Het Herstel van de Torah - Messiaans het levend water

I DE VOORAFSCHADUWING IN HET OUDE VERBOND (TORAH)
VAN DE EENHEID ONDER ADONAI’S VOLGELINGEN
Hoewel het Oude Verbond gemaakt werd met het Israëlische volk, zorgde Adonai
voor een manier voor heidenen om deel te krijgen aan de verbondsrelatie met Hem.
Maar het was altijd in een context van de heidenen die stopten hun heidense goden te
aanbidden en met het Israëlische volk één werden. In de eerste plaats wil ik laten zien
dat zelfs in de Torah, Adonai vreemdelingen (heidenen) toestaat om één te worden met
de Israëlieten. Het is de algemeen geldende opvatting dat het Oude Verbond gemaakt
werd met de Israëlieten, dus ik zal geen moeite doen om dat aan te tonen. Het feit dat
Adonai toeliet dat heidenen gered werden als deel van het Oude Verbond (als ze deel
gingen uitmaken van Israël) is een voorafschaduwing van de twee, heiden en Jood, die
als één aanbidden in Yeshua. Het punt dat ik probeer te maken is dit. Als Israëlieten en
heidenen onder het Oude Verbond samen als één aanbaden, hoeveel te meer zouden
wij onder het Nieuwe Verbond als één moeten aanbidden ("om in Zichzelf, vrede
makende, de twee tot één nieuwe mens te scheppen, 16en de twee, tot één lichaam
verbonden, weder met God te verzoenen door het kruis, waaraan Hij de vijandschap
gedood heeft.") 5 De volgende Bijbelteksten worden aangehaald om de
voorafschaduwing in het Oude Verbond van de Jood/Israëliet en heiden/niet-Israëliet
als één in de verbondsrelatie met Adonai te laten zien.
Belang van het Oude Verbond -- Het is een verbazingwekkend feit dat alles
geschreven in het Nieuwe Verbond al geleerd was, getypeerd, kan worden aangetoond
of geprofeteerd was in de Torah. Dat klopt, elke Nieuwe Verbondsdoctrine, gebod,
enz., werd op de een of andere manier al in de Torah onderwezen. Daarom moeten we
in staat zijn om elke doctrine te baseren op de getuigenis van twee getuigen (het Oude
en Nieuwe Verbond). Ik zal dus al mijn beweringen staven met zowel het Oude als het
Nieuwe Verbond.
De Torah was evenzeer van toepassing op de vreemdelingen (niet-Joden) die onder
hen wonen als de Israëlieten zelf. Er was geen verschil.
• Exodus 12:47-49: Ieder die tot de gemeenschap van Israël behoort, is verplicht
dit maal te bereiden. 48Wil een vreemdeling die bij jullie woont het pesachmaal
ter ere van de HEER bereiden, dan mag dat pas nadat hij en al zijn mannelijke
familieleden besneden zijn, want alleen dan kan hij op één lijn worden gesteld
met een geboren Israëliet. Maar een onbesnedene mag er niet aan deelnemen.
49Voor geboren Israëlieten en voor vreemdelingen geldt een en dezelfde regel.
• Deutronomium 31:10-13: Hij droeg hun daarbij het volgende op: ‘Lees deze
voorschriften elk zevende jaar, het jaar van de kwijtschelding, tijdens het
Loofhuttenfeest voor aan alle Israëlieten. Want dan komt heel Israël naar de
plaats die de HEER uitkiest, om daar voor hem te verschijnen. 12Roep dan het
5 NBG-vertaling 1951 – Efeze 2:15b-16
24