Bekijk het inkijkexemplaar - Cross Media Nederland

More documents

Recommendations

Info

Goed idee ! idee: fysieke en beeldende theatervoorstelling over het ouder worden dOelgrOep: bewoners zorginstellingen aantal: vijftien tot vijfentwintig 24 JANUARI 2012 as Theaterproject Mensch Ouderen als inspiratiebron voor theatermakers De acteurs van Ps|theater en de bewoners van het verzorgingshuis werken samen aan de voorstelling Mensch. op de eerste dag gaan de acteurs in gesprek met de bewoners over hun verleden en hun heden. over hun jeugd, hun huwelijk en hun leven van nu. Dat levert verrassende resultaten op. AS_12_01.indd 24 10/01/12 9:51 AM
Iedereen krijgt er vroeg of laat mee te maken. Het lichaam krimpt, een hand beeft, het geheugen laat je in de steek. De veranderingen zijn onafwendbaar en de mens kan niets anders dan de gebreken accepteren. Daarover gaat Mensch, een beeldende theatervoorstelling over het ouder worden. Het toont twee jonge acteurs in een gekantelde wereld waarin iedere beweging moeite kost. Een poëtische voorstelling over de alledaagse sores van het ouder wordende lichaam. Mensch is niet alleen te zien in theaters, maar ook in verzorgingshuizen waar bewoners met de acteurs in gesprek gaan. Buitenstaander Mensch is gemaakt door PS|theater dat als doel heeft om verhalen te verzamelen en door te vertellen. Vanuit de gedachte dat iedereen verhalen met zich meedraagt werken de theatermakers zowel met jonge als met oudere mensen. Regisseur Pepijn Smit liet zich inspireren door zijn eigen opa en oma. ‘Het zijn schatten. Ze zijn allebei in de tachtig en leven volgens hun eigen ritme. Door de jaren heen hebben ze hun eigen gebruiken en gewoonten verzameld. Als buitenstaander kom je daar maar moeilijk tussen. Dat gegeven fascineert mij. Wat houdt hen samen? Mensch vertelt het verhaal van meneer Stijlstra in een verzorgingstehuis waar hij Bep ontmoet. Ze krijgen een relatie. Als Bep gaat dementeren neemt Stijlstra de zorg op zich. Terwijl de afstanden groter worden en de wereld buiten sneller, neemt de eenzaamheid toe. Door hun fysieke en mentale aftakeling raken ze geïsoleerd van de wereld om hen heen. Het publiek raakt verstrikt in hun dwalingen en weet niet meer wat hun werkelijkheid is. ontmoeting Voorafgaande aan de voorstelling is er een driedaagse ontmoeting tussen de acteurs van PS|theater en de bewoners van het verzorgingshuis. ‘Op de eerste dag gaan de acteurs in gesprek met de bewoners over hun verleden en hun heden. Hoe zag hun jeugd eruit? Wat gebeurde er tijdens hun huwelijk en hoe ziet hun leven er vandaag de dag uit? We vragen naar hun favoriete muziek. Welke muziek delen ze met elkaar?’, legt Pepijn uit. De verhalen en de muziek komen terug in de voorstelling. ‘Sommige verhalen zijn te persoonlijk en te traumatisch, die brengen we terug in een Voorafgaande aan de voorstelling is er een driedaagse ontmoeting tussen de acteurs en de bewoners van het verzorgingshuis. iets andere situatie. De voorstelling moet wel voor iedereen aangenaam zijn. Mensen moeten er geen naar gevoel aan overhouden.’ Chocola Op dag twee van de ontmoeting maken de bewoners samen met de theatermakers een kaart waarop de route van hun leven naar het verzorgingstehuis is getekend. ‘Die routes zijn heel uiteenlopend. De een heeft zijn hele leven in hetzelfde dorp gewoond naast het verzorgingstehuis. Een ander heeft de wereld over gezworven.’ Op post-its schrijven de bewoners hun wensen op die in het decor worden verwerkt. Ook maken ze chocolaatjes die bij de voorstelling op de derde dag worden gegeten. ‘De groep deelnemers bestond de eerste dag uit tien tot zestien mensen. De tweede dag was dit aantal verdubbeld. Met hun enthousiasme hebben ze andere bewoners aangestoken.’ Masker Pepijn heeft mooie herinneringen aan de ontmoetingen. Hij kwam in grappige situaties terecht zoals de mevrouw die geen chocola wilde maken, maar het op haar gezicht smeerde en zei: ‘Ik ben een neger. De politie pakt me op omdat ik een hufter ben.’ Een halfuur later zegt ze: ‘Dit is toch theater? Dit is mijn masker.’ Pepijn stond perplex. ‘We vroegen ons af of ze ons al die tijd voor de gek had gehouden.’ Een andere bewoner vroeg naar de definitie van hufter. ‘Als theatermaker kun je alleen maar dromen van dit soort vragen. We hebben het in de voorstelling verwerkt.’ Na afloop van de voorstelling in het verzorgingstehuis komen de acteurs en bewoners bijeen om hun ervaringen over de voorstelling uit te wisselen.‘We vragen altijd wat ze ervan vonden. Sommige scènes roepen veel reacties op, zoals de situatie waarin een zoon niet al te subtiel zijn moeder om geld vraagt. Mensen herkennen deze situatie. Blijkbaar komt het veel voor.’ Kijk voor meer informatie op www.pstheater.nl. Tekst: Christel Bos | Foto’s: Luca di Tommasso (scènes), Claire Meeussen (verzorgingshuis) as JANUARI 2012 25 AS_12_01.indd 25 10/01/12 9:51 AM
Page 1 and 2: luciënne robijns vertelt over de c
Page 3 and 4: 20 Op zOek naar zin Ouderen hebben
Page 5 and 6: igz gebruikt mystery guests in de o
Page 7 and 8: terugdringen eenzame opsluiting in
Page 9 and 10: Op zoek naar breitalent op die mani
Page 11 and 12: Met twee tassen wol staat ze op, ma
Page 13 and 14: 4:45 PM Naam:ÊAlexandraÊ Klopper
Page 15 and 16: AS_12_01.indd 15 10/01/12 9:51 AM
Page 17 and 18: tijd en gedrag Soms is het werk sle
Page 19 and 20: handvatten weinig zin. Ons gedrag,
Page 21 and 22: ‘Noem me maar Riet’ tal zorgins
Page 23: gen nogmaals voor. ‘Toen bleek da
Page 27 and 28: Wie verstandig delegeert, neemt daa
Page 29 and 30: EDUCATIEF CONGRES Donderdag 22 maar
Page 31 and 32: cursisten geven me zo veel energie
Page 33 and 34: Februari en maart 2012 Workshop Fam
Page 35 and 36: Kaarsenmaken Een leuke, zinvolle da
Page 37 and 38: 'Elk jaar was het weer spannend of
Page 39 and 40: Professionals kunnen effectief ingr

Bekijk het inkijkexemplaar - Cross Media Nederland

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?