Het IPCC rapport en de betekenis voor Nederland (pdf) - Marcel Stive

HET IPCC-RAPPORT EN DE BETEKENIS VOOR NEDERLAND
- 30 -
Deze geven op macro-niveau aan tegen welke kosten een bepaald stabilisatieniveau van broeikasgasconcentraties
kan worden behaald. Ondanks de verschillen van de methodes, en tevens de verscheidenheid
aan onderliggende aannames over technologische en sociaal-economische ontwikkelingen, geven
beide benaderingen een zelfde orde van grootte van het mitigatie-potentieel.
De ‘bottom-up’ schattingen laten bovendien zien dat er ook een deel maatregelen is dat, op den duur,
geld oplevert: in 2030 is er een potentieel van ongeveer 6 Gton CO 2 -equivalent die uiteindelijk geld
opleveren doordat ze energiekosten besparen. Voorbeelden zijn hoogrendement CV-ketels en spaar-
lampen. In de top-down modellen ontbreekt de negatieve kostencategorie als gevolg van principiële
modelaannames.
De top-down modellen zijn in staat om de effecten van de mitigatie-maatregelen op het bruto nationaal
product (BNP) op wereldschaal te berekenen. In 2030 wordt het effect van een pakket maatregelen dat
voldoende is voor het beperken van de temperatuurstijging tot 550 ppm CO 2 -equivalenten, geschat op
een vermindering van het wereld BNP met 0,6% in 2030 (range 0,2 tot 2,5%). Dit komt neer op een
maximale afname van de jaarlijkse groei tot 2030 van minder dan 0,1 procentpunt (dit betekent niet
een groei van bijvoorbeeld 3% per jaar, maar een groei van 2,9 % per jaar). Een beperkt aantal studies
naar kosten van maatregelen om de temperatuurstijging nog verder te beperken (450 ppm CO 2 -
equivalenten), laat een welvaartsverlies zien van minder dan 3% op het wereld BNP in 2030.
Kortom, er is voldoende capaciteit aan technische maatregelen die nu op de markt zijn, of naar
verwachting beschikbaar komen voor 2030 om de groei in emissies van broeikasgassen te compenseren
of de emissies terug te brengen tot beneden het huidige niveau of zelfs het niveau van 1990. De kosten
van de maatregelen zijn beperkt in vergelijking met de investeringen die in ieder geval nodig zijn voor
vernieuwing en uitbreiding van de energievoorziening voor een zich ontwikkelende wereld. De laatstgenoemde
investeringen worden geschat op 20 triljoen (1012) US$ tot 2030.
3.4 Beschikbare technologieën per sector om de uitstoot te verminderen
Om de beoogde reductie van 2 à 3 graden Celcius te realiseren, moeten alle maatschappelijke
sectoren meewerken. Energiebesparing in gebouwen en woningen heeft wereldwijd het grootste
potentieel tegen de laagste kosten. Daarnaast worden ook hernieuwbare energie, energiebesparing
in andere sectoren, bevordering van alternatieve vervoersystemen, inzet van kernenergie en CO 2 -
afvang en opslag in de diepere ondergrond genoemd. Ongeveer 60% van de mitigatie in 2030 kan
in ontwikkelingslanden worden gerealiseerd.
Er is een scala van technologieën nodig om het beoogde mitigatie-doel te bereiken. Alle maatschappelijke
sectoren zijn daarbij betrokken (zie Figuur 3.3 en Tabel 3.1). Ongeveer 60% van het potentieel in
2030 is beschikbaar in ontwikkelingslanden, 10% in landen met een overgang van een planeconomie naar
een markteconomie en 30% in OESO-landen.