Anatomie - Manon Vermeer

MANONVERMEER.NL
De wervelkolom wordt behalve door banden en ligamenten overeind gehouden door de tegen
de wervels aanliggende strekspieren van de rug.
De wervelkolom kan worden ingedeeld in een nekwervelgedeelte, borstwervelgedeelte en een
lendenwervel gedeelte. De spieren in de nek- en lendenwervel gedeelte werken meestal
antagonistisch ten opzichte van de spieren van het borstwervelgedeelte. Dit betekend dat als
de strekspieren van het nekwervel en lendengedeelte samentrekt (waardoor een holle rug
ontstaat en het hoofd achterovergebogen wordt) de spieren van het borstwervelgedeelte zich
ontspannen, waardoor het borstkasgedeelte van de rug inzakt. Dit is een ongewenste
houding, omdat tussen de wervels uittredende zenuwen in de knel kunnen komen. De goede
houding tijdens het musiceren is de houding waarbij de lendenlordose en de neklordose iets
worden verminderd (verplaatsing van de lendenwervels en nekwervels in achterwaartse
richting) en het borstbeen naar voren wordt gebracht. Zo worden de houdingspieren in de
rug optimaal aangespannen en de werkspieren ontkoppeld van de houdingspieren.
De longen en het hart worden in de borstkas beschermd door botten met een beperkte
beweeglijkheid; de ribben. Alle ribben zijn aan de achterzijde doormiddel van kraakbeen
flexibel bevestigd aan de twaalf borstwervels en zijn van boven naar onderen in toenemende
mate naar beneden gericht.
De zeven bovenste ribben zitten aan de voorkant doormiddel van kraakbeen aan het
borstbeen. De drie volgende ribben zitten doormiddel van kraakbeen vast aan elkaar en aan
het kraakbeen van de zevende rib.
De elfde en de twaalfde rib zijn kleiner, en heten de zwevende ribben omdat ze aan de
voorkant niet vastzitten.
Tijdens de inademing gaan de ribben aan de voorkant naar buiten en omhoog, en aan de
achterkant alleen naar buiten.
De borstkas is een soort kubus met zes zijden; een bovenkant (diafragma), zijkanten
gevormd door twaalf ribben aan weerszijden, een voorkant bestaande uit het borstbeen en de
ribben, en een achterkant gevormd door twaalf borstwervels en de daaraan vastzittende
ribben.
Het middenrif, dat als een koepelvormige spier- en peesplaat de borstholte van de buikholte
scheidt, zit van achteren naar voren aan de laagste ribben vast. Het wordt strak getrokken
als het zich aanspant en nog strakker als de ribben naar buiten gaan.
Dan wordt de buikinhoud naar beneden geduwd en moeten de buikspieren zich ontspannen.
Hierdoor komt de buik een beetje naar buiten. Blazers moeten het bovenste gedeelte van de
buikspieren kunnen ontspannen, terwijl ze het onderste gedeelte van de buikspieren moeten
blijven aanspannen.
www.manonvermeer.nl / info@manonvermeer.nl