Het Herstel van de Torah - Messiaans het levend water

XII BIJBELVERZEN DIE LIJKEN DE TORAH ALS NEGATIEF TE
BESCHOUWEN
Bepaalde beslissingen en verklaringen gedaan tijdens de raad van Jeruzalem worden
vaak aangehaald als "bewijzen" dat we niet meer "onder de wet" zijn. Bovendien zijn
dit de Bijbelverzen die worden gebruikt om te stellen dat de Torah een last was.
1) Handelingen 15:1-11: En sommigen, uit Judea gekomen, leerden de
broeders: Indien gij u niet besnijden laat naar het gebruik van Mozes, kunt gij
niet behouden worden. 2En toen er van de zijde van Paulus en Barnabas geen
gering verzet en tegenspraak tegen hen ontstond, droegen zij Paulus en
Barnabas en nog enigen van hen op zich tot de apostelen en oudsten te
Jeruzalem te begeven naar aanleiding van dit geschil. 3Zij reisden dan, nadat
hun door de gemeenten uitgeleide gedaan was, door Fenicië en Samaria, en
bereidden met hun verhaal van de bekering der heidenen al de broeders grote
blijdschap. 4En te Jeruzalem aangekomen, werden zij door de gemeente, de
apostelen en de oudsten ontvangen en vermeldden al wat God met hen gedaan
had. 5Maar er stonden uit de partij der Farizeeën enigen op, die gelovig
geworden waren, en zeiden, dat men hen moest besnijden en gebieden de wet
van Mozes te houden. 6En de apostelen en de oudsten vergaderden om deze
aangelegenheid te overwegen. 7En toen daarover veel verschil van mening rees,
stond Petrus op en zeide tot hen: Mannen broeders, gij weet, dat God van de
aanvang af mij onder u heeft verkoren, opdat door mijn mond de heidenen het
woord van het evangelie zouden horen en geloven. 8En God, die de harten kent,
heeft getuigd door hun de heilige Geest te geven evenals ook aan ons, 9zonder
enig onderscheid te maken tussen ons en hen, door het geloof hun hart
reinigende. 10Nu dan, wat stelt gij God op de proef door een juk op de hals der
discipelen te leggen, dat noch onze vaderen, noch wij hebben kunnen dragen?
11Maar door de genade van de Here Jezus geloven wij behouden te worden op
dezelfde wijze als zij. 55
Het is duidelijk te zien vanaf vers één dat de vraag die behandeld werd (zie eind vers
2) niet de vraag was of de heidenen de Torah moesten gehoorzamen. De vraag was of
het nodig was dat heidense gelovigen besneden werden "volgens de gewoonte
aangeleerd door Mozes" OM GERED TE WORDEN! Het juk waarvan gesproken
wordt in vers tien is niet de Torah, maar de ontsporing van het wetticisme die zei dat
heidenen werken moesten doen om hun redding TE VERDIENEN. Aanvullend bewijs
wordt gegeven in vers elf waar Petrus stelt dat het door "de GENADE van onze Heer
Yeshua zijn we GERED", in tegenstelling tot redding door het WERK van besneden
te zijn. Dat is genade zonder de wettische ontsporing van de Torah. Nogmaals, de
vraag in kwestie was "Hoe wordt iemand gered", niet "moet men de Torah houden?"
55 NBG-vertaling 1951
79