download | PDF - Doopsgezinde Gemeente Aalsmeer

Levenslicht
MAANDBLAD VAN DE DOOPSGEZINDE GEMEENTE AALSMEER
JAARGANG 86 – Nr. 4 – MEI/JUNI – 2013
PINKSTEREN
“Ik zal mijn geest uitgieten over al wat leeft. Jullie zonen en
dochters zullen profeteren, oude mensen zullen dromen
dromen, en jongeren zullen visioenen zien; zelfs over slaven
en slavinnen zal ik in die tijd mijn geest uitgieten.” Joel 3:
1 en 2
Joël schildert ons een visioen dat we als een belofte voor
ogen mogen houden. We zijn allemaal bedoeld om als kinderen
te stralen. We zijn geschapen om ‘de glorie van God
die in ons is, te openbaren’, zoals Nelson Mandela in zijn
inaugurale rede sprak. Alleen: wat heb je aan zo’n visioen
of droom? Sceptici vertellen: dromen zijn bedrog. Het heeft
er ook alle schijn van. Want wat is er nu eigenlijk terechtgekomen
van die woorden van Joël? Is de vrede daardoor
dichterbij gekomen?
Zo denkt een mens die geen perspectief meer ziet. Juist
daarom zijn dromen en visioenen van waarde, omdat zij
nieuwe hoop in ons hart leggen en richting geven aan ons
leven. In het Bijbelboek Spreuken 19: 18 staat: “Waar het
visioen ontbreekt, verwildert het volk”. Als we geen beeld
hebben van de toekomst waarin ons verlangen een plaats
heeft gekregen, als we niets meer hebben om van te dromen,
dan vallen we ten prooi aan wanhoop en somberheid.
Iets om voor te leven geeft richting en zin aan ons bestaan.
In ieders leven leeft, soms diep verborgen, een droom. Een
droom over hoe je leven zou kunnen worden of wat je (nog)
graag zou willen doen.
God heeft in de geschiedenis iedere keer weer dromen in
de harten van mensen gelegd. Hij deed dat in de tijd van
Samuël, toen het woord des Heren ‘schaars was en toekomstbeelden
of visioenen niet talrijk’.
Het ging niet goed met de mensen, over God werd nauwelijks
gesproken. Het ontbrak mensen aan perspectief,
aan toekomstperspectief. Blijkbaar was er niemand
1
meer die geloofde in een wereld zoals God die voor ogen
had gehad toen Hij haar schiep: een wereld vol van vrede
en gerechtigheid. Steeds weer, als de omstandigheden
van mensen in de tijd van de Bijbel uitzichtloos leken,
greep God in door iemand te roepen die het geloof in het
Koninkrijk van God weer tot leven wist te wekken. Mozes
schetste mensen het Beloofde Land, Johannes een nieuwe
hemel en een nieuwe aarde. Beelden waardoor mensen
nieuwe hoop kregen en moed om zich niet langer neer te
leggen bij de feiten.
Als wij de dromen van ons hart het zwijgen opleggen,
dan heeft ons leven geen toekomst. Het is de Geest van
Pinksteren die ons hartstochtelijk maakt voor een leven en
een wereld vol van gerechtigheid en vrede.
De Geest is, zoals Huub Oosterhuis verwoordt: “De gloed
van ontferming, dat je het hijgen en piepen en gesmoorde
schreeuwen van ouderloze en in zichzelf begraven kinderen,
tegen alle lawaai van de wereld in, nog hoort: dát is
Heilige Geest!” Geïnspireerd door die Geest mogen we elkaar
oprichten en doen geloven. De Geest van Pinksteren
roept ons op niet op te houden om elkaar te bemoedigen
en te protesteren tegen onrecht. Dat we ons niet met stomheid
laten slaan en het zwijgen er niet toe laten doen.
De Heilige Geest is, las ik ooit, “een kracht, een inzicht,
een intuïtie. Een tegenkracht tegen alles wat hard en koud
en versteend is. Het is dát in mensen, waarin wij beeld en
gelijkenis zijn van Hem die Schepper en Bevrijder heet.
Het is de scheppings- en bevrijdingskracht in ons…èn alle
overleg, zachtmoedigheid, tact, kundigheid en volharding
die dát kost.” Die Geest zal ons gegeven worden als we
erom vragen. Dat lijkt iets onbegrijpelijks. Maar het kan wel.
Want Zij is ìn ons èn boven ons uit.
Ellen van Houten
Zijdstraat 55
1431 EB Aalsmeer

Kopij voor het volgende nummer
graag uiterlijk 2 juni 2013 inleveren
bij zr. Paulien Walch, Oosteinderweg
21b, 1432 AC Aalsmeer,
tel. 06 -10 50 01 91,
levenslicht@dgaalsmeer.nl.
Het volgende nummer verschijnt
rond 19 juni 2013.
Levenslicht
Uitgave van de
Doopsgezinde Gemeente Aalsmeer
Zijdstraat 55, 1431 EB Aalsmeer,
tel. 0297 - 32 65 27
(kosteres zr. E. Goezinne)
kosterij@dgaalsmeer.nl
De Loods, kantoor geestelijke leiding
tel. 36 01 30.
www.dgaalsmeer.nl
Aanleveren tekst en/of foto’s voor website
en andere pr-doeleinden:
pr@dgaalsmeer.nl
Redactie:
zr. P. Walch, Oosteinderweg 21-b,
1432 AC Aalsmeer, tel. 06 - 10 50 01 91
zr. N.A. Peters, Stommeerweg 102,
1431 EZ Aalsmeer, tel. 36 67 57.
levenslicht@dgaalsmeer.nl
Abonnement € 21,00 per jaar.
Opgave abonnementen en
adreswijzigingen:
zr. H. Niermeijer-Holleman,
Burgemeester de Voogtlaan 98,
3648 XG Wilnis, tel. 56 69 85.
administratie@dgaalsmeer.nl
Predikant:
zr. E. Geijlvoet, Haya van Somerenstraat 31,
1433 PA Kudelstaart, tel. 32 35 07.
e.geijlvoet@dgaalsmeer.nl
Ouderenpastor:
mw. E.C. van Houten-Oranje,
Florijnstraat 58, 1827 GL Alkmaar,
tel. 072 - 707 44 70.
e.vanhouten@dgaalsmeer.nl
Westhill:
br. J.A. Broere jr., Zijdstraat 59 a,
1431 EB Aalsmeer, tel. 34 16 58.
westhill@dgaalsmeer.nl
Voorzitter:
zr. M.C. Hoffscholte-Spoelder,
Uranusstraat 25, 1431 XH Aalsmeer,
tel. 32 31 87.
voorzitter@dgaalsmeer.nl
Secretaris:
zr. M. de Haan-Tas,
Kamperfoeliestraat 16,
1431 RP Aalsmeer, tel. 32 49 45.
secretariaat@dgaalsmeer.nl
Penningmeester:
br. C. van Oudenallen,
Oosteinderweg 62, 1432 AM Aalsmeer,
tel. 32 24 86,
penningmeester@dgaalsmeer.nl
Rabobank 30.01.21.962
ING 39.12.87
KERKDIENSTEN
12 mei Ds. M. Wierda, m.m.v. Doopsgezind Kerkkoor o.l.v. Peter Veenhuizen
(collecte: Voedselbank Aalsmeer)
19 mei Pinksteren, Ds. L. Geijlvoet, met kinderactiviteit
(collecte: Doopsgezinde Zending)
26 mei Ds. L. Geijlvoet, Vijfde Zondag, gezinsdienst (collecte: Jeugdwerk)
2 juni Ds. A. Maas uit Bussum (collecte: Inloophuis Almere)
9 juni Ds. L. Geijlvoet (collecte: Doopsgezind WereldWerk)
16 juni Ds. G. van Hiele uit Wageningen (collecte: Inloophuis Almere)
23 juni Ds. I. Speckman uit Almere (collecte: Inloophuis Almere)
30 juni Eilanddienst (zie verderop in dit nummer!)
Aanvang om 10.00 uur, tenzij anders vermeld.
Er is iedere zondag oppas aanwezig voor de allerkleinsten die nog niet op de
zondagsschool terecht kunnen.
AGENDA
18 mei Voorbereiding ‘Eilanddienst‘ op 30 juni met
‘Eiland-liturgiegroep’
22 mei Kring Elia
24 t/m 27 mei Weekend Partnergemeenten Duitsland
28 mei Kerkenraadsvergadering
28 mei Kring JoB
30 mei Kring Oase, dagje uit, 08.30 uur verzamelen Praamplein,
vertrek 08.45 uur
9 juni Inloop op de zondagmiddag, 15.00 – 16.30 uur
24 juni Kerkenraadsvergadering
21 juni Inloop op de zondagmiddag, 15.00 – 16.30 uur
21 juni Informatiemiddag voor de deelnemers van de
ouderenreis naar Vledder, 15.30 uur
Aanvang 20.00 uur tenzij anders vermeld.
BIJ DE COLLECTEN
Indien u genoemde collectedoelen wilt steunen door middel van
een extra gift, kunt u uw bijdrage overmaken naar rekeningnummer
30.01.21.962 (Rabobank) of 39.12.87 (ING) ten name van
Doopsgezinde Gemeente Aalsmeer onder vermelding van de naam van het project.
De penningmeester zorgt dat uw gift naar het betreffende doel of project
wordt overgemaakt.
BIJZONDERE DIENSTEN
Over roeping
Op 10 februari was Ds. Gabe Hoekema als gastpredikant uitgenodigd, en hij
had ons van te voren al geprobeerd een beetje warm te laten lopen voor het
onderwerp van die zondag, door een verzoek in het Levenslicht van januari te
plaatsen. Of beter gezegd, een aantal vragen, gedachten. Het onderwerp Roeping
zou bij ons allerlei vragen kunnen oproepen en wellicht zouden we daar
dan in de dienst op kunnen reageren. Ik moet zeggen dat ik dat een leuk concept
vond, iets wat we wat mij betreft vaker zouden mogen doen, bijvoorbeeld
1x per maand, of tijdens de vijfde zondag. De voorganger zet zijn of haar vragen
of speldenprikjes alvast in het Levenslicht en de gemeente kan en masse reageren
in de open ruimte, zo goed voorbereid als een ieder dan is. Ha ha, niets
was minder waar: Gabe moest het uit ons trekken, en ik durfde zelfs niet, terwijl
ik het toch aardig had voorbereid, ja zelfs van te voren had opgeschreven. Ik
dacht: wat als Gabe me nu een moeilijke vraag gaat stellen waar ik het antwoord
niet op weet, of stel je voor dat ik weer volschiet net als de vorige twee
keren dat ik tijdens de kerkdienst mijn mond opendeed ?
Gabe’s overdenking deed zijn naam eer aan, of zelfs meer dan dat…. Het was
eerder een betoog en een openhartige Gabe deed mij de mond snoeren. Bidden
met elkaar deden we hoegenaamd niet, terwijl ik daar eigenlijk o.a. voor
gekomen was. Gabe kan zo mooi uit zijn hoofd bidden, of beter gezegd uit zijn
hart; daar was ik wél voor in de stemming. Nou, mooi niet, ik moest het zelf
doen ! Niks achterover leunen, en je laten zalven met woorden! We moesten aan
de bak….. Roeping. Mijn gedachten hierover zal ik jullie niet onthouden, onder
het motto: Beter laat dan nooit.
