Raamwerk of Kooi - Genootschap voor Risicomanagement

Raamwerk of Kooi - Genootschap voor Risicomanagement Raamwerk of Kooi - Genootschap voor Risicomanagement

11.09.2013 Views

Noord-Holland, concludeerde dat de Provincie ten onrechte geen actief risicomanagement voerde. De uitkomsten van dit onderzoek leidden tot het aftreden van het voltallige College van Gedeputeerde Staten in juni 2009. Verschillende ontwikkelingen zorgen ervoor dat voor de Provincies de aandacht voor het voeren van een gestructureerde, integrale aanpak van risicomanagement meer dan ooit gewenst is. Daarbij is een onderscheid te maken tussen recente externe ontwikkelingen (decentralisatiediscussies, kredietcrisis) en ontwikkelingen vanuit wet- en regelgeving. Als gevolg van genoemde veranderingen staat de legitimiteit van de Provincie als middenbestuur onder druk. Er is verwarring over de vraag wie verantwoordelijk is voor fouten en wat de gevolgen van een dergelijke verantwoordelijkheid moeten zijn [Noordergraaf, 2008]. De druk vanuit de samenleving op overheidsbestuur om te ordenen en te regelen, bijvoorbeeld om risico´s in te dammen, neemt toe. De Provincies hebben vanuit het Besluit Begroting en Verantwoording [BBV, 2003] weliswaar de verplichting om beleid te voeren op het gebied van risicomanagement, de praktijk vraagt echter een bredere benadering met integratie van risicomanagement in de dagelijkse praktijk. Er is dan ook in toenemende mate behoefte aan een organisatiebrede aanpak van risicomanagement en een gemeenschappelijk kader [Hortensius, 2008]. Het managen van risico´s kan niet louter als een technische kwestie worden voorgesteld, waarbij de stappen van risico-identificatie, -analyse, monitoring en bijsturing wordt doorlopen. Het managen van risico´s is bij uitstek een politiek vraagstuk [Noordergraaf, 2008]. Er zijn talloze raamwerken ontwikkeld om bedrijven en organisaties te helpen om risico’s te managen. Het risicoraamwerk is het kader dat ervoor moet zorgen dat risicomanagementprocessen zijn ingebed in de managementstructuur en besluitvormingsprocessen van de organisatie en dat ze worden aangestuurd vanuit een duidelijke visie en beleid op de functie van risicomanagement voor de organisatie. De grote hoeveelheid aan publicaties suggereren dat een risicoraamwerk een makkelijk te ontwikkelen instrument is, waar je na implementatie, als organisatie snel beter van wordt. Het tegendeel blijkt waar. Draagvlak, houding en gedrag zijn een belangrijke succes- en faalfactor voor het adequaat managen van risico’s. Zonder draagvlak van het management kan nooit sprake zijn van succesvol integraal risicomanagement [’t Hart, 2009]. De tot dusver ontwikkelde raamwerken hebben met name betrekking op private organisaties. Voor Provincies verschilt de (politiek-bestuurlijke) context echter wezenlijk 2

van dat van private organisaties. Het is voor Provincies van belang om risico’s te kunnen koppelen aan de doelstellingen, zoals deze zijn opgenomen in het coalitieakkoord en doorvertaald in de programmabegroting. Daarmee kan worden bereikt dat risicomanagement bijdraagt aan de minst risicovolle manier van doelbereik [’t Hart, 2008]. In 2005 is besloten een internationale generieke richtlijn voor risicomanagement te ontwikkelen, die eind 2009 zal worden gepubliceerd. Deze richtlijn: ISO-31000, beoogt een gemeenschappelijk begrippenkader en generiek raamwerk te bieden voor het managen van allerlei typen risico’s. In dit onderzoek wordt, op basis van de uitgangspunten van ISO-31000, inzicht verschaft in de kritische succesfactoren van een instrument, geschikt voor toepassing van risicomanagement bij Provincies. 1.2 Leeswijzer Dit rapport en het beschreven onderzoek zijn opgebouwd volgens de methoden van Verschuren en Dodewaard [2007]. Hoofdstuk 1 Inleiding Hoofdstuk 2 Opdracht en onderzoek Hoofdstuk 3 Literatuuronderzoek Hoofdstuk 4 Methodologie Hoofdstuk 5 Onderzoeksresultaten Hoofdstuk 6 Conclusies In het eerste hoofdstuk wordt de achtergrond van het onderzoek beschreven. In hoofdstuk twee wordt ingegaan op de onderzoeksopdracht. Vervolgens geeft hoofdstuk drie inzicht in de onderzoeksoptiek aan de hand van literatuuronderzoek. De onderzoeksopzet is uitgewerkt in het vierde hoofdstuk. De onderzoeksresultaten zijn beschreven in hoofdstuk 5, waarna tenslotte in hoofdstuk 6 de conclusies benoemd zijn. 3

