ
begeleid, waarvan 59 in Zaanstad en 109 in Amsterdam.
In Amsterdam ging het om 32 ex-ama’s met status, 29
ex-ama’s in procedure en 48 uitgeprocedeerden. De
eerste twee groepen draaiden mee in de juridische en
maatschappelijke begeleiding en de trajecten gericht op
arbeidsmarkt en scholing. De groep uitgeprocedeerden
werd in Amsterdam in 2008 wel begeleid door SVAZ,
maar nog niet op financierbare basis. In samenwerking
met Nidos en SAMAH en in overleg met de Bestuursdienst
wordt in 2009 een projectvoorstel uitgewerkt
voor deze groep jonge vluchtelingen in Amsterdam.
Perspectief Project
duizend
Het Perspectief Project voor ex-ama’s in Zaandam is
een huiskamerproject voor alleenstaande asielzoekers
en vluchtelingen tussen de 18 en 27 jaar. Uitgangspunt
bij de start van dit project was het voorkomen van

duizendtien
duizendtwintig
22 problemen die kunnen ontstaan na een leven in de
Suikerfeest en Kerstfeest. De jongeren namen deel aan
23
illegaliteit. Omdat de jongeren vaak al jaren zonder
ouders of familie in Nederland verbleven, was er niet
altijd sprake van een evenwichtige en stabiele opvoedingssituatie.
Zaken als budgetteren, koken of het ontwikkelen
van sociale vaardigheden behoefden in veel
gevallen hulp en advies. Soms had een jongere al een
kind, wat specifieke problemen met zich meebracht.
Aan de (kleine) ruimten aan de Rozengracht waar het
huiskamerproject voor ex-ama’s plaatsvond, werd
in 2008 het nodige opgeknapt. De huiskamer was
wekelijks drie dagen geopend: twee dagen stonden in
het teken van hulpverlening en advies, de derde dag
was meer gericht op sociale en culturele vaardigheden.
Het bezoekersaantal bleef gemiddeld 7 of 8 jongeren
per dag, maar er waren perioden dat er tussen de 12
en 15 cliënten per dag de huiskamer bezochten. De
overgrote meerderheid kwam in 2008 uit Angola en
er kwamen meer jongens dan meisjes. De gemiddelde
leeftijd lag tussen de 20-24 jaar.
Resultaten Perspectief Project Zaanstad
Aantal ex-ama bezoekers
Aantal huiskamerbezoeken door ex-ama’s
Aantal trajectplannen opgesteld met ex-ama’s
Aantal ex-ama’s begeleid bij terugkeer naar land van herkomst
Aantal ex-ama’s dat een verblijfsvergunning kreeg in 2008
Aantal ex-ama’s dat eind 2008 nog in procedure was
59
1047
37
2
6
4
Samen met de jongeren zijn diverse festiviteiten en
thema’s georganiseerd: bowlen, poolen, meerdere
barbecueavonden in de tuin, samen de wedstrijden van
het Nederlandse Elftal op het EK kijken, Sinterklaas,
duizenddertig
duizendveertig
een project van Bureau Discriminatiezaken Zaandam
waarbij sommigen voorlichting gaven op een VMBOschool
en een aantal ex-ama’s brieven uitwisselde met
Zaanse jongeren. In het voorjaar van 2008 werd bij
Provincie en gemeente een aanvraag voor verlenging
van het project ingediend. Vlak voor de zomer werd de
aanvraag gehonoreerd: tot 1 juli 2009 zal het project in
elk geval worden voortgezet.
duizendvijftig
duizendzestig
duizendzeventig
duizendtachtig
duizendnegentig
elfhonderd

elfhonderdtien
elfhonderdtwintig
elfhonderddertig
elfhonderdveertig
elfhonderdvijftig
3 Participatie
& Werk
Doelstelling van Participatie & Werk (P&W)
is het bieden van begeleiding bij inburgering,
participatie en richting betaald werk via
scholing, stage en werkervaringsplaatsen.
Uitgangspunt hierbij zijn de wensen van de
cliënten zelf. Vanuit de drie locaties van SVAZ
werden tientallen projecten ontwikkeld die
aansluiten bij de verschillende wensen en behoeften.
In dit hoofdstuk een bloemlezing van
die projecten.
