LICHTFLITSEN - Lichtschip 12 NOORD HINDER

LICHTFLITSEN 

van de “Noord-Hinder” 

Jaargang 15 - nummer 1 - Juni 2011

COLOFON 

Lichtfl itsen van de “Noord-Hinder” is een uitgave van de Stichting Lichtschip 12 

“Noord-Hinder”. Het blad verschijnt minimaal 2 x per jaar en wordt verspreid onder de 

relaties, sponsoren, begunstigers en vrienden van het Lichtschip 12 “Noord-Hinder”. 

BESTUUR 

Voorzitter D. van der Zee 

Secretaris W. Boot 

Penningmeester L.A. Koster 

Beheerder a.i. W.J. Risseeuw 

Coördinator Gidsen T. Pollemans 

Museale zaken C. de Jong 

REDACTIE 

D. van der Zee - L.A. Koster - W.J. Risseeuw 

DRUKWERK 

Kooiman Drukwerk, Barendrecht - www.kooimandrukwerk.nl 

CORRESPONDENTIE ADRES 

Stichting Lichtschip 12 “Noord-Hinder” 

Postbus 1014 

3220 BA Hellevoetsluis 

www.noordhinder.nl 

E-mail: info@noordhinder.nl 

Telefoon: 06 - 575 75 792 

Telefoon beheerder: 06 - 207 17 701 

ING Bank: 7619224

VAN DE VOORZITTER 

Door Derk van der Zee 

Foto's Leo Koster 

Wat hebben wij een prachtig voorjaar gehad en hopen wij met elkaar, 

dat de zomer net zo mooi en misschien zelfs nog wel wat 

mooier mag worden. Op het moment, dat ik dit schrijf trouwens giet 

het van de regen en dat schijnt dan weer goed te zijn voor de natuur. 

Vanwege het mooie weer zijn door de onderhoudsmedewerkers 

een groot aantal buitenwerkzaamhedenverricht. 

Verderop in dit blad 

leest u hier nog wat meer 

over. De stoelen en de 

banken van de bemanningsruimte 

zijn gedurende 

de wintermaanden opnieuw 

bekleed en zijn op het gehele 

schip de oude gordijnen 

vervangen door nieuwe. 

Alles in een en dezelf- 

 

een impressie van de geheel 

vernieuwde stoffering. 

Kortom het schip ligt 

er weer prachtig bij en wij 

zijn er klaar voor om weer 

een groot aantal bezoekers 

te mogen ontvangen 

aan boord. In het nummer 

van december 2010 schreef ik, dat wij de boer op moesten om 

nieuwe gidsen te werven. Ik kan u in elk geval melden, dat wij hiermee 

op de goede weg zijn. Via andere vrijwilligers van het Lichtschip 

en naar aanleiding van een oproep in Groot Hellevoet heb- 

Lichtflitsen - juni 2011 - 3

en zich 5 kandidaten gemeld waaronder 4 vrouwen. Dat is op 

zichzelf vermeldenswaardig want tot op heden hadden wij slechts 2 

vrouwelijke gidsen. Uiteraard der zaak gaan wij met deze kandidaatgidsen 

een opleidingstraject in en hopen, dat zij aan het eind 

van het jaar daadwerkelijk zelfstandig dienst kunnen gaan doen. 

Door Cees de Jong, Roel Brouwer en Leo Koster is er de afgelopen 

maanden hard gewerkt aan een tentoonstelling over de Franse 

tijd en dan meer over Fresnel. Door een onderwijskracht van het 

Jacob van Liesveldt werd ondersteuning verricht met betrekking tot 

het technische gedeelte. Hierover kunt u verderop in de Lichtflits 

meer van te weten komen. Van 30 juni tot en met 5 juli gaan wij op 

uitnodiging van Stellendam 

naar de Visserijdagen. 

De aankomende 

dagen wordt alles in 

gereedheid gebracht 

om het Lichtschip tijdens 

de Visserijdagen 

te presenteren. Ik hoop 

samen met het bestuur, 

dat wij een hele fijne 

zomer mogen hebben 

en dat er vele bezoekers 

tijdens de diverse 

festiviteiten in Hellevoetsluis een weg weten te vinden naar ons 

prachtige schip. In deze Lichtflits staan weer een aantal lezenswaardige 

artikelen. Ik wens u dan ook heel veel leesplezier en tot 

ziens aan boord van ons Lichtschip. 

4 - Lichtflitsen - juni 2011

EXPOSITIE FRESNEL 

Door Cees de Jong en Roel Brouwer 

Aanleiding 

Dit jaar is het 200 jaar geleden, dat Keizer Napoleon Bonaparte, 

vrij onverwacht, tijdens een inspectiereis voet aan wal zette in de 

haven van Hellevoetsluis. 

