Vrouw zoekt Pool - Annita Lageweg

Koffi etafelboek
Tour van de
angst
Op het eerste gezicht lijkt de 2.200
kilometer lange en vijftien etappes
tellende Vuelta a Colombia een gewone
wielerronde. Maar de cols zijn
steiler dan in de Alpen. En in Frankrijk
staan geen gewapende soldaten
langs de weg om aanslagen van de
FARC te voorkomen.
Fotograaf Chris de Bode reisde voor
zijn nieuwe boek Tour du Monde
(uitg. Mets en Schilt) over de hele
wereld om juist de onbekende wielerkoersen
vast te leggen. Cuba, Senegal,
Eritrea, Qatar en China kennen
hun eigen etappewedstrijden.
Op het Arabische schiereiland begint
het wielerseizoen: de wielermiljonairs
oliën hun benen in februari
tussen de dromedarissen en de burka’s.
De kuiten van de tourmissen in
het Chinese Hainan mogen er wezen,
in Eritrea worden de renners
door de plaatselijke priester gezegend:
De Bode vangt de plaatselijke
eigenaardigheden in beeld, zonder
in toeristische mooiplaatjes te vervallen.
Altijd staat de inherente dramatiek
van de wielersport centraal.
Bloed, zweet en angst. 1 FOTO: CHRIS DE
BODE
...............................................................................................................................
Charles den Tex. JOYCE VAN BELKOM
al doelloos door dat Spaanse dorp
banjeren.’
Een schrijver mag toch banjeren?
‘Natuurlijk. Maar als je je zinnen hebt
gezet op een mooi boek, op het tot
bloei brengen van een goed idee en je
bent speciaal daarvoor afgereisd,
banjert het niet zo lekker.’
.......................................................................................................................................................................................................
RECENSIE | KINDERBOEK
SPANNENDE
WARGELS EN
KALKARA’S
Wessel Poorthuis (10)
111
Oké. En toen?
‘Toen ben ik teruggevallen op een eerder
idee, dat al acht jaar oud was. Dat
bleek ineens heel vruchtbaar, zeker
vanwege de voortschrijdende techniek
rond internet. Wat oorspronkelijk
nogal ongeloofwaardig was, bleek
toen gewoon denkbaar.’
Welk boek is dat uiteindelijk geworden?
‘De macht van meneer Miller’.
Is een ‘Den Tex’ ergens aan te herkennen?
‘Qua entourage richt ik me vaak op
het bedrijfsleven. Daar weet ik veel
van door mijn werk als communicatieadviseur.
Dat scheelt weer onderzoek.’
En wat betreft de stijl?
Dit is deel drie van een serie. Ik zou dit
boek niet lezen als je deel een en twee
niet kent. Want het is een doorlopend
verhaal.
De serie gaat over een fantasiewereld.
Laat ik daar eerst over vertellen. Er is
een land dat heet Araluen. Daar wonen
de goeien, mensen maar ook creaturen
die je hier nooit tegen zult komen:
halfberen, die heten wargels en
een soort halfapen: de kalkara. Die creaturen
dienen de heer van nacht en
ontij. En die is de vijand van het rijk
Araluen.
Hoofdpersoon in de hele serie, vier
boeken waarvan er een nog niet uit is,
is Will, een jongen van 15 jaar, een leerling
grijze jager. Dan wil je weten wat
..........................................................
Kenzaburo Oë wint
De Japanse schrijver en Nobelprijswinnaar
Kenzaburo Oë heeft een rechtszaak om zijn
boek Okinawa Notes gewonnen.
‘Een recensent vergeleek mijn humor
ooit met Jiskefet. Zelf zie ik dat niet. Ik
probeer helemaal geen grappen te
maken, maar lezers door een vlotte
stijl in te palmen en de gein van een
personage of situatie over te brengen.’
Probeert u voor een groot publiek te
schrijven, als man van het bedrijfsleven?
‘Ik doe geen concessies, als je dat bedoelt.
Schrijven moet plezier zijn. Ik
schrijf wat ik wil. Maar met CEL heb
ik voor het eerst een vervolg geschreven.
Die Miller bleek aardig te verkopen,
dus heb ik hem deels om commerciële
redenen teruggehaald.’
Tot slot: waarom moeten de mensen
‘CEL’ gaan lezen? Eén zin!
‘.........................’ 1
grijze jagers zijn: dat zijn een soort spionnen
van Araluen, die beschermen
het rijk.
In deel 1 stuurt Morgarath, heer van
nacht en ontij, de kalkara op de officieren
van Araluen af. Will leert de beginselen
van het grijze jagersschap. In
deel 2 gaat Will samen met zijn vrienden
Arnaut en Gilan naar Celtia (een
ander land). Ze komen een meisje tegen:
Evanlyn. Zij ontdekken samen dat
Morgarath bezig is met een overval op
Araluen. Die houden ze tegen, door
een list. Maar Will wordt gevangen
genomen. Nu zijn we in deel 3. Daar
ontsnapt Will maar zijn vrienden kunnen
hem nog niet vinden. Het spannendste
deel van het boek is dat Will
Dialoog of confrontatie? De wereldreligies
hebben de mond vol van
vrede, maar in de praktijk negeren
ze elkaar..
