Raamwerk of Kooi - Genootschap voor Risicomanagement

Doordat de risico’s die Provincies lopen verschillen, is het niet mogelijk een algemene
norm te stellen voor de omvang van de weerstandscapaciteit van een Provincie. In het
BBV wordt onvoldoende uitgelegd welke informatie gepresenteerd moet worden in de
paragraaf weerstandsvermogen. Dul [2007] adviseert dan ook om een aparte notitie
over de paragraaf Weerstandsvermogen uit te brengen door de commissie BBV.
Wet FIDO
De Wet financiering decentrale overheden (FIDO) bevat instrumenten die de risico’s
beperken die decentrale overheden lopen bij lenen en beleggen. De wet bevat nieuwe
normen voor het beheersen van risico´s op kort- en langlopende leningen
(respectievelijk de (herziene) kasgeldlimiet en de renterisiconorm). Voorts zijn de
decentrale overheden verplicht een treasurystatuut op te stellen en dienen Provincies
en gemeenten, door een wijziging van het Besluit comptabiliteitsvoorschriften 1995
een treasuryparagraaf in de begroting en het jaarverslag op te nemen. Het
belangrijkste uitgangspunt is het beheersen van financiële risico's. Daarom gelden er
op basis van deze wet kwalitatieve randvoorwaarden. Uit deze randvoorwaarden komt
naar voren dat bankieren (het aantrekken van gelden louter met het oogmerk om deze
tegen een hoger rendement uit te zetten) verboden is. Medeoverheden moeten zich bij
uitzettingen of leningen houden aan de Wet Fido. De wet FIDO is in 2000 aangescherpt
naar aanleiding van de Ceteco-affaire in Zuid-Holland.
Die strenge eisen die de wet Fido aan overheidsbeleggingen stelt, blijken overigens in
de kredietcrisis geen garantie te hebben geboden dat uitstaand geld veilig is. De
spaardeposito’s van Provincies en gemeenten bij Landsbanki en de obligaties van
Lehman Brothers voldeden (net) aan de ondergrens van Fido, maar bleken niet veilig.
Besluit accountantscontrole gemeenten en Provincies (BAPG).
Het Besluit accountantscontrole Provincies en gemeenten (BAPG, 2004) bevat
minimumeisen voor de accountantscontrole van de jaarstukken. De
Provincie/gemeente kan daar bovenop eigen eisen stellen. De introductie van het
dualisme is van invloed op de accountantcontrole. Sindsdien werkt de accountant
nadrukkelijker in opdracht van de Staten en niet meer van het college. Zo ondersteunt
hij de controlerende rol van de Staten. De accountant controleert de “getrouwheid” van
de jaarstukken. Hij gaat dus na of de cijfers het juiste beeld geven.
Sinds het begrotingsjaar 2004 wordt meer dan voorheen naar de “rechtmatigheid”
gekeken. De accountant bekijkt of de baten en lasten en de veranderingen in de balans
volgens de regels zijn verlopen, bijvoorbeeld of openbare werken volgens de Europese
regels zijn aanbesteed. Hij toetst de (financiële) rechtmatigheid aan regels van buiten
(Europa, Rijk, Provincie) en van binnen de Provincie. Afhankelijk van de uitkomst
geeft de accountant een goedkeurende of een niet-goedkeurende verklaring. Ook
maakt hij een rapport van bevindingen. Het BAPG bevat ook regels over wanneer de
27