2

Wanneer weet je of iets een roeping is, dat was de vraag
die mij het meeste bezig hield. Krijg je een teken dat het
een echte roeping is ? En maakt dat eigenlijk wat uit ?
Sommige mensen denken dat iets een roeping is maar
dan blijkt het later toch iets uit de opvoeding te zijn, of
zelfs uit de kerk: roeping om jezelf weg te cijferen bijvoorbeeld,
om goede werken te doen.
Roeping, komt dat van binnenuit, of is dat iets wat je wordt
gegeven ? En door wie dan, door God soms? Zelf heb ik
bedacht dat het ‘de hand’ van God is, en dat het heel
moeilijk is om die hand te pakken, soms. Allerlei bezwaren
en smoesjes verzinnen om iets wat je eigenlijk diep
van binnen voelt, niet te hoeven doen, gewoon omdat je
die stap niet durft te zetten. Terwijl je misschien geroepen
wordt, door God….Geroepen om iemand te gaan helpen,
geroepen worden om je baan op te zeggen en iets te gaan
doen wat je al zo lang wilt, dat mooie antieke bootje te
kopen, of juist te verkopen, geroepen om je kind eindelijk
eens los te laten, je ouders eindelijk eens de fouten vergeven
die ze in jouw ogen gemaakt hebben, die ene collega
nu eindelijk eens de waarheid te zeggen, of eindelijk
die brief eens te schrijven aan die zieke buurvrouw van
vroeger……. Dat is denk ik voor mij roeping. Dat God je
een bepaalde routebeschrijving geeft. Mijn vader (daar is
ie weer) noemde dat: zijn geweten. Voor mij is dat God,
weet ik nu. Wat een ontdekking was dat, toen ik me dat
bedacht, en dat allemaal doordat Gabe mij aan het werk
zette…Het is goed om zo af en toe even stil te zijn, en tot
je door te laten dringen wat het betekent om te geloven.
Te geloven in roeping door God. En je geroepen te voelen,
zo heel af en toe.
Paulien Walch
Belijdenisdienst
In de vorige aflevering
van Levenslicht heeft u
kennis kunnen maken
met Nelleke Spaargaren,
die in de dienst van 14
april jl op haar belijdenis
is aangenomen in
onze Gemeente. Zij las
haar prachtige belijdenis
voor aan de Gemeente,
die daar duidelijk van
onder de indruk was. Liesbet Geijlvoet leidde de mooie
belijdenisdienst. Over en weer verklaarden Nelleke en de
Gemeente elkaar hun verbondenheid, in de gemeenschap
van Jezus Christus. Nelleke heeft de verwelkoming door
alle broeders en zusters als zeer hartverwarmend ervaren.
We zijn blij met Nelleke als nieuw lid van onze Gemeente!
LOODSBERICHT
Het was een lange weg om samen te werken
aan een plan voor de toekomst. En dat
was niet omdat het uitzonderlijk moeilijk was.
Immers, we konden elkaar op heel veel punten
makkelijk vinden. Maar het was een lange
weg, omdat we de tijd wilden nemen om iedereen
mee te laten praten. Misschien niet
overal en op elk punt uitvoerig. Maar toch
waren veel momenten waarop mensen hun
mening konden geven. Hopelijk is hierdoor de weg die we
voor ons zien een gedeeld inzicht. Want het gaat om ons
allemaal. We kregen van mensen de zorg mee om het goede
te behouden. En natuurlijk krijgen we bij verandering
wel eens het gevoel dat we ons wat minder thuis voelen.
Maar de nieuwe inrichting van ons programma stemt ook
wel weer tot hoop en tevredenheid.
Wat mij nu in deze gesprekken het meest is bijgebleven?
De gedeelde onrust over de vraag: hoe heeft de kerk binnen
één generatie de centrale plek in de maatschappij kunnen
verliezen? Of het goed was dat kerken zo’n stempel
op de wereld konden drukken hoort daar natuurlijk ook bij
3
besproken te worden. Maar vooral komt de vraag op, wat
wij nu nog in huis hebben waar andere mensen nu werkelijk
wat aan hebben. Dat we geen grote hoeveelheden jonge
mensen in huis hebben is daarvan ook een uiting.
Ook bleef mij de vraag bij: beleven we er allemaal zelf ook
plezier aan? En zo ja, waaraan het meest? En ook de vraag,
waaraan dragen wij zelf actief bij? Of zelfs, als mensen een
goed idee hebben, laten ze het dan gewoon gaan doen!
Daar mogen we zeker naar luisteren. Want, als we er zelf
iets aan hebben en een goed gevoel bij hebben, dan geldt
dat vast voor anderen ook! Goed voorbeeld is een eerste
begin met het maken van een extra programma! Want,
waar we allemaal iets mee hebben, dat is vast relevant,
ook voor anderen. Ik kijk nu al uit naar het volgend winterseizoen.
Liesbet Geijlvoet
MET DE BIJBEL ERBIJ
Handelingen 11: De gemeente in Antiochië
“19 De leerlingen die verdreven waren als
gevolg van de onderdrukking die na de
dood van Stefanus was begonnen, trokken
naar Fenicië, Cyprus en Antiochië, maar
verkondigden Gods boodschap uitsluitend
aan de Joden. 20 Enkele Cyprioten en Cyreneeërs onder
hen, die naar Antiochië waren gereisd, maakten daar echter
ook de Griekse bevolking bekend met het evangelie
van de Heer Jezus. 21 De Heer steunde hen bij deze taak,
zodat veel mensen overgingen tot het geloof in de Heer.
22 Het nieuws over hun optreden bereikte de gemeente
in Jeruzalem, waar men besloot Barnabas naar Antiochië
te zenden. 23 Toen hij daar was aangekomen en zag wat
God in zijn goedgunstigheid had bewerkt, verheugde hij
zich en spoorde hij iedereen aan om standvastig te zijn en
trouw te blijven aan de Heer. 24 Hij was een voortreffelijk
en diepgelovig man, die vervuld was van de heilige Geest.
Een groot aantal mensen werd voor de Heer gewonnen.
25 Hierna vertrok Barnabas naar Tarsus om Saulus te zoeken.
26 en toen hij hem gevonden had, nam hij hem mee
naar Antiochië. Een heel jaar lang kwamen ze met de gemeente
daar bijeen en gaven ze onderricht aan tal van mensen.
Het was in Antiochië dat de leerlingen voor het eerst
christenen werden genoemd. 27 In diezelfde tijd kwamen
er vanuit Jeruzalem profeten naar Antiochië. 28 Een van
hen, die Agabus heette, voorspelde door de Geest dat de
wereld door een grote hongersnood zou worden getroffen,
iets dat tijdens de regering van Claudius inderdaad gebeurd
is. 29 De leerlingen besloten dat de broeders en zusters in
Judea ondersteund moesten worden. Ze droegen elk naar
vermogen bij 30 en lieten hun gift door Barnabas en Saulus
naar de oudsten brengen”.
In onze Gemeente proberen we ons zo goed mogelijk te
laten leiden door de Bijbel. Soms menen we dat in de
Bijbel adviezen staan neergeschreven. De tien woorden
van Mozes of de woorden van Jezus in de Bergrede. Soms
laten we ons meenemen door bijbelverhalen die wel eens
onbegrijpelijk lijken, maar ons toch tot nadenken aanzetten
als we er langer over praten. Of we laten ons inspireren,
niet door de letter van de Bijbel, maar door de Geest…
Wie ervoor kiest om zich langer te laten aanspreken door
de verhalen en woorden van de Bijbel, merkt dat je in het
dagelijks leven een bepaalde manier van leven en denken
ontwikkelt. Maar hoe dragen we dit inzicht weer uit? Houden
we het bij onszelf of geven we het door? Misschien dat we
het doorgeven in onze leefwijze, maar niet voorzien van een
uitleg. Zouden mensen die ons van buiten als Gemeente
meemaken ons ook een naam kunnen geven waarmee ze
ons omschrijven? Net als de mensen van Antiochië een
naam vonden voor een van die eerste christelijke gemeenten?
Wat zou dan een goede omschrijving zijn van wie of
wat we zijn? Fairtrade Kerk? Christelijke gemeenschap?
Vredesmensen? Hulpwerkers? Mantelzorggroep?
Vroeger hadden mensen wel eens bijnamen, die wa-

en trouwens niet altijd zachtzinnig. Trouwens,de naam
Wederdopers is een bijnaam voor de eerste Doopsgezinden.
Dat vertelde iets over hun gewoonte om mensen opnieuw
te dopen als volwassenen. Zijn wij nog zo herkenbaar als
groep? Zijn wij nog zo herkenbaar als christenen? Zo ja,
waarom? Of niet? En waarom niet? Misschien dat iemand
zich eens geroepen voelt om hierover een stukje te schrijven?
Hoe zou je onze Gemeente noemen? En waarom?
Liesbet Geijlvoet
Uit:
Gedichtenbundeltje van de heer J. Meivogel,
Seringenpark
O zon o zon, machtig grote zon,
schier altijd licht en warmte bron,
moeder van mens dier plant,
van alle zeeën, van alle land,
voedingsbodem van gans de aard’,
gij zijt zowaar een dankwoord waard,
schier altijd licht en warmtebron,
o zon o zon, o machtig grote zon.
Groot zijn, is niet kenmerkend door ‘s mensen lengte.
Groot zijn, is niet van onze hand.
Groot zijn, is niet ‘t geen mens studeerde.
‘t Heeft wel van doen met ons verstand.
Groot zijn, zegt niets, of men jong is, danwel oud.
Groot zijn, zeggen ons de eigenschappen,
waaruit het hart is opgebouwd.
In Memoriam mevrouw J. Maarsen-Buis
In de vroege ochtend van 18
april is in de leeftijd van 95 jaar
overleden, mevrouw Jannetje
Maarsen-Buis, Jannie, weduwe
van Jan Maarsen. Mevrouw
Maarsen was vriend van de
Gemeente. Zij werd op 1 mei
1917 in de Haarlemmermeer
geboren. Op 7-jarige leeftijd
verhuisde het gezin Buis naar
de Uiterweg. Jan en Jannie
Maarsen kregen drie kinderen:
Ina, Martin en Piet. In 1962 is de
familie een eigen seringenkwekerij
begonnen, die nog altijd
in bedrijf is. Mevrouw Maarsen
genoot van de mooie dingen van het leven, maar zij heeft
ook veel verdriet gekend. Ze verloor al vroeg haar man en
dochter. Haar schoondochter overleed toen ze nog maar
36 was. Dat betekende dat het gezin van haar zoon Piet
een moeder miste voor de twee kleine kinderen van 4,5 jaar
en 9 maanden. Voor Mevrouw Maarsen was het meteen
duidelijk: 73 jaar oud, nam zij de zorg van het gezin op zich.
Bijna 20 jaar heeft ze dat kunnen doen. Het is daarom dat
velen met diep respect terugkijken op haar leven en dat de
band met haar kinderen en haar kleinkinderen hecht was.