Wat inburgering betreft staat beheersing van de
Nederlandse taal bij veel asielzoekers en vluchtelingen
bovenaan het wensenlijstje. Soms omdat er een wachtlijst
is voor taalcursussen, soms omdat vluchtelingen
na een taalcursus hun taalbeheersing en communicatievaardigheden
verder willen verbeteren.
Taalcoaches
In Edam-Volendam werkte een groep van 21 taalvrijwilligers
begeleid door een professionele vrijwilliger.
De taalvrijwilligers coachten op wekelijkse basis 21
vluchtelingen of gezinnen in taalverwerving, met als
doel actieve integratie in de Nederlandse samenleving
te bevorderen. Het ging om een heel diverse groep
vluchtelingen ook qua stadia van inburgering en
integratie. Eind 2008 was er nog een wachtlijst van vier
vluchtelingen die behoefte hadden aan ondersteuning
door een taalcoach.
Ook in Purmerend en omgeving hielpen vrijwilligers
vluchtelingen op weg door middel van maatschappelijke
activiteiten zoals een buurtcentrum bezoeken of
naar de markt gaan. In het najaar startte het project
Taalcoaches. Vanuit de locatie Zaanstreek-Waterland
werden trainingsbijeenkomsten voor taalcoaches
gehouden.
In Amsterdam voldeed een deel van de 190 wijkvrijwilligers,
die gekoppeld werden aan een vluchteling, aan
de vraag om meer in het Nederlands te kunnen praten.
Soms in de vorm van individuele conversatielessen,
maar vaak ook door samen in de eigen buurt activiteiten
te ondernemen of samen instellingen te bezoeken.
Wijkvrijwilligers organiseerden ook groepsbijeenkomsten
voor vluchtelingen zoals in de Rivierenbuurt en de
Pijp waar wekelijkse conversatielessen waren. Na een
oproep in september groeide het aantal deelnemers
tot zestig. Acht vrijwilligers gaven tijdens deze avonden
groepsles op verschillende taalniveaus.
figuur 13 Deelneemsters Pavem inburgering naar taalniveau
n Taalniveau A1
n Taalniveau A2
elfhonderdnegentig
18 12
Pavem inburgeringscursus
De 36 vrouwen die in 2007 in Zaanstad startten met
hun inburgeringscursus kregen tot juni 2008 les in
de Nederlandse taal en kennis van de Nederlandse
samenleving. Ook werkten zij verder aan het samenstellen
van hun portfolio.
In dit project werkte SVAZ samen met de Stichting
Welsaen. In het voorjaar van 2008 deden 35 vrouwen
praktijkexamen. In mei en juni volgde het theorieexamen.
Vooral voor de vrouwen die op taalniveau A2
twaalfhonderd
25

twaalfhonderdtien
26 waren begonnen is het examen succesvol geweest:
In Zaanstreek-Waterland volgden 277 cliënten in 2008 27
zestien van de zeventien vrouwen zijn geslaagd.
Bij het werken aan de portfolio werden vrijwilligers
betrokken. Na afloop wilden de deelneemsters graag
doorstromen naar een volgende cursus, een baan of
vrijwilligerswerk. Het vier dagen per week aan de slag
zijn was de meeste vrouwen, na een soms moeizame
start, goed bevallen.
Project ’Verbeeld je verhaal’
Oudere vluchtelingen verkeren vaak in een isolement.
Dat isolement doorbreken en de communicatieve vaardigheden
van de ouderen versterken was de doelstelling
van dit Amsterdamse project. Door het organiseren
van positieve ontmoetingen met het Nederlandse
publiek en bij hen bewustwording van de problematiek
en de situatie van vluchtelingen te creëren, kon die
doelstelling bereikt worden. Een groep van dertig
oudere vluchtelingen bereidde een theatrale presentatie
voor die vervolgens op verschillende plaatsen werd
opgevoerd.
