Opgave Nederlands (76Kb, pdf) - DUO

Opgave Nederlands (76Kb, pdf) - DUO Opgave Nederlands (76Kb, pdf) - DUO

09.09.2013 Views

Behalve dat het stelsel verouderd is, houdt het ons klein. Sociale zekerheid dient geen vangnet te zijn, maar een trampoline. Onze egalitaire, herverdelende verzorgingsstaat heeft de waaghalzen, de doeners, de dromers en de denkers van zich vervreemd. Het systeem zoals wij dat nu kennen, werkt risicomijdend en blokkeert de dynamiek en innovatie. In mijn ideale verzorgingsstaat worden mensen geholpen bij het verwerven en bereiken van economische zelfstandigheid. Een essentiële hervorming is dat er meer geld wordt uitgegeven aan onderwijs dan aan uitkeringen. Vervang uitkeringsrechten door scholingsrechten. Stel werknemers tijdens hun gehele loopbaan in staat om nieuwe competenties te verwerven voor nieuwe banen in nieuwe sectoren op nieuwe locaties. Neem de ontslagen postbodes. Die kun je een uitkering geven, maar je kunt ze ook omscholen voor een baan in de beleveniseconomie van bijvoorbeeld Amsterdam. Er zijn daar honderden mensen nodig om broodjes te maken, tickets te verkopen – noem maar op. Goede scholing dient uiteraard te beginnen bij de jeugd. Scholing in brede zin zou dé centrale dienst van de Nederlandse verzorgingsstaat moeten zijn, al realiseer ik me goed dat dit een aardverschuiving vereist. Sociale Zaken heeft jaarlijks 60 miljard te vergeven en Onderwijs slechts 30 miljard. Zodra je de sociale fondsen tot de helft afroomt ten gunste van onderwijs, tref je de netwerken waarbinnen de elite van de politieke partijen elkaar bestuursbanen bij sociale instellingen vergeeft. De belangen om alles bij het oude te houden zijn groot." Bron: Pegtel, A. (2012, januari/februari). Onze verzorgingsstaat is gebaseerd op arbeidsmodellen uit de jaren vijftig. Maarten! p. 77. 10 Lees verder ►►►

Onderwerp 2 Inleiding De jeugd grijpt de macht Jarenlang liet de Nederlandse jeugd elk politiek discours over aan de ouderen. Maar er is een kentering in aantocht. Onlangs lanceerde de voormalige scholierenactivist Sywert van Lienden (1990) zijn plan met een grote groep jongeren (G500 genaamd) gecoördineerd lid te worden van VVD, CDA en PvdA. Hij wil de partijen van binnenuit onder druk zetten om oog te hebben voor jongerenbelangen. De respons op zijn initiatief is groot. Ook politieke jongerenorganisaties - ze zijn er nog - van VVD, CDA, ChristenUnie en D66 laten zich horen. Waar komt die jeugdige betrokkenheid ineens vandaan? Wankelt de verzorgingsstaat? Wordt een regeerakkoord te veel toegeschreven op de belangen van de oudere generaties? Is het terecht dat jongere politieke enthousiastelingen de kat de bel aanbinden, als het gaat over spannende thema's als pensioenen, arbeidsmarkt, huisvesting en zorg? Moeten er wel meer jongeren in de politiek? Opdracht C Schrijf voor de lezers van een regionale krant een betoog waarin u uw mening geeft over jongeren en politiek. U