TEGE E KWAKZALVERIJ - Vereniging tegen de Kwakzalverij

Beter is het gesteld met de andere nummerjes.
't Werkje over Jicht en dafc over Hartkwalen,
beide van Dr. O. Burwinkel, Kurarts te Bad
Nauheim, dragen den stempel geschreven te zijn
door iemand van praktijk ,en ondervinding. Waar
deze boekjes naast talrijke goede raadgevingen
en heldere uiteenzetting, een meer dan eens herhaalde
aanmaning bevatten vertrouwen te stellen
in den huisdokter, waar zij waarschuwen tegen
den kwakzalver en tegen de uitzuigerijen op
badplaatsen, daar is 't onnoodig te zeggen, hoe
gaarne wij dit alles onderschrijven.
Ten slotte is zeker, wel 't boeiendst^en bevattelijkst
geschreven : ,,Chronische Darmverzwakking
of Hardlijvigheid" door Dr: Paczkowski.
Hierin komen raadgevingen voor, die door iedereen,
't zij hij wèl of niet over geldelijke hulpmiddelen
beschikt, kunnen worden opgevolgd,
als hij maar wil.
Wij zouden deze drie boekjes gaarne verspreid
zien, maar onder deze restrictie ; .,Leest den inhoud,
maar ziet niet naar den omslag." Daar
wij den uitgever moeilijk in overweging kunnen
geven de reclame achterwege te laten van werken
voor wier uitgave hij zelf zorgt (er worden
op den omslag nog andere boeken aanbevolen,
die ons niet bevallen) kunnen wij alleen dit
zeggen:
't Spijt ons dat geen andere uitgever óp 't
denkbeeld is gekomen, deze werkjes uit te
geven.
RECHTSZAKEN,
De kantonrechter in kanton I veroordeelde
onlangs den commissionair JACOB MOT, die had
terechtgestaan wegens het onbevoegd uitoefenen
van de geneeskunde, (zie ons vorig No.)'tot een
boete van / 200, subsidiair 60 dagen hechtenis ;
de eisch was / 300.
MOT; schijnt het nu op een andere — meer
gebruikelijke, wijze —, die minder kans op vervolging
aanbied, te "probeeren. Wij lazen n.1.
dezer dagen de volgende advertentie :
„Natuurgeneeskunde !
J. MOT, Natuurgeneeskundige (Methode Louis
KUHN, PEIESNITSZ, Pastoor KNEIPP, ALINSON,
HAHN, LAHM AN e. a.) is dagelijks te spreken,
geadsisteerd d. e. practiseerend Medicus, v.m.
v. 9^—10, n.m. van 7—8% uur. Zondags v.m.
van 10—12 uur.
2e. Jan v. d. Heijdenstraat 22Huis, Amsterdam"
Jacob Mot in hooger beroep.
Behalve de bovenvermelde veroordeeling, heeft
JACOB MOT al meerdere te zijnen laste. Van enkele
is hij in hooger beroep gegaan en omtrent deze
zaak, die dezer dagen diende, wordt aan de N. R. Ot.
het volgende uit Amsterdam medegedeeld.
,,De 38-jarige commissionair Jacob Mot stond
heden voor de rechtbank in hooger beroep terecht
wegens het onbevoegd uitoefenen der geneeskunde,
waartoe geen noodzaak bestond. Hij was op 31
Maart 1904 door den kantonrechter in kanton II
veroordeeld tot 2 maal / 30 boete, subsidiair 2 maal
20 dagen hechtenis, wegens het o. a. behandelen van
een anderhalf jarig meisje, en op 14 April 1904
was beklaagde weder veroordeeld dcor den rechter
in kanton I tot 45 dagen hechtenis, ter zake van
de behandeling van een 9-jarig meisje.
„Wat het eerste geval betreft, had beklaagde,aan
de moeder, die het kind aan de borst had, grutterskost
voorgeschreven, aangezien de moedermelk
verschaald was ; in het vonnis stond abusievelijk
dat hij het kind grutterskost had voorgeschreven,
op welke fout door beklaagde'werd gewezen. Volgens
zijne opgave was het kindje nadat de moedermelk
weder „vol" geworden wasL binnen 7 dagen
genezen. Het 9-jarig meisje .had last cvan een
steenpuist, welke hoe langer hoe grooter werd ; het
I kind was ziek geworden, werd voortdurend erger,
en ten slotte werd beklaagde geroepen. Hij schreef
baden voor en wassehingen ; de steenpuist had hij
zelf uitgedrukt. Het meisje werd echter voortdurend
erger en stierf .ten slotte.
„Beklaagde erkende de ten laste gelegde feiten.