Agenda Optredens ‘Verbeeld je verhaal’
Datum Plaats
Publiek
14 januari
16 januari
22 februari
5 maart
Wereldpand
Wereldpand
Nieuw Vredenburg
Surinameplein
(VWN)
twaalfhonderdtwintig
twee groepen van de
Joop Westerweelschool
een groep van 25 genodigden
een multigeneratieve groep
van de zorginstelling
genodigden, relaties, familie
en vrienden van de deelnemers,
medewerkers VWN
Op 5 maart werd ook het boekje ‘Verbeeld je verhaal’ gepresenteerd.
twaalfhonderddertig
Project ’Gedeelde herinneringen’
Met dit project werd een duurzaam contact tussen
de oudere vluchtelingen en andere Amsterdamse
ouderen nagestreefd. Het project bood zowel oudere
vluchtelingen als oudere Nederlanders de mogelijkheid
om op een creatieve en actieve manier door gedeelde
herinneringen vorm te geven aan hun leven en daarbij
hun levenservaringen te benutten om nieuwe contacten
en netwerken te ontwikkelen. Gezamenlijk kon
hierdoor aan een positieve toekomst worden gewerkt.
In 2008 werden acht workshops gerealiseerd en werd
een draaiboek voor de voorstelling ‘Museum van het
Geheugen’ gemaakt. Daarnaast werden er voorbereidingen
getroffen voor een filmpresentatie van dit
project.
In het vierde kwartaal werd een begin gemaakt met
het ontwikkelen van een volgend project voor oudere
vluchtelingen onder de titel: ‘Tussen verdriet en veerkracht’.
Mediatheek
twaalfhonderdveertig
In de ontvangstruimte voor de spreekuurcliënten in
Amsterdam is in het najaar 2008 een mediatheek
geopend. Via een computerprogramma kunnen vluchtelingen
hier hun Nederlandse taal oefenen. Van die
mogelijkheid werd door cliënten meteen veel gebruik
gemaakt. Dit project werd gesponsord door de
Congrestolken, die op 11 november de mediatheek
kwamen bezichtigen.
twaalfhonderdvijftig
twaalfhonderdzestig
twaalfhonderdzeventig
Computerproject
Optimale communicatiemiddelen en de beschikbaarheid
van informatie vergroten de kansen op werk en
maatschappelijke participatie. De beschikking over
een computer met internetverbinding is daarvoor essentieel.
Enkele jaren geleden zijn VluchtelingenWerk
Zaanstreek-Waterland en Edam-Volendam daarom gestart
met een computerproject. Bedrijven en particulieren
wordt gevraagd om computers te doneren. Een
team van vrijwilligers en cliënten bemiddelden bij het
verkrijgen van een computer en de installatie ervan. In
Zaanstad zijn inmiddels 391 computers omgebouwd,
opgeknapt en geplaatst bij cliënten. Ook bij vluchtelingen
in Edam-Volendam werden computers geplaatst
en geïnstalleerd. Prioriteit werd gegeven aan gezinnen
met schoolgaande en studerende kinderen.
Trajectbegeleiding
twaalfhonderdtachtig
Vanuit alle drie de locaties werd trajectbegeleiding
richting arbeidsmarkt geboden. In Amsterdam zijn voor
178 cliënten doorgeleidingsadviezen geschreven en is
in 2008 de trajectbegeleiding afgerond. Een bijzondere
groep betrof de WIN-cliënten die in 2008 nog een
traject volgden. Over het algemeen waren het cliënten
die door gecompliceerde omstandigheden niet eerder
in de gelegenheid waren om een traject af te ronden.
Door intensieve begeleiding en doorverwijzing is het
gelukt om eind 2008 met alle achttien cliënten eindgesprekken
te voeren. Daarbij is informatie verstrekt
en zijn de cliënten intern doorgeleid naar de andere
projecten binnen SVAZ en extern naar de Taalwijzer of
de Dienst Werk en Inkomen.
het traject maatschappelijke begeleiding.
In figuur 14 is de spreiding van die cliënten over de
verschillende gemeenten te zien.
In Zaanstad werden bovendien twee Doen! Trajecten
afgerond, waarbij cliënten intensief begeleid werden
als voorbereiding op vrijwilligerswerk of scholing. Deze
trajecten zijn beslist als geslaagd te betitelen.
Ook in Edam-Volendam werd individueel maatwerk
geleverd. In 2008 zijn tien vluchtelingen intensief
begeleid. Van deze groep hebben vijf vluchtelingen
passend werk of een passende opleiding gevonden.
