1 - Vereniging tegen de Kwakzalverij

More documents

Recommendations

Info

van het verlangd geneesmiddel gevraagd worden — aldus luidt de bepaling van art. 9. „Hierop volgde, in het oorspronkelijk ingediend ontwerp, een artikel, luidende: „De apotheker mag bij de aankondiging, dat een geneesmiddel bij hem verkrijgbaar is, en bij het afleveren daarvan geene aanwijzing voegen van den ziekelijken toestand, tot genezing waarvan het geneesmiddel geacht wordt te dienen, of gebruikt wordt." De minister meende, dat het gebruik van geheime geneesmiddelen toch niet te keeren zou zijn, doch, dat men hier gelegenheid had, althans eenigszins, paal en perk te stellen aan de ongeoorloofde speculatie op de lichtgeloovigheid van het minontwikkelde publiek. Had men rekening gehouden met de praktijk onder vigueur van de wet van 1818, en met vroegere uitspraken der rechterlijke macht, had men ingezien, dat juist, omdat dit voorschrift niet bestond, vroegere wetsbepalingen haar doel hadden gemist, de meerderheid der Volksvertegenwoordiging ware, dunkt mij, niet gezwicht voor 't argument van de Commissie van Kapporteurs, dat 't verbieden van de gebruiksaanwijzing tot nadeelige gevolgen aanleiding zou kunnen geven. Deze wees er op, dat het, b.v. bij den verkoop van kwikpraeparaten, wensehelijk ware, dat de apotheker voor 't gebruik zou mogen waarschuwen, 't Is verwonderlijk, dat niet gewezen werd op de gevaren, waaraan de maatschappij bloot staat, wanneer de apotheker wél eene gebruiksaanwijzing bij een of ander middel mag voegen, al is dit nog zoo onschuldig, en dat men meende, dat die niet opwogen tegen het nut, dat de waarschuwing van den apotheker tegen „te sterk" gebruik zou kunnen stichten. Alsof de ontwikkeling van het volk zoo gering is, dat het niet zou weten, dat te sterk gebruik van de meest onschuldige zaken verkeerd is ! BMet een enkel woord dient hier nog gewag gemaakt van een tweetal door de Regeering voorgestelde bepalingen tegen de kwakzalverij gericht. Ontwerp art. 2 luidde : „ Alleen de bevoegde tot uitoefening der artseng-be- „reidkunst mag in het openbaar aankondigen, dat een „geneesmiddel bij hem of bij anderen verkrijgbaar is". „Wij zagen reeds, dat ook anderen dan artsenij-bereidkundigen geneesmiddelen mochten verkoopen. Terecht — meen ik — „verwierp dan ook de Kamer deze bepaling, die van zoo groote inconsequentie blijk gaf. Wat toch kan er tegen zijn, dat iemand waren te koop aanbiedt, waarvan de wet hem den verkoop niet verbiedt?" Uit meerdere beschouwingen, reeds vroeger ge- Bchreven, zal men gemerkt hebben, dat wij het in dit opzicht met den geachten schrijver niet eens zijn. Wij geven toe dat in het voorgestelde artikel eenigszins een inconsequentie ligt opgesloten, men zou daardoor n. 1. aan de groothandelaars verbieden hunne waren aan te bevelen. Toch had door eene kleine wijziging het o. i. in hoofdzaak nuttige artikel behouden kunnen blijven, indien men b. v. de aankondiging van verkoop in H klein verboden had. Daardoor ware het publiek ongetwijfeld verschoond gebleven van den aanblik van die tallooze annonces van kwakzalversmiddelen in de dagbladen en was den kwakzalvers hun voornaamste reclame-middel ontnomen. Een andere voorgestelde bepaling luidde aldus : „Geneesmiddelen, waarvan de bereiding geheim is, „mogen niet voorhanden zijn of afgeleverd worden, tenzij „Onze Minister van Binneniandsche Zaken, na erlangde „opgave van de samenstelling en bereiding en na onder- „zoek van deskundigen, daartoe machtiging hebbe ver- „leend''. „Ik kan niet inzien," zegt MR. PLETTE, „dat dit artikel vrij groote tirannie zou uitoefenen"; integendeel, de Staat maakt gebruik van een geoorloofd middel en neemt een preventieven maatregel — alleen repressief toezicht te doen oefenen,, was allerminst de