Het Herstel van de Torah - Messiaans het levend water

zijn van de wet." De volgende citaten zijn afkomstig uit the Jewish New Testament
Commentary door David Stern.
Om te zorgen dat mijn verdediging van deze interpretatie niet een speciaal
pleiten lijkt, haal ik 2 geroemde niet-Joodse christen geleerden aan, die geen
enkele intentie hebben messiaans Joodse standpunten te verdedigen. C.E.B.
Cranfield, in zijn commentaar op de brief aan de Romeinen, schrijft:
"Het zou goed zijn om het feit (dat, zover als wij weten, nooit aandacht
heeft gekregen voor het beschreven werd in (in een artikel van Cransfield)
the Scottish Journal of Theology, Volume 17, 1964, p.55) in gedachten te
houden dat de Griekse taal in de dagen van Paulus geen woord bezat dat
overeenstemt met onze woorden voor wettisch of wettische. Dit betekent
dat hij een belangrijke term miste om een vitaal verschil te beschrijven, en
zo was hij dus serieus bemoeilijkt in het verduidelijken van de positie van
christenen ten opzichte van de Wet. Met dit in het achterhoofd zouden we
altijd rekening moeten houden met de mogelijkheid dat beweringen van
Paulus die neerbuigend lijken over de wet, eigenlijk gericht zijn tegen dat
waarvoor we nu een bruikbare terminologie hebben. Paulus was een pionier
op dit zeer moeilijke terrein. Als we terdege rekening houden met deze
omstandigheden, zullen we niet zo snel verbijsterd zijn of misleid worden
door sommige onnauwkeurige beweringen die we tegenkomen. (C.E.B
Cranfield, The International Critical Commentary, Romans 1979 P. 853)."
Cranfield heeft gelijk - behalve zijn speculatie dat hij de eerste was. 43 jaar
eerder maakte Ernest De Witt Burton in zijn 'classic commentary on Galatians'
ook duidelijk dat in dit vers "nomos" "wettisch" betekend en niet Adonai's
Torah:
"nomou wordt hier duidelijk gebruikt… in zijn wettische betekenis,
duidend op een goddelijke wet die gezien wordt als een puur wettisch
systeem van statuten, met als basis gehoorzamen of niet gehoorzamen
waardoor men goedgekeurd of afgekeurd wordt, zijnde een aangelegenheid
van schuld zonder genade. Dit is de Goddelijke Wet zoals wettische
personen het definiëren. In de gedachten van de apostel is dit maar een
enkel element van de Goddelijke Wet los van alle andere elementen en
aspecten van de goddelijke openbaring, door deze onthechting wordt een
verkeerde voorstelling gemaakt van de wil van Adonai en zijn houding ten
op zichte van mensen. Met erga nomou bedoelt Paulus daden van
gehoorzaamheid aan de formele statuten gedaan vanuit een wettische geest,
met de verwachting het verdienen en veiligstellen van goddelijke
goedkeurig en gunst, met andere woorden, gehoorzaamheid zoals de
wettische personen de Wet van het Oude Verbond verstonden, uitbreidden
en interpreteerden. Hoewel nomos in deze zin niet bestond om de basis van
rechtvaardiging uit te drukken in die tijd (tijd van Paulus), had ergo nomou
een heel reëel bestaan in de gedachten en het handelen van de mensen die
77