Wijkblad MSP - Mijn MSP

Hallo beste mensen,
Op 3 april was het eindelijk weer zover. Voor
de (voorlopig) laatste keer was er weer een
ontmoetingsavond over buitenlandse culturen
in het nieuwe gebouw van Alcander in onze wijk
Deze keer was de marokkaanse cultuur aan de
beurt. Drie hele lieve, vrolijke en gezellige dames
hadden deze avond voorbereid met een mooie
informatiemap en heerlijk marokkaans eten.
Zoals alle andere keren waren er weer heel veel
mensen die geïnteresseerd waren en die net als
ik wel eens iets meer wilden weten over deze
mensen en hun gewoontes. We weten allemaal wel
dat zij meedoen aan de Ramadan. Aan het einde
van de Ramadan is het suikerfeest. Dat is een
hele belevenis na al die weken afzien. We kregen
prachtige handgemaakte gewaden te zien, zoals
een Djellaba, een Kaftan en een Jabador.
De vrouwen droegen allemaal een hoofddoek, niet
omdat het persé moet, maar omdat het hun eigen
keuze is vanwege hun geloof, de Islam. Ze wonen
alle drie al heel lang in onze wijk en hebben zich
heel goed aangepast aan “onze” levensstijl. Zij
eten net als ons frikadellen en hamburgers, zij het
dat het vlees komt van een halal-slager. Verder
verbaasde ik mij erover dat de dames vertelden
dat ze eigenlijk heel veel aardappels eten….
aardappels? En die couscous dan? Nou, die eten ze
ook wel eens, net zoals wij onze hutspot eten. Ook
niet elke dag hoor. Zij maken de aardappels wel op
een andere manier klaar dan wij “aardappeleters”
gewend zijn, namelijk in een tajine.
Er werd verteld over een bruiloft. Die wordt drie
dagen uitbundig gevierd. Ook dat is een hele
happening. Een feest waarvoor de hele familie bij
elkaar komt. Een feest waar lekker gegeten wordt.
Ja hoor, een feestje vieren kunnen ze wel! Het
viel mij op dat er eigenlijk altijd wel gezamenlijk
gegeten wordt. Allerlei namen van gerechten gaan
aan mijn oren voorbij. Ondanks dat ik niet weet
waarover de vrouwen het hebben, loopt het water
al in mijn mond en kan ik bijna niet wachten om
te mogen proeven. Daar aan de overkant van mijn
tafel staan een paar schalen te schreeuwen…..
neem mij en eet mij!
Na nog een hele hoop wetenswaardigheden en
mooie informatie mogen we dan eindelijk gaan
proeven van het door de dames klaargemaakte
eten. Jeetje wat was dat lekker zeg! Ik kan jullie
verzekeren dat het eten HEERLIJK was. We mochten
proeven van echte couscous, van een pastasalade
9
met vis, garnaaltjes en groenten en van hartige
hapjes. Deze zagen er uit als appelflappen, maar
dan met een hartige vulling. Super lekker. Uiteraard
heb ik ook hiervan weer het recept gevraagd, want
deze flappen zijn ook lekker om eens als lunch te
eten of om te maken als ik bezoek krijg.
Uiteraard hoort muntthee bij hun cultuur. Daarom
werd deze ook op traditionele wijze gemaakt met
verse munt en heel veel suiker. Toen ik het proefde
dacht ik dat ik de hele avond klaarwakker zou zijn
en zou staan te stuiteren en dat ik de hele nacht
wel mijn huis kon gaan poetsen. Maar niets was
minder waar. Ik heb die avond heerlijk geslapen.
Het was weer een zeer geslaagde avond. Stilletjes
hoop ik toch op een vervolg van deze culturele
ontmoetingsavonden en dan niet alleen vanwege
het heerlijke eten…..nou ja, een beetje dan.
Mochten jullie net zoveel interesse hebben in
andere culturen als ik en ook wel eens willen
weten wat er in andere landen gegeten wordt?
Houd dan het wijkblaadje goed in de gaten, want
misschien worden er in de toekomst meer van deze
avonden gehouden. Twijfel dan niet en kom gerust
eens kijken (en proeven…haha). Wel vooraf eerst
aanmelden, zodat de gastvrouwen- of heren weten
voor hoeveel mensen ze al dat lekkers kunnen
gaan maken.
Bij deze wil ik de marokkaanse dames Hayat, Tami
en Najoua hartelijk bedanken voor hun “kostelijke”
informatie. Het was heel gezellig. En nogmaals….
wat een heerlijke en gezellige tantes waren dit. Ik
denk wel dat ik dat namens de hele groep mag
zeggen.
Vriendelijke groetjes, José van Wordragen
Tajine
Couscous