ouderwetse versie van deze Dorpsketting - Stompwijk

Muizenissen
-14-
We zitten vlak voor het einde van de zomervakantie en langzaam gaat iedereen
weer zijn normale gang. Ik schrijf zomervakantie maar had net zo goed
‗herfstvakantie‘ kunnen zeggen want tjongejonge, wat een klere zomer! Hoeveel
mooie dagen zullen we gehad hebben? Schertsend zou je kunnen zeggen:
ze waren op één hand te tellen! Nu gaan we met zijn allen weer beginnen
met het normale leventje. Weer vroeg op naar het werk, school, de sporten
beginnen weer voor het kroost en verenigen van allerlei allooi openen
weer hun deuren. En dan maar snel vergeten die zomer en er gewoon weer
vanuit gaan dat het volgend jaar wel weer mooi wordt. Positief blijven want
anders blijft het herfst in je hoofd en dat willen we niet want Nederland zit al
in de top drie van depressiefste landen…Eén van de redenen: de welvaart. Zo
heeft elk voordeel zijn nadeel. Cruijfferiaans gebabbel maar dat is het bruggetje
naar het volgende onderwerp, de voetbalcompetitie is weer begonnen!
Voor mijn clubje niet onverdienstelijk mag ik wel zeggen want we staan nu
bovenaan. Flauw hè, de competitie is net één weekendje jong. Wie niet meer
zo jong is in de voetbalwereld is Edwin van der Sar. Vorige week werd zijn
afscheid gevierd in een vol stadion en zag ik mooie momenten, momenten vol
ontroering kan ik wel zeggen want wie mag Edwin nou niet. Hoe vaak heeft
hij niet met zijn reddingen ons doen opveren vanuit de luie stoel naar het plafond,
luid schreeuwend van opluchting en de handen in het gezicht van verrukking:
wat was hij toch een goede keeper! En hij is altijd zo gewoon altijd
gebleven, Jan Smit is er niets bij.
Want Sar was wars van toeters
en bellen. Hij ging niet naar Ibiza
voor droomvakanties‘ of
‗droomtrouwerijen‘ zoals zijn collega
sterren dat wel deden. Nee,
Edwin ging na de wedstrijd gewoon
eerst douchen, dan schoor
hij zich netjes, kleedde zich aan
en stond de pers te woord. Tijdens
het stukje lopen naar zijn
auto, een Ford Focus Station,
deelde hij handtekeningen uit of
ging hij met de aanvrager op de
foto en dan ging hij naar huis, naar zijn vrouw en kinderen.
Toevallig weet ik wat het eerste was wat hij dan vroeg als hij thuis kwam, na
de familie knuffel: ―Schat, wat eten we?‖ ―Boerenkool lieverd.‖ antwoordde
zij, en dan was Van der Sar gelukkig want hij hield van de eenvoudige pot.
Het klinkt allemaal misschien een beetje kleinerend van mij maar even voor
de duidelijkheid, ik bedoel het goed. Zo was Edwin nu eenmaal, net zoals
Dennis Bergkamp dat ook zo kon zijn. Dennis was er ook en hij scoorde op
zijn Bergkamp‘s: schitterend in de korte hoek. Dennis en Edwin zijn voor mij
voetballers zoals elke voetballer zou moeten zijn. Geen kapsones hebben.