bedoeling dezer wet — ter voorkoming, dat artsenijbereidkundigen de bepaling van art. 13, dat groothandelaars in geneesmiddelen art. 30 overtreden. „Van strijd met het beginsel der wet bespeur ik niets. Ware het niet juist een toepassing daarvan geweest, indien de wetgever naast het onderzoek, of de vereischte quantiteit der geneesmiddelen wel in de apotheek aanwezig was (art. 4), of de vergiften wel op de voorgeschreven wijze worden verkocht (art. 13), ook een onderzoek naar de qualiteithadde voorgeschreven ? Wanneer men van te voren de middelen hadde onderzocht, hadde uitgemaakt, dat sommige zelfs niet op grond van art. 13 door apothekers en dus à plus forte raison niet door anderen, andere middelen op grond van art. 30 niet door kappers, drogisten en dergelijken, mochten worden verkocht, dan hadde men der justitie niet de handen vol gegeven, door een lastig, kostbaar, tijdroovend onderzoek, — de verplichting, om bewijs te leveren, drukt haar ai zwaar genoeg — en tevens voorkomen, dat veler gezondheid ware verwoest, veler beurs ware geleegd door het gebruik der verderfzaaiende kwakzalvers-praeparaten." Wij stemmen toe, dat, als preventieve maatregel, het bedoelde artikel misschien goed zou gewerkt hebben, nu het verbod van het aankondigen van den verkoop van geneesmiddelen, met opsomming der kwalen, waartegen zij moesten dienen, was vervallen.^ Anders was het ter bestrijding van de kwakzalverij o. i. overbodig, ook in verband met art. 6 van de wet, regelende de uitoefening der artsenijbereidkunde. Op dit artikel komen wij, aan de hand van den schrijver, in 't volgend no. terag. De brochure van Prof. Hector Treub. HOLLOWAY , de koning der kwakzalvers, begon op het laatst van zij a leven schatten uit te geven voor nuttige stichtingen, waarvoor menigeen hem dankbaar was en de bron vergat, waaruit die schatten waren geput. Zoo liet hij o. a. een ziekenhuis bouwen, dat meer dan 6 millioen gulden kostte en bood dit gebouw het Engelsche doktersgilde ten geschenke aan ; dit bedankte echter voor de gift, waarschijnlijk met het oog op de herkomst der gelden, waaraan de stichting haar ontstaan te danken had. Toen SEQÜAH-DAVENPORT van de ontvangen entrée's f 150 bestemde voor de „Vereeniging tot ondersteuning van behoeftige kraamvrouwen" te Leiden, weigerde het bestuur die gift in ontvangst te nemen. Bravo ! Vermoedelijk echter om de Vereeniging het haar toegedacht financieel voordeel niet te onthouden, bestemde PROF. HECTOR TREUB de opbrengst vau eene door hem uitgegeven brochure voor de kas der genoemde Vereeniging. Die brochure, getiteld: Patiënt en geneesheer, klinische les gegeven 13 Januari 1892, heeft ten doel de studenten iu de geneeskunde voor te bereiden op den bij uitnemendheid practischen werkkring, die hen .later wacht en zou vermoedelijk in ons Maandblad niet besproken zijn, wanneer er geen gedeelten in voorkwamen, die op de kwakzalverij van Sequah betrekking hebben en die, als ware het , te beschouwen zijn als een antwoord op de bewering van DAVENPORT , van de tribune geuit, dat „de Leidsche hoogleeraren in hem geen dusgenoem- „den concurrent, kwakzalver of bedrieger, maar een „mensch voor zich zagen". Nu een bevestiging van onze meening omtrent SEQUAH van zulk een bevoegde zijde wordt publiek gemaakt, houde men het ons ten goede, dat wij, van ons vroeger voornemen om dien kwakzalver zooveel mogelijk te laten rusten niet alleen afwijken, maar zelfs eenigzins uitvoerig zijn in het overnemen van 't geen door Prof. Treub is geschreven. Wij voegen er niets aan toe. „ A.an den eenen kant heeft het kwakzalversgild reeds lang begrepen, dat het overbodig was voor de verschillende kwalen afzonderlijke middelen te hebben. Eene medicijn helpt voor alles. Maar aan den anderen kant moet de exploitatie