Vijf jaar Wisenten in het Kraansvlak - ARK Natuurontwikkeling

Even voorstellen:
De wisent
De wisent (Bison bonasus) is Europa’s grootste
zoogdier en het Europese broertje van de Amerikaanse bizon.
Het dier is slank, heeft een korte, brede kop en een hoge rug.
Zijn kop en het voorste deel van zijn lijf zijn bedekt met ruwe,
lange manen. Vooral volwassen stieren hebben daardoor een
imposant uiterlijk. De vacht is donkerbruin van kleur en ’s
winters dikker dan ‘s zomers. Zowel de wisentstier als de
wisentkoe draagt korte, naar binnen en omhoog gekromde
hoorns.
Van kop tot staart kan een wisent ruim drie meter lang worden
en een schofthoogte bereiken tot twee meter. De mannetjes
worden groter dan de vrouwtjes en ook zwaarder.
Een volwassen stier kan rond de negenhonderd kilo wegen.
Een volwassen koe weegt vijf- tot zeshonderd kilo. Breed zijn
ze echter niet: slechts 0,5 meter.
Het wisentenras kent twee ondersoorten: De Kaukasuslijn en
de Laagland lijn. Beide lijnen hebben genetisch gezien een
smalle basis met respectievelijk 7 en 12 onverwante
stamouders.
Wereldwijd zijn er nu weer ongeveer 4200 wisenten. Ze staan
op de Rode lijst van bedreigde diersoorten en daarmee op
gelijke voet met bijvoorbeeld de tijger.
Historie
Ooit leefden er in heel Europa wisenten. Door het in cultuur
brengen van leefgebied, jacht en stroperij bleef er echter voor
de wisent steeds minder ruimte over. Parallel aan de
ontwikkeling en ontginning van Europa trok de soort zich terug
in gebieden die nog niet waren ontwikkeld. Middelgebergtes
en het sneeuwrijke landklimaat van Oost-Europa waren de
toevluchtsoorden voor de laatste wisenten.
Daar was de wisent op den duur ook niet meer veilig, want
wisentenvlees smaakt prima. Jacht zorgde er uiteindelijk voor
dat de wisent ook in zijn laatste leefgebieden in het oosten
van Europa eind 19e/begin 20e eeuw in het wild uitstierf.
In de jaren twintig van de vorige eeuw is een fokprogramma
gestart met een vijftigtal wisenten, dat nog in dierentuinen en
privécollecties leefde. Naarmate hun aantal groeide, werden er
weer kleine groepen uitgezet in hun laatst bekende
leefgebieden in Polen en de Oekraïne. Vanuit deze landen zijn
vanaf eind 20e eeuw weer kleine kuddes uitgezet in diverse,
beschermde wildreservaten. Anno nu leven de grootste
concentraties in een beperkt gebied in Oost-Europa.
Buiten hun Oost-Europese kerngebied leven ze in Zweden,
Denemarken, Frankrijk, Spanje, Duitsland en het Kraansvlak
in Nederland. Verder vinden we ze ook in dierentuinen en
natuurparken, zoals in Lelystad.
Vijf jaar Wisenten in het Kraansvlak | 5