Twee trajecten zijn afgesloten maar hebben geen baan
opgeleverd en drie trajecten lopen nog door in 2009.
figuur 14 Spreiding cliënten maatschappelijke begeleiding over
verschillende Zaanse gemeenten
Zaanstad 145
Wormerland 16
Oostzaan 6
Purmerend 102
Landsmeer 8
twaalfhonderdnegentig
Niemand aan de Kant (NadK)
dertienhonderd
Tachtig cliënten namen in Amsterdam deel aan de
Niemand aan de Kant trajecten waarbinnen succesvol
naar scholing en stage werd bemiddeld. Succesvol
betekende dat een cliënt een periode van zes maanden
stage heeft afgerond of zelfs binnen die periode een
betaalde baan heeft gevonden.

dertienhonderdtien
Wereldwerk aan de Zaan
28 Het traject bestond naast stage uit een basiscursus,
Amsterdam een project om de deelname van vluch-
29
taalscholing of computerlessen en individuele
begeleiding. In het tweede kwartaal werd er naast de
reguliere conversatielessen, een aparte groep opgestart
voor conversatieles aan niet-Nederlandstaligen.
Vooral pardonners waren niet eerder in de gelegenheid
om taalcursussen te volgen. Sommige pardonners
spraken letterlijk geen woord Nederlands. Voor
deze groep was het belangrijk een start te maken met
het Nederlands, omdat de inburgering in Amsterdam
onvoldoende van de grond kwam en mensen langdurig
moesten wachten op plaatsing in een reguliere
taalcursus.
Afhankelijk van de wensen van de deelnemers werden
stageplaatsen gezocht bij ondermeer de gemeente,
verzorgingstehuizen, dokterspraktijken, bouwbedrijven,
sportscholen, winkels, scholen en
hotels. Vervolgens werden de meeste cliënten geplaatst
op een stage. Ongeveer een kwart ging naar
Pantar, een leerwerkbedrijf voor cliënten die veel
ondersteuning nodig hebben op de werkvloer. De
rest van de cliënten werd geplaatst op zelfstandige
stages. Eind juni hadden zestig cliënten een stageplaats
gevonden. Twee van hen zijn in 2008 naar een
reguliere baan bemiddeld. In totaal hebben 63 clienten
(40 mannen en 23 vrouwen) het NadK traject succesvol
afgerond en het certificaat verkregen.
figuur 15 Afgeronde NadK trajecten in 2008
n Succesvol afgerond
n Negatief resultaat
dertienhonderdtwintig
63 17
dertienhonderddertig
dertienhonderdveertig
Vluchtelingen Vakgenoten (VluVaK)
Vluchtelingen met een verblijfsstatus binnen een jaar
begeleiden, zodat zij doorstromen naar betaald werk
was kort samengevat de doelstelling van het project
Vluchtelingen Vakgenoten. De begeleiding kon bestaan
uit sollicitatietraining, conversatie- en computerles en
individuele begeleiding bij het zoeken van en solliciteren
naar een baan en nazorg. Om een succesvolle
bemiddeling naar regulier werk te realiseren werd
ondermeer samengewerkt met Emplooi, een landelijke
organisatie die vluchtelingen bemiddelt naar werk, de
Rotary en Common Purpose. In 2008 vond de afronding
van dit in 2005 gestarte project plaats met de laatste
twintig cliënten. Acht van hen stroomde door naar
regulier werk, zes naar werkervaringsplaatsen en twee
naar een stageplaats. Vier cliënten konden niet succesvol
worden bemiddeld.
Op 5 juni hield locatie Amsterdam een ‘terugkomavond’
voor oud-deelnemers aan het VluVak project. Net als
tijdens de trainingen begon ook de terugkomavond met
een ‘rondje ontwikkelingen’ waarin iedereen vertelde
hoe het hem/haar was vergaan na afloop van het traject
Vluchtelingen Vakgenoten. Daarna vond er een uitwisseling
van ervaringen plaats. Sommige vluchtelingen
hadden veel moeite om zich staande te houden op de
werkvloer terwijl anderen zich er doorheen geslagen
hebben. Er werden over en weer adviezen uitgewisseld.