Als belooning had hij in het eéne geval ontvangen
/'1.50, in het andere / 50, hij liet de betaling over
aan zijne patiënten. Van 10 tot 12 's morgens en
van 7 tot 9 's avonds had hij consult gehouden in
zijne woning aan de 2e Jan van der Heij denstraat.
Hij had geene bevoegdheid volgens de wet om de
geneeskunde uit te oefenen; weL was hij, naar be­
klaagde ' mededeelde, lid van den „Deutsche Heilnaturkunde
verein. ' 1
„Het O.M. haalde in zijn requisitoir het oude
spreekwoord aan : de wereld wil bedrogen worden.
Amsterdam wemelde van doctoren, de bekwaamste
specialiteiten waren hier ter stede woonachtig, en
toch kwamen menschen bij beklaagde om geneeskundige
hulp, bij iemand, die niet de minste opleiding
had gehad, niet het minste radicaal. Wat de
straffen der kantonrechters aanging, de eene straf
vond het O. M. te gering, de andere te zwaar. Eene
hechtenis moest den beklaagde worden opgelegd,
want eene boete, hoe zwaar ook, zou, evenals voor
het Staphorster boertje geschied was, wel door
„dankbare patiënten" betaald worden. Ware het
O. M. overtuigd, dat beklaagde thans zou ophouden
met zijne praktijken, eene geldboete zou gerequireerd
worden, dooh nu het O. M. deze overtuiging niet
had — immers beklaagde was dezer dagen door den
rechter in kanton I weder veroordeeld tot / 200
boete, — werd bevestiging van de vonnissen der
I kantonrechters gevorderd, behalve wat de opgelegde
straffen betreft, en veroordeeling van beid.
! respectievelijk tot 14 dagen en 2 maal 7 dagen hech-
I tenis, in het geheel dus 28 dagen hechtenis.
„Mr. Z. van den Bergh trad als verdediger_op.
„Pleiter legde aan de rechtbank over een contract,
op 15 Juli 1904 door mr. Van den Bergh opgemaakt,
waarbij beklaagde met een geneesheer was overeengekomen,
dat deze voortaan geregeld den. beklaagde
j zou assisteeren, en de leiding en toezicht bij de con-
I sulten zou hebben, ook bij het bezoeken van pa-
; tienten. Op deze wijze wilde beklaagde zijne natuur ;•
; geneeswijze volhouden en toch ophouden op eigen
i gelegenheid de praktijk uit te oefenen. Dit contract
was serieus, en ging met een zwaar offer voor bekl.
1 gepaard, want voor den arts was een ruim salaris
daarin toegekend, en voor de leus was dit contract
i zeer zeker niet opgemaakt. Thans bestond er dus
i alle reden om aan beklaagde eene geldboete op te
I leggen. Voorts trachtte de verdediger aan te toonen,
1 dat men hier eigenlijk niet te cloen had met het uiti
oefenen der geneeskunde, want, wat beklaagde voor-
I schreef, was zoo eenvoudig, V— het nemen van baden,
: het zorgen voor goed voedsel, — dat dergelijke voor-
| schriften, dergelijke raad door ieder wel eens wor-
; den gegeven. Beklaagde hechtte aan zijne voorschriften
groote waarde, en een waarheid was het,
dat een aantal personen, opgegeven zelfs door hoogleeraren
hier ter stede, bij beklaagde hadden baat
gevonden, — zooals een' man, die aan verlamming
leed, — doch hierdoor oefende men nog niet de ge-
I neeskunde uit in den zin der wet.
„Bij repliek sprak het -O. M. als zijn oordeel uit,
dat na de mededeelingen van den verdediger eri na
inzage van het contract, het te meer gewenscht
; was, den beklaagde eene hechtenis op te leggen,
want het zal thans gebeuren, dat beklaagde hoofdpersoon
bleef bij de consulten, en de geneesheer
alleen tegenwoordig was voor het openhouden van
, de mazen der wet, en voor hemzelf om geld te verdienen.
Een Sequah-redivivus zou men beleven.
„Wat het verdere van het pleidooi aanging, bekl.
| had wel de geneeskunde uitgeoefend, want hij had
dit als bedrijf gedaan, l zooals de wet vereischt.
„Na dupliek van den verdediger, die volhield
dat het gemaakte contract in alle opzichten serieus
was, werd de uitspraak vastgesteld over 14 dagen."
Onbevoegd uitoefenen van de Artsénijbereid-
T 1
kunde.
