HET WEEKBLAD - Zoek direct in de EYE-bibliotheek

Terug van een vaeantle-reitje door Mexko, na
haar optreden in „They made her a spy", werd
Sally Ellers gekiekt In dit typische kostuum, dat
xij kocht tijdens haar verblijf In hel geboorteland
van den beruchten radié-hond.
UWSTE
Tünchen de opnamen van
„Racketeer! of »he range",
ward George O'Brien gefoto-
grafeerd ' mat lijn trainer.
Rube Schaeffer. Coed Inge-
pakt na een vermoeiende
«ein«, (laat O'Brien lijn Part-
nerin, Marjorle Reynold«,
gade, die nu voor de camera
ttaat.
Anne Shirley it de lleftallig-
J held In persoon in dexe
■ gedrapeerde Japon van ivoor-
kleurige crépe, die Edward
Stevenson, de studio-mode-
ontwerper, voor haar var-
vaardigde, geïnspireerd door
de gewaden der inboor-
lingen in de film „Gunga
Din". Opmerkelijk Is de
typische sluier, welke op
het voorhoofd vastgehouden
wordt met een gouden clip,
passend bij het halssnoer en
den armband van goudan i
schakelt. Dexe hoofddraperie
is wel het nieuwste op
tluiergebied. f
In een genre, waaraan hij xljn hart verpand heeft, tpeeit
leo Carllio, uitstekend ultbeelder van het latljntcha type.
In „The girl and the gambler" als do caballero, de figuur,
die de Intrige beheerscht.
Opname-pauxel Een kijkje In de sludio-canlina. Het
«ehijnt regisseur W. S. van Dyke, regle-attlttant
Hugh Botwell en de filmtterren Robert Taylor en
Wallace Beery goed te smaken.
Hedy lamarr brengt een bexeek aan de manucure.
ZIJ heeft kort geleden «en langdurig ster-contract
afgesloten.
Sabu, naar een teekening van Ray Cook.
Dit is de romantische levensgeschiedenis van
een der lievelingen van het publiek Sabu,
den kleinen Indischen jongen, die vice jaar ge-
leden in de jungle van Mysore ontdekt werd
en op slag beroemd was in „Elephant Boy ,
de film gebaseerd op het bekende verhaal van
Rudyard Kipling „Toomai, of the Elephants",
^ en die in zijn tweede film „The Drum" even-
eens veel succes oogstte.
Toen de bekende regisseur Robert Flaherty in Britsch-
Indië tijdens de opnamen voor de Alexander Korda-
productie „Elephant Boy" Sabu ontdekte, leefde
deze kleine wees van een pensioen van twee roepijën per
maand in de olifanten-stallen van den Maharadja van
Mysore.
Sabu werd vijftien jaar geleden in de jungle van Kara-
pore geboren, temidden van uitgestrekte bosschen, die
begrensd werden door wazig blauwe bergen ... het land,
waar de meeste wilde olifanten voorkomen en waar de
nachten vol opwinding en gevaar zijn. •
Sabu aanbad zijn vader Ibrahim, die een mahout was
SABU
van den Maharadja van Mysore, zooals zijn vader en zijn grootvader,
en tot zijn negende jaar was het kereltje volkomen gelukkfg, want zi)n
vader had hem beloofd, dat hij een groot mahout vän hem zou maken
en dat was Sabu's liefste wensch.
Toen hij acht jaar oud was, was hij de onbetwiste meester over zijn
vaders olifant, die al zijn bevelen prompt opvolgde. Als hij boven op
den grooten olifant zat, voelde hij zich als op een troon en verheugde
zich. dat hij later zijn vader zou opvolgen en dan de ijzeren ankus zou
hanteeren, zooals zijn voorvaderen dat gedaan hadden.
Negen jaar lang gaf het leven Sabu alles, wat hij maar wenschte. Toen
kwam de teleurstelling. Op een avond naar huis terugkeerend. vond hij
een groote groep menschen voor zijn huis. Men vertelde hem. dat zijn
vader was gedood in de jungle, maar dat hij niet verdrietig moest zijn,
want het was zeer eervol om in den dienst van den Maharadja te sterven.
Sabu was een dappere kleine jongen, die alleen achterbleef in de
olifanten-stallen, waar men het weeskind zoo goed mogelijk verzorgde.
Maar een week later kwam er nog meer verdriet . . . Ibrahim s olifant werd
afgetrokken en treurig na den dood van zijn geliefden meester en zelfs
Sabu kon hem niet bewegen te eten of te drinken. Er werd een nieuwe
mahout aangewezen, maar zoodra deze in de nabijheid kwam. begon de
olifant woedend te trompetteren en nam een dreigende houding aan. Men
zond om Sabu, die den olifant tijdelijk kalmeerde, maar het trouwe dier
bleef alle voedsel weigeren.
De hoofdmahout wilde nu den olifant verkoopen, daar Sabu toch nog
te klein was om de plaats van zijn vader in te nemen. Maar de kooper
zag het treurende dier en wilde het niet hebben, want hij wist maar al
te goed, dat olifanten vaak sterven aan een gebroken hart.
Dit alles kwam de Maharadja ter oore en deze besloot edelmoedig, dat
Sabu zou beslissen, wat het lot van den olifant zou zijn. Sabu was er
van overtuigd, dat het dier zijn nieuwen mahout zou verwonden, zoo niet
dooden en dan zou, volgens het oude recht, de olifant moeten
sterven. Dat zou vreeselijk zijn. Waarom mocht hij toch niet
zijn vaders plaats innemen?
Eindelijk besloot hij, dat, als hij niet voor het dier kon
zorgen, niemand anders dit zou doen en hij liet het dier los
in de jungle. Toen keerde hij terug naar den stal en huilde
alsof zijn hart zou breken.
Het waren droevige dagen voor Sabu. die steeds meer af-
leiding zocht bij de olifanten. Zijn lieveling werd Irawatha, de
reusachtige kolos, die tegelijk met zijn kleinen meester beroeird
zou worden. Dit groote dier gaf hij al zijn liefde en langzame:-
hand begon het verdriet over zijn vader en het verlies van z ,n
olifant te slijten. Urenlang lag hij op den breeden rug ■ ?
- l~
Sabu en Irawatha.