Reden voor het Museumplatform Hellevoetsluis, waarin de plaatselijke 

museale instellingen samenwerken, aan deze gebeurtenis bijzondere 

aandacht te besteden en meer in het algemeen aan de 

zogenoemde Franse Tijd. 

Geschiedenis 

In 1789 brak de Franse revolutie uit en de 

Fransen waren stellig van plan de revolutie 

te delen met de rest van Europa. In 

1793 besloot de Franse regering om de 

Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden 

binnen te vallen, maar de invasie mislukte. 

In de winter van 1794/95 werd een 

nieuwe poging ondernomen en het Franse 

leger onder leiding van generaal Pichegru 

trok de bevroren rivieren over en wist in 

korte tijd de Republiek te veroveren. Stadhouder 

Willem V vluchtte naar Engeland 

en vanaf dat moment heette ons land Bataafse 

Republiek. 

Dit was het begin van de Franse Tijd. 

In Frankrijk was in 1799 Napoleon Bonaparte aan de macht gekomen 

en hij was vastbesloten de tot dan nog grotendeels zelfstandige 

Bataafse Republiek onder leiding van Raadspensionaris Rutger 

Jan Schimmelpenninck directer onder zijn invloedssfeer te brengen. 


In 1806 benoemde Keizer Napoleon Bonaparte zijn broer Lodewijk 

Napoleon tot Koning van Holland. In 1810 moest ook hij het veld 

ruimen en werd ons land ingelijfd bij het Franse Keizerrijk. Vanaf 

 

Nadat Keizer Napoleon de slag bij Waterloo verloor en naar St. Helena 

was verbannen, keerde op 30 november van dat jaar de zoon 

van Stadhouder Willem V vanuit Engeland terug en zette in Scheveningen 

voet aan wal. In 1815 werd na het Congres van Wenen 

ons land een soevereine staat onder leiding van Koning Willem I. 

August-Jean Fresnel 

In die Franse tijd, leefde in Frankrijk de natuurkundige 

August-Jean Fresnel (1788 1827). Hij 

was in zijn tijd een ware autoriteit op het gebied 

van de lichttechniek en ontwikkelde een lenzensysteem, 

waarmee het licht van een lichtbron 

gebundeld wordt en daardoor versterkt. Het 

door hem ontwikkelde lenzensysteem werd naar 

hem genoemd en is tot op heden bekend als de 

 

In tegenstelling tot de tot dan toe gebruikte bolle lenzen, is de fresnellens 

vlak en daardoor ook veel lichter in gewicht. 

De fresnellens werd en wordt op velerlei terreinen toegepast, onder 

andere in vuurtorens en aan boord van lichtschepen. Maar ook in 

scheepslantaarns en lantaarns op boeien wordt de fresnellens toegepast. 

In het dagelijks leven komen we de fresnellens in allerlei toepassin- 

 

taarns, verkeerslichten, schijnwerpers, toneelverlichting, enz. Kortom 

overal waar een sterke verlichting noodzakelijk is, komen we 

zijn vinding tegen. 

Expositie a/b van het lichtschip 

Mede dankzij de enthousiaste medewerking van de heer Henry de 

Klerk, natuurkundeleraar van de Chr. Scholengemeenschap Jacob 

van Liesveldt te Hellevoetsluis, is aan boord van het lichtschip een 


In 1806 benoemde Keizer Napoleon Bonaparte zijn broer Lodewijk 

Napoleon tot Koning van Holland. In 1810 moest ook hij het veld 

ruimen en werd ons land ingelijfd bij het Franse Keizerrijk. Vanaf 

 

Nadat Keizer Napoleon de slag bij Waterloo verloor en naar St. Helena 

was verbannen, keerde op 30 november van dat jaar de zoon 

van Stadhouder Willem V vanuit Engeland terug en zette in Scheveningen 

voet aan wal. In 1815 werd na het Congres van Wenen 

ons land een soevereine staat onder leiding van Koning Willem I. 

August-Jean Fresnel 

In die Franse tijd, leefde in Frankrijk de natuurkundige 

August-Jean Fresnel (1788 1827). Hij 

was in zijn tijd een ware autoriteit op het gebied 

van de lichttechniek en ontwikkelde een lenzensysteem, 

waarmee het licht van een lichtbron 

gebundeld wordt en daardoor versterkt. Het 

door hem ontwikkelde lenzensysteem werd naar 

hem genoemd en is tot op heden bekend als de 

 

In tegenstelling tot de tot dan toe gebruikte bolle lenzen, is de fresnellens 

vlak en daardoor ook veel lichter in gewicht. 

De fresnellens werd en wordt op velerlei terreinen toegepast, onder 

andere in vuurtorens en aan boord van lichtschepen. Maar ook in 

scheepslantaarns en lantaarns op boeien wordt de fresnellens toegepast. 

