finalVersion - Erasmus University Thesis Repository - Erasmus ...

De geur van Jasmijn Cross-over effecten en politieke mobilisatie
nieuwszender wordt vanaf dat moment door velen geprezen voor zijn prominente rol in de
berichtgeving rondom de volksopstand. Omdat Aljazeera beschikt over het grootste lokale netwerk
van correspondenten in de regio waren zij in staat om ter plaatse bericht te geven van de
gebeurtenissen. The New York Times schrijft het volgende over de verslaggeving van Aljazeera:
“aggressive coverage has helped propel insurgent emotions from one capital to another.”
Brooke Gladstone, een Amerikaanse journalist en media analyst, zegt het volgende over de rol van
Aljazeera: “A lot of journalists in Egypt have been targeted, but especially Al-Jazeera, because it’s
been bringing the events of the Square to the world in a way that no other media outlet has been able
to.” Aangezien de staatstelevisie censureert en onbetrouwbare informatie verspreidt heeft de
Egyptische bevolking hun hoop gevestigd op de nieuwszender Aljazeera. “Overal op straat bekeken
mensen Aljazeera op kleine schermen. Ook op het beroemde scherm op Tahrirplein werd gekeken
naar Aljazeera. We vertrouwden op eerlijke berichtgeving. Aljazeera toonde wat er echt gebeurde.
Gruwelijke beelden werden getoond. Het maakte me bozer dan ik al was” (Abdullah dan Mawar,
2011). “Mijn ouders lieten me niet naar Tahrirplein gaan omdat ze bang waren dat mij iets zou
overkomen. Ik keek Aljazeera en ik voelde intens verdriet maar vooral enorme woede. Aljazeera
toonde mensen die in elkaar geslagen werden door politie, jongens die doodgeschoten werden maar
ook de duizenden mensen op straat. Dat gaf ons allemaal hoop” (Sukaina el Danar, 2011). De jonge
Sukaina el Danar probeert vervolgens uit te leggen waarom de beelden haar hoop gaven: “Ik voelde
me erg machteloos en door het bekijken van duizenden mensen op de straten dacht ik: ze kunnen het
gelukkig ook zonder mij. Beetje egoïstisch vind je niet? Er waren ontelbaar veel mensen die het lukte
om de aandacht van heel de wereld te krijgen. Maar gelukkig heb ik toch nog een beetje kunnen
helpen. Ik mocht mijn buren helpen met het uitdelen van voedsel in onze straat, zij zetten hun televisie
buiten zodat anderen mee konden kijken. Het was alsof we een soap aan het kijken waren” (Sukaina el
Danar, 2011).
Afbeelding 5.3: Egyptenaren bekijken Aljazeera op straat (Bron: AFP, 2011)
Stephen Wang, filosoof en theoloog, blogt het volgende over Aljazeera en de Egyptische
volksopstand: “As darkness fell on Tahrir Square the night of Feb. 1, a giant makeshift TV screen
broadcast Al Jazeera’s live coverage of the Egyptian uprising to the enthusiastic crowd. The channel
would later transmit Egyptian President Hosni Mubarak’s speech, in which he announced that he
would not stand for reelection but would stay in office for the remainder of his term; below the screen,
the protesters chanted their displeasure at what they viewed as this insufficient concession. It was a
moment that spoke volumes about the unique link between the Qatar-based channel, the uprising in
Egypt, and the Tunisian revolution that was its inspiration.”
De Egyptische overheid is niet blij met de berichtgeving van Aljazeera en besluit op 30 januari de
persvrijstellingen van reporters van Aljazeera in te trekken. The Guardian schrijft het volgende over
dit besluit: “Egypt today shut down the operations of the Arabic satellite TV channel al-Jazeera,
blaming it for encouraging the country's uprising - and demonstrating that the repressive powers of
49