van het middel grootscheeps gaan, want de concurrentie is scherp en er moet veel aan verdiend worden, anders loont het de moeite niet zich niet meer als eerlijk man te gedragen. „De kwakzalver fin de siècle is gemetamorphoseerd in eene naamlooze vennootschap. De Sequah-Company,limited, geeft hare aandeelen uit en verder merkt men er niets van. Doch zg zendt hare paljassen, hare marktschreeuwers uit naar alle oorden van de wereld. Zij trekt hun geen clownspak meer aan. Dat zou te ouderwetsch zijn. Neen, zij stelt eene equipage ter hunner beschikking en begrgpt dat de reclamekosten in elk opzicht groot moeten zijn om dergoê gemeente zand in de oogen te strooien. „Bovendien heeft zij nog een ander middel bedacht, dat werkelijk een geniale greep van de kwakzalverij moet genoemd worden. Zij laat door hare marktschreeuwers patiënten behandelen ten aanschouwe van het publiek en wat meer zegt, die patiënten ook schijnbaar genezen.. Welnu, zegt Grjj, daarop is niets aan te merken. Wanneer door de sequah-o lie de patiënten genezen worden, althans zoover dat zij geen pijn meer gevoelen, dan is dat toch geen kwaad. Onmiddellijk toegegeven ; in dat feit op zich zelf steekt volstrekt geen kwaad. Het kwaad echter steekt, M. M. H. EL in wat anders. Hierin nl. : dat aan het publiek de conclusie wordt opgedrongen dat het de Sequaholie is, die dit resultaat geeft. En dat dit niet het geval is, behoef ik u wel niet te zeggen. „Waardoor een mensch pijn voelt is bekend. Dat kan öf geschieden doordat de periphere zenuwen door een of anderen abnormalen toestand geprikkeld worden öf wel doordat het centrale zenuwstelsel zelf direct dien prikkel ontvangt. De patiënt neemt in beide gevallen de pijn aan de périphérie waar. „Daaruit volgt dat men pgn op tweeërlei wijze bestrijden kan, nl. door in te werken öf op de zenuwen öf op het centrale zenuwstelsel. „Van genezing kan men nu eerst spreken wanneer het gelukt door de behandeling den abnormalen toestand, die er hier of daar bestaat, geheel op te heffen. „Men kan echter, zooals u bekend is, de pijn ook tgdelgk opheffen door de gevoeligheid van het centrale zenuwstelsel te verminderen. „Reeds HIPPOCBATES wist dit en zeide: „Quibus pars aliqua corporis dolet, neque fere dolorem sentiunt, iis mens Eegrotat ')." Wjj hebben geleerd die zielsziekte van HIPPO CRATES te beschouwen als een abnormalen toestand van het waarnemingsorgaan in het centrale zenuwstelsel en wij hebben tevens geleerd dien abnormalen toestand kunstmatig teweeg te brengen. Niet alleen door verdoovende middelen van allerlei aard, maar ook door de suggestie. „De van ouds bekende auto-suggestie, die de kiespgn doet afnemen, hoe dichter men bg den dentist komt en haar doet ophouden als men bg hem op de stoep staat, is thans zooal niet verklaarbaar, dan toch door analogie begrgpelgk. De merkwaardige verschijnselen der démoniaques van allerlei soort zgn door CHARCOT en zijne school met afdoende zekerheid als verschijnselen van hypnose en suggestie verklaard. „Zoo moet ook grootendeels, zoo niet geheel, het succes der Sequah-olie worden verklaard. Dit succes berust voor 9 /io °P hypnose, niet de kalme hypnose, zooals die door den medicus wordt toegepast, maar een kermishypnose, met muziek, mooie pakjes, vreemdklinkende namen enz. „Voor een deel komt daarbg nog de eveneens van ouds bekende invloed van de massage, van het wrijven op de gevoeligheid der zenuwuiteinden. Dat bg het bedoelde, op de séances verkregen succes, alleen hiervan sprake is en niet van het verminderen van een ontstekingachtigen toestand blijkt afdoende uit het feit, dat de agent der Sequah- Company voorschrgft (nog wel in strijd met de aanbeveling die bg de olie gegeven wordt), dat men tegen den aderig ken bloeds- en den watervaatsstroom in, naar