Kijk op vermogen 29 [PDF] - Hof Hoorneman Bankiers

Preventie is één, correctie is twee. Het DSI behandelt klachten en
tuchtgeschillen. De uitspraken van de Klachtencommissie voor de
effectenbranche en de Commissie van Beroep halen regelmatig de
media. Denk bijvoorbeeld aan de klacht over effectenlease waar
– zoals uiteindelijk bleek – beleggers niet juist was voorgespiegeld
waar ze eigenlijk instapten. De Klachtencommissie behandelt
klachten van beleggers tegen personen en hun instellingen die bij
het DSI zijn geregistreerd. De Tuchtcommissie kan vervolgens een
sanctie opleggen en uitvoeren, mocht dat nodig zijn. De partijen
in het conflict kunnen in beroep gaan. Daarvoor is de Commissie
van Beroep, deze doet een finale uitspraak. Oosterholt: ‘We zijn de
aangewezen instantie voor de behandeling van klachten van beleggers
over schade bij effectentransacties, -advisering en vermogensbeheer.’
Sinds de oprichting hebben diverse brancheverenigingen zich bij het
DSI aangesloten. Onder hen de Vereniging van Vermogensbeheerders
die in 2002 aan boord kwam. Alle aangesloten brancheverenigingen
hebben te maken met de verkoop van beleggingsproducten. Samen
willen ze werken aan de kwaliteit van de dienstverlening. En dat is
geen wassen neus, zo blijkt. Beleggers kunnen rechtstreeks met hun
klachten terecht bij de instantie. En bij misstanden kunnen leden
worden geroyeerd.
Wind in de zeilen
Na oprichting in 1999 viel het DSI meteen met de neus in de boter.
Nusse Brink was een klein effectenhuis dat in dat jaar op de fles
ging na uit de hand gelopen speculaties, terwijl de verdenking van
witwassen van crimineel geld nooit voor de rechter is gekomen.
Het interne beurstoezicht op Nusse Brink had, zo bleek later uit
onderzoek, gefaald. In dezelfde periode ging ook nog een ander klein
effectenkantoor, Regio Effekt, bankroet als gevolg van wanbeleid. ‘We
hadden daarmee de wind in de zeilen voor de oprichting van het DSI’,
aldus Oosterholt. Sindsdien heeft het DSI een zelfstandige plaats in
de beleggingswereld. Naast een instantie als de Autoriteit Financiële
Markten (AFM). DSI kijkt daarbij meer naar de registratie van
personen, de AFM naar regulering van instellingen. Beide instanties
werken nauw samen om hun toezicht af te stemmen. De behoefte
naar toezicht en voorlichting is volgens Oosterholt de afgelopen tien
tot vijftien jaar aanmerkelijk gestegen. ‘Logisch’, volgens de directeur.
‘Individuele medewerkers van effecteninstellingen krijgen steeds meer
verantwoordelijkheid. Hoe stuur je bijvoorbeeld als financiële instelling
op integriteit, compliance en controle? Met toezicht zoals wij dat
vormgeven is op die aspecten per medewerker te sturen.’
Volgens Oosterholt speelt eveneens de collectiviteit. Deze wordt door
de overheid meer en meer losgelaten. ‘Mensen worden individueel
verantwoordelijk voor hoe ze er over dertig jaar financieel gezien
bij staan. Daardoor komt er een enorme hoeveelheid kapitaal op
de beleggingsmarkt af. Tegelijkertijd is het aantal producten op de
markt gestegen. Vind als individuele belegger door de bomen het bos
nog maar eens.’ Het individu dat het goed wil doen, moet volgens de
directeur beginnen met het maken van een plan. ‘Waar wil je naartoe
KIJK OP VERMOGEN | VEER PALTHE VOÛTE | WINTER 2005
werken en welk beleggingsproduct hoort daarbij? Welke spanning kan
ik aan als persoon? Wil ik elke dag koersen volgen?’ In het kader van
de zorgplicht die vermogensbeheerders hebben, maken zij per klant
een risicoprofiel. Het is volgens Oosterholt zaak die profielen up to
date te houden. ‘Het kan zijn dat beleggers door veranderende privéomstandigheden
ineens minder risico aankunnen. Het is belangrijk
dat vermogensbeheerders dat in de gaten houden.’ Oosterholt spreekt
over het bewustzijn van de positie van de klant, de belegger. Hij noemt
een voorbeeld. ‘De vermogensbeheerder moet zijn rug recht weten
te houden op het moment dat een belegger buiten zijn natuurlijke
risicoprofiel ineens wilde dingen wil doen. Hij moet dan nee kunnen
zeggen.’
Door lid te zijn van het DSI laten
vermogensbeheerders zien integriteit in de
relatie met de cliënt belangrijk te vinden
Integriteit
Het DSI wil daarbij de steun in de rug zijn. De organisatie biedt
via studie de achtergrond voor vermogensbeheerders om dat
onafhankelijke advies te kunnen uitbrengen. Dat is de behulpzame
kant van het DSI. Maar het instituut kan ook flink zijn tanden
laten zien. Dat moet ook wel als een instantie zoals het DSI serieus
wil worden genomen. Mede daardoor zullen geregistreerden de
huisregels ter harte nemen. Simpelweg omdat ze geen smetje op
hun blazoen willen hebben. Het DSI houdt een openbaar register
bij. Daarin kunnen beleggers opzoeken of een geregistreerd lid een
akkefietje heeft gehad. De melding blijft maximaal drie jaar achter
de naam van de betreffende persoon staan. In sommige gevallen
wordt de geregistreerde geroyeerd. Dat gebeurde onder meer bij een
beleggingsadviseur die – in het kort gezegd – van klanten, oudere
mensen, leningen aftroggelde voor privé-doeleinden. Zowel de
Tuchtcommissie als de Commissie van Beroep waren unaniem in
hun veroordeling. Dit kan en mag niet. Het DSI is zo de waakhond
van de sector en voor de sector. Gericht op de deskundigen in de
beleggingsbranche. Een instantie naast de wettelijke toezichthouders
zoals de AFM. Een instituut dat ook in vermogensbeheer zijn rol pakt.
‘Juist daar gaat het om het vertrouwen tussen klant en beheerder.
Door lid te zijn van het DSI laten vermogensbeheerders zien integriteit
in de relatie met de cliënt belangrijk te vinden.’
13