Na het overlijden van haar man heeft mevrouw Maarsen
diverse buitenlandse en binnenlandse reizen gemaakt. De
laatste ook met de Doopsgezinde Gemeente. Ze raakte betrokken
bij de Zusterkring en bezocht de ouderendagen en
deed er warme vriendschappen op. Aan de Pinksterdagen
bewaart de familie in het bijzonder warme herinneringen,
dan trokken zij er samen op uit. De laatste jaren van haar
leven verbleef mevrouw Maarsen in Huize Meerleven te
Bennebroek. Ze voelde zich er veilig en genoot ervan als
er bezoek kwam, in het bijzonder van haar naaste familie.
Op 23 april hebben we afscheid van haar genomen en haar
naar haar laatste rustplaats begeleid. Met dank in ons hart
mogen we haar geborgen weten in de liefde van God.
Ellen van Houten
4
In Memoriam zr. Alberdien Alderden-Maarse
In de vroege ochtend
van 18 april is
op 91-jarige leeftijd
overleden zr.
Alberdina Alderden-
Maarse, (juffrouw)
Alberdien, weduwe
van br. Jan Alderden.
Zr. Alberdien werd
op 3 november 1922
in Aalsmeer geboren.
Als jong meisje
ging Alberdien al met
haar moeder naar de
Doopsgezinde Kerk.
Veilig en vertrouwd
voelde zij zich naast
haar. Een ervaring
die zij terugvond
in de woorden van
Psalm 23: ‘De Heer
is mijn herder’. Deze
psalm en haar belijdenistekst Filippenzen 4: 19: “Mijn God
zal u alles wat gij nodig hebt naar zijn rijkdom overvloedig
schenken”, stonden centraal in de afscheidsdienst op
22 april. Alberdien en haar man hebben zelf geen kinderen
gekregen, maar vanaf 1940 heeft Alberdien, gesteund door
haar man, zich met niet-aflatende trouw aan de kinderen
van de Westhill zondagsschool en later aan de ouderen
van de Gemeente gewijd. Alberdien hield veel van kinderen
en de kinderen hielden van haar. Gedenkwaardig zijn de
(Paas)spelen zoals ‘De kinderen van Jeruzalem’, waarbij
zij souffleerde en hielp met het aankleden. Ze was er handig
in èn ze was er altijd! Blij was ze met haar twee neven
en hun gezinnen en in het bijzonder met de kleintjes: hun
foto’s hingen zó dat ze ze vanaf haar plekje aan tafel goed
kon zien. Toen Jan en Alberdien nog samen waren, voer
Alberdien over vanaf ’t Stokkeland naar de Van Cleeffkade
met haar eigen Jan aan het roer. Speciaal voor haar had hij
een leuninkje gemaakt zodat zij fier en rechtop, veilig aan
de overkant kon komen. Op 18 april heeft Alberdien haar
allerlaatste overtocht gemaakt en durfde ze, na een aantal
weken van wachten en waken, tenslotte uit te gaan ‘op
wilde, hoge zee’. In het vertrouwen dat Christus zèlf, als
stille gast en wijze Loods aan boord was van haar levensschip.
Moge zij rusten in vrede.
Ellen van Houten
GEMEENTEWERK
Kerkdienst op eiland op zondag 30 juni
Zoals u in het vorige Levenslicht en in het jaarverslag van
de Commissie van Beheer heeft kunnen lezen, zal in de
aankomende zomer de kerkzaal gestukadoord en geschilderd
worden. Dit betekent dat we vanaf eind juni een aantal
zondagen geen kerkdienst kunnen houden in de kerkzaal.
De kerkdiensten zullen in die periode in de Bindingzaal
plaatsvinden, maar de allereerste zondag (op 30 juni) zullen
we een eilandkerkdienst houden op het eiland van
Henk van Leeuwen.

We willen met zoveel mogelijk mensen met de rondvaartboten
van Henk naar het eiland varen, en daar een goede
dienst hebben met elkaar. Natuurlijk zal er voldoende hulp
zijn bij het in- en uitstappen. We hopen natuurlijk dat het
weer een beetje meezit die dag. In het volgende Levenslicht
zal er meer informatie komen te staan wat betreft vertrektijd,
opgeven, enz.
Op woensdag 15 mei komt er een voorbereidingsgroepje
bij elkaar om de dienst praktisch en inhoudelijk voor te
bereiden. Als u het leuk vindt mee te denken met deze
speciale ‘Eiland-liturgiegroep’, bent u om 20.00 uur van
harte welkom in een van de ruimtes in de kerk.
Marnel de Haan-Tas
Inloop op de zondagmiddag
Zondag 14 april werden 34 gasten verwelkomd door
de geur van seringen, afkomstig van de struik die in de
hal stond. Ellen van Houten las het verhaal voor van ‘De
Gelukkige Prins’ van Oscar Wilde. Het ging over een met
goud bedekt standbeeld van een prins, die hoog op een
sokkel stond en zo over de stad uitkeek. Ook had hij ogen
van saffier en op z’n zwaard een robijn. De prins kon op
deze hoogte de stad goed overzien. Wat een verschil in
arm en rijk. Het maakte de prins erg verdrietig, daar hij
nooit met deze armoede in aanraking gekomen was. Een
zwaluw ging rusten aan de voet van de prins, voordat hij
zou doorvliegen om te overwinteren. De vogel hoorde de
prins snikken en vroeg, waarom die tranen. De prins vertelde
wat hij zag en wat zijn plan was. De zwaluw kreeg de
opdracht om te kijken bij wie de nood het hoogst was. De
zwaluw moest steeds wat van de kostbaarheden afhalen
en brengen naar de armen, die brood nodig hadden. Zo
werden verschillende mensen geholpen om het leven wat
dragelijker te maken. Toen alle kostbaarheden op waren,
kon de prins niets meer zien en de zwaluw niet meer naar
Egypte. De vogel stierf van de kou, maar ook het beeld
stortte in. Het beeld werd daarom gesloopt. Uiteindelijk
kwam alles op de vuilnisbelt van de stad terecht.
De muziek van ‘Liebestraum’ van Franz Liszt, uitgezocht
door Wanda Bol, maakte het verhaal compleet. Nog wat
spelletjes en de middag was voorbij. Voordat de gasten
naar huis gingen was de sering reeds van de takken ontdaan.
De takken werden verloot. Eén tak op een fles is ook
mooi. Het was weer een fijne middag.
Aaltje Buis
Ouderenmiddag van 11 april
De voorzitter van de Bezoekcommissie (ondergetekende)
verwelkomde een ieder hartelijk op deze lentebijeenkomst.
Buiten lopen de bomen uit en de vogels fluiten uit volle
borst. Het lentegevoel brengt vreugde en energie. Nieuw
leven, dat wilde die middag de Bezoekcommissie uitstralen.
Onze vreugde uiten door te zingen met elkaar, verbonden
door een lied. Nelie, Anneke en Elise hebben een leuk
muziekbundeltje gemaakt met liederen uit lang vervlogen
tijd, oude gezangen en oude bekende Westhill-liederen.
Tini begeleidde ons op de piano en Anneke ging rond met
5
de microfoon en nam per tafel op welke liederen men nog
eens wilde zingen. Dat bracht ons even terug naar onze
zondagsschooltijd: we zongen ‘Waarom crocus glanst je
kelkje’, ‘Een kleine strijdersgroep zijn wij’ en ‘Kinderen van
een vader’, enz. Jeltje Adema zong solo het ‘Wachterslied’
en wij het refrein, waardoor de kamptijd herleefde. Jan
Kaslander zong uit volle borst, hij is het nog niet verleerd.
De vreugde straalde uit ons zingen, net als uit de vogels
buiten. ‘Ik voel de winden Gods vandaag’, ‘Op bergen en
in dalen’, zo ging het maar door. Wij als Bezoekcommissie
hadden tijd vrijgehouden om spellen te kunnen doen. Daar
komen we niet altijd aan toe als onze programma’s uitlopen,
maar na het zingen gingen we er tegen aan. Sjoelen,
scrabble, rummikub en kienen, het kon allemaal. Daarna
de verloting. De hoofdprijs was veranderd, in plaats van
een grote plantenmand hadden we de manden vervangen
door twee kleinere schalen, zodat we niet één maar twee
mensen gelukkig konden maken. Bovendien is het dan niet
zo’n groot obstakel in een kleine kamer en veel makkelijker
met water geven.
Voor de maaltijd hield Ellen van Houten, onze ouderenpastor,
een korte overdenking. Zij vertelde ons dat het oudste
lied in de Bijbel wordt genoemd in Exodus, het verhaal
van de redding van het Joodse volk uit Egypte. Toen werd
er spontaan en vreugdevol een lied van verlossing gezongen,
zie Exodus 15:2. In Psalmen vinden we liederen van
David en vele anderen. Ellen stelde ons de vraag: “Wat
betekent zingen voor u en wat doet het met u?” Muziek
vertolkt onze emoties van vreugde en wanhoop. Het mooie
van de Bijbel is: alles mag er zijn, aan alles in ons is stem
en klank gegeven. Aan licht en donker, aan goed en kwaad,
aan angst en vertrouwen en alles wat er tussen zit. Mooie
woorden die Ellen ons meegaf en het sloeg zo mooi aan op
de fantastische middag. Om ongeveer 19.00 uur sloot ik in
dankbaarheid de middag af. Middagen als deze komen tot
stand door vele vrijwilligers die elke keer maar weer voor
onze senioren klaarstaan. Geweldig!
Lyda Zondag
KLEDINGBEURSBERICHTEN
Kleding- en speelgoedbeurs levert € 2.516,00 op voor
straatkinderenproject in Zuid-Afrika
De uitpakdagen verliepen enigszins hectisch. Donderdagmiddag
werden circa 75 ouderen in de kerk verwacht
voor de ouderenmiddag. Daar waren de verrijdbare kapstokken
nodig en de tafels waarop altijd de kleding wordt
uitgepakt en uitgestald. Donderdag- en vrijdagavond repeteerde
het Bindingkoor in het achterzaaltje voor het
concert op zaterdagavond en vrijdagavond speelden de
leden van AAS in de bovenruimte van de Binding schaak.
En daar tussendoor verhuisden tafels en werden stapels
kleding verlegd en verhangen. Een drukte van belang en
ook spanning want de volgende dag moest alles netjes zijn
voor de verkoop en met de nodige improvisatie en goede
wil lukte dat!
Zaterdag 13 april waren we er klaar voor!
Toen om 10.30 uur de deur open ging stond er al een hele
rij kopers voor de deur. Aan de bar was gratis koffie, thee
en limonade verkrijgbaar. Het was gezellig druk en er werd

veel gepast en gelukkig ook gekocht! Dat leverde uiteindelijk
het mooie bedrag op van € 2.516,00 dat geheel ten
goede komt aan de Stichting Red het Talent. Deze stichting
richt zich op de opvang en ontwikkeling van straatkinderen
in Durban, Zuid-Afrika. Uitgangspunt daarbij is het talent
dat elk kind in zich heeft. Voor het vervoer van de kinderen
en de noodzakelijke materialen is de beschikking over een
personenbusje essentieel. De financiën uit Aalsmeer moeten
de vervanging van de versleten bus mogelijk maken.