de einden der extremiteiten moet wrgven. „Of daarbg in het groote glas drank, dat hij de patiënten ingeeft, nog een opwekkend, alcoholisch middel is, waardoor zg zoo danslustig worden? Wie zal het zeggen? „Maar nog eens, in wat op de séances zelf geschiedt, ligt meestal geen kwaad. Dat een lgder aan ruggemergstering tgdelgk zun pgn kwgt raakt, is voor hem een geluk. En wanneer de man, die drie maanden geleden annonceerde dat hg door SEQUAH genezen was, omdat hg geen pijn meer voelt, nu op sterven ligt, heeft hij aan de Sequah-olie, of juister gezegd aan zgn geloof daarin, te danken dat hg zgn laatste levensmaanden zonder pgn heeft doorgebracht. „Wanneer een der eerste patiënten, die hier te Leiden „genezen" is, een lgder aan deformeerende heupgewrichtsont« steking, vier dagen later aan zun vroegeren dokter schrgft, dat hij inderdaad de oude pgn kwijt is, doch nu volkomen op dezelfde plaats nieuwe pgn heelt, dan mag hem dit tot troost zgn. Mgnentwege. Het kwaad zit echter in de conclusie dat de Sequaho 1 i e zulke wonderen verricht. En dit wordt ge vaarlgk wanneer men leest wat er gedrukt staat op de omslagen, waarin de olie-fleschjes verkocht worden." (Ten einde niet te uitvoerig te worden, verwijzen' wij voor deze „ voorschriften" naar onze mededeelingen, voornamelijk in het bijvoegsel van No. 11 van den vorigen jaargang, voorkomende. Red. Mbl.) „Behoef ik u nu nog nader te zeggen dat het succes van de Sequah-company Limited een werkelijk en groot gevaar is? Ik hoop van neen. „Immers het zal maken dat in vele gevallen, van ernstig de gezondheid en het leven bedreigende ziekten, de hulp van den geneesheer door wien soms zeker, in andere gevallen wellicht de ziekte te genezen is en door wien in elk geval de noodige, op goede gronden berustende pogingen tot genezing kunnen worden aangewend, niet of te laat zal worden ingeroepen. „Hoeveel patiënten lgdende aan diphtérie, aan longontsteking, aan pleuritis er in de eerstvolgende jaren op die wgze door de Sequah-olie ten grave gevoerd zullen worden, is niet te schatten, maar groot zal hun aantal zeker zgn, daarvoor waarborgt ons het succes hier en elders door den thans hier verblgf houdenden agent der Company verkregen. „En daar is nog een tweede bezwaar aan de geheele zaak verbonden, al is dit van anderen aard. De afnemers der duur verkochte olie zgn grootendeels mingegoeden, die nu voor hun zuurverdiend geld zoogenaamde medicamenten van weinig waarde en van groot gevaar krijgen. Waarlgk, wanneer op de séances geld aan liefdadige instellingen gegeven wordt, dan speelt de agent der Sequah-Cy lita in dat opzicht geen andere rol dan de man, die het leer van de armen stal en de schoenen om Gods wil gaf." *) Hg, die ergens pgn heeft en de pgn bgna niet voelt, is ziek van geest. ^1sl@ De Justitie en Sequah. Dat de Sequah-Company ook in Engelsch-Indië haar agent krachtig laat werken en in onze Oost- Indische bezittingen weldra een arbeidsveld zal zoeken, is onzen lezers ongetwijfeld uit de dagbladen bekend. Dat, met dit vooruitzicht voor oogen, de ingezetenen van die streken veel belangstellen in Sequah (Davenport)'s doen en laten hier te lande, is begrgpelgk, en de Nederlandsche correspondenten der Indische bladen zgn dan ook niet karig met hun mededeelingen. Zij vertellen natuurlijk niets wat nieuw zou kunnen zijn voor onze lezers; doch een van hen deed zgn mededeelingen volgen door enkele beschouwingen, die ongetwijfeld ook hier te lande met instemming zullen worden gelezen. De Amsterdamsche correspondent van het Bataviaansch Handelsblad, een talentvol causeur, die zich onderscheidt door de juistheid en de nauwkeurigheid