In het dagelijks leven komen we de fresnellens in allerlei toepassin- 

 

taarns, verkeerslichten, schijnwerpers, toneelverlichting, enz. Kortom 

overal waar een sterke verlichting noodzakelijk is, komen we 

zijn vinding tegen. 

Expositie a/b van het lichtschip 

Mede dankzij de enthousiaste medewerking van de heer Henry de 

Klerk, natuurkundeleraar van de Chr. Scholengemeenschap Jacob 

van Liesveldt te Hellevoetsluis, is aan boord van het lichtschip een 


DE REDDING VAN HET LIGHTSHIP DAUNT 

Bij het inventariseren en documenteren van de vele objecten aan 

boord van de Noord Hinder, kwam ik een klein object tegen. Een 

Ierse postzegel met de afbeelding van een reddingboot naast een 

lichtschip. 

Nu heb ik een zwak voor lichtschepen vandaar dat ik vrijwilliger 

ben op de Noord Hinder, maar ik heb ook een zwak voor reddingboten. 

Daarom besloot ik 

om uit te vissen waar die 

voorstelling op de postzegel 

vandaan kwam. 

Het was een afbeelding van 

een olieverfschilderij van de 

schilder B.F. Gribbele. De 

postzegel was uitgegeven in 

1974 ter gelegenheid van 

het 150-jarige bestaan van 

de Royal National Lifeboat 

Institution. Een zustermaatschappij 

van onze KNRM (Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij). 

De afbeelding op de postzegel stelde de zeer moeilijke redding 

voor van het redden van de volledige bemanning door de Ballycottonse 

reddingboot Maria Standford van het Ierse lichtschip Comet. 

De Comet lag op de positie Daunt. 

De betreffende reddingboot is als enige reddingboot geëerd met 

een gouden medaille. Ook haar bemanningsleden kregen allemaal 

een medaille voor deze redding. 

Wij moeten terug in de tijd. Daunt Rock, Banjaard en Bornrif waren 

en zijn gevaarlijke punten, zoals bij ons de gevaarlijke gronden van 

de Maasvlakte, waar vele schepen gebleven zijn. 

Het lichtschip bij Daunt Rock lag voor de aanlooproute naar Cork. 

8 - Lichtflitsen - juni 2011 

Door Ary van Waart

Het verhaal begint op 7 februari 1936. Ballycotton, een kleine vissershaven 

aan de Ierse Zuidkust, is station van de reddingboot Mary 

Standford (1930-1959). Op die 7 de februari stormde het hevig uit 

het Zuidoosten, met veel regen en sneeuwbuien die het zicht belemmerden. 

De storm ontwikkelde zich snel tot een orkaan. Reusachtige 

golven en brekers teisterden de pieren en kademuren van 

het kleine vissershaventje Ballycotton. De zee kookte en het buiswater 

vloog boven het lichthuis van de 196 voet hoge vuurtoren. 

Grote brokken steen werden uit de kademuren geslagen en vlogen 

als afgerukte boomtakken rond. Om 08.00 uur in de morgen wordt 

er een SOS opgevangen van het lichtschip Comet dat op positie 

Daunt-Rock ligt, en op drift is geraakt en naar de gevaarlijk rotsen 

van Daunt Rock afdreef. 

Toen dit onheilsbericht de 

bemanning van de reddingboot 

bereikte, besloten zij - 

zonder op orders te wachten- 

direct uit te varen. De 

motoren van de Maria 

Standford werden aangeslagen 

en weg was zij. Direct 

stoomde ze naar het onfortuinlijke 

lichtschip, wetende 

dat het daar buiten geen lolletje 

zal zijn. Inmiddels waren er schepen in de buurt van het lichtschip, 

maar door de storm en de zware zeegang konden zij niets 

beginnen en durfden ze niet te dichtbij het ongelukkige lichtschip te 

komen. Direct nadat de Maria Standford ter plaatse kwam, deed zij 

een poging om verbinding te maken met het lichtschip. Steeds 

weer werd de reddingboot weggeslagen en moest men opnieuw 

proberen in de buurt te komen. Maar na diverse pogingen lukte het 

hen een verbinding tot stand te brengen. Al heel snel echter brak 

de tros, en was al het werk voor niets geweest. Inmiddels was de 

duisternis ingevallen, en omdat brandstof en nieuwe trossen hard 

nodig waren besloot de schipper om naar Cobn te gaan. De volgende 

ochtend keerden zij terug bij het lichtschip. De wind woedde 


nog net zo stormachtig en verder zat het dicht van de mist. Het lukte 

hen weer niet om verbinding te maken en de opvarenden van 

boord te halen. De reddingboot bleef de gehele dag en opvolgende 

nacht stand-by. De volgende avond was het lichtschip nog maar 60 

meter van de rots verwijderd en in een zeer gevaarlijke situatie terecht 

gekomen, zodat de reddingbootschipper besloot direct een 

poging te doen om de mensen eraf te halen. Hiervoor stuurde hij 

de reddingboot langszij. Dat was makkelijker gezegd dan gedaan. 

