12.09.2013 Views

Licht op het Veen, inleiding - Senioren Academie

Licht op het Veen, inleiding - Senioren Academie

Licht op het Veen, inleiding - Senioren Academie

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

aantal zeldzame planten en dieren, waaronder grote p<strong>op</strong>ulaties van Adder, Gladde slang en Heikikker.<br />

Als een van de weinige veengebieden in ons land bevat <strong>het</strong> nog enkele kleine gedeelten met vrijwel<br />

onaangetast hoogveen. Door de vernatting hebben zich in <strong>het</strong> Bargerveen in veel compartimenten<br />

weer drijftillen en slenkbegroeiingen gevormd, die worden gedomineerd door Waterveenmos<br />

(Sphagnum cuspidatum), <strong>Veen</strong>pluis (Eri<strong>op</strong>horum angustifolium) en, in een later stadium, Fraai<br />

veenmos (Sphagnum fallax).<br />

Landschap<br />

In de Noordwest-Eur<strong>op</strong>ese laagvlakte omvatte <strong>het</strong> Boertangermoeras een van de grootste<br />

aaneengesloten hoogvenen. Het ongeveer 230.000 ha grote gebied bestond uit een westelijke tak ten<br />

oosten van de Hondsrug (de Oostermoerse Venen) en een oostelijke tak in <strong>het</strong> Nederlands-Duitse<br />

grensgebied (<strong>het</strong> Boertangerveen). Het Bargerveen ligt aan de zuidrand van dit voormalige<br />

hoogveengebied. Doordat deze hoek iets hoger ligt dan <strong>het</strong> centrale deel van <strong>het</strong> voormalige<br />

Boertangerveen, begon de veengroei hier pas relatief laat (vanaf circa 4500 voor Chr.), toen <strong>het</strong><br />

waterpeil in <strong>het</strong> hele veengebied steeg. Het oorspronkelijke hoogveen bestond uit een complexe<br />

structuur van vele grote veenlichamen, die van elkaar gescheiden werden door lager gelegen<br />

contactzones. In <strong>het</strong> centrum van de veenlichamen bevonden zich <strong>op</strong> tientallen plaatsen<br />

hoogveenmeren (meerstallen). De grootste meerstal had in <strong>het</strong> Boertangerveen een <strong>op</strong>pervlak van 20<br />

km2. Vanuit de randzone van <strong>het</strong> hoogveengebied werd <strong>het</strong> water afgevoerd door veenbeekjes en<br />

grotere veenbeken als Hunze, Reest en Schoonebeekerdiep. Het Boertangerveen is vanaf de<br />

Middeleeuwen geleidelijk afgegraven. Van de randzone en de kleine veenbeken is nu niets meer over.<br />

In <strong>het</strong> Bargerveen is de vervening pas relatief laat begonnen, aan <strong>het</strong> eind van de 19de eeuw, maar<br />

ze ging wel lang door (tot in 1992). Ondanks de turfwinning is in <strong>het</strong> noordelijke deel een van de<br />

laatste meerstallen in ons land bewaard gebleven. Door de geringe grootte (diameter circa 45 m) is<br />

deze waterplas in de lo<strong>op</strong> der tijd geheel verland.<br />

Het huidige Bargerveen omvat ruwweg drie deelgebieden. Het Meerstalblok in <strong>het</strong> noorden bestaat uit<br />

vergraven en ontwaterd hoogveen met daarin kleine kernen onvergraven, levend hoogveen. Het<br />

centrale deel, <strong>het</strong> Amsterdamsche Veld, is tot <strong>op</strong> <strong>het</strong> restveen afgegraven. Het zuidelijk gelegen<br />

Schoonebekerveld kent een afwisselend landschap met deels vergraven hoogveen en<br />

bovenveengraslanden <strong>op</strong> ontwaterd, maar weinig vergraven veen. De restanten van de<br />

bovenveencultuur zijn verspreid in <strong>het</strong> gebied aanwezig in de vorm van graslanden met<br />

slagenverkaveling, ondiepe boekweitgreppels en enkele oude huisjes.<br />

In <strong>het</strong> Bargerveen zijn door Staatsbosbeheer al vanaf de jaren 1970 allerlei maatregelen getroffen die<br />

zijn gericht <strong>op</strong> hoogveenherstel. Om water vast te houden zijn dammen aangelegd en 'lekken' in de<br />

zandige ondergrond gedicht. Een wezenlijke maatregel was <strong>het</strong> in 1997 dichten van de verlengde<br />

Noordersloot, een tot vijf meter diepe leiding welke in de jaren 1960 dwars door de uitl<strong>op</strong>er van de<br />

Hondsrug was gegraven. Recent is aan de noordzijde met Eur<strong>op</strong>ese subsidie een stelsel van<br />

leemdijken en waterbekkens gerealiseerd. In combinatie met nog in te stellen buffergebieden lijkt aan<br />

die zijde een <strong>op</strong>timale waterhuishouding te zijn bereikt. Aan de zuidzijde wordt een vergelijkbare<br />

aanpak nagestreefd, om een goede buffering tussen natuur en landbouw te bereiken. Ondanks alle<br />

maatregelen blijkt <strong>het</strong> lastig om de complexe hydrologische situatie in een levend hoogveensysteem te<br />

re genereren. Zo is de kenmerkende sponswerking van de bovenste veenlagen in <strong>het</strong> restveen<br />

vermoedelijk onherstelbaar aangetast. Het effect van al deze ingrepen is nogal wisselend en mede<br />

afhankelijk van de uitgangssituatie.<br />

De Klapekster is een <strong>op</strong>vallende soort die in ons land tegenwoordig alleen als doortrekker en<br />

wintergast te boek staat, onder meer in hoogveengebieden als <strong>het</strong> Bargerveen. Als broedvogel is<br />

deze zangvogel uit de familie van klauwieren sinds 2002 uit Nederland verdwenen.<br />

Natuurwaarden<br />

www.natuurpresentaties.nl<br />

29

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!