^de eigenaars enz. der apotheken te herinneren aan 3 de verschillende wetsregelingen op dit punt en op „hun bedrijf, waarbij aan de apothekers ten strengste „verboden wordt zich, hoe dan ook, in te laten met „zaken tot de geneeskunst behoorende. Dit is „echter het geval, wanneer zulke reclame-advertenties „zich niet bloot ertoe bepalen om aan te geven, „dat het een of ander middel ergens voorhanden „is, maar de middelen tevens worden aangepre- „zen bij bepaalde ongesteldheden of ziekteverschijnselen. Het voorwendsel, dat deze advertenties „uitgaan van de fabrikanten, houdt geen steek, „omdat ieder apotheker bij het aanvaarden van den „verkoop van zulk een middel het steeds in zijn „macht heeft om het publiceren van zulke aanbe- „ velingen, onder opgaaf van zijn naam, te verbieden. „De apothekers blijven derhalve steeds verantwoordelijk voor zulke aankondigingen en stellen zich „daardoor bloot aan strafrechtelijke vervolging. a Ik kan niet nalaten bij deze gelegenheid de „apothekers er op te wijzen om vóór alles ernaar „te streven om alle overdreven reclame te vermijden „en de zwendelarij, die met zulke zoogenaamde „heilmiddelen gedreven wordt, niet in de hand te „werken, dewijl daardoor de achting, waarin zich „de stand der apothekers tot op heden in Duitschland „mag verheugen, ernstig schade lijdt, afgezien „nog van het stoffelijk nadeel, hetwelk zich de „apothekers, door het steunen dezer geheimmiddel- „zwendelarij, zelf berokkenen." Afschrift dezer kennisgeving is toegezonden aan alle districtgeneeskundigen (Kreisphysici), met opdracht op den inhoud acht te slaan en bij het niet-naleven der voorschriften door de apothekers 0nmiddellijk daarvan kennis te geven. INGEZONDEN. Aan de Bedactie van „De Tijd." De Redactie van „De Tijd'' vereert mij met een antwoord („Tijd" 23 Jan.) op mijn artikeltje, in schertsenden vorm gschreven in dit Maandblad van Jan. jlv welk antwoord een zeldzaam kunstproduct is van spitsvondigheid en drogredenen. Bij het nazien der leden-1 Igst toch blijkt mij, dat drie vrijmetselaarsloges aan 'i de Vereeniging precies f 9.—, zegge negen guldens per jaar betalen. De veronderstelling ligt dus voor de hand, dat die loges zonder eenige nevenbedoeling belang stellen in den strijd tegen de kwakzalverij. Bovendien mag het betwijfeld worden, of maçons gewoon zijn de cléricale pers in de hoogte te steken, zooals het Maandblad tegen de kwakzalverij meermalen gedaan heeft, door met grooten lof en innige waardeering te gewagen van haar gewoonte, om elke kwakzalveradvertentie met onzedelijke strekking, in hare kolommen te weren. Verder vind ik in de Igst een groot aantal R. C. collega's en apothekers, academievrienden en kennissen, zoodat de raming, dat er vier honderd R. C. leden tot de vereeniging behooren, niet ver van het jaiste cijfer zal zijn. De geldeljjke steun, dien de vrijmetselaarsloges aan de Vereeniging verleenen, staat dus tot dien der Katholieke leden als 1: 133. Waarlijk de maçons zouden, met deze cijfers voor oogen en redeneerende als „De Tijd", meer recht hebben te vermoeden, dat de Katholieken in de Vereeniging propaganda wilden maken voor hunne beginselen en dat achter de Vereeniging een vermomde Jesuit te bespeuren was. Nu weet ik niet of de maçons erg achterdochtig zijn, maar wel meen ik bij „De Tijd", alle symptomen te ontdekken van maconnophobie. Immers zij krijgt eene rilling, erger dan die in het eerste stadium van de derdedaagsche koorts optreedt, als zij het woord maçon hoort of leest. Die bespottelijke vrij metselaars-vrees heeft al menigmaal den lachlust van beschaafde Katholieken opgewekt. Het streven der Vereeniging tegen de kwakzalverij, is van af haar eerste optreden tot nu toe consequent geweest ; het doel omschreven aan het hoofd van het Maandblad, is door Redactie en Bestuur steeds stipt en nauwkeurig in 't oog gehouden. Critiek omtrent de wijze van bestrijding werd niet alleen nooit