Zo worden talenten en kinderlevens gered! Tabitha heeft bij
de OSA (Ontwikkelings Samenwerking Aalsmeer) financiele
steun voor dit project gevraagd. Dit verzoek is gehonoreerd
en op 29 april jl. mochten Joland Amorison namens
Tabitha en Leon Leeferink, voorzitter van de Stichting Red
het Talent, uit handen van de penningmeester van de OSA
een cheque van € 2.500,00 in ontvangst nemen!
Het Kledingbeursteam bedankt allen, die vóór en tijdens
de beurs hebben meegeholpen, en de vele inbrengers en
kopers voor hun belangstelling. Na afloop is de niet verkochte
kinderkleding opgehaald door Stichting Hoop voor
Albanië en overige kleding, schoenen en speelgoed door
Dorcas Hulp Nederland. Kijk voor informatie over het project
op www.redhettalent.nl.
Het Kledingbeursteam
Bezoek aan project in Kleinmond
Vorig jaar is de opbrengst van de kledingbeurs gegaan
naar een project van het Mthimkulu Development Centre
in Kleinmond, Zuid Afrika. Kleinmond ligt ongeveer 100 km
van Kaapstad. Een van de activiteiten van het Mthimkulu
Development Centre is het project met de zg. kweekkasjes.
Kleine kasjes worden aan en bij huizen gebouwd met een
tweeledig doel: verbouwen van eigen voedsel en bij meer
productie verkopen en daardoor wat inkomen genereren.
Vorig jaar is een groep bewoners met de kasjes gestart
en in februari dit jaar weer één. De geselecteerde mensen
krijgen alle benodigdheden en training waar nodig.
Br. Gerrit Hagedoorn en zr. Neeltje Peters hebben onlangs
dit project bezocht en gezien met hoeveel enthousiasme de
mensen in hun kasjes groenten verbouwen. De kasjes zijn
met gaas volledig afgesloten om de groenten tegen beesten
en eventuele ongenode gasten te beschermen. Ze bezichtigden
het project uitgebreid en maakten kennis met de
voor het centrum respectievelijk kweekkasjes verantwoordelijke
dames Nandi (links op de foto) en Hazel (midden,
naast zr. Neeltje). Het was fijn om te zien dat de opbrengst
van de kledingbeurs
en de
€ 2.500,00 van
de OSA zo’n
mooie bestemming
heeft gekregen!
Neeltje Peters
6
De kasjes in Kleinmond
PASEN 2013
Op 20 maart was de Vesper van
de Passieronde bij ons in de
Gemeente. Wim van Leeuwen
en ds. Liesbet Geijlvoet zijn
voorgegaan. We volgden de
teksten, overwegingen en
gebeden uit het boekje ‘Op
weg naar Jeruzalem’ van de
Protestantse Pers en de Oudkatholieke
Kerk. We volgden
Jezus op de laatste dagen
van zijn reis naar Jeruzalem,
en mochten enkele lessen leren
die hij zijn leerlingen wilde
doorgeven.
Hij zei: volg mij.
En ik zei: da’s goed, maar wat moet ik dan doen?
Hij zei: doe jij nou maar voorlopig niks,
Behalve precies wat ik doe.
Fair deal, zei ik
En daar gingen we.
We waren nog maar een paar kilometer onderweg
Of hij draait zich om en vraagt:
Heb ik een jas aan?
Nee, zeg ik, natuurlijk niet!
Die heb je net weggegeven!
Waarom draag jij er dan nog een?
We mochten op veel belangstelling rekenen. We hopen dat
wij volgende keer ook weer wat meer bij onze buren op
bezoek gaan.
In de Stille Week mochten we ons verheugen op veel
belangstelling voor de activiteiten. Bij de film ‘Monsieur
Lazhard’ hadden we een fijn groepje mensen. We keken
de film en naderhand bespraken we de verschillende thema’s
die aangereikt werden in het verhaal. Het bleek dat
iedereen op zijn of haar eigen manier geraakt was door het
verhaal en we verbonden dit met onze eigen ervaringen.
Op de dinsdag sloten we de creatieve verbeelding van metamorfose
af met het maken van een schilderwerk in aquarel.
De driedelige cyclus was door veel mensen bezocht en
iedereen was erg te spreken over de deskundige begeleiding
van mevrouw Van Zelst. Ze kan door haar werkwijze
iedereen op eigen niveau een mooi resultaat laten bereiken.
De maaltijd werd dit jaar verzorgd door kring Ruth. Daar
werd gebruik gemaakt van teksten uit het boekje ‘Op weg

naar Jeruzalem’. Er was veel belangstelling en de maaltijd
was tot in de puntjes verzorgd. Elders in dit Levenslicht
vindt u een verslag over deze maaltijd.
Bij het Avondmaal werden we muzikaal ondersteund door
het Kerkkoor. Het was een aparte ervaring dat het koor
zong tijdens het breken en delen. Dat we af en toe moesten
wachten tot het koor klaar was met haar zang, was
maar een kleine hindernis, want ze zongen heel erg mooi.
Ondanks dat de dirigent er wegens familieomstandigheden
niet bij kon zijn, was onder deskundige leiding van
Wilma Broere het koor een mooie aanvulling op de dienst.
Wie weet dat we dat in de toekomst weer een keer zo willen
ervaren.
De Goede Vrijdag Vesper was dit jaar in de Open Hof Kerk,
waarin de drie kerken van de Raad van Kerken gezamenlijk
de verstilling rondom het lijden van Christus mochten beleven.
Met het lezen van het lijdensevangelie, samengevoegd
met de kruiswoorden van Jezus, werden we meegenomen
in het nadenken over het lijden in de wereld. Muzikale intermezzo’s
van samenzang en de solozang en pianosolo van
Paulien Walch en Hanneke Maarse bevestigden de kracht
van de dienst. Veel mensen waren geroerd. Volgend jaar
mogen wij als Doopsgezinde Gemeente als gastvrouw fungeren
voor de Goede Vrijdag.
Bij de Paasdienst heerste er een blijde en ontspannen
stemming. We genoten van de afsluiting van het Westhillproject.
De dienst ging over wijsheid en dwaasheid; dat geloven
wel eens als dwaasheid wordt aangeduid, betekent
niet dat je je moet laten weerhouden om je eigen weg in
de wereld te volgen. Immers, Gods wegen zijn niet altijd in
overeenkomst met de manieren van de wereld. Praktisch
gezien: geweldloze communicatie, Fairtrade producten
kopen of alles op de fiets willen doen om het milieu te sparen,
dat vinden mensen wel eens overdreven. Maar als je
gedreven wordt door je overtuiging, dan is deze levenswijze
misschien juist wel erg wijs.
Liesbet Geijlvoet
Romige Mosterdsoep (6-8 personen)
Bak 500 gram gemengde paddenstoelen
bruin in de Fairtrade olijfolie
en knoflook en zet ze apart.
Fruit 1 gehakte ui op een laag vuur
glazig. Voeg 3 eetlepels bloem toe en laat 3 minuten
meebakken zonder te bruinen. Al roerende de 1,5 liter
kokende groente- of kippenbouillon (zelfgemaakt
of van bouillonblokjes), toevoegen. Voeg nu 3 eetlepels
Fairtrade Kaapse Mosterd, 200 ml. room, 3
takjes tijm, peper, zeezout (Fairtrade natuurlijk) toe
en laat de soep nog 20 minuten op een laag vuur
koken. Maak de soep af met fijngehakte peterselie.
Eet lekker.
Commissie Fairtrade Kerk
7
KRINGWERK
Kring Zorgcentrum Aelsmeer
Maandag middag 25 maart waren we bijeen met Kring
Zorgcentrum Aelsmeer voor de viering van de Stille Week.
Het thema was ‘Op weg naar Jeruzalem’, gedachten en
gebeden. Allemaal hadden we een taak: de ouderen lazen
delen uit het Lucasevangelie, Ellen van Houten had korte
gedachtes hierover en Anny Bolhuis en ik lazen de gebeden.
We zongen bekende liederen zoals o.a. ‘Grote God
wij loven u’ en ‘U zij de glorie’. Ook luisterden we naar
‘Erbarme dich’, ‘Mein Jesus lebt’ en ‘Drum wir auch billig
fröhlich sein’ van J.S. Bach. Vooraf en tussendoor was er
thee en koffie en er was ruim tijd om met elkaar te praten.
Het was een sfeervolle bijeenkomst die door ons allen erg
werd gewaardeerd waardoor de Stille Week goed begon.
De bloemen van de bijeenkomst werden naar Alberdien
Alderden en Dick Buijs gebracht.
Paul Keessen
Middagzusterkring
Op donderdagmiddag 18 april mochten we dertien zusters
ontvangen en Ellen van Houten was onze gast. Zij kwam
ons vertellen over ‘ouder worden’. Ze had een mooie liturgie
gemaakt met een levenstrap erop. Maar eerst stonden
we even stil bij het overlijden van zr. Alberdien Alderden-
Maarse; zij heeft als trouw lid jarenlang deel uitgemaakt
van de Middagzusterkring.
Ds. Liesbet Geijlvoet stak de kaars aan zodat wij ons verbonden
wisten met God en met elkaar en zongen we ‘Geef
vrede, Heer, geef vrede’. Ellen opende met een lezing uit
Johannes 20: 19-23: ‘Verschijningen’. De tijd tussen Pasen
en Pinksteren wordt ‘de Paastijd’ genoemd. De eerste
zondag na Pasen werd vroeger de ‘beloken’ Paastijd genoemd;
in ‘beloken’ zit het woord ‘luik’. Het vertelt ons
dat het luikje van Pasen dicht gaat; Pasen wordt dan op
feestelijke wijze afgesloten wordt. Verdriet en pijn maakt
kwetsbaar en afhankelijk, we verlangen naar liefde en zorgzaamheid,
zo groot was het lijden van Jezus. Je groeit door

je pijn naar God en andere mensen toe, door je verdriet
sta je dichter bij andere mensen. Door de luiken open te
gooien van ons eigen leven raak je niet verstrikt in wat je
meemaakt, maar als je open bent naar anderen toe dan sta
je sterk en overwin je alles. Ellen las een gebed voor van
Franciscus van Assisi en we zongen het laatste couplet van
‘Geef vrede Heer’.
Hierna probeerden we met zijn allen wat spreekwoorden
en gezegdes in te vullen over het ouder worden. Ellen las
wat voor uit een boekje van Fons Jansen ‘Het nieuwe ouder
worden’. Een citaat hieruit: “De kunst in het leven is te
leren willen wat je kunt”. Ook las zij een leuk verhaaltje over
de bij en de wesp over pijn uit het boek van Toon Tellegen,
getiteld: ‘Misschien wisten zij alles’. Je zou nog zou graag
meer willen en ineens gaat het niet meer, je wilt en moet
proberen door te gaan. Geniet van de dingen die je nog kan
en tel je zegeningen.
Ouder worden, hoe is dat? Het antwoord dat daarop volgde
was dat de meesten geen moeite hebben met het ouder
worden, maar wel met de dingen die niet meer gaan,
zoals een stukje fietsen of een lange wandeling maken.
Ook werd genoemd het heel erg doof worden en slecht
zien. De vraag of men 100 zou willen worden: liever niet,
er komen te veel mankementen op je pad, je bent sneller
vermoeid. Maar ja, daar wordt niet naar gevraagd, je zou
zomaar 100 kunnen worden. Nog iemand zei: “Als ik me
zo voel als nu, dan zou ik dat wel willen, ik wil nog wel een
poosje doorgaan. Het is ook voornamelijk hoe je je lichamelijk
gaat voelen, je wilt je kleinkinderen en bij sommigen
de achterkleinkinderen op zien groeien”.
