Een kwalitatief en kwantitatief onderzoek naar de dj ... - Poppunt

adiopresentator die de luisteraars voorhield live-artiesten in zijn studio te hebben,
terwijl hij gewoon platen opzette. Andere bronnen verwijzen naar Jack Kapp die dj’s
“record jockey’s” noemde omdat ze het volume of “gain” op hun mengpaneel als het
ware berijden. (Souvignier, 2003, p.95)
Ondertussen was in België radio ook uit zijn startblokken geschoten. Al langer werd
er geëxperimenteerd met radio, in 1930 werd het Belgisch Nationaal Instituut voor
Radio-Omroep opgericht (het NIR) (Vandebosch, 2003, p.113). Vooral tijdens de jaren
’40 werd deze erg populair. Maar in tegenstelling tot de VS, waar dj’s op de radio al
vooropgenomen muziek speelden, bleven radio-uitzendingen in België nog beperkt tot
live-muziek (Hendrickx, 1999, p.20).
1.3.5. De tweede wereldoorlog, Rock and Roll en de BRT
Zoals al gezegd, betekenden een grote muzikantenstaking en de tweede wereldoorlog
opnieuw grote obstakels voor de ontwikkeling van de dj. De radiostations, zowel in de
Verenigde Staten als in Europa werden het propaganda- en informatiemedium bij
uitstek (Vandebosch, 2003, p.105). Wanneer de Verenigde Staten zich moeiden in de
tweede wereldoorlog, trokken overigens ook dj’s naar de oorlog. Zij moesten,
gewapend met een platenspeler, een kleine versterker en een hoop platen het moreel van
de soldaten opkrikken (Souvignier, 2003, p.95).
Het Amerika van de na de tweede wereldoorlog leefde in een erg racistisch klimaat.
Het was bijvoorbeeld normaal dat zwarten achteraan en blanken vooraan in de bus
zaten. De muziekindustrie en ook het radiolandschap werd tot dan toe gedomineerd
door blanken. Zwarten vonden dus helemaal hun gading niet in het muziek- en
radioaanbod. De introductie van Afro-Amerikaanse muziek betekende een enorme
explosie in de populariteit van populaire muziek en de hele muziekindustrie. De
aanvaarding van zwarte artiesten in de populaire muziek hielp ook de opkomst van
mensenrechtenorganisaties. Zwarte radio-dj’s brachten een heel andere stijl dan hun
blanke collega’s. Zij speelden met woorden, rijmden en waren vooral veel plezieriger
om naar te luisteren. Hun stijl werd dan ook steeds populairder en zelfs overgenomen
door blanke radio-dj’s. Een van die blanke radio-dj’s, Alan Freed, zorgde met een van
20