Profielwerkstuk “ Poollicht”

6.5 Conclusie
In de 17 de eeuw gaf Galileo Galilei de wetenschappelijke naam aan het kleurverschijnsel in
de lucht.
Pas halverwege de 18 de eeuw begon men met het onderzoeken van het poollicht. Er werden
echter incorrecte theorieën bedacht over het ontstaan van het poollicht.
In de 19 de eeuw kwam een engelsman erachter dat de zon een invloed heeft op de
magnetosfeer van de aarde. Hierna werden er goede bewijzen gevonden voor de theorieën
die bedacht waren. Verschillende wetenschappers zoals Hendrik Antoon Lorentz en Sir.
Edward Sabine kwamen steeds meer te weten over wat er zich precies achter het poollicht
verschuild. Met de komst van de kwantummechanica, in de 20 ste eeuw, werd de theorie
achter de verschillende kleuren van het poollicht achterhaald.
Tegenwoordig wordt er onderzocht of men zelf poollicht kan op kan wekken. Op een kleine
schaal wordt geprobeerd het poollicht na te bootsen.
In het heelal wordt er onderzocht of poollicht zich ook voor doet op andere planeten. Op de
planeten Jupiter, Saturnus en Mars is dit al ontdekt. Verder houdt men de zon en de
magnetosfeer goed in de gaten.
Poollicht kan overal gezien worden, alleen zal het in verschillende gebieden vaker
voorkomen dan anderen. In de landen die op de evenaar liggen is het poollicht zelden te zien
maar de landen bij de polen zoals Canada krijgen dit verschijnsel vele nachten te zien.
Poollicht is in Nederland niet vaak te zien omdat ons land te ver van de Polen af ligt. Het
poollicht is in september 2006 voor het laatst gesignaleerd.
Profielwerkstuk Poollicht
57