Pied a terre - Santiago

eloond voor het tekenen van het portret van een pastoor die hen onderdak ver-
schaft. Duitse pelgrims die zij onderweg tegenkomen en met wie zij enige tijd
optrekken voorzien in hun onderhoud door het verkopen van heiligenprentjes op
perkament. Eenmaal in Spanje is het eenvoudiger om aan de kost te komen van-
wege de heersende gewoonte om pelgrims een "passada" te geven, meestal in de
vorm van brood en wijn.
Opmerkelijk is beschrijving door Laffi van een weg-
wijzer: kennelijk is deze manier van de weg wijzen
uniek en nieuw! Werd tot dan toe bij splitsingen de
aan te houden richting aangegeven door hopen ste-
nen die door pelgrims waren gelegd bij de juiste
weg, voorbij Burgos treft men bij wegsplitsingen een
"houten of stenen kruis" aan op de armen waarvan
men de namen van steden vermeldt waarheen zij
wijzen. Laffi beschrijft onder meer de bekende realis-
tische Christusfiguur in de kathedraal van Burgos.
De tocht door de meseta krijgt een bijzonder karak-
ter door de sprinkhanenplaag die er heerst en die
grote hongersnood veroorzaakt. Vanwege de uitge-
hongerde wolven is het niet veilig om 's nachts te
reizen: dat kan alleen overdag, als de schaapherders
met hun enorme honden in het veld zijn. Dan treffen
zij langs de weg een stervende Franse pelgrim aan.
De sprinkhanen vreten zelfs aan zijn lichaam. De pel-
grim sterft, en zij bedekken zijn gezicht en handen
met zand voor ze verder gaan en in het eerstvolgen-
de dorp een priester waarschuwen.
In Sahagún en omgeving wordt met man en macht
de sprinkhanenplaag bestreden door de beesten bij
voorkeur's nachts, als zij door de kou bevangen bewegingloos op de stadsmuren
zitten, dood te slaan.
Voorbij Sahagún treffen zij opnieuw een dode pelgrim aan, wiens lichaam door
enkele wolven wordt aangevreten. De wolven worden verjaagd en in de volgende
plaats wordt de priester gewaarschuwd.
Eindelijk op de Monte del Gozo aangekomen, worden de emoties de mannen te
machtig. Het duurt enige tijd voordat zij in staat zijn om onder het zingen van
het "Te Deum" Compostela binnen te wandelen.
In Compostela beschrijft Laffi uitgebreid de kathedraal, de gewoonten rond de
plechtigheden en de bouwwerkzaamheden die er aan de gang zijn.
De ontmoeting met de Italiaanse edelman en geleerde Signore Ercole Zani met
wie een aantal aangename avonden worden doorgebracht lijkt een volmaakte