We kwamen tot leuke discussies, het was goed te horen
wat zo bij een ieder speelt. Ellen sloot af met een gezegde
van Franciscus van Assisi: “Gelukkig de mens die zijn
naaste in al zijn broosheid draagt, zoals hij zelf door hem
gedragen zou willen worden als hij in dezelfde toestand
zou verkeren”. Tot slot zongen wij: ‘Vrede wens ik je toe’.
De kaars werd gedoofd en we hopen elkaar weer te ontmoeten
in september.
Anneke Eveleens
Kring Oase
Op 4 april was ons thema: ‘De tijd na Pasen”. Van een
Paaswijding kon gezien de datum van onze kringbijeenkomst
natuurlijk geen sprake zijn. Om er toch een bijzonder
tintje aan te geven had het bestuur een originele en
‘smakelijke’ oplossing bedacht. De aanvangstijd werd
vervroegd naar 11.45 uur en na de gebruikelijk ‘dienst’
werden we getrakteerd op een lunch. De ‘werkers’ waren
twee uur eerder besteld. Onder leiding van Rie Eveleens
kreeg de Bindingzaal een feestelijk aanzien en in de consistoriekamer
lagen 100 bolletjes te wachten om gesneden,
gesmeerd en tenslotte ‘gezond’ belegd te worden.
Het smeren van de 50 rozijnenboterhammen was daarna
een peulenschil. Dat alles gebeurde, hoe kan ’t ook anders,
onder supervisie van Gré v.d. Meulen. Om 11.00 uur
verwelkomde Ineke Hendriks de 43 aanwezigen, waarna
Aukje Kila een bloemetje overhandigde aan Nettie Otto,
die 60 jaar getrouwd was. De afwezige Ineke Binkhorst
(50 jaar getrouwd) kreeg de bloemen thuis bezorgd. Het
verhaal van ‘De tijd na Pasen’ werd op een bijzondere manier
gebracht, die moeilijk te beschrijven valt. Afwisselend
kwamen Rie (vertelster), Gré (commentaarstem) Ineke (engel)
en Phia Spaargaren voor de microfoon om hun deel
van de tekst voor te lezen. Het ‘Halleluja’ van Händel sloot
hier mooi op aan. Van het lied ‘Het pure witte licht’ dat door
ons gezongen werd, troffen mij de twee laatste coupletten:
“Waar leven triomfeert, het dode overwint, daar bloeit de
wereld op en heel de wereld zingt. Waar Pasen wordt gevierd,
is dood voorbij gegaan, daar wortelt weer de hoop,
in ’t menselijk bestaan”.
Het thema van de dag was: ‘Gelukkig zij die niet zien en
toch geloven’. Jezus sprak deze woorden tot de (ongelovige)
Thomas, zoals we konden horen uit het Bijbelgedeelte
Joh.20 vs 19-21 dat door Henny Somberg werd voorgelezen.
8
In haar nabeschouwing vroeg Rie zich af: “Hoe zouden wij
reageren? Wij willen toch ook iets zeker weten voor we het
geloven? Maar als we het over geloven hebben denken we
automatisch aan God. Die zien we ook niet, in ieder geval
niet als persoon. En toch geloven we in Hem? Hoe dan?
Dat ‘zien’ kunnen we toch beleven?! Kijken we om ons
heen, dan zien we God, niet als mens, maar overal in de
natuur. We zien een bruisende lente in alles wat leeft”. Tot
zover Rie, die ons zoals altijd wist te bezielen. Wij zongen
‘Heer onze Heer, hoe zijt gij aanwezig’. In de pauze konden
wij ons mondje roeren, daarna hadden we het heel druk
met alle lekkere dingen die ons voorgeschoteld werden.
Allereerst een gevuld ei à la Rie gevolgd door heerlijke
home made soepen, te weten de veel geroemde groentesoep
van Ineke Dekker en de al even vermaarde courgettesoep
van Nellie Nieuwkoop. De pret was nog niet over want
als toegift bracht Wim van Leeuwen ons de lente met zijn
film over bloemen. Buiten was het koud maar wij waanden
ons in de Keukenhof. De muziek erbij was heel divers. Zo
luisterden we naar het lied van Huub Oosterhuis ’Honderd
bloemen’ en zongen mee met ‘Het is altijd lente in de ogen
van de tandartsassistente’. Al met al hebben we genoten.
Wij besloten de middag met het zingen van Lied 171: ‘U zij
de glorie’. Veel dank aan allen die op wat voor manier dan
ook hebben meegeholpen om de ‘De tijd na Pasen’ tot zo’n
succes te maken.
Henny Somberg-Krebbers
Kring Shalom
Op 18 april hebben we een wel heel ritmische workshop
djembé beleefd. Nadat we een korte uitleg kregen over de
djembé konden we letterlijk aan de slag. De djembé is een
Afrikaanse trommel die traditioneel gebruikt werd als communicatiemiddel,
maar ook als instrument bij feesten en
partijen. Kelsie van de Djembé Bikkels uit Aalsmeer leerde
ons op een prettige manier enkele basisritmes. We hebben
wat afgelachen, want soms duurde het even voordat
de hele groep het juiste ritme te pakken had. Maar al snel
konden we allemaal meedoen en het klonk fantastisch.
Als volleerde djembétrommelaars hebben we een paar
djembévarianten geleerd en iedereen deed enthousiast
mee. Het vraag- en antwoordprincipe op de djembé
was indrukwekkend en we waanden ons even helemaal
in Afrika, toen we ook onze stemmen gingen gebruiken.
We waren geconcentreerd en enthousiast bezig en beseften
weer wat een groep met elkaar kan bereiken. Djembé
doe je echt als groep en dat hebben we laten horen. Het
was een bijzondere avond en we gingen allen voldaan (en
een enkeling met beurse handen) met de klanken van de
djembé nog in ons hoofd naar huis.
Jolanda Grosscurt-Hartog
Kring Ruth
Maaltijd in de Stille Week, 27 maart
“Een voorbijganger, die van het land kwam, kreeg de opdracht
de kruisbalk van Jezus te dragen. Het was een zekere
Simon, afkomstig uit Cyrene, de vader van Alexander
en Rufus.” Marcus 15:21,22, Groot Nieuws Bijbel.

Voorop de liturgie stond een afbeelding van een schilderij
van Titian (Titiano Vecellio) waarop Simon van Cyrene Jezus
helpt het kruis te dragen. Tussen de gangen van de maaltijd
door verdiepten we ons in de persoon Simon. We hoorden
hoe Simon min of meer toevallig voorbij kwam toen Jezus
zijn zware last moest dragen. Simon kreeg de opdracht van
de soldaten om het kruis van Jezus over te nemen. Met
elkaar bekeken we wat opviel aan het schilderij, wat is de
sfeer, wat vertelt het gezicht van Jezus ons. Welke naam
zouden wij het
schilderij geven.
Zo wisselden
teksten,
liederen en de
maaltijd elkaar
af. We aten
soep, pannenkoeken,
fruit
en koffie met
matzes toe. De
tafel was eenvoudig
gedekt
met paarskleurige
bloemen en servetten. Het was goed en heel aangenaam
om met zo’n grote groep in de Stille Week samen te
zijn.
Gerda Stieva
Ellen van Houten was 14 maart onze gast. Ellen opende
de avond met het lezen uit Ruth 4 :13-17. Hierin wordt de
geboorte beschreven van Obed, de zoon van Ruth, met
als motto: “Hij zal je onderhouden als je oud bent”. Daarop
zongen we lied 285. Het thema van de avond was: ‘Ouder
worden’. Het werd een boeiende avond. Ellen vertelde
over de gebreken van ouderdom zoals vergeetachtigheid,
afzondering, eenzaamheid, je verlaten voelen doordat er
steeds meer mensen uit je vertrouwde kring overlijden.
Hoe ga je hier mee om en hoe moet je weer doorgaan. We
kregen tips over gezondheid en organisatie. Het is belangrijk
om te investeren in warme sociale relaties. Je moet
je gevoelens kunnen delen, praten met anderen, samen
leuke dingen doen. Maar dit alles kan niet voorkomen dat
er iets verandert in je leven. We kregen de opdracht om
onze leeftijd op te schrijven en daarom heen alles wat er in
je opkomt over ouder worden. We realiseerden ons dat we
moeten leren om te gaan met ziekte, verlies van conditie en
afscheid nemen, maar dat er ook veel is om dankbaar voor
te zijn. We zullen langer oud zijn dan we ooit jong waren.
Het zou te ver voeren om alles wat Ellen vertelde hier te
beschrijven. Het was een zeer waardevolle avond en we
hebben veel om over na te denken.
Hennie Jooren
Woensdag 24 april gingen we met 27 leden naar het
Kaageiland met als doel “De Stal”. Door verkoop van de
bekende jachtbouw Van Lent op het eiland heeft de familie,
op initiatief van pastoor van Lent (Hoofddorp), een boerderij
gekocht. Na een zeer grondige verbouwing is daarin in
2007 een bezinnings centrum geopend met een fijne inrichting.
Ook de kinderen van groep 8 werden ingeschakeld.
Zij mochten vruchtbomen planten. Elk jaar komen kinderen
van groep 8 terug om te mesten en later te oogsten.
Daarvan worden heerlijke dingen bereid. Ook worden voor
9
jongeren activiteiten georganiseerd rond de vier elementen
(vuur, aarde, lucht en water).
De Stal biedt diverse cursussen aan voor kerkelijke groepen,
koren, vrijwilligers van diverse goede doelen (o.a. Ons
Tweede Thuis), eventueel bedrijven, maar ook individueel;
van mandalatekenen tot iconen schilderen, van mediteren
tot yoga. Ook worden verschillende gespreksonderwerpen
aan de orde gesteld. Het komt enorm gastvrij over en men
kan er ook lunchen of dineren. We kregen een rondleiding
door het hele gebouw.
Buiten is een tuin aangelegd met bijzondere zonnewijzers
en een labyrint van klinkers met een lengte van 500 meter.
Natuurlijk gingen we die lopen, zonder te praten. In het
land is door het veld een “Laarzenpad” aangelegd. Maar
in verband met het broedseizoen was dat niet toegankelijk.
Na een heerlijke lunch in restaurant Het Kompas hebben
we nog een wandeling gemaakt. Daarna gingen we naar
huis met toch een ander gevoel van “Het Kaageiland” Niet
alleen watersport en toerisme. De Stal heeft op ons veel
indruk gemaakt.
Aaltje Buis
Op onze laatste gewone kringavond van dit seizoen, die we
bij Barbara thuis hielden, dachten we na over het jaarthema:
‘Wat is wijsheid’. Voor het programma van deze avond
gebruikte Gerda Stieva de ADS-inspiratiemap. Eerst gaf zij
een toelichting op het thema, vertelde hoe de Dikke van
Dale het begrip ‘wijsheid’ omschrijft en gaf de volgende
definitie: ‘Wijsheid of levenswijsheid is de kunst om in alle
levensomstandigheden juist te oordelen en te handelen’.
