Raamwerk of Kooi - Genootschap voor Risicomanagement

vooralsnog geen draagvlak onder de leden van ISO en dat was ook het standpunt van de
door NEN in Nederland geconsulteerde belanghebbende partijen toen in 2005 een stem
moest worden uitgebracht op het ISO-voorstel [Hortensius, 2008].
In een vergelijking van COSO en ISO 31000 schetst Awad Loubani de belangrijkste
verschillen tussen de 2 modellen. Concluderend kan worden gesteld dat ISO 31000 meer
de ruimte biedt om een maatwerkoplossing voor risicomanagement te zijn dan COSO.
[Loubani, 2008].
3.6 Risicoagenda bij Provincies
De strategische context van de provinciale organisatie is van groot belang om de
toepasbaarheid van risicomanagement te kunnen duiden. De strategische invulling van de
Provincie verschilt op een aantal onderdelen namelijk wezenlijk van die van private
organisaties. Daaruit kan worden afgeleid dat strategievorming in de publieke sector extra
complex is. De eigen kenmerken van strategievorming bij de overheid [Ter Braak en Van
’T Spijker, 1993; Valens, 1993] zijn als volgt:
1. Multi-organisatiestrategie. Een overheid met een breed takenpakket en veel
organisatieonderdelen zal vaak geen strategie formuleren in termen van een missie
voor één organisatie maar een multi-organisatiestrategie, dus voor meerdere
onderdelen die elk eigen taken vervullen, zoals een sociale dienst, of openbare werken.
2. Minder concurrentie. Door de eigenstandigheid van overheden en de beperkte
mogelijkheden tot concurrentie is een strategieformuleringsproces minder op scherpe
profilering gericht: het generieke krijgt 'veel plaats toegemeten', het specifieke veel
minder. Overheden kunnen niet zomaar zeggen dat ze bepaalde taken niet uitvoeren
en zich profileren op een bepaalde taak.
3. Functie en soorten produkten en diensten zijn anders. Een ander verschil is dat een
bedrijf handelt in een overigens meestal veel beperkter aantal produkten en diensten,
maar een overheid heeft eveneens een functie bij de ontwikkeling van
maatschappelijke normen en waarden en de handhaving daarvan ten aanzien van de
gedragingen van burgers.
4. Meer doelstellingen. Een private organisatie kan zich richten op een beperkt aantal
doelstellingen en bij een overheid is dat meestal niet het geval. Een
overheidsorganisatie heeft vele taken te vervullen. Bij een private organisatie is de
initiële doelstelling vaak nog herkenbaar, bij een overheid ligt dit anders.
5. Vage doelstellingen. In een private organisatie zijn tamelijk precieze doelstellingen te
formuleren. Bij een overheid zijn doelstellingen meestal veel vager. Dit laatste wordt
ten eerste veroorzaakt door de complexiteit van bepaalde problemen die een overheid
20