Untitled - Jonge Historici Schrijven Geschiedenis

Van alle kritiek die Horatius levert op anderen, kan je al stellen dat hij
behoorlijk tevreden met zichzelf was en dit ten koste van anderen via
zijn gedichten uitte. Maar is dit ook superioriteitsgevoel te noemen? Dat
valt nu nog niet te concluderen maar er zijn ook een paar waardevolle
gedichten in Horatius’ werk opgenomen, waarin hij anderen aan het
woord laat over hem. Horatius zal wellicht het een ander gecensureerd
hebben, maar de uitspraken zijn veelzeggend.
Horatius zegt over zichzelf dat hij slechts van lage kom af was,
zijn vader was een vrijgelaten slaaf dus zoveel kon Horatius ook niet
voorstellen. Door zijn kritiek aan anderen doet Horatius vermoeden, en
hij beweert het zelf ook, dat hij sober leefde, tevreden in zijn huisje op
het platteland, verkregen van Maecenas en hij vond het genoeg om zich
te goed te doen aan wat olijven en brood, uitzinnige maaltijden zijn niet
aan hem besteed. Als Horatius maar pen en papier bij zich heeft en zijn
verstand niet verliest, is hij tevreden6. Hierin verschilt hij volgens
zichzelf van zijn rijke vrienden, die wel regelmatig deelnemen aan
symposia, zelf graag in de belangstelling staan en zich vervullen met
rijkdom. Horatius beschuldigt anderen te leven in extremen en nooit
tevreden te zijn. Een boer wil in de stad, een handelaar op het platteland
leven7. Davus confronteert Horatius met het feit dat hij helemaal niet zo
bescheiden is en wel degelijk net als zijn rijke vrienden zou willen leven,
en even wispelturig is als alle anderen die Horatius beschuldigt. Davus is
weliswaar slaaf, maar de leefwijze van Horatius is ook niet vrij, daar hij
zich ernstig laat beïnvloeden door machtigere personen dan hem.
6 Ode 1.31.
7 Satire 1.1.
16