Degenen zonder betaalde baan gaven aan behoefte te
hebben aan begeleiding bij het vinden van werk. Zij zijn
doorverwezen naar Emplooi en naar Goed Werk (een
uitzendbureau voor vluchtelingen).
De bijeenkomst was een succes en door deze avond is
het besef gegroeid dat nazorg na plaatsing van belang
is om de baan te behouden.
dertienhonderdvijftig
dertienhonderdzestig
dertienhonderdzeventig
Zes vrijwilligers en vijftien cliënten runden het in
2008 gestarte project ‘Wereldwerk aan de Zaan’ in
Zaandam. Begonnen werd met een fietsenmakerij,
een winkel, een transportservice voor tweedehands
meubilair. Ook werden er kleine reparaties uitgevoerd
en kledingmarkten gehouden. Het Zaanse computerproject
verhuisde naar de ‘Wereldwerk aan de Zaan’
ruimte en kon daardoor uitbreiden. Voor de cliënten,
die actief participeerden, boden de uiteenlopende
werkzaamheden een prima omgeving om nader kennis
te maken met de Nederlandse samenleving, om de taal
te oefenen en om werkervaring op te doen.
Om dit initiatief stevig op de rails te zetten werden
er subsidieaanvragen ingediend en gesprekken met
fondsen gevoerd. Er werd een bouwtekening gemaakt
voor aanpassing van het gebouw en een gemeentelijke
vergunning voor de verbouwing aangevraagd en verkregen.
De ontwikkelde methodiek voor het Banenoffensief
werd uitgebreid en aangescherpt, waarbij zowel
een aanbod voor sociale activering als voor werktoeleiding
en reïntegratie werd ontwikkeld. Eind 2008 was
er nog wel onduidelijkheid over de precieze voortgang
van het project.
Project ‘Vluchtelingen Vrouwen in
Besluitvorming en Bestuur’
Vluchtelingenvrouwen zijn sterk ondervertegenwoordigd
in besluitvorming en besturen, ook waar het
hun directe woon en leefomgeving betreft. In samenwerking
met het Amsterdams Steunpunt Wonen, het
Wereldpand en de Woonbond startte SVAZ locatie
dertienhonderdtachtig
dertienhonderdnegentig
telingenvrouwen aan besturen van maatschappelijke
organisaties, verenigingen, commissies en raden te
vergroten.
Doelstelling van dit project:
• Empowerment van vluchtelingenvrouwen en
vergroten van hun bestuurlijke kennis en vaardigheden.
• Interculturalisatie van besturen in de welzijnsector
en woonsector, waardoor vluchtelingenvrouwen ook
daadwerkelijk toegang hebben tot die besturen.
Aan het eerste deel van de doelstelling (empowerment)
werd gewerkt tijdens de tiendaagse training
‘Vluchtelingenvrouwen in het bestuur’ waaraan dertig
vrouwen deelnamen. Vanaf eind augustus werden ook
gesprekken gevoerd met besturen die mogelijk een
stageplaats hadden voor een trainee van dit project.
Aan de besturen werd begin december een eerste
workshop ‘Interculturalisatie van besturen” aangeboden
in samenwerking met Jaffar-consultancy. Vervolgens
werden de trainees gekoppeld aan vrijwillige
mentoren, die zich beschikbaar stelden om de trainees
tijdens hun stage te begeleiden. Komend jaar beginnen
de deelneemsters aan hun stageperiode.
Project ‘Voorlichting op Scholen’
veertienhonderd
In het najaar 2008 is door SVAZ locatie Amsterdam de
pilot van het project Voorlichting op Scholen uitgevoerd.
Doelstelling is scholieren bekend te maken met
de problematiek van vluchtelingen en de organisatie
VluchtelingenWerk. Het bordspel ‘Vlucht om de
wereld’, werd ontwikkeld om vooral het begrip en het
draagvlak onder jongeren te verbreden.

veertienhonderdtien
30 In tien Amsterdamse (brug)klassen is door wisselende
teams van steeds twee vrijwilligers - waarvan één als
vluchteling naar Nederland is gekomen - voorlichting
gegeven over vluchtelingen en over het werk van VluchtelingenWerk.
Hierbij zijn ongeveer 200 leerlingen
bereikt. Omdat dit project zeer succesvol was, wil SVAZ
deze voorlichtingsactiviteit in het voorjaar van 2009
graag uitbreiden en borgen.
