Het Herstel van de Torah - Messiaans het levend water

Kort nadat de apostelen stierven (en zelfs terwijl ze nog in leven waren) begon de
tegenstander zaden te zaaien die zouden leiden tot de scheiding tussen de niet-Joodse
gelovigen en de messiaanse gelovigen. Dit kan makkelijk worden aangetoond door op
te merken dat de vroege kerkvaders antisemitische doctrines en praktijken begonnen
in te voeren. Sommige van deze mannen waren zelfs tijdgenoten van de apostelen! In
de eerste plaats werd Israëls geboorterecht als uitverkoren volk van Adonai gestolen.
In de zogenaamde Brief van Barnabas (gedateerd einde eerste eeuw of begin tweede
eeuw) wordt de Torah vergeestelijkt, stellende dat zij slechts een voorafschaduwing is
van de Messias en de Kerk: "Voeg niet toe aan uw zonden door te zeggen dat het
verbond zowel van hen als van ons is. Ja! Het is van ons, maar zij hebben het dus
verloren voor altijd." Eén van de meest welbespraakte kerkvaders, Johannes
Chrysostomos (344-407), wiens naam betekent "gouden mond", beschuldigde de
Joden in de sterkste taal: "... meest miserabele van alle mensen... wellustige,
hebzuchtig, inhalig, gevaarlijke bandieten... verstokte moordenaars, vernietigers,
mensen door de duivel bezeten... losbandigheid en dronkenschap hebben hen de zeden
van het varken en de lustige geit gegeven... plagen van het universum ... ze hebben de
woestheid van wilde dieren overtroffen, want ze vermoorden hun nakomelingen."
Al vanaf de tweede eeuw begon men in de Kerk de Hebreeuwse invloed van het
Nieuwe Verbond te verdringen en antisemitische doctrines aan te leren. Ik bied een
paar geselecteerde citaten aan van een aantal van de vroege kerkvaders en hun leer.
1. Hier zijn drie canons van het Concilie van Laodicea (vierde eeuw):
• Canon 29. "Christenen moeten niet verjoodsen door te rusten op de sabbat,
maar moeten werken op die dag, in plaats daarvan moeten ze de Dag des Heren
in ere houden, en als ze dat kunnen, dan rusten als christenen. Maar als iemand
gevonden zal worden die doet als de Joden, laat hen een gruwel (anathema)
voor Christus zijn."
• Canon 37. "Het is niet geoorloofd om delen te ontvangen die verzonden
worden vanaf de feesten van de Joden of ketters, noch om samen met hen te
feesten."
• Canon 38. "Het is niet geoorloofd ongezuurd brood van Joden te ontvangen,
noch deelachtig te worden aan hun goddeloosheid. "
2. In dialoog met Trypho, een Jood, benadrukte Justinus Martyr dat wat eerder
behoorde tot Israël nu eigendom was van de christenen. De Joodse Schrift is
een centraal deel van deze overdracht. Ze zijn niet "de jouwe, maar van ons,"
verklaarde Justin nadrukkelijk tegen Trypho. Dat wil zeggen, de Kerk heeft
Israël vervangen als Adonai’s kinderen en Adonai’s volk. Hier is een direct
citaat van Justinus Martyr: "Want de Wet afgekondigd op Horeb is nu oud, en
behoort alleen tot jezelf, maar dit [Nieuwe Verbond] is voor allen universeel.
Nu, wet geplaatst tegen wet heeft afgeschaft datgene wat voorheen was, en een
verbond dat nadien kwam op soortgelijke wijze heeft een einde gemaakt aan het
vorige, en een eeuwige en definitieve wet - namelijk Christus - is ons gegeven,
en dat verbond is betrouwbaar, waarna er geen wet, geen gebod en geen
verordening zal zijn."
8