Mathias Schaubroeck Masterthesis Promotor - Student Positive ...

17
3.3.2 Faciliteiten
De verschillende faciliteiten en functies die terug
te vinden zijn in hedendaagse openbare
doucheruimtes worden in dit hoofdstuk besproken.
Ook zal aandacht worden besteed aan de
faciliteiten in toiletruimtes, vermits sommige aspecten
oveernstemmend zijn met die van de
doucheruimtes.
Dit deel van de analyse gebeurt aan de hand van
het gebruiksscenario tijdens een douchebezoek:
1. Betalen aan persoon/automaat (gem. € 2)
2. Deur doucheruimte manueel openen
Betreden doucheruimte
3. Deur manueel sluiten
4. Deur afsluiten met draai- of schuifslot
5. (Zeep nemen (manueel/sensorisch))
6. (Kraan openen (manueel/sensorisch)
Handen wassen
Uitkleden
7. Kleding wegleggen/ophangen
8. Douche activeren (manueel/sensorisch)
Douchen
9. Douche afsluiten (manueel/automatisch)
Afdrogen
Aankleden
10. (Vuilnisbakje gebruiken)
11. Deurslot manueel openen
12. Deur manueel openen
13. Noodknop (manueel in te drukken)
Handelingen 5, 6 en 10 zijn niet van toepas-
sing in doucheruimtes zoals op de onderstaande
afbeelding van de reeds getoonde plattegronden
op de vorige afbeelding. Hier zal deze handeling
voor of na het betreden van de doucheruimte en
het douchen zelf gebeuren.
Handeling 1 vraagt steeds een transactie van
cash geld. Het zou een voordeel en handiger zijn
zou dit via een code of ‘tag’ kunnen gebeuren.
Handeling 2 kan geautomatiseerd worden door
ze aan bovenstaande handeling te koppelen. Bijvoorbeelde
de deur openen na het ingeven van
de code of het ‘taggen’.
Handelingen 3, 4, 5, 6, 8 en 11 kunnen allen
sensorisch en automatisch, zodat zo weinig mogelijk
moet worden aangeraakt.
Bijlage 2 toont meer info over de toegangsdisplay.
Volgende afbeeldingen tonen faciliteiten die enkel
in een toiletunit zijn terug te vinden. Hierbij
is er meer automatisering dan vandaag bij de
doucheruimtes is terug te vinden.
Om de deur te openen volstaat een druk op een
knop. Nog niet volledig zonder kans op een bacteriële
overdracht, maar dit is een meer hygiënische
handeling dan het vastnemen van een deurklink.
Onderstaande afbeelding toont een gootsteen
waarbij het nemen van zeep, het activeren van de
waterkraan en het drogen van de handen in 1 unit
zijn ondergebracht. Hierbij moet dus niets worden
aangeraakt.
Ook een spiegel staat ter beschikking van de gebruiker.
3.3.3 Problemen
Deze besproken faciliteiten hebben tijdens het
gebruik ervan enkele nadelen. Onderstaande opsomming
toont de kritieke punten van openbare
doucheruimtes en toiletunits.
• Grondschimmels
• Slechte ventilatie (veroorzaakt schimmels)
• Vuil in de hoeken van de ruimte
• Niet-duurzame ruimtes verouderen snel
• Onaangename gebruikservaring
• Bij avond onveilige gebruikservaring
Uit het Zwartboek 2010 blijkt dat vrachtwagenchauffeurs
het zwaarst tillen aan volgende tekortkomingen
in douchevoorzieningen:
• Tekort aan douches (meestal maar 1 of 2)
• Onvoldoende gereinigd
• Vloer te weinig ontsmet = voetschimmels
• Zelden warm water
• Gebrekkige verluchting
3.3.4 Energievoorziening
Bij de meeste openbaare sanitaire voorzieningen
wordt de benodigde elektriciteit uit het algemene
net gehaald. Zo haalt het ZESS-toilet (ontwikkeld
door ontwerpbureau Bundl en Verhofsté NV, 2011)
een deel van de energie uit een zonnepaneel dat
op het dak werd geplaatst. Wanneer er een gebrek
is aan zon, zal het systeem overschakelen
op netstroom.
Zonnepanelen met een oppervlakte van 1 vierkante
meter, kunnen tijdens een doorsnee Belgische
dag 60 tot 70 kilowatt opwekken. Kwalitatieve
zonnepanelen gaan ongeveer 40 jaar mee.
Na 10 jaar is de investeringskost teruggewonnen.
3.3.5 Alternatieve watervoorziening
Door regenwater op te vangen en op te slaan,
kan een voorraad water worden aangelegd die
kan fungeren voor sanitair gebruik. Per jaar valt
er in België gemiddeld per vierkante meter 2,13
liter water per dag, wat ongeveer goed is voor een
halve doorspoelbeurt van een toilet.
18