Een kwalitatief en kwantitatief onderzoek naar de dj ... - Poppunt

verbindingen vooral voor de zeevaart werden gebruikt, was de verrassing erg groot plots
een stem uit een kastje te horen komen. Zijn innovatie bleef uiteraard niet onopgemerkt
en al snel gingen ook anderen experimenteren met radio. Alhoewel vooral de zeevaart
aanvankelijk de radio bleef gebruiken en radio hoofdzakelijk werd gezien als een
draadloze telefoon, voor de verbinding van het één punt naar het ander, waren er toch
een aantal uitzonderingen. Zo waren er enkele pioniers als Charles Doc Herrold die
uitzendingen maakten voor hun buren of nabijgelegen wijken. Lee de Forest was al
langer bezig met radio en ging zich ook bezig houden met uitzendingen. Met platen en
apparatuur van Columbia, in ruil voor een aantal reclameboodschappen, zond hij drie
maal per week een show uit. Columbia werd zo één van de eerste radiosponsors. Maar
de eerste wereldoorlog was een bruusk eind voor de evolutie van de radio, die toen nog
in zijn kinderschoenen stond. De overheid nam alle radiostations over en gebruikte ze
om informatie over de vijand door te zenden of het moreel van de troepen te
ondersteunen. Pas in 1919 kon De Forest opnieuw uitzenden. Maar ook ditmaal duurde
zijn geluk niet lang, aangezien een jaar later een federale radio-inspecteur de studio van
De Forest sloot. “There was no room in the ether for entertainment” was de officiële
reden. Het begin van een moeilijke evolutie voor de (radio-)dj (Souvignier, 2003, pp.84-
87).
1.3.3. De eerste radio-dj’s en de reactie van de muziekindustrie
Tot dan toe was radio nog het domein van een aantal radioverslaafde amateurs, die met
hun gebabbel en geëxperimenteer weinig luisteraars bereikten. Het was een ingenieur
van Westinghouse, Frank Conrad, die radio weg bracht uit die beperkte sfeer en het
commercialiseerde. Hij plaatste een fonograaf naast de microfoon en speelde platen, de
hele dag lang. Vooral een uitzending uit 1920 kan als revolutionair worden gezien, toen
ook voor het eerst de uitslagen van de presidentsverkiezingen via radio werden bekend
gemaakt. Maar voornamelijk de dj bleek de aantrekkingspool van Conrad’s radiostation,
KDKA Radio, te zijn. Het spelen van gratis muziek bleek van groot belang en
Westinghouse begon met het aanbieden van eenvoudige draadloze radio-ontvangers,
geschikt voor elke consument. Al snel ontstonden ook andere stations en zelfs nationale
netwerken en de radio-dj werd als het ware een beroemdheid (Souvignier, 2003, pp.88-
89). De Verenigde Staten kozen hierbij voor een politiek van reguleren, uitdelen van
16