................................................................................
Marcel Hulspas
AMSTERDAM
...
Er is er nog steeds geen zinnige dialoog
tussen christendom en islam.
Wie daar bewijs voor nodig heeft,
hoeft maar terug te denken aan de
commotie die ontstond in december
2006, toen paus Benedictus, tijdens
een lezing in Regensburg, een 14eeeuwse
uitspraak over de islam citeerde,
bedoeld om aan te geven hoe
de geschillen tussen beide religies
zijn. Dat citaat luidde: ‘Toon me het
nieuwe dat Mohammed heeft gebracht,
en je zult
slechts kwade en onmenselijke
zaken aantreffen,
zoals de opdracht
het geloof dat
hij verkondigde met
het zwaard te verbreiden.’
Het citaat werd
wereldnieuws.
Benedictus ging
door het stof, maar dat
mocht uiteraard niet
baten. In de islamitische
wereld duikelden
de imams over elkaar
heen, elkaar in religieuze
verontwaardiging
overtreffend. Maar een
maand later schreven 38 belangrijke
theologische leiders de paus een
open brief, waarin ze (zeven eeuwen
na dato) de vraag beantwoordden
wat Mohammed voor nieuws had gebracht.
Niets, om precies te zijn. ‘De
Profeet,’ zo schreven ze, ‘heeft nooit
beweerd dat hij iets fundamenteel
nieuws heeft gebracht.’ En toch staan
deze twee religies met de rug naar elkaar.
In zijn bijdrage aan de essaybundel
Het Christendom en de wereldreligies
schetst emeritus-hoogleraar interculturele
theologie, Karel Steenbrink,
een somber beeld. De protestantse
kerken komen in het verhaal
überhaupt niet voor. Daar is de islam,
nog steeds, een ver-van-mijn-bedshow.
Het Vaticaan kent een ‘secreta-
Perspectief
Non-fi ctie Godsdienst
Twee religies
met de rug
tegen elkaar
tijdens zijn ontsnapping bijna dood
gaat. Het is niet alleen spannend, er zit
ook humor in. Niet heel erg veel. Maar
het is beslist niet saai om drie boeken
over Will te lezen. Want hij belandt
steeds in een andere situatie. In deel 4
moet het allemaal goed komen, maar
dat boek moet nog uitkomen.
Ik vond het een leuk boek, vooral omdat
ik de eerdere boeken ook leuk
vond. Ik hou ook van boeken die zich in
de Middeleeuwen afspelen. Soms bewonder
je Will echt. Een aanrader.:-)
John Flanagan: De Grijze Jager, boek 3
Het ijzige land, uitg. Gottmer
Kenzaburo Oë (2)
In het boek, dat hij ruim dertig jaar geleden schreef, staat beschreven
dat Japanse soldaten een belangrijke rol speelden tijdens de
zelfmoordgolf op het eiland Okinawa in de Tweede Wereldoorlog.
17
riaat voor de niet-christenen’ dat een
handleiding voor de omgang met
moslims heeft uitgegeven. Benedictus
roept op tot ‘serieuze dialoog’,
maar de recente doop van een exmoslim
op het Sint Pietersplein, in
aanwezigheid van de wereldpers, getuigt
van bijzonder weinig bereidheid
nader tot de islam te komen. Daarvoor
zijn legio redenen aan te wijzen,
waar in deze essaybundel helaas niet
op wordt ingegaan. De voornaamste
is de gespannen relatie met de Orthodoxe
zusterkerken – een schoolvoorbeeld
van het kerkelijk onvermogen
conflicten bij te leggen. De geschilpunten
tussen de Westerse en Oosterse
kerk zijn zuiver historisch en
theologisch van aard – en toch zijn
beide christelijke kerkgemeenschappen
niet in staat elkaar
recht in de ogen te kijken.
Zolang die kloof
niet wordt overbrugd,
is een open dialoog
met de islam onmogelijk
want orthodoxe
kerkleiders beschouwen
de islam zo’n beetje
als de antichrist, en
elke poging tot toenadering
tussen Rome en
de islam zal in Oost-
Europa als een omsingelingspoging
worden
beschouwd.
Het gevolg is dat de
dialoog tussen christendom
en islam een zaak is van roependen
in de woestijn, zoals de Belgisch-Egyptische
priester Emilio
Platti, en oecumenisch theoloog Anton
Houtepen. Volgens Houtepen
zouden moslims en christenen gezamenlijk
moeten bidden, en ook gezamenlijk
hun stem moeten laten horen
in de religieus onverschillige westerse
wereld. Een mooi idee, maar
nauwelijks relevant. De wereld
schreeuwt om een zinvolle dialoog
tússen de wereldreligies, om rampen
te voorkomen. Maar zij die de mond
vol hebben van vrede, hebben geen
boodschap aan elkaar. 1
Judith Frishman, Staf Hellemans
(red.): Het Christendom en de wereldreligies,
uitg. Gruting
..........................................................
Kenzaburo Oë (3)
Twee oud-militairen spanden de zaak aan.
Vorig jaar schrapte de overheid passages over
Okinawa uit schoolboeken.