Raamwerk of Kooi - Genootschap voor Risicomanagement

algehele kader waarin deze worden gepresenteerd als zodanig niet goed bruikbaar is in de
publieke sector. Er zijn immers belangrijke verschillen tussen publieke organisaties en
private organisaties (zie ook paragraaf 3.6). Het betreft zowel de structuur als de
processen die zich hierin afspelen.
In 2008 heeft een werkgroep een code voor goed openbaar bestuur ontwikkeld. Die is
bedoeld voor besturen van het rijk, Provincies, gemeenten, waterschappen en politie. Met
deze code maken organisaties in het openbaar bestuur duidelijk dat zij op basis van
dezelfde beginselen van goed bestuur willen handelen en optreden. In zowel de
handleiding government governance als het concept van de Nederlandse code voor goed
openbaar bestuur ontbreekt het aan een expliciete koppeling naar het gebruik van
risicomanagement.
3.7 Risicomanagement bij Provincies
Hoewel de risicoagenda aantoont dat de noodzaak voor een organisatiebrede toepassing
van risicomanagement bij Provincies meer dan ooit aanwezig is, toont onderzoek
[Boorsma; 2006, Dul; 2007] aan dat risicomanagement nog onvoldoende verankerd is in
de planning- en controlcyclus. De bevindingen worden gestaafd door
PricewaterhouseCoopers. In het onderzoek naar de manier waarop risicomanagement in
organisaties wordt bedreven, concludeert PwC dat met name bij de overheid een formeel
risicomanagementbeleid ontbreekt. [PwC, 2005].
Dat risicomanagement bij de overheid nog in de kinderschoenen, erkent ook Kruf,
voorzitter van de PRIMO, Public risk management organization (2008). ‘We kijken er lang
niet altijd systematisch en op het juiste niveau naar. Overheden nemen tal van besluiten
zonder de risico’s vooraf systematisch te calculeren. Pas bij de uitvoering komen de
risico’s dan aan het licht”. Ook Deloitte constateert dat er door organisaties in het
publieke domein nog weinig gebruik gemaakt wordt van risicomanagement bij het sturen
en beheersen van het collegeprogramma (Hofstra, 2007).
Een benchmark 15 naar het beleid en de verantwoording hierover in de
weerstandsparagraaf van de 12 Provincies [Bosman, 2008], toont aan dat
risicomanagement veelal als sturingsinstrument achteraf wordt gehanteerd en dat de focus
op financieel risicomanagement in plaats van organisatiebreed risicomanagement ligt.
Daarnaast toonde de benchmark aan dat er bij Provincies weinig aandacht is voor het in
kaart brengen en monitoren van de bij de risico’s behorende beheersmaatregelen. Een
eenduidige manier van rapporteren over risico’s is op basis van de interprovinciale
vergelijking niet te onderkennen.
15 Benchmark Provinciale jaarstukken 2007, in opdracht van de Kring van Provinciesecretarissen. 11 december 2008.
29