31
Belastingservice
veertienhonderdtwintig
Evenals in voorgaande jaren heeft de Vluchtelingen-
Werkgroep Edam-Volendam met medewerking en
assistentie van de belastingdienst een belastingavond
voor vluchtelingen georganiseerd. Door de belastingdienst
speciaal voorgelichte en geïnstrueerde vrijwilligers
hielpen de vluchtelingen bij het invullen van de
belastingaangiftes. Deze avond was een groot succes.
In totaal hebben 23 vluchtelingen(-families) gebruik gemaakt
van deze service. VluchtelingenWerk assisteerde
de vluchtelingen ook in het vervolgtraject.
veertienhonderddertig
veertienhonderdveertig
veertienhonderdvijftig
veertienhonderdzestig
veertienhonderdzeventig
veertienhonderdtachtig
veertienhonderdnegentig
anderhalfduizend

vijftienhonderdtien
vijftienhonderdtwintig
vijftienhonderddertig
vijftienhonderdveertig
vijftienhonderdvijftig
4 De
Organisatie
vijftienhonderdtachtig
Per 1 januari 2008 is de regionale Stichting
VluchtelingenWerk Amstel tot Zaan ontstaan
uit de fusie van de Stichtingen Vluchtelingen-
Werk uit Amsterdam, Zaanstreek e.o. en Waterland.
Deze fusie was een paar jaar eerder
door VluchtelingenWerk Nederland geïnitieerd.
Streven van VluchtelingenWerk Nederland was
aanvankelijk om tot twaalf provinciale organisaties
vluchtelingenwerk te komen. Later is dit
gewijzigd in achttien regionale stichtingen. Een
daarvan werd de Stichting VluchtelingenWerk
Amstel tot Zaan die nu werkt voor vluchtelingen
en asielzoekers in de volgende gemeenten:
Amsterdam, Edam-Volendam, Waterland,
Purmerend, Oostzaan, Wormer, Zaanstad en
Landsmeer. Met deze fusie wordt beoogd de innovatieve
kracht en efficiency in de bedrijfsvoering
te optimaliseren, waardoor de continuïteit
van het vluchtelingenwerk in het werkgebied
van de fusiepartners kan worden behouden dan
wel verbeterd.
De fusiepartners waren qua aard en omvang tamelijk
verschillend. De grootste daarvan was Vluchtelingen-
Werk uit Amsterdam waar de dienstverlening werd geboden
door 35 beroepskrachten met daarnaast een grote
groep vrijwilligers. Binnen VluchtelingenWerk Zaanstreek
e.o werden de vrijwillige dienstverleners begeleid
door elf betaalde werkbegeleiders of projectcoördinatoren
en de Vluchtelingenwerkgroep Edam-Volendam
was een vrijwilligersorganisatie met als enige betaalde
kracht een parttime coördinator. De dienstverlening
door de verschillende Stichtingen VluchtelingenWerk
was – voor zover gefinancierd door de overheid – afhankelijk
van de voorwaarden die de diverse gemeenten
daaraan stelden. Voor de fusiepartners was onduidelijk
wat de meerwaarde van de gefuseerde organisatie zou
zijn. Zeker omdat de drie locaties op zich prima draaiden.
Startpunt was een gefuseerde organisatie waarvan
de partners, ondanks dat zij met een fait accompli waren
geconfronteerd, alles in het werk hebben gesteld om de
fusie tot een succes te maken.
Nieuwe start
vijftienhonderdnegentig
zestienhonderd
Per 1 januari trad het nieuwe bestuur in functie en eind
december 2008 bestond het bestuur uit bestuursleden
afkomstig uit de hele regio: mevrouw M. Aliyou,
mevrouw M. van den Berg, de heer M. Blankman,
de heer H. Blocks (voorzitter), de heer K. Kroesen,
de heer J. Stengs (penningmeester), mevrouw M. Spronk
(secretaris), mevrouw W. Swildens en mevrouw L. Tan.