De reddingboot danste alle kanten op en zat soms meer onder dan 

boven water. Het leek wel of ze in een achtbaan zaten. En dan 

 

lichtschip veilig overgenomen konden worden. 

Bij de eerste poging lukte het één man om over te springen. Wederom 

draaide de reddingboot terug naar het lichtschip, eenmaal 

weer langszij durfde niemand over te springen. Voor een nieuwe 

poging moest de boot weer een nieuwe aanloop maken. En bij deze 

derde poging lukte het om vijf personen veilig aan boord te nemen. 

Er was nog een vierde en een vijfde poging nodig om het merendeel 

van de lichtpitters veilig aan boord van de stampende reddingboot 

te krijgen. Twee man waren er nu nog aan boord, twee 

totaal uitgeputte mannen. In doodsnood hielden zij zich aan de railing 

vast. Te uitgeput om de sprong naar de reddingboot te maken. 

Een zesde poging moest gedaan worden. Heel nauwkeurig manoeuvreerde 

de schipper de reddingboot zo goed en zo kwaad 

langszij. En het lukte! Men kon de twee één voor één van het lichtschip 

afplukken. En het is dit moment, dat op de postzegel is afgebeeld. 

Nu iedereen veilig aan boord was, werd direct koers gezet naar 

Cobn om de geredden daar aan wal te brengen. Er volgde een 

woelige terugtocht naar de veilige haven. Nadat zij de mensen aan 

wal gebracht hadden restte hen nog een thuisreis naar hun station 

op Ballycotton. De Marie Standford was voor deze reddingtocht 79 

uur in touw geweest, de bemanning had tijdens deze redding 

slechts 3 uur slaap gehad. De redding zelf duurde 63 uur. 

Voor deze spectaculaire redding werd de reddingbootschipper Patrick 

Sliney geëerd met de gouden medaille van RNLI. Stuurman 












 




































 




































 


























Wat te doen als blijkt dat er water binnen druppelt in het schip? 

Het nagaan van deze situatie leidde ertoe dat er regenwater in de 

gang op het hoofddek aan stuurboord werd waargenomen. En natuurlijk 

precies boven een kabelbaan vol met elektrische leidingen. 

Dan doemt direct het spookbeeld op waar elke beheerder van au- 

- 

 

kunnen over het algemeen niet met lapmiddelen worden opgelost. 

En natuurlijk blijkt dan dat boven op het sloependek, de stalen platen 

bekleed zijn met een behoorlijk dik teak houten dek. Ditzelfde 

dek is er ook de oorzaak van dat de lekkage optreedt. Een teakdek 

is prima, maar als er lekkage tussen de naden van de houten delen 

optreedt, watert het in en op termijn kom je dus de ellende aan de 

onderkant van het dek tegen. Dus allereerst maar eens te rade gegaan 

bij de firma Maaskant te Stellendam. Ik wilde beslist niet dat 

de kabelbaan verwijderd zou moeten worden, dit zou enorm kosten 

verhogend werken en stelde voor om allereerst een flink deel van 

het houten dek te verwijderen en daarna de door geroeste stalen 

dekplaten te verwijderen, liefst slijpen en dan een nieuw dekdeel er 

weer opnieuw in te lassen, waarna het teakdek weer aangeheeld 

kan worden. Dat lijkt dan eenvoudig, maar veroorzaakte toch nog 

wat denkwerk. Uiteindelijk werd ingezet op deze manier van werken 

met de afspraak dat onze vrijwilligers tijdens de werkzaamheden 

aan boord zijn, de brandwacht voor hun rekening namen en 

dat de conservering van het nieuwe dekdeel, voordat het teakdek 

weer werd aangebracht, met eigen middelen tot stand werd gebracht. 

Uiteindelijk is mede gelet op de uitstekende weercondities dit voorjaar 

het werk op een fantastische wijze uitgevoerd. Firma Maaskant 

verzorgde het ijzerwerk en firma IJtema tekende voor het teakdek. 


ONDERHOUD 

Door Win Risseuw

kunnen. En ondertussen maar hopen dat we voor nog meer van 

deze verassingen bespaard blijven 



LICHTSCHEPEN OP POSTZEGELS 

Bron: Diversen

DE GESCHIEDENIS VAN DE VERLICHTING 

Zeemerken. 

Behalve het in de voorgaande delen geschrevene over vuurbakens 

en lichttorens is er ook al vroegtijdig sprake van "zeemerken". 