Dat is nogal wat! Wijzen hebben niet alleen hun eigen belang,
maar ook dat van hun medemensen bevorderd. Er
zullen zeker op de wereld mensen rondlopen of rondgelopen
hebben die aan deze beschrijving voldoen: Jezus,
Albert Schweitzer, moeder Theresa, of die onbekende,

naamloze vrouw of man bij ons in de buurt of waar ook ter
wereld. De vraag: “Wat is wijsheid?” stelt ieder mens zich
op gezette tijden. In de dagelijkse praktijk liggen achter die
vraag vele andere vragen, vaak dicht bij huis:
- Wat is verstandig te kiezen i.v.m. opleiding, beroep?.
- Wat moet ik in bepaalde situaties doen: welke vakantiebestemming,
beleggen of niet, wat eet ik, blijf ik roken?
- Welke weg moet ik gaan: op welke politieke partij ga
ik stemmen, verbind ik mij aan een kerkgenoot schap,
word ik doopsgezind?
Al gauw ontstond naar aanleiding van deze vragen een levendige
discussie. Nadat Gerda nog wat kenmerken van
wijsheid had genoemd leek het ons wijs om te pauzeren
met koffie. Na de koffie deelde Gerda een blad uit met wijze
uitspraken van Salomo, Jezus, de Boeddhist Thich Nhat
Hanh, Nelson Mandela en Loesje. Er volgde een gesprek
over enkele van deze uitspraken en toen mochten we onze
eigen wijsheid testen door leuke, wijze, ontroerende uitspraken
die we van vroeger kenden of die altijd door onze
ouders gebruikt werden of die we weleens op een tegeltje
hadden zien staan, op een papieren bordje te schrijven. Er
werd diep nagedacht en al gauw herinnerden we ons allerlei
gezegdes, poëzieversjes, tegeltjeswijsheid en waren
de ‘wijze’ uitspraken niet van de lucht. Erg leuk! Nadat we
allemaal de tekst van ons bordje hadden voorgelezen en
er een foto van was gemaakt, sloot Gerda deze interessante
avond af met het lezen van wijze woorden uit het
Mindfulness Oefenboek. We konden hierna nog wat napraten
onder het genot van een drankje. Bedankt, Barbara,
voor de gastvrijheid. Een paar uitspraken van de bordjes:
Wacht niet op wind maar neem zelf het roer ter hand.
Ik laat ontkiemen waar ik gelukkig van word.
Doe wel en zie niet om.
Tel eerst tot tien voor je wat zegt.
Minder is meer.
My home is my castle.
En toch………
Anke Spaargaren
Kring Elia: workshop Begrijpend Communiceren
Op 24 april kwam Joris Rademakers aan Elia een workshop
Begrijpend (of Geweldloos) Communiceren geven. Het is
een zeer zinvol maar ook ingewikkeld onderwerp, waar
hele boeken over zijn volgeschreven, o.a. door Marshall
Rosenberg (‘Geweldloos Communiceren, ontwapenend
en doeltreffend’). Dus om dit onderwerp in twee uur te willen
behandelen was een ware uitdaging, zowel voor de
trainer als voor de Elianen. Na enige uitleg ging men in
groepjes met elkaar aan de slag aan de hand van concrete
situaties uit het dagelijks leven.
De kern van geweldloosheid is dat men de intentie heeft
om de behoeftes van anderen niet te schaden. Belangrijke
elementen zijn: waarheidskracht, niet-kwetsen en het streven
naar ieders welzijn. In de communicatie die mis gaat
moeten we niet de ander of onszelf beschuldigen, maar
vooral zoeken naar wat die ander of jijzelf wezenlijk nodig
heeft. Begrijpend communiceren heeft veel parallellen
met het ZEN Boeddhisme. Er werden door Joris stukken
10
uitgereikt met waardevolle informatie. Een lange lijst met
behoeftes waar iedereen veel van zichzelf in herkende. Het
was een mooie avond, waarin we vooral geroken hebben
aan dit interessante onderwerp. Wellicht in de toekomst
nog eens uitgebreider behandelen?
Neeltje Peters
OUDERENREIS NAAR VLEDDER
Van zaterdag 6 juli t/m zaterdag 13 juli 2013 hopen we
weer met vele reisgenoten een week op vakantie te gaan.
Dit jaar gaat de bus naar Vledder in Drenthe, naar ‘Hotel
Brinkzicht’, mooi gelegen in het centrum van Vledder. De
reiscommissie heeft reeds een paar bezoeken aan het hotel
gebracht om het een en ander voor te bereiden. Een
prachtig hotel, met mooie kamers en gezellige ruimtes
om je thuis te voelen. ‘Gastvrijheid met een gouden griffel’
zoals het hotel het zelf omschrijft. Met de leiding van
het hotel hebben we op een plezierige wijze onze wensen
kunnen bespreken en plannen kunnen maken voor de invulling
van deze week. De omgeving biedt vele mogelijkheden
voor onze uitstapjes met de bus, maar ook door
de fietsers kunnen er weer prachtige kilometers gemaakt
worden. Vanuit het hotel is een wandelingetje naar het
centrum heel goed te doen. Voor het thema van deze week
zijn we benieuwd naar wat de Binding ons gaat aanbieden
en waar we mee aan de slag kunnen gaan. Kortom, de
voorbereidingen zijn in volle gang en we krijgen er al heel
veel zin in en kijken er naar uit! Wellicht dat u denkt: dat is
misschien ook wel wat voor mij of voor ons? Informeert u
dan eens bij de reiscommissie die u graag vertelt over de
mogelijkheden, of vraag naar de ervaringen van de afgelopen
jaren bij onze huidige deelnemers. De reservelijst is
inmiddels aardig ingekrompen en het heeft dus zeker zin
om, bij belangstelling, u te melden. In het Levenslicht van
juni zullen we nogmaals van ons laten horen met informatie
over ons adres, vertrek etc. Met vriendelijke groet,
mede namens Elise, Loes, Margo en Yvonne,
ADRES ONBEKEND
Jaap van Leeuwen (0297-32 29 17)
Op 4 mei speelde Spelgroep Cabaal voor de allerlaatste
keer ‘Adres onbekend’ van Katherine Kresmann Taylor.
In tientallen zaaltjes, kerken en andere kleine theaters
speelden de acteurs Harris Brautigam en Wim Wijsman
het stuk ‘Adres onbekend’. Een stuk met vele lagen, die
we als toehoorders al na enige minuten ervoeren. Eerst
word je verwarmd door de hartelijke toon die de twee
heren in hun brieven gebruikten, om elkaar, als vrienden
en zakenpartners, op de hoogte houden van elkaars wel
en wee. Al snel wordt duidelijk dat de vriendschap onder
druk komt te staan wanneer in Duitsland, zo rond 1933, het
nazisme vaste voet aan de grond begint te krijgen. Max,
die in Californië woont, heeft lange tijd niet door dat zijn
vriend Martin, die in Munchen woont, steeds meer in de
ban komt van het gedachtegoed van Hitler, en dat hij zijn
vriend gaat kwijtraken. En niet alleen zijn vriend, maar ook,
door Martin’s schuld, zijn zuster, die, als toneelspeelster op
reis in Duitsland, slachtoffer wordt van de Jodenvervolging.
En die schuld, die heeft op mij de meeste indruk gemaakt.
Want, om met Adriaan van Dis te spreken: ‘Wat zouden
wij doen’? Zouden wij onze principes en moraal fier in
ons vaandel blijven dragen, als het is: ‘erop of eronder’
voor jou en je gezin? Het is niet moeilijk om Martin, die in
hoog aanzien staat in zijn omgeving en zijn status niet wil
opgeven, zich laat meezuigen door de indoctrinatie van
het nazisme, af te serveren als de bad guy,en ik vind hem
dan ook een verderfelijke man. Maar de wereld zit vol met
mensen van beider kaliber, en alles wat daartussen zit….
Max, de Joodse man, die uiteindelijk, uit op wraak, Martin
op zo’n manier behandelt dat ook hij wordt vermoord door
de nazi’s…

Egoïsme, hoogmoed, wraak, het zijn eigenschappen van
alle tijden, in het groot en in het klein. ‘Adres onbekend’
was een mooie inleiding voor de Dodenherdenking, en een
toneelstuk in onze kerk verdient wat mij betreft navolging!
Mooi in het kader van zingevingactiviteiten, die we volgens
de nieuwe toekomstvisie als DGA willen gaan organiseren!
VIJF KAARSEN
Paulien Walch
Sommigen van u waren erbij, de kerkdienst in februari van
dit jaar. In de open ruimte vertelde ik wat ik in andere kerken
had meegemaakt. In één kerk werden door de predikant
enkele kaarsen aangestoken, in de andere kerk was
het mogelijk om zelf een kaars aan te steken, voor bijvoorbeeld
zieken, geboorte of voor mensen en dingen die
aandacht nodig hebben.
In onze kerk stak ik in februari een kaars aan voor een
groep mensen, reizigers. Reizigers die voor hun werk of
plezier ‘op pad zijn’ en die dus weten waarheen en voor
hoe lang. Maar ook voor die reizigers die van huis en haard
moeten vluchten. Weg van hun woonplek, zomaar ergens
heen, geen eindbestemming, het doolhof in. Het gebeurde
en het gebeurt nog steeds.
In die bewuste kerkdienst werden door vele anderen kaarsen
aangestoken. Het werden er meer dan vijf. Kennelijk
was er (toen?) behoefte aan ‘delen’. Waarom ik het getal
vijf heb aangehouden weet ik niet, het heeft geen bijbelse
betekenis, misschien neemt het aansteken van vijf kaarsen
genoeg tijd in beslag tijdens de open ruimte.
Behoefte aan delen, door iets te vertellen, door een kaars
aan te steken of een krans te leggen bij een oorlogsmonument
ter nagedachtenis aan hen die vochten voor de vrijheid.
En om die vrijheid te vieren!! Ik steek misschien nog
wel eens een kaars aan, één van de vijf. Om te vieren dat
ik in een vrij land woon en leef. Best wel bijzonder!
KERKENRAAD
Jan Walch
Van de voorzitter van de kerkenraad
Voorafgaand aan het officiële verslag
van de Ledenvergadering wil ik graag
mijn ervaring beschrijven over het ‘toekomststuk’,
dat aan de orde kwam. Na
zoveel voorbereiding en inbreng van allerlei
groepen en mensen wilde de kerkenraad
een duidelijke aanzet geven
voor uitbreiding van activiteiten. Belangrijk is nog eens te
vermelden, dat bij alles wat we doen en willen gaan doen,
we onze doperse achtergrond en identiteit als een lichtende
kaars erbij houden.
Het was fijn te horen, dat de Ledenvergadering het voorstel
steunde. En dat er mensen zijn, die meer betrokken willen
worden bij de uitwerking. Concreet betekent het, dat
we straks een aansprekende folder gaan laten ontwerpen,
waarop aan beide zijden een aantrekkelijk aanbod van activiteiten
komt te staan.
Ik ben blij met de positieve houding van de aanwezigen, en
ik zie ernaar uit verder te praten over de invulling van onze
toekomstplannen.