Noord-Holland, concludeerde dat de Provincie ten onrechte geen actief risicomanagement<br />

voerde. De uitkomsten van dit onderzoek leidden tot het aftreden van het voltallige<br />

College van Gedeputeerde Staten in juni 2009.<br />

Verschillende ontwikkelingen zorgen er<strong>voor</strong> dat <strong>voor</strong> de Provincies de aandacht <strong>voor</strong> het<br />

voeren van een gestructureerde, integrale aanpak van risicomanagement meer dan ooit<br />

gewenst is. Daarbij is een onderscheid te maken tussen recente externe ontwikkelingen<br />

(decentralisatiediscussies, kredietcrisis) en ontwikkelingen vanuit wet- en regelgeving.<br />

Als gevolg van genoemde veranderingen staat de legitimiteit van de Provincie als<br />

middenbestuur onder druk. Er is verwarring over de vraag wie verantwoordelijk is <strong>voor</strong><br />

fouten en wat de gevolgen van een dergelijke verantwoordelijkheid moeten zijn<br />

[Noordergraaf, 2008]. De druk vanuit de samenleving op overheidsbestuur om te ordenen<br />

en te regelen, bij<strong>voor</strong>beeld om risico´s in te dammen, neemt toe.<br />

De Provincies hebben vanuit het Besluit Begroting en Verantwoording [BBV, 2003]<br />

weliswaar de verplichting om beleid te voeren op het gebied van risicomanagement, de<br />

praktijk vraagt echter een bredere benadering met integratie van risicomanagement in de<br />

dagelijkse praktijk. Er is dan ook in toenemende mate behoefte aan een organisatiebrede<br />

aanpak van risicomanagement en een gemeenschappelijk kader [Hortensius, 2008]. Het<br />

managen van risico´s kan niet louter als een technische kwestie worden <strong>voor</strong>gesteld,<br />

waarbij de stappen van risico-identificatie, -analyse, monitoring en bijsturing wordt<br />

doorlopen. Het managen van risico´s is bij uitstek een politiek vraagstuk [Noordergraaf,<br />

2008].<br />

Er zijn talloze raamwerken ontwikkeld om bedrijven en organisaties te helpen om risico’s<br />

te managen. Het risicoraamwerk is het kader dat er<strong>voor</strong> moet zorgen dat<br />

risicomanagementprocessen zijn ingebed in de managementstructuur en<br />

besluitvormingsprocessen van de organisatie en dat ze worden aangestuurd vanuit een<br />

duidelijke visie en beleid op de functie van risicomanagement <strong>voor</strong> de organisatie. De<br />

grote hoeveelheid aan publicaties suggereren dat een risicoraamwerk een makkelijk te<br />

ontwikkelen instrument is, waar je na implementatie, als organisatie snel beter van wordt.<br />

Het tegendeel blijkt waar. Draagvlak, houding en gedrag zijn een belangrijke succes- en<br />

faalfactor <strong>voor</strong> het adequaat managen van risico’s. Zonder draagvlak van het management<br />

kan nooit sprake zijn van succesvol integraal risicomanagement [’t Hart, 2009].<br />

De tot dusver ontwikkelde raamwerken hebben met name betrekking op private<br />

organisaties. Voor Provincies verschilt de (politiek-bestuurlijke) context echter wezenlijk<br />

2

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!