Raamwerk of Kooi - Genootschap voor Risicomanagement

corporate governance code voor Nederland, opgesteld door de commissie onder leiding
van Morris Tabaksblat [Code Tabaksblat, 2003].
In de code Tabaksblat zijn de belangrijkste uitgangspunten van een goede corporate
governace uitgewerkt met betrekking tot het bestuur, de raad van commissarissen, de
aandeelhouder en de accountant. De code gaat wat betreft reikwijdte verder dan
Sarbanes-Oxley (PwC 2005). In de code wordt gesteld dat als onderdeel van het interne
beheersings- en controlesysteem, een vennootschap onder meer risicoanalyses uit dient te
voeren van de ‘operationele’ en financieel doelstellingen. De code geeft echter geen
nadere richtlijnen ten aanzien van de inrichting van de interne beheersings- en
controlesystemen. Daarnaast worden de ondernemingen vrij gelaten in de wijze van
rapporteren over de gehanteerde risicobeheersings- en controlesystemen (PwC, 2005). De
code is overigens alleen van toepassing op statutair in Nederland gevestigde en aan de
Euronext genoteerde ondernemingen, dat wil zeggen op circa 0,2 % van de in Nederland
gevestigde ondernemingen van toepassing [Santen e.a.; 2006].
De vraag lijkt gerechtvaardigd of wettelijke verankering van eisen ten aanzien van
risicomanagement de oplossing is [PwC, 2005]. Het gevaar schuilt erin dat
risicomanagement wordt ervaren als een verplichte managementtool, met als uiteindelijke
doel: het hebben voldaan aan wet- en regelgeving. In de loop der jaren zijn er voor het
managen van risico’s verschillende modellen gebruikt. “In seeking help, you’ll find an
abundance of risk management frameworks, (..) developed by consulting organizations,
national standards (..).[Rasmussen, 2007].
In 1992 werd er in de Verenigde Staten een framework gepresenteerd voor interne
beheersing. Dit framework: ‘Committee of Sponsoring Organizations of the Treadway
Commission’ (COSO) richt zich in eerste instantie op de interne beheersing van de
financiële processen van een onderneming. Kanttekening bij dit model is dat er weinig
aandacht is gegeven voor gedragsverandering [Santen e.a., 2006; Faber, 2006], dat het
niet voorziet in een eenduidig normenkader (Faber, 2006) en dat een eenduidige
stappenplan ontbreekt voor de implementatie van risicomanagement binnen een
organisatie [Faber, 2006].
Eind 2004 is er een nieuwe versie van het COSO raamwerk gepubliceerd [COSO, 2004], te
weten Enterprise Risk Management-Integrated Framework (COSO-ERM) waarbij de nadruk
meer is komen te liggen bij risicomanagement ten opzichte van de eerste versie van het
COSO raamwerk en de explicietere koppeling naar strategie voor de inrichting van
risicomanagement en interne beheersingsystemen.
13