Voor het eerste Kantongerecht te Rotterdam
heeft terechtgestaan MEJ. VAN TILBURG DEN
BOER, beklaagd van het onbevoegd uitoefenen van
de artsenijbereidkunde. Bekl. had op 3 of 4 April
voor Mej. Anderson, op recept van Dr. Schuld,
klaargemaakt en afgeleverd poeders, bestaande
uit : Aspirine''met suiker. ' Dit was ter oore' 'gekomen
aan de heeren Dr. Schuld en Dr. Robertson,
leden der Gezondheidscommissie. Een nieuw
recept werd nu geschreven en. een juffrouw
daar mede naar den winkel van bekl. gezonden,
die dadelijk de poeders afleverde en daarvoor
35 cent ontving.
Bekl. vestigt er de aandacht van den Riritonrechter
op, dat in IRïecept^wät haar. M^|
wordt vertoond is geknoeid, rhaaV'al''zou' r dat
niet het geval zijn, dan is 't toch niet geschreven
volgens het voorschiift van art. 8 der «wet.
Zij ontkent een strafbaar feit te hebben gepleegd,
en weL omdat Aspirine • niet op lijst C
voorkomt ,• en zij alleen niet mag afleveren wat
op die lijst 4s vermeld.
Dr. Robertson zegt, dat 't een hieuw middel
is, dat op de lijst behoort te staan, maar die
lijst wordt niet geregeld bijgehouden.
Dan zegt bekl. nog; dat haar bij de wet is
verboden het afleveren van samengestelde geneesmiddelen,
en daarvan is hier geen sprake.
De Kantonrechter vraagt nu aan Dr. R., of
suiker als geneesmiddel beschouwd wordt, wat
door get. ontkennend wordt beantwoord. De
suiker, die hier is «bijgevoegd dient alleen omer
een poeder van te maken en den smaak te
verbeteren
De Kantonrechter draagt nu aan den Heer
A. J. Wijnne dp, de poeders scheikundig te onderzoeken
en stelt de verdere behandeling uit tot
na afloop daarvan. Daarna zal ook Dr. Schuld
nog gehoord worden. (jy. v. d. D. )
In de voortgezette zitting van 17 Sept. bracht j
de heer Wijnne een uitvoerig rapport uit. Daarbij
bleek, dat in de 16 poeders juist de hoeveelheid
aspirine gevonden was als op het recept voorgeschreven,
maar dat de poeders onderling in zwaarte
verschilden, wat z. i. wees op slordig klaarmaken.
Beklaagde voerde hier tegen aan, dat steeds in
apotheken de voorgeschreven hoeveelheden in één -
bak worden gedaan en dan de inhoud naar gissing.
in zooveel deelen wordt verdeeld als poeders zijn
voorgeso hre ven.
Mr. Van Geer, waarnemende het O. M., zei, dat
we hier voor een nieuw geval staan en wel beunhazerij
in het apothekers vak. Wat bekl. ook tot
haar verontschuldiging inbrengt, vast staat, dat zij
in een drogistwinkel een geneesmiddel heeft klaargemaakt
en verkocht, terwijl de wet dat alleen
Jtoestaat onder toezicht van een apotheker, en dan
nog alleen in een apotheek. Zij heeft zich dus
schuldig gemaakt aan overtreding van art. 22 der
betrokken wet, wnarvoor hij veroordeeling vraagt
tot / 25 boete, subs. 5 dagen.
Bekl kan niet inzien zich aan e^n strafbaar feit
te hebben .schuldig gemaakt. Wat zij gedaan heeft
is geheel conform art. 30 der wet, waarin het ieder
geoorloofd is middelen af te leveren, waarbij geen
sprake is van verboden hoeveelheid. Zij tracht dat
nader aan te toonen met een beroep op een arrest
van den Hoogen Raad dd. 17 April 1860 en verwacht
vrijspraak. Op een mededeeling van dr.
Schuld, dat bekl. voor ieder recepten klaarmaakt
zegt zij ; als dat een feit is, waarom heeft getuige
dan geen recept voor een ander geschreven, met
een middel dat op lijst C voorkomt en samengesteld
is.
Na re- en dupliek bepaalde de kantonrechter de
uitspraak over 14 dagen. — Toen ontsloeg hij beklaagde
van rechtsvervolging op grond dat aspirine
niet voorkomt op lijst C.
, CORRESPONDENTIE.
/. R. le E. Wij Janken u voor de gezonden advertenties,
! die ons later kunnen te pas komen. Zeker is het treurig,
I d-it apo-ihekers zich bemoeien met het aan den man brengen
van dergelijke kwakzalversartikels.
E. J. A. te A. Het komt ons béter voor het stuk niet te
J plaatsen ; het zou ons in ongelegenheid kunnen brengen.
Dank. inmiddels Voor uwe moeite.
O. J. v. L. E. te A. Hartelijk dank voor het gevondene -r
1
wij houden ons verder aanbevolen. In 't volgend n°. zullen
wij de zaak b -handelen.