gevreesd, maar was altijd welkom, mits dit geschiedde met goede trouw, waarbij de zaak zelf niet aan partij-belang werd ondergeschikt gemaakt, zooals bij „De Tijd'' wel het geval schijnt te zijn. De officieele wetenschap (ook al een cauchemare van „De Tijd'') is der Vereeniging in zooverre welkom, als zij hierin een waarborg ziet tegen het gevaar voor de samenleving, dat ontstaan zou, indien ieder in staat wordt gesteld te dokteren en geneesmiddelen te levexen, zonder eenige opleiding en zonder eenige contrôle van den Staat in deze hoogst ernstige zaken. Indien er bij de 2e Kamer een wetsontwerp aan- ] heidsniaatregelen ingegeven, en het is ieder ten hangig was om voor Katholieken of Protestanten een | sterkste af te raden, de genoemde pastilles, als een academie in hun geest te subsidieeren, waarlijk de Ver , onschadelijk middel, op eigen hand te gebruiken. eeniging tegen de kwakzalverij zou zich daar niet meê bemoeien, omdat dit geheel buiten haar program ligt. Correspondentie, Moest zij echter een keuze doen tusschen subsi- Als nieuwe leden zijn toegetreden de heeren: dieering van privaat universitair onderwijs en het vrij I. C. W. Bloem, burgemeester te Oudshoorn a/R. medicineeren van ongediplomeerden, dan ben ik zeker, L. Jonker, med. cand te Leiden. dat zij aan het eerste de voorkeur zou geven. JE. Hamersma apotheker te Workum. Heeft de Red. van „De Tijd" wel eens dieper na M. J. Schröder ik^tj » Groningen. G. B. te A. Het Javaansch Tandwater wordt onderzocht. gedacht over de rampzalige gevolgen van. de vrije uit S. te A. Het haarwater van Cames te 's Hage is o. a. uitoefening der geneeskunst ? Ik spreek nu niet over de voerig besproken in het no. van Juni 1891. Het is een talrijke gevallen, waarin de patiënten verkeerd behan oplossing van 5 percent keukenzout hoogst waarschijnlijk in een aftreksel van klis wortel, vermengd met een geringe deld werden, noch over de vele sterfgevallen, door dat hoeveelheid spiritus. In samenstelling heeft dit haarwater te laat een deskundige werd geraadpleegd. veel overeenkomst met Theophile's onüoikkélingsbalsem en in ' Alléén wil ik „De Tijd" wijzen op het vrije Amerika, uitwerking zeker nog meer. Beide vochten zullen nl. niets- waar twintig jaar geleden de geneeskunst mocht woruitwerken.den uitgeoefend door Jan en Alleman. Erven B. v. d. K. te G. Het Maandblad „Hippos" schjjnt ons zoo geheel te staan buiten den kring waarin ons Maand Destijds (de geneeskundige wetten zijn daar thans blad zich beweegt, dat wjj moeilijk van de aanstaande ver geheel gewijzigd, zoodat er diploma's worden vereischt schijning kunnen melding maken. Misschien vergissen wij ter beoefening der geneeskunde) vond men in de adver ons echter en heeft „Hippos" zich gevoegd bjj die bladen, die alle kwakzalver sad vertentiën weren; in dat geval zullen tentie-kolommen der Amerikaansche bladen de vuilste wij in het volgend no. op dit Maandblad terugkomen. aankondigingen, die ik kieschheidshalve, in de hoop, dat De ondergeteekende bericht, dat met dit nommer,, „De Tijd'' ook dit artikel zal overnemen en bespre- | als naar gewoonte, aan de leden en geabonneerden ken, in 't Latijn vertaal. de postwisselformulieren worden overgezonden, met Met dikke vette letters kon men vroeger in die bla- \ den bij dozijnen de volgende advertentie lezen : 1 het verzoek die te gebruiken voor het overmaken „Dr. . . . wekt abortus of partus antipraematurus op." der ' contributie en abonnementsgelden ; het gebruik Zou nu „De Tijd" naïf genoeg zijn te meenen, dat ' maken van deze postwissels bespaart hem veel moeite dergelijke schandelijke en menschonteerende praktij- en der Vereeniging veel kosten. ken ook niet in ons land zouden worden uitgeoefend, Hij noodigt de leden uit, dit jaar , als het kan, indien er geen geneeskundige wetten bestonden ; dus , de rubriek extra-bijdrage eens goed te bedenken,. indien aan ieder de vrijheid werd gegeven de genees- , omdat de kas der Vereeniging , door de uitgaven kunst uit te oefenen ? Zou zij denken, dat ons land . tot bestrijding van den bekenden Engelschen kwak daartoe te preutsch, te kiesch en te zedelijk was ? Ik zalver, in de afgeloopen maanden aanmerkelijk ver ben er zeker van, dat zij al spoedig aanbiedingen zou ' minderd en stijving derhalve hoog noodig is. ontvangen van groote en blufmakende charlatans, om hun Amerikaansche vinding in de advertentie-kolommen De Secr.-penningm. der Vereeniging- van haar blad te verspreiden, hoewel ik gerust en zeker tegen de Kwakzalverij, ben, dat zij die met diepe verontwaardiging en groote G. B. SCHMIDT. minachting zou weigeren, al werden zij met diamanten en parelen betaald. Natuurlijk zouden er in ons land Herhaalde Waarschuwingen. dan wel andere bladen voor die reclames te vinden zijn. Cl'ème Simon. Hoort hoe dit goedje in de adverten Welke gevolgen heeft nu verder de vrije uitoefening ties onzer nieuwsbladen wordt aanbevolen: der geneeskunst ? Onzedelijkheid in den vorm van samen Crème Simon, aanbevolen door de beroemdste geneesleving buiten het huwelijk, beperking van het huweheeren van Parijs en waarvan alle elegante dames zich lijk, waardoor de meest hechte grondslagen worden onder bedienen. Dit product geneest in ééne nacht puisten, mijnd voor een degelijken Staat. Ook dient hier te kloven, luinterhanden en alle huidaandoeningen. Het geeft worden gewezen op het groote gevaar voor misdaden. een schoonen glans aan de huid welke door dit middel Indien ieder het recht bezit, vergiften in voorraad te wordt versterkt en aangenaam geparfumeerd. hebben,hoe gemakkelijk wordt het dan gemaakt een rijken i Ziedaar wat in do advertenties gezegd wordt. Het erfgenaam, een vijand, een echtgerioot of echtbreker is, zooals men zal zien, een reeks leugens die met één enz. enz. onschadelijk te maken, zonder dat er veel I waarheid eindigt. Want dat de huid door deze Crème kans bestaat dat het zwaard van Themis de misda Simon aangenaam geparfumeerd wordt, is waar, maar digers achtervolgt! dit is dan ook al het ware dat in deze aankondiging Ieder, die de polemiek in deze zaak gevolgd heeft, te vinden is. zal moeten toestemmen, dat het lid zijn van 3 vrij De Crème Simon wordt verkocht in verzegelde potmetselaarsloges volstrekt niet de richting kan, bepalen jes, van ongeveer 60 gram inhoud, voor den prijs van van de werking eener Vereeniging, waar tevens zoo f 1.50 het potje. Zij ziet er uit als een weeke, witte vele Katholieken tot het ledental behooren. zalf. Haar doel is en blijtt het opsporen van het bedrog De heer D. VAN DER WEERD heeft de stof onderzocht bij het verkoopen van geneesmiddelen en het waar en zij bleek te bestaan uit zinkoxyde (zinkwit) en stijf - schuwen van het publiek tegen dat bedrog. selmeel met glycerine, door eenige vluchtige olie wel Aan „De Tijd" is het nu om ongelijk te bekennen. riekend gemaakt. Dit is alles. Voor 10 of 20 cent Een Katholiek lid der Vereeniging. zou dus heel gemakkelijk te leveren zijn, wat hier voor f 1.50 wordt verkocht. En van de verzekeringen van den fabrikant over de verbazende werking van den Crème Simon zal men niet veel bewaarheid vinden, 't Is alleen om de ijdelen tot zich te lokken dat in de biljetten, die er bij verkocht worden, gezegd wordt dat zij de huid een „onvergetelijke lenigheid" en een „fluweelachtig voorkomen" geeft en dat do dames, die er gebruik van maken, verzekerd kunnen zijn „altijd den glans der schoonheid en de frischheid der jeugd te zullen behouden." Men zal wel begrijpen dat een beetje glycerine met zinkwit en stijfsel dit niet kan doen. Ter Overneming. Géraildel'S piirgatief, tegenwoordig weer aanhoudend als iets bijzonders geannonceerd, is in hoofdzaak een zeer oud, lang bekend purgeermiddel, n. 1. jalappe. Voor een beetje jalappe, in koekjesvorm gebracht, betaalt men aan Géraudel 75 cent, terwijl men daarbij nog groot gevaar loopt zijn gezondheid te verwoesten. Het is n. 1. een onomstootelijke waarheid, dat het gebruik van sterke pnrgeermiddelen — waartoe de jalappe behoort — in staat is zelfs de sterkste gestellen te ondermijnen en toch zegt Géraudel in zijn annonce: dat „de tabletten voor de lastig innemende vrouwen en de teergevoeligste kinderen een ware lekkernij is en dat grijsaards, welke een slechte spijsvertering hebben, het purgatief regelmatig moeten gebruiken", 't Is meer dan erg. HollOWay S zalf. Dit smeersel is meer dan eens onderzocht : men heeft er in gevonden olijfolie, was , reuzel en hars, soms ook nog een weinig walschot, (spermaceti) en wat terpentijn. Een klein potje (100 gram) kost f 1,60. Als fabrieksproduct zou het nog met behoorlijke winst voor één tiende van dezen prijs te leveren zijn. Bijzondere geneeskracht heeft de zalf niet, maar zij kan in sommige gevallen eenige verzachting aanbrengen. Dat HOLLO WAT door den hoogen prijs Kaeting's Borst-Pastillen, bij hoest, asthma duizenden in hun beurs bedriegt, is nog minder erg en bronchitis als het meest werkdadige geneesmid dan dat hij ook duizenden ongelukkig maakt door zijn del aanbevolen, bij welke ^aankondiging vermeld zalf voor alle wonden en kwalen aan te bevelen, en daardoor maar al te dikwijls den lijder er toe brengt wordt: „Zij kunnen door de zwakste gestellen ver om het inroepen van geneeskundige hulp uit te stellen dragen worden" en „zij zullen u genezen en geen tot het te laat is. Een der advertentiën van deze zalf een nadeel aan uwe gezondheid berokkenen", bevat draagt schandelijker wijze tot opschrift: Het mes afqeten, onder meer, Ipecacuanha-ioortel en zee-ajuin schaft en daarop wordt betoogd dat operaties bij het (Scilla,) het eerste een sterk braakmiddel, het tweede gebruik dezer zalf geheel onnoodig zijn. Hoe menigeen een stof, die onder de vergiften wordt gerangschikt. is hierdoor misschien ongelukkig geworden, die door Beide stoffen worden wel door de geneesheeren een heelkundige operatie (die zelfs dikwijls pijnloos gevoorgeschreven, maar met de noodige voorzichtig- • I schiedt) had kunnen geholpen worden.
Page 1 and 2: No. 1. Twaalfde Jaargang. Januari 1
Page 3 and 4: „Nu, erg bang was ik voor die hag
Page 5: No. 2. 'Twaalfde Jaargang. Februari
Page 9 and 10: No. 3. Twaalfde Jaargang. Maart 189
Page 11 and 12: treden omtrent de mogelijkheid om,
Page 13 and 14: No. 4. Twaalfde Jaargang. April 189
Page 15 and 16: wel is waar niet zoozeer tot den ha
Page 17 and 18: No. 5. Twaalfde Jaargang. Mei 1892.
Page 19 and 20: dien wonderdokter in het krijt tree
Page 21 and 22: No. 6. Twaalfde Jaargang, Juni 1892
Page 23 and 24: of Galkwalen, Aambeien, enz., zijne
Page 25 and 26: elioorende bij No. 6 van liet Maand
Page 27 and 28: dat daarin aan de in 1890 te Londen
Page 29 and 30: No. 7. Twaalfde Jaargang. Juli 1892
Page 31 and 32: al te luid in te stemmen met hen, d
Page 33 and 34: No. 8. Twaalfde Jaargang. • Augus
Page 35 and 36: voegd zijn, maar zich. wel bevoegd
Page 37 and 38: No. 9. Twaalfde Jaargang. September
Page 39 and 40: langzaam uit te roeien. Alleen door
Page 41 and 42: No. 10. Twaalfde Jaargang. October
Page 43 and 44: Oude menrchen herkrygen hun geest,
Page 45 and 46: No. 11. Twaalfde Jaargang. November
Page 47 and 48: aard der ziekte duidelijk erkend is
Page 49 and 50: No. 12. Twaalfde Jaargang. December
Page 51 and 52: de middelen van mijnheer Kleijnscho

1 - Vereniging tegen de Kwakzalverij

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?