De sigarennijverheid in Culemborg - Voet van Oudheusden

ichtte de Culemborgsche Courant: 'Naar wij
vernemen, wordt nog geregeld door een aantal
personen gepost nabij de sigarenfabriek SUJABO
alhier, terwijl het eenige malen is voorgekomen,
dat men op slinksche wijze werkwilligen uitschold,
natuurlijk als er geen politie bij was!
Door de politie zijn verschillende personen bekeurd
wegens het zich bevinden in een volksoploop,
het staan op straathoeken en het zich niet
onmiddellijk verwijderen op vordering der politie.
Het is de politie ook gebleken, dat meerdere
personen ter plaatse posten, die geheel niet in het
sigarenmakersbedrij f zitten! Dit schijnt een soort
solidariteit te zijn.' 82
De Sigarenmaker, vakblad van de Nederlandsche
Sigarenmakers- en Tabakbewerkersbond,
bleef met regelmaat stukken over de staking
schrijven. Op 16 juni werd gemeld dat het de
firma Smit 'lang niet voor de wind' ging en dat er
zelfs sprake zou zijn van 'faillissement, althans
financieele moeilijkheden'. Onderkruipers werden
veroordeeld en men maakte duidelijk dat ze
persoonlijk met hun daad niets opschoten. Zo
kreeg de jongen J. de Vos voor zijn onderkrui-
perswerk ƒ8,- per week, terwijl hem rechtens
ƒ15,- à ƒ16,—toekwam.
Toch zouden deze onderkruipers het verloop
van de staking beslechten. Begin juli moest de
staking worden opgeheven. Stakers en vertegenwoordigers
van de sigarenmakersbonden
overlegden met elkaar wat de beste vervolgtactiek
zou kunnen zijn. Besloten werd over te gaan
tot een boycot van de produkten van Sujabo. De
winkeliersverenigingen zegden hun steun toe.
Uiteindelijk verloor de fabriek haar numerieke
betekenis. 83
De oorlog en daarna. 'Zo rond 1942 kwamen we
stil te liggen. De fabriek werd gevorderd door de
Organisation TODT, die de ruimte tot magazijn
voor de Duitse troepen inrichtte. Na Dolle Dinsdag
kwam de Wehrmacht erin, die de zaak nog
verder volstopte met wapens en munitie. Het
was een hele opruimerij, maar na de oorlog zijn
we opnieuw gestart. Het Rijk distribueerde de
tabak, die van niet al te beste kwaliteit was.
Daarom kookten we het eerst in grote teilen. Het
nicotinewater ging naar de boeren, die het als