Opgave Nederlands (76Kb, pdf) - DUO

Tekst 1
Jeugdige vernieuwing in de politiek sterft meestal stille dood
Iedere paar jaar kloppen jeugdige hemelbestormers als G500 aan de poorten van de
gevestigde politiek. Hun klassieke fout is geen macht willen hebben. De nieuwe
politieke beweging G500, die probeert de belangen van jongeren onder de aandacht
te brengen van VVD, PvdA en CDA, krijgt van alle kanten lof toegezwaaid. De club
lanceerde zichzelf in het televisieprogramma Buitenhof. Het doel was zo veel
mogelijk jongeren lid maken van de drie klassieke middenpartijen, om vervolgens op
congressen een jongerenagenda erdoor te drukken.
Het is niet de eerste keer dat een club geëngageerde twintigers probeert een partij
op te schudden. Iedere paar jaar kloppen jeugdige hemelbestormers aan de poorten
van de gevestigde politiek. Het patroon is vaak hetzelfde: onstuimige groei, veel
media-aandacht, een partijestablishment dat de beweging omarmt en daarna een
min of meer stille dood.
Zo ging het bijvoorbeeld midden jaren negentig bij het CDA. In 1994 hadden de
christendemocraten een verpletterende nederlaag geleden bij de Tweede
Kamerverkiezingen. Met twintig zetels verlies zaten ze voor het eerst in hun bestaan
in de oppositie, tegen het succesvolle eerste paarse kabinet. Er was onenigheid over
de te volgen koers van het CDA.
Dat moest anders, vond een groep jonge partijleden. Ad Koppejan, tegenwoordig
CDA-Kamerlid, was één van hen. Net als Ruth Peetoom, de huidige partijvoorzitter.
Een derde was René Paas, die later voorzitter zou worden van de vakcentrale CNV.
Aan de Groningse keukentafel van Peetoom en Paas - toen al een stel - werd op een
zomeravond in juni een vernieuwingsbeweging opgericht: Confrontatie met de
Toekomst. Ze organiseerden goed bezochte bijeenkomsten, schreven stukken. Na
een paar jaar hielden ze er weer mee op.
Ad Koppejan kijkt op dit moment met grote interesse naar het G500-initiatief: "Ik vind
het hoopgevend en positief dat ze kiezen voor de middenpartijen. De oplossingen
moeten vanuit het midden komen." Hij heeft wel een goed advies voor de club onder
aanvoering van Sywert van Lienden: je moet zo'n beweging weer bijtijds opheffen.
Het is iets tijdelijks.
Een andere bekende vernieuwingsbeweging was Niet Nix. Begin jaren negentig
wilden Erik van Bruggen en Lennart Booij de PvdA ontdoen van het stoffige, oudlinkse
imago. Ze organiseerden debatavonden met kunst en muziek en publiceerden
iedere week een faxtijdschrift, 'Vlugschrift'. 'Geen macht maar invloed' luidde het
adagium van de club. De leden waren niet geïnteresseerd in afdelingsvergaderingen
of het uitdelen van foldertjes, maar wilden dat hun ideeën werden overgenomen door
de partijtop. Net als G500 dat nu wil. "Achteraf gezien was dat een van onze zwakke
kanten", zegt Erik van Bruggen. "Als je iets wil veranderen, moet je streven naar
macht. Anders lukt het niet."
Van Bruggen, tegenwoordig eigenaar van het campagnebureau BKB, vindt G500
een fantastisch initiatief. Helemaal verrassend is die sympathie niet: initiatiefnemer
13 Lees verder ►►►