( Boeien en Tonnen ). Deze moeten in het gebied van de monding 

van Rijn en Maas al in het jaar 1284 hebben bestaan. In het boek 

"Seezeichen" van dr. Alfred Hiebel wordt vermeld dat in het genoemde 

jaar Graaf Floris V van Holland de stad Dordrecht al ontheffing 

verleende voor "Baken en Geleidegeld" ("van bakiinghelde 

jof van gheleede").In de 15e eeuw had de stad Amsterdam 60 tonnen 

en 4 zeemerken in de Zuiderzee uitgelegd. In 1452 gaf Hertog 

Philips van Bourgondië de stad Amsterdam toestemming om voor 

het onderhoud van deze zeemerken een belasting te heffen. Vuurbakens 

moeten op de Maas al in de 14 e eeuw hebben gebrand. 

Met de opbloei van de Nederlandse scheepvaart in de 16 e en 17 e 

eeuw valt ook de oprichting van meerdere vuurbakens samen. In 

1512 werd de ingang naar Goeree aan de Maasmonding bevuurd. 

en in 1594 op Terschelling, de meest vooruitspringende punt aan 

de Noordzeekust. Spoedig daarop volgen dan de vuren bij de stijgende 

ontwikkeling van de scheepvaart na de succesvolle strijd 

tegen de Spanjaarden. In 1617 volgt Urk met een kolenvuur op een 

ijzeren toren, en in 1800 krijgt het een lampenapparaat, in 1845 

een Fresnel's apparaat, n.l. een vast vuur met lichte glans. In 1620 

heeft Hindeloopen, aan de Zuiderzee, een havenverlichting. In 

1636 volgt Vlieland met een kolenvuur gedurende de wintermaanden. 

In 1843 een Fresnel's apparaat van de vierde orde. Scheveningen 

heeft een kolenvuur op een stenen toren gedurende de wintermaanden. 

In 1824 een parabool met Argandse lamp. In 1850 

een Fresnel's apparaat der 3e orde. In 1875 één van de 2e orde, 

n.l. een schitterlicht wit en rood op een ijzeren toren. Egmond daarentegen 

heeft weer kolenvuren gedurende de wintermaanden, 


Door Egbert van der Weide

twee naast elkaar geplaatst als "tweelingsvuur". In 1833 twee stenen 

torens, waarvan alleen de meest zeewaarts gelegen toren verlicht 

was met een Fresnel's apparaat van de 3e orde. De landinwaarts 

gelegen toren diende overdag als "merk in één".Zanddijk, 

een kolenvuur gedurende de wintermaanden. In 1822 werd een 

stenen toren opgericht voorzien van 26 parabolen met Argandse 

lampen. In 1852 vervangen door een Fresnel's apparaat van de 1e 

orde en in 1878 een ijzeren toren met een Fresnel's apparaat van 

de 1e orde. 

De vuurtoren "De Ven" op de Gelderse Hoek tussen Andijk en Enkhuizen 

bestond op 1 juli 1950 tweehonderdvijftig jaar. In het jaar 

1700 besloten commissarissen tot de pilotage, als gevolg van een 

verzoek van alle zeevarenden op de Zuiderzee, tot het stichten van 

deze vuurtoren. De bouwkosten werden geraamd op 16.000.- 

waarin de Staten van Holland de helft zouden bijdragen. De commissie 

kreeg toestemming voor de heffing van een vuurgeld van 

alle schepen, die de Zuiderzee bevoeren, bedragende 32 stuivers 

per jaar voor schepen van 12 last en groter en 16 stuivers voor 

kleinere vaartuigen. De verlichting geschiedde in het begin met 

brandende takkenbossen. Later werden tuitlampen gebruikt, daarna 

patentolie, vervolgens petroleum, blauwgas en vervolgens propaan. 

West-Schouwen heeft een vuur in 1744. In 1861 gevolgd 

door een Fresnel's apparaat van de 4e orde. Goeree heeft in 1510 

een kolenvuur. In 1834 gevolgd door een Fresnel's apparaat van 

de 2e orde en in 1879 een van de 1e orde. 

Hier volgt een overzicht van de verschillende karakters van de 

lichten omstreeks 1900: 

Vast licht is onveranderlijk van dezelfde sterkte en kleur. 

Draailichten kunnen onderling in karakter verschillen, als volgt: 

Een gewoon draailicht, tonende elke 2, 1 of 2 minuut een gaan- 

deweg in sterkte toenemend en tevens afnemend licht, gevolgd 

door een verduistering (revolving); 


Een schitterlicht, tonende een aantal schitteringen, enkel of in groepen 

van 2, 3 enz. wit, rood of afwisselend wit en rood, de groepen 

gescheiden door verduisteringen (flashingen group flashing); 

Een vast licht met schitteringen, tonende een vast licht, wit of rood, 

regelmatig afgewisseld met een witte of rode schittering voorafgegaan 

en gevolgd door een korte verduistering (fixed en flashing); 

Een vast licht met verduisteringen, een plotseling verschijnend en 

plotseling verdwijnend licht; enkel of in groepen (occulting en group 

occulting); 

Een wissellicht, beurtelings meestal rood en wit, zonder verduistering 

(alternating).De lichten worden onderscheiden in zes grootten, 

naar gelang de middellijn van het toestel, respectievelijk 1.84, 1.40, 

1.00, 0.50, 0.375 en 0.30 m. 