Miekje Hoffscholte-Spoelder
GEMENGDE BERICHTEN
Kerktafel en prikbord
Op de kerktafel en het prikbord vindt
u de gemeentebladen van onze buurgemeenten,
enkele exemplaren van
Doopsgezind nl, folders en actuele
nieuwsbrieven van diverse organisaties,
11
berichten over cursussen en gemeenteactiviteiten bij ons,
maar ook elders. Er ligt regelmatig informatie over de projecten
die we financieel steunen. U vindt o.a. de magazine
‘Ik zing’ over het nieuwe Liedboek dat in mei verschijnt.
Collectes voor Voedselbank Aalsmeer
Sinds januari 2013 is een start gemaakt met een voedselbank
in Aalsmeer. Inmiddels worden er wekelijks 30
pakketten uitgereikt, waarmee 104 monden bereikt worden.
De pakketten worden nu nog geleverd vanuit het
distributiemagazijn van Voedselbank Amsterdam, omdat
er op dit moment nog geen goede opslag- en distributieruimte
is gevonden in Aalsmeer. De Voedselbank Aalsmeer
wordt geheel gerund door vrijwilligers, met professionele
krachten die zich belangeloos inzetten. Het voedsel dat
uitgedeeld wordt, wordt gratis aangeboden. Alle andere
onkosten betaalt de Voedselbank uit giften van bedrijven,
organisaties en particulieren. Op 5 en 12 mei is de extra
collecte in de dienst bestemd voor de Voedselbank.
Locatie en vacatures
De organisatie wil zo gauw mogelijk zelf de inzameling en
uitgifte realiseren. Weet u een goed bereikbare locatie, met
een kleine keuken? Neem zo gauw mogelijk contact op
met het bestuur van de voedselbank:
info@voedselbank-aalsmeer.nl, 06 37 34 55 35.
Er zijn nog drie functies vacant en wellicht voelt u zich aangesproken:
- Bedrijfsleider voedseldepot
- Coördinator voedselverwerving
- Coördinator voedselinzameling
Wilt u meer weten over de Voedselbank? Kijk op www.
voedselbankaalsmeer.nl. Als u de Voedselbank wilt steunen
met een extra gift, dan kunt u uw bijdrage overmaken
naar rekeningnr. 18.05.39.787 (t.n.v. Stichting Voedselbank
Aalsmeer).
Mariska de Graaf
Bezoek Papua’s aan de Gemeente
Via Duitsland kreeg de doopsgezinde zending het verzoek
een zevental Papua’s, op zoek naar hun doopsgezinde
‘roots’, te ontvangen. De Papua’s zijn gasten van de
Evangelische Kirche in Neuwied, maar omdat ze door de
doopsgezinde zending tot het christelijk geloof gekomen
zijn, gaven ze de wens te kennen met doopsgezinden in
Holland in contact te komen. De kennismaking met deze
geloofsgenoten kan voor ons een bijzondere ervaring zijn.
We kunnen een antwoord krijgen op onze vragen over de
impact die het Christendom op hun leven heeft gehad.
Voor ons, mensen van tegenwoordig is zending een beladen
woord. In de zestiende eeuw kwam het doperse geloof
naar Aalsmeer. Meer dan 400 jaar later brachten doopsgezinde
dominees het naar Nieuw-Guinea. Is het geloof van
de Papua’s nu even krachtig als dat van onze voorouders?
Nog steeds heeft de zending contacten in West-Papua. Ter
gelegenheid van Pinksteren vraagt de zending aandacht
voor de huisvesting van ex-leprapatienten, die uit hun huisjes
moeten vertrekken omdat de eigenaar van de grond,
die gunstig gelegen is in verband met de uitbreiding van
de stad Sorong, de landjes waarop de huisjes staan wil
verkopen. De zorg van de zending strekt zich de komende
vijf jaar uit naar het in een vroeg stadium van de ziekte
opsporen van leprapatiënten. Daarnaast is van belang het
begeleiden en re-integreren van genezen patiënten en de
steun aan een werkplaats waar protheses gemaakt worden.
Het bezoek dat zal plaatsvinden op 21 en 22 mei biedt
ons een unieke kans inzicht te verwerven in het verhaal van
de Papua’s en dat te vergelijken met ons eigen bestaan.
Op 21 mei vindt een lunch plaats in onze Gemeente, waar
u van harte bent uitgenodigd. Nadere berichten volgen via
de e-mail en in de open ruimte.
Lenie Moussault, tel. 32 06 36

Conferentie Doopsgezind Vrouwenwerk LFDZ op 16 en
17 april te Mennorode, Elspeet.
Uit alle hoeken van het land kwamen doopsgezinde vrouwen
om de jaarlijkse conferentie mee te maken. De ochtend
vulde zich met bijpraten, koffie drinken, alvast loten
kopen en artikelen van de verkooptafel aanschaffen. Om
11.00 uur werden we ontvangen door de voorzitter zr. Antje
van Dijk in de Grote Zaal, voorheen het kerkje. Dat gebouw
heeft een metamorfose doorgemaakt, mooi licht en fleurig.
Na het zingen van enige liederen was het tijd voor de lunch,
zoals altijd, heerlijk.
Nadat de sleutels van de kamers waren uitgedeeld begaven
we ons naar de workshop van onze keuze. Wandelen
met de boswachter met de hele grote snor, zingen o.l.v.
de inspirerende leiding van Hermie Dorman, Mandala tekenen
met Antje van Dijk en Op adem komen met Joyce
Boerrichter. Vervolgens waren er de presentaties van
de projecten waar dit jaar geld voor wordt ingezameld;
Minniste Help Friesland, hulp aan mensen die in ons land
een veilig onderkomen hopen te krijgen maar buiten de
boot vallen en een project in Honduras; Ruth Mirabel Cruz,
zij werkt met vrouwen die mishandeld zijn en probeert hen
weer vertrouwen en eigenwaarde te geven. Haar organisatie
is nu toe aan het verwerven van een onderdak om de
vrouwen en hun kinderen op te vangen.
Na het diner trad ’s avonds het duo Rabb op met een licht
muzikaal programma; de avondsluiting werd verzorgd door
leden van het werkcomité, zeg maar het dagelijks bestuur.
Woensdag werd in beslag genomen door de jaarvergadering
met o.a. notulen, jaarverslagen, verslag kascommissie,
begroting en er werd teruggeblikt op de studiedagen. Van
zeven algemene bestuursleden werd afscheid genomen
en twee nieuwe bestuursleden werden welkom geheten.
De gewesten zijn groter gemaakt en het aantal algemene
bestuursleden kleiner. Bij het punt ‘Beleid’ kwam aan de
orde dat het aantal leden van de LFDZ terugloopt en dat
het steeds moeilijker wordt om opvolgers in besturen te
krijgen. Er werd aan de aanwezigen gevraagd om met de
Kringen in het land na te denken of er een andere manier
zou kunnen zijn om met elkaar door te gaan.
De conferentie werd afgesloten met een avondmaalsviering
geleid door ds. Graddie Meijer. Het werd een opgewekte
sfeervolle viering waarin zij o.a. las uit Prediker 9: 7, 8 en 9;
“Dus eet je brood met vreugde, drink met een vrolijk hart je
wijn. God ziet alles wat je doet allang met welbehagen aan.
Draag altijd vrolijke kleren, kies een feestelijke geur. Geniet
van het leven met de partner die je bemint. Geniet op alle
dagen van je leven, die God je heeft gegeven”. Zo kwam
er een mooi einde aan een paar dagen vol van ontmoeting,
inspiratie en warmte, letterlijk en figuurlijk. Gerda Stieva
Vakantietip
Buitengoed Fredeshiem: een Vrolijke Zotte Zomerweek
(20-27 juli)
In de vakantiebrochure 2013
van Fredeshiem staat o.a. de
Vrolijke Zotte Zomerweek vermeld.
Deze seniorenvakantie
wordt gehouden van 20 t/m 27
juli en staat o.l.v. Tineke Huijing-
Zijlstra en Martha Zijlstra. De
week is ‘een Zomerzotheid’
met o.a. zomerse muziek met een zot optreden en een
bezoek aan de zwoele Bamboetuin Mei Chu. U duikt verder
in de verhalen van De Noordoostpolder, ‘een polder die
perfect moest zijn’ volgens het boek ‘Het Nieuwe Land’
van Eva Vriend. We verplaatsen ons verder in de tijd van de
Dode Zeerollen en bezoeken de unieke tentoonstelling in
het vernieuwde Drents Museum in Assen. Naast de zotheid
zijn er rustige momenten met de meditaties van Ingrid van
der Molen. Tussendoor ‘zotte’ verhaaltjes, vrolijke spelletjes
of een leuke film. Een hele vakantieweek volledig verzorgd
met heerlijke maaltijden, 1- of 2-persoonskamer en
onderlinge gezelligheid. En wilt u gehaald en weer thuis
gebracht worden? Fredeshiem biedt u vervoerservice voor
12
slechts € 0,25 per km! Belangstelling? Bel Buitengoed
Fredeshiem: 0521-53 51 00 of email: info@fredeshiem.nl.
Mennorode biedt zomercursussen aan!
Mennorode biedt dit jaar diverse nieuwe, zomerse activiteiten
aan. Wat dacht u van een workshop Fotografie,
Gedichten schrijven of Verhalen vertellen in de groene omgeving
van de Veluwe?
Kom tot rust uit alle drukte en laat u inspireren door (één
van) de volgende workshops:
Socratisch gesprek over spiritualiteit / 6 - 8 juli 2013
Verhalenweekend / 13 - 14 juli 2013
Workshop Fotografie / 30 juli - 1 augustus 2013
Willem de Mérode / 2 - 3 augustus 2013
Gedichten schrijven / 5 - 9 augustus 2013
Verhalenweekend / 31 augustus - 1 september 2013
Meer informatie, kosten en reserveren vindt u op
www.mennrode.nl. Mennorode Conferentiecentrum,
Apeldoornseweg 185, Elspeet, tel. 0577-49 81 11,
info@mennorode.nl
euMENnet project: ‘Welcome to Mennonite Europe’.
Al geruime tijd worden
er voorbereidingen getroffen
voor het uitvoeren
van een Europees
Doopsgezind project,
een samenwerking
van het Doopsgezind
Seminarium en het
Internationaal Menno
Simons Centrum.
Reeds eerder ontving u
bij Doopsgezind nl nr.
4 een mysterieus achtkantje
van karton, voorzien
van de projectnaam
en bedrukt met een selectie uit Doperse kenmerken. Ook
werd in Doopsgezind nl nr. 3 door Prof. Fernando Enns onder
de titel “Europees netwerken” ingegaan op het project.
Onder de werk-naam euMENnet is een projectteam bezig
met het ontwikkelen van een website: “Welcome to
Mennonite Europe”. Deze site heeft als eerste doel om
de invloed van vijf eeuwen doperse omzwervingen door
Europa onder de aandacht te brengen. De site zal in het najaar
van 2014 van start gaan en is bestemd voor iedereen:
doopsgezinde zusters en broeders, onderzoekers, toeristen,
educatiedoeleinden etc. De leiding van het project is in
Nederlandse handen en wordt uitgevoerd onder regie van
twee docenten van het Doopsgezind Seminarium: Prof.