De managers startten in het voorjaar met een fusieoverleg
om – met vallen en opstaan – zoveel mogelijk
maatregelen ten gevolge van de fusie gezamenlijk te
implementeren. Over het Sociaal plan werd met de
regiobestuurder van ABVAKABO FNV eind februari
overleg gevoerd. In mei werd voor de coördinatie van de
ontwikkeling en uitvoering van het P&O en Arbobeleid
voor de drie locaties een SVAZ breed managementoverleg
ingevoerd. Voor alle medewerkers van de drie
locaties zijn functiebeschrijvingen gemaakt en voor het
voeren van functioneringsgesprekken werd een leidraad
vastgesteld.
In augustus werd samen met ABVAKABO FNV, FCB en
de directie SVAZ een personeelsbijeenkomst gehouden
over het opzetten van een ondernemingsraad (OR). Om
verzekerd te zijn van een regionale vertegenwoordiger in
de OR is gekozen voor het kiesgroepenstelsel. Maandag
29 september 2008 vond de eerste bijeenkomst plaats
van de OR in oprichting.
33

zeventienhonderdtien
36 In Amsterdam zijn door SVAZ bij de betrokken instan-
Op vrijdag 20 juni - de Dag voor de Vluchteling - werd
37
ties ondermeer de volgende problemen aangekaart:
aan het Surinameplein Open Huis gehouden en op
26 september werd het vijfentwintig jarige jubileum
• Adequate voorlichting over de inhoud en consequen- groots gevierd. Op die dag werd speciale aandacht
ties van het kachelabonnement ontbrak. Voor cliën-
besteed aan de arbeidsmarktpositie van vluchtelingen
ten met een zeer laag inkomen (en vaak schulden)
in Amsterdam.
was het abonnement te duur, maar er was geen
Dat – ondanks vaak negatieve geluiden in de media –
alternatief. Het grootste knelpunt betrof echter het
het draagvlak op verschillende niveaus zeer zeker
opzeggen van het abonnement bij verhuizing of bij
aanwezig is, komt naar voren uit de volgende spontane
verkrijging van centrale verwarming. Voor medio
acties uit de samenleving:
januari 2009 wordt hiervoor een voorstel van de
In Zaanstad werd graag gebruik gemaakt van het aan-
leverancier van het kachelabonnement verwacht.
bod van de Serviceclub Dinheren. Op een zaterdag in
november kookte de Serviceclub Dinheren in Buurt-
• Als vluchtelingen een vergunning krijgen, moeten ze centrum De Poelenburg voor een groep van vijftig
een ziektekostenverzekering afsluiten en premie
vluchtelingen een voortreffelijke maaltijd. Dit werd
afdragen, terwijl zij nog niet over een inkomen of uit- georganiseerd door ‘De Nieuwe Winst’.
kering beschikken. Als de uitkering dan eindelijk rond Door VMBO-school Compas werd een Sinterklaasfeest
is, heeft de cliënt al een schuld bij de zorgverzekeraar georganiseerd voor ongeveer vijftig kinderen van
opgebouwd terwijl men in die periode geen gebruik
vluchtelingen en asielzoekers, waarbij alle kinderen
heeft willen en durven maken van de zorgverzeke-
een cadeautje kregen.
ring. Eind december was nog geen oplossing in zicht. Eind van het jaar bood een bedrijf kerstpakketten aan
voor cliënten van SVAZ. In december werden 150 ge-
• Pardonners met een (soms kleine) schuld kwamen
zinnen en alleenstaanden tijdens de spreekuren in een
niet in aanmerking voor een lening voor inrichtings-
van de locaties verrast met een doos met etenswaren
kosten via de Gemeentelijke Kredietbank (GKB). In
overleg met DWI is hiervoor een oplossing gevonden.
en kleine cadeaus.
Draagvlakverbreding
zeventienhonderdtwintig
Aan draagvlakverbreding voor de positie van vluchtelingen
is in 2008 veel aandacht besteed. Waar mogelijk
werd publieksvoorlichting over VluchtelingenWerk
gegeven door medewerkers en vrijwilligers.
Net als voorgaande jaren werkten wijkvrijwilligers uit
Amsterdam mee aan het Bevrijdingsfestival op 5 mei.
zeventienhonderddertig
zeventienhonderdveertig
zeventienhonderdvijftig
zeventienhonderdzestig
zeventienhonderdvijfenzestig
maal pardon

VluchtelingenWerk Amstel tot Zaan