Kustlichten worden genoemd de lichten van de 1e, 2e, 3e en 4e 

grootte. 

Bakenlichten zijn de lichten van de 5e en 6e grootte en voor bijzondere 

doeleinden ook die van de 4e grootte, bijvoorbeeld als 

"verklikker". 

In de volgende uitgave een opsomming van de kaarten in het 

Scheepvaartmuseum. 

Uiterste inleverdatum kopij voor de volgende lichtflitsen 


15 november 2011


JAARLIJKS UITJE 

Door Kees Tijsze 

 

De zon scheen maar het was wel fris die morgen. Het was 12 

maart om ongeveer tien voor negen dat wij aankwamen lopen bij 

de garages die voorheen toebehoorden aan de Fa. Vermaat op de 

Amnesty Internationallaan. De bus stond al klaar met daarnaast 

Ton. Hij zwaaide met een lijst en noteerde iedereen die in de bus 

stapte. Om vijf over negen vertrok de bus nadat de laatste gasten 

waren ingestapt. De reis ging naar het Nationaal Baggermuseum te 

Sliedrecht. De buschauffeur stuurde soepel de bus door de nauwe 

straatjes van Sliedrecht. 

 

fie maar al deed de naam van de zaal het niet vermoeden je kon er 

ook thee krijgen. Bij de koffie een baggerkoekje en bij het tweede 

kopje een gebakje. 

Het museum is gevestigd 

in een schitterend herenhuis 

dat bewoond werd 

door de familie Volker. Het 

huis was gebouwd in 1886 

en in 1974 overgedragen 

aan de Vrienden van het 

Baggermuseum die het ter 

beschikking stelden aan 

de museumorganisatie. De 

conservator is een betaalde 

kracht, de overige medewerkers van het museum zijn vrijwilligers. 

De rondleiding ging van handbaggerbeugel tot de meest moderne 

snijkopzuiger. Door een groot aantal zalen waarin schitterende modellen 

opgesteld stonden werd het duidelijk dat het baggeren een 

heel speciaal beroep is. Ook waren er modellen van stoomslepers

die de baggermolens 

versleepten 

over de hele wereld. 

Op kleine TV 

schermpjes werd 

een animatie weergegeven 

hoe verschillendebaggerschepen 

werkten. 

Buiten lag in het 

Kleine Diep de 

originele emmerbaggermolen Friesland. 

Deze molen is door de vrijwilligers 

geheel gerestaureerd en werkend 

gemaakt. Hiermee gaan zij op 

uitnodiging naar evenementen. 

In een zijvleugel die tegen het herenhuis 

is aangebouwd was een 

maquette opgesteld van de huidige 

situatie van het Panamakanaal. Aan 

het Panamakanaal hebben de Nederlandse 

baggeraars een grote 

klus gehad. 

Op de om de maquette heen opgestelde 

borden werd een uitleg gegeven 

over de bouwplannen. Aan beide 

zijden van de sluizen worden 

nieuwe kanalen gegraven vanuit 

zee naar het kanaal. Deze kanalen 

worden circa 220 meter breed. Het gehele nieuwe systeem was 

schematisch in plexiglas boven de maquette aangebracht wat een 

duidelijk beeld gaf van de werkzaamheden. 

In het Koetshuis in de tuin naast het herenhuis staan een aantal 

miniatuur stoommachines die echt werken. Maar ook een model 

van een moderne snijkopzuiger. 


Na het bezoek aan het Baggermuseum bracht de bus ons voor een 

lunch naar Restaurant Bellevue. Het restaurant is direct gelegen 

aan de rivier de Merwede. Een druk bevaren rivier en we zagen 

behoorlijk wat schepen voorbij komen. De lunch die was uitgeserveerd 

was smakelijk en goed verzorgd. 

Na de lunch ging het richting Rotterdam waar een bezoek aan de 

SS Rotterdam op het programma stond. 

De SS Rotterdam is één van de bekendste naoorlogse Nederlandse 

passagiersschepen, in dienst van de Holland-Amerika Lijn. Tussen1959 

en 1971 voer het schip op de Trans-Atlantische lijnvaart, 

en daarna als cruiseschip en was daar zeer succesvol mee. Sinds 

4 augustus 2008 ligt het schip aan het Derde Katendrechtse Hoofd 

in de Maashaven in Rotterdam als drijvend multifunctioneel centrum. 

 

was voor zijn tijd 

één van de meest 

luxueus uitgeruste 

schepen dat bij 

binnenkomst al 

direct te zien is. 

De groep splitste 

zich in tweeën op. 

Een groepje ging 

een rondleiding 

doen. Op de brug 

gekomen wachtte 

Jan Schenk hen op. Hij gaf een uitgebreide rondleiding door de radiokamer. 

In de radiokamer waren ook enkele voorwerpen, waaronder 

een etalagepop en een Decca te zien met de begeleidende 

 

 

Hier zaten ze heerlijk in het zonnetje te genieten van een versnapering. 

De terugreis verliep voorspoedig en het hele gezelschap 

was weer op tijd in Hellevoetsluis om deel te nemen aan het diner. 


Na het bezoek aan het Baggermuseum bracht de bus ons voor een 

lunch naar Restaurant Bellevue. Het restaurant is direct gelegen 

aan de rivier de Merwede. Een druk bevaren rivier en we zagen 

behoorlijk wat schepen voorbij komen. De lunch die was uitgeserveerd 

was smakelijk en goed verzorgd. 

Na de lunch ging het richting Rotterdam waar een bezoek aan de 

SS Rotterdam op het programma stond. 

De SS Rotterdam is één van de bekendste naoorlogse Nederlandse 

passagiersschepen, in dienst van de Holland-Amerika Lijn. Tussen1959 

en 1971 voer het schip op de Trans-Atlantische lijnvaart, 

en daarna als cruiseschip en was daar zeer succesvol mee. Sinds 

4 augustus 2008 ligt het schip aan het Derde Katendrechtse Hoofd 

in de Maashaven in Rotterdam als drijvend multifunctioneel centrum. 

 

was voor zijn tijd 

één van de meest 

luxueus uitgeruste 

schepen dat bij 

binnenkomst al 

direct te zien is. 

De groep splitste 

zich in tweeën op. 

Een groepje ging 

een rondleiding 

doen. Op de brug 

gekomen wachtte 

Jan Schenk hen op. Hij gaf een uitgebreide rondleiding door de radiokamer. 

In de radiokamer waren ook enkele voorwerpen, waaronder 

een etalagepop en een Decca te zien met de begeleidende 

 

 

Hier zaten ze heerlijk in het zonnetje te genieten van een versnapering. 

De terugreis verliep voorspoedig en het hele gezelschap 

was weer op tijd in Hellevoetsluis om deel te nemen aan het diner. 


Na het bezoek aan het bagger museum te Sliedrecht en de SS 

Rotterdam kwamen de vrijwilligers op zaterdag 12 maart 2011 sa- 

 

die avond namen wij afscheid van onze vrijwilligers Wim van der 

Velde en Victor Slors. Het is altijd jammer als je weer afscheid 

moet nemen van vrijwilligers, die een groot aantal jaren na hun arbeidzaam 

leven zich ingezet hebben voor vrijwilligerswerk en in dit 

geval voor het Lichtschip. Zij zijn beide meer dan 10 jaar vrijwilliger 

geweest en verdienden het dan ook om die avond ter gelegenheid 

van hun afscheid in het zonnetje gezet te worden. In het bestuur is 

afgesproken, dat personen die meer dan 10 jaar vrijwilliger zijn geweest 

vriend voor het leven worden. Als bestuur zijn wij de mening 

toegedaan, dat mensen die zo vele jaren hun vrije tijd gegeven 

hebben voor het in stand houden van een stukje cultuur in Hellevoetsluis 

de rest van hun leven betrokken moeten blijven bij allerlei 

festiviteiten het Lichtschip betreffende. Wij zijn er trots op, dat zij zo 

veel jaren werkzaam zijn geweest op het Lichtschip en dat zij beide 

hebben meegeholpen dat het Lichtschip er momenteel zo puik bijligt. 

Daarvoor geldt dan ook onze hartelijke dank. Wij hopen, dat 

Wim en Victor nog vele jaren mogen genieten van het feit, dat zij 

nu vriend voor hun leven zijn en ik hoop, dat wij ze nog vele malen 

aan boord mogen begroeten. Mannen beide bedankt voor jullie inzet, 

betrokkenheid en interesse bij ons prachtige schip. 


AFSCHEID VRIJWILLIGERS 

Door Derk van der Zee 

Foto's Leo Koster

Elektrotechnische Installaties 

Beveiligingsinstallaties 

Communicatiesystemen 

Mechanische Ventilatiesystemen 

Systeemplafonds 

DISTELSTRAAT 19A - TEL (0181) 31 34 88 - HELLEVOETSLUIS 

E-MAIL: INFO@BARENDRECHTELEKTRA.NL 

WEBSITE: WWW.BARENDRECHTELEKTRA.NL

Ten behoeve van de expositie 

Fresnel hebben wij een koolstoflamp 

en een set ringen, tesamen 

vormend een Fresnellens, verkregen. 

Van de firma ORGA te 

Rotterdam hebben wij een ledlamp 

cadeau gekregen die in de 

offshore-industrie worden gebruikt. 


NIEUWS 

Van de in ons bezit zijnde tekeningen 

hebben wij ansichtkaarten laten maken. 

Indien U geïnteresseerd bent hierin laat 

het ons weten. Deze kaarten kosten 

 

Door Cees de Jong 

Foto's Leo Koster

SCHOOL DE HOUTHOEFFE BEZOEKT 

DE NOORD HINDER 

De Noord Hinder is een groot lichtschip in Hellevoetsluis. 

Vroeger werd het gebruikt om schepen weg te houden ij ondiep water. 

Dat deden ze door de misthoorn of het vuurtorenlicht. 

Er waren kleine slaapruimtes voor de bemanning. 

Voor de bellangrijke mensen aan boord hadden ze mooiere kamers. 

De kok was het aller belangrijkste aan boord van de Noord-Hinder 

als er geen eten aanboord is zou iedereen verhongeren. 

Desirée 

De Noord-hinder is een rode grote boot. Het werd vroeger als licht schip 

gebruikt. Nu licht het in de vesting. Nu staat het er als museum. 

Heel groep 6 is er naar toe geweest. Je kon veel doen op het schip. 

Je kreeg ook nog wat te drinken. Het was super leuk. 

Ik hoop dat jullie ook veel plezier op de boot krijgen. 

Groetjes van Lisette 


We waren in de klas. Alle moeders waren in de gang, de moeder van 

Desirée ging mee, de moeder van Berit, de moeder van Esmée en 

mijn mama. Toen we uit de klas mochten. 

Moesten alle moeders vestjes aan. 

En daar gingen we. Toen we er waren. 

Gin de meneer de regels vertelen. 

Toen kwamen er nog een paar kinderen in onze groep. 

En toen gingen we. 

we gingen eerst naar een klein kamertje. Daar ging de meneer vertelen. 

En ging de ramen laten draaien. Dat is voor de regen. En we mochten 

ook emmers uit de boot gooien. En toen gingen we het water voelen. 

Hoe koud het was. En het was 6 graden. En de lucht was 5 graden. 

Toen kregen we ook nog limonade met een koekje. Leuk joh. 

Toen we weg gingen kregen we ook nog een boekje. 


Van Celina 

De Noord-hinder is een rode grote boot. Het werd vroeger als licht schip 

gebruikt. Nu licht het in de vesting. Nu staat het er als museum. 

Heel groep 6 is er naar toe geweest. Je kon veel doen op het schip. 

Je kreeg ook nog wat te drinken. Het was super leuk. 

Ik hoop dat jullie ook veel plezier op de boot krijgen. 

Groetjes van Lisette 

Woensdag 26 januari zijn we met de hele klas naar een licht schip 

geweest. Dat schip heet: De Noord - Hinder. Met heel groep 6 

we zijn op de fiets naar het schip gegaan. We hebben leuke 

opdrachtjes gedaan. Het water was 2,5 garde, dat was heel 

koud. We gooiden een emmertje ondersteboven in het water. 

En je hield het binnen in met een touw. En als het boven was 

gooiden je het weer weg. En het water ging door gaatjes naar 

buiten. En ik heb in de stoel van de kapitein gezeten. Het leukste 

was de bestuurders kamer. En op het laats kregen we een 

koekje en limonade. 

Rishana

OPENINGSTIJDEN 

Het schip is regelmatig geopend voor bezichtiging. U kunt er altijd terecht op 

dinsdag en donderdag van 10:00 uur tot 16:00 uur. 

Mei en juni ook op zaterdag. 

Juli en augustus alle dagen behalve maandag van 13:00 tot 17:00 uur. 

Op verzoek op alle dagen voor groepsbezoek Inlichtingen tel.: 06 57 57 57 92 

Toegangsprijs volwassenen 1 euro. 

Kinderen tot 12 jaar gratis onder begeleiding. 

Voor meer informatie: www.noordhinder.nl. 

COMITÉ VAN AANBEVELING 

C.J. Kleywegt, burgemeester van Hellevoetsluis 

drs. A. van den Ban, historicus 

C.J. Clement, ondernemer 

A. van Hoorn, ondernemer 

B. van den Wollenberg, ondernemer 

Steun onze activiteiten en wordt 

Vriend van de Noord-Hinder 

Onze stichting staat geregistreerd als een ANBI onder dossiernummer 

58.153. Onder voorwaarden zijn de donaties fi scaal aftrekbaar. 

Postbus 1014 • 3220 BA Hellevoetsluis 

informatie: info@noordhinder.nl

Stichting Lichtschip 12 “Noord-Hinder” 

Postbus 1014 

3220 BA Hellevoetsluis

LICHTFLITSEN - Lichtschip 12 NOORD HINDER

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?