De sigarennijverheid in Culemborg - Voet van Oudheusden

Zoals uit de betonconstructie blijkt, was de Imprimatur een zeer moderne fabriek. Hier de afdeling waar de sigarenkistjes worden
gemaakt. Bij de pilaar opzichter Piet Siebers. (foto ca. 1920)
In 1933 maakte de sigarenindustrie benarde tijden
door, omdat de regering voornemens was de
accijns op rookwaren drastisch te verhogen;
voor sigaren stelde men meer dan een verdubbeling
voor; van 10% naar 22½%. Na krachtige
protesten, onder andere ook van de Kamer van
Koophandel voor de Neder-Betuwe, werd de
wet zodanig geamendeerd dat de volgende
voorstellen werden aangenomen: sigarenaccijns
I2-J% indien ze met de hand waren gemaakt;
17% voor andere sigaren; 22½% voor rook-,
pruimtabak en snuif; 50% voor sigaretten. 65
Concurrentie van het randbedrijf, omzetstijging
die eigenlijk alleen te danken was aan het goedkopere
produkt waarop de winstmarges kleiner
waren, een afnemende export, drukkende lasten
van tabaksaccijns en vastliggende CAO-lonen, zij
alle stonden in een zo delicaat evenwicht met
elkaar, dat een nadelige verschuiving binnen een
van die posten nauwelijks door een bezuiniging
op een andere kon worden gecompenseerd.
Hoe stonden de zaken er in Culemborg voor?
Uit de verslagen van de Kamer van Koophandel
blijkt dat de macro-economische ontwikkelingen
op lokaal niveau zijn terug te vinden. Ook
hier klaagt men over beperkte exportmogelijkheden
als gevolg van verhoogde invoerrechten,
de verminderde koopkracht van het publiek,
winkeliers met grote betalingsachterstanden,
hoge lonen en sociale lasten (1931).
Waar mogelijk probeerden de fabrikanten te bezuinigen.
Verpakkingsmateriaal was een post die