Piet Visser en Prof. Fernando Enns. Daarmee is tevens
de link naar De VU in Amsterdam en de Universiteit van
Hamburg gelegd. De Algemene Doopsgezinde Sociëteit
en het Internationaal Menno Simons Centrum zijn partners
in het project. Inmiddels werken er al dertien partners uit
negen landen mee.
De site moet dienen als venster naar meer informatie over
de trektocht van de Mennonieten door Europa. Het is niet
per se bedoeld als archiefsite. Het gaat meer om bewustwording
van dit stukje doopsgezinde geschiedenis. Het
moet mensen nieuwsgierig maken..
Al sinds het begin van de 16 e eeuw weken ‘dopersen’ keer
op keer naar elders uit. Meestal als gevolg van onderdrukking,
het ontbreken van geloofsvrijheid of juist gedreven
door een expliciete geloofsopvatting, economische malaise
of juist economische voorspoed etc. Hun invloed op
economie, onderwijs, gezondheid, sociaal bewustzijn, religie/kerkgemeente,
taalontwikkeling, planologie, kunst en
cultuur is groot geweest. Overal in Europa lieten zij sporen
achter. Er is veel documentatie aanwezig, maar het is voor
een groot deel alleen lokaal toegankelijk of helemaal niet
bekend. Hoe langer we wachten hoe meer dit verhaal over
de trektochten op de achtergrond raakt of slechts ‘dood’
archief wordt.

Op dit moment staat alles in het teken van de voorbereiding
voor het project. Vanaf januari 2012 zijn twee leden van het
team half Europa rondgereisd om draagvlak te verwerven.
Inmiddels zijn dertien partners uit diverse (doopsgezinde)
geledingen, uit negen Europese landen, bereid om mee
te werken, te weten Zwitserland, Frankrijk, Oostenrijk,
Duitsland, Nederland, België, Polen, Litouwen en Oekraïne.
Er lijkt veel behoefte aan het project te bestaan. Iedereen
is enthousiast. Tijdens de rondreis werd aan den lijve ondervonden
hoe veel er te vertellen is. Iedereen is bereid
om het project te verwezenlijken en de uitdaging aan te
gaan. Taalbarrières en reisafstanden worden genegeerd,
en hoezeer wij als ‘dopersen’ ook van elkaar verschillen:
we maken er een Europese doopsgezinde presentatie van.
Er zijn het afgelopen jaar werkgroepen gevormd voor
een website een begroting. Uitgangspunt voor de site is
een landkaart van Europa. Uit het brede spectrum van
doperse identiteit zijn acht thema’s gekozen. Vanuit een
achttal plaatsen op de kaart zal een introductievideo worden
gepresenteerd, gekoppeld aan een van die thema’s.
Nederland heeft hiertoe een testvideo gemaakt met als
thema ‘tolerantie’. Om financiële ondersteuning vanuit
Brussel te verkrijgen is het project recent uitgebreid met
een Europese Tour-karavaan, die gedurende twee maanden
de belangrijkste migratieroutes zal volgen. Het ligt in
de bedoeling om voor dit onderdeel jongeren een plaats in
de organisatie te geven. In augustus 2013 wordt bekend of
de Europese subsidie wordt toegekend. Intussen gaat het
projectteam door met het vinden van sponsoren en wordt
alles in het werk gesteld om in augustus met het project
van start te kunnen gaan.
Voor meer informatie kan men contact opnemen met
Antoinette Hazevoet of Kees Knijnenberg via info@mennosimonscentrum.nl
of gaan naar facebook: mennosimonscentrum
Website: Rondom de Bijbel
RondomDeBijbel.nl is een website van het Nederlands
Bijbelgenootschap met informatie over de Bijbel. De site
wil heldere en verantwoorde informatie geven over het ontstaan
en de geschiedenis van de Bijbel, over de verschillende
bijbelboeken en over de tijd van de Bijbel. Niet alle
opvattingen over de Bijbel kunnen daarbij even uitgebreid
aan bod komen, maar de site sluit bewust aan bij opvattingen
die breed gedragen worden in wetenschappelijke
kring.
De site is bedoeld voor iedereen die geïnteresseerd is in
de Bijbel en er meer over wil weten. De site maakt gebruik
van de uitkomsten en inzichten van de bijbelwetenschap.
Soms lijken de resultaten van de bijbelwetenschap
op gespannen voet te staan met een gelovige benadering
van de Bijbel. Daarbij moet echter het volgende benadrukt
worden: de bijbelwetenschap is bedoeld om het inzicht in
de Bijbel te vergroten en te verdiepen – niet om de Bijbel
schade toe te brengen. Maar wie zich in de Bijbel verdiept,
kan soms op nieuwe kennis en inzichten stuiten. Men kan
daarvoor terugschrikken, maar men kan het ook beschouwen
als een spannende en inspirerende zoektocht.
Van Caak Zuijderhoudt ontving de redactie onderstaand
gedichtje wat hem na aan het hart ligt. De
auteur is onbekend.
Vandaag is de dag
Hij komt maar een keer
Morgen is vandaag al niet meer
NIET ZEUREN
Geniet van het leven
Het mag
Maar doe het vandaag
Want vandaag is de dag
13
KRONIEK
Overleden:
- Op 18 april is overleden zr. A. Alderden-Maarse (‘juffrouw
Alberdien’). Zij is 91 jaar geworden.
- Op 18 april is overleden mevrouw J. Maarsen-Buis. Zij
is 95 jaar geworden. Mevrouw Maarsen was vriendin
van onze Gemeente.
Toegetreden tot de Gemeente op 14 april:
- Mw. Nelleke Spaargaren, Dorpsstraat 55, 1431 CB
Aalsmeer, 0297 34 42 97.
Met attestatie overgegaan:
- Zr. M.L. Huyskamp-Elsholz, Loefzijde 43, 1435 NY
Rijsenhout is met attestatie overgegaan naar de PKN-
Gemeente in Rijsenhout.
Jubilea:
- 18 mei 2013, fam. Moolhuijsen-Eveleens,
Uiterweg 27-ws 2, 1431 AA Aalsmeer,
35 jaar getrouwd.
- 26 juni 2013, fam. Spaargaren-Meester,
Dorpsstraat 66, 1431 CE Aalsmeer, 45 jaar getrouwd.
Verhuisd:
- De heer en mevrouw Binkhorst-Achilles zijn
per 19 april verhuisd van Sweelinckstraat 31
naar Zijdstraat 40-d, 1431 ED Aalsmeer, tel.
0297 32 49 96.
- Zr. M. Hansen-Grouwstra is per 27 april 2013 verhuisd
van Uiterweg 227 naar Zorgcentrum ’t Kloosterhof, kamer
305, Clematisstraat 16, 1431 SE Aalsmeer.
- Mevrouw A. Combee-Cuiper is verhuisd van
2e J.C. Mensinglaan 41 naar ‘t Kloosterhof k. 301
Clematisstraat 16 1431 SE Aalsmeer.
BEDANKT
Wij willen iedereen bedanken die de bezoeken
aan onze broer Krijn in ‘Ons Tweede Thuis’
mogelijk hebben gemaakt.
Familie Muilwijk
Hartelijk dank voor de prachtige bloemen en de hartelijke
groet die ik ontving ter gelegenheid van de eerste sterfdag
van mijn man.
Lenie Woelinga-Rodbard
Hartverwarmend was alle aandacht in de vorm van kaarten,
telefoontjes, bloemen en bezoekjes na mijn operatie.
Het is een enorme stimulans om beter te worden! Het is fijn
zoveel zusters en broeders te hebben.
Miekje Hoffscholte-Spoelder
Hartelijk dank voor de bloemen en de mooie brief die ik
7 april jl. heb mogen ontvangen. Leuk dat Gré v.d. Meulen
de bloemen zondagmiddag bij mij thuis bezorgde, het
werd een gezellig ‘thee-uurtje’. Het heeft mij goed gedaan
dat zo veel mensen met mij meeleven. Martha Eveleens
Bedankt voor de bloemen uit de kerkdienst en de pot met
blauwe druifjes, de kaarten van Oase en kaarten van leden.
Ik heb ervan genoten.
M. van Es-van Langeraad

Achterlicht
Bij de agenda
De allerlaatste activiteiten van het seizoen van de Westhill na
de meivakantie. De eerste twee weken waren nog gewone
diensten op de bovenverdieping. Tijdens de Pinksterdienst
zullen de kinderen gedeeltelijk aanwezig zijn, waarna ze nog
een eigen activiteit zullen beleven. Een week later zullen de
kinderen centraler staan rondom het thema ‘afscheid’. We
nemen afscheid van het seizoen, maar soms zul je ook
afscheid moeten nemen door een verhuizing of misschien
een overlijden van een goede bekende. Dit alles maken de
kinderen mee. Over dit thema verschijnt een boekje met
voorleesverhalen. Ter presentatie van deze bundel organiseren
we dit keer in Aalsmeer een dienst om dit enige publiciteit
te geven. Het zal een speelse themadienst worden.
Op een nader bekend te maken datum hopen we nog een
zondagsschoolafsluiting in Schoorl te vieren. Via de NHDS
krijgen we de informatie door. Daarna gaat de Westhill de
zomertijd in en dat betekent dat we pas in september weer
diensten organiseren!
Pasen
Het is al bijna
Pinksteren, maar we
blikken nog even
terug op Pasen. De
kinderen waren in
de dienst aanwezig
om het project
af te sluiten. Koning
David kwam terug
als koning, maar gaf
het stokje al snel
over aan zijn zoon
Salomo. Er brak een nieuwe en goede tijd aan. Van ds.
Liesbet Geijlvoet kregen de kinderen de opdracht om zichzelf
een kleine metamorfose te laten ondergaan. Dus na het
traditionele paasontbijt werd er lustig op los geschminkt.
Op de foto staan de toen aanwezige kinderen met die kleine
verandering!
14
In de agenda van de Westhill:
19 mei Pinksteren, gezinsdienst met kinderactiviteit
26 mei vijfde zondag, gezinsdienst
2 juni Westhill zomerreces
Zinvolle verhalen
De derde brochure ‘Zinvolle verhalen voor thuis’ is in januari
2013 verschenen. Er verschijnen vele zinvolle en schitterende
kinderboeken waarvan we kunnen genieten en
waar je tegelijkertijd iets van kunt meenemen. Daardoor
kunnen lezers ontdekken dat levenssituaties anders kunnen
zijn of dat je soms moet protesteren om iets te kunnen
veranderen. Misschien kunnen kinderen nog wel meer
meenemen uit die boeken als ze er over kunnen praten
met hun ouders, grootouders en opvoeders. Het thema
van de laatst verschenen brochure is ‘afscheid’. Het is bij
een afscheid goed om herinneringen op te halen, om stil
te staan bij wat je nu mist. Afscheid nemen van iemand die
overlijdt, van de basisschool, van je oude huis, vriendjes of
wie dan ook. Via de boeken komen kinderen in aanraking
met levensthema’s als liefde, afscheid, goed en kwaad,
geluk en de natuur. Wezenlijke thema’s voor de zingeving
van groot en klein.
De brochure geeft ideeën voor jeugdboeken rond het thema
‘afscheid’. Er wordt aangegeven welke thema’s er aan
de orde komen en hoe je die met kinderen kunt bespreken.
In de dienst van 26 mei besteden we dus aandacht aan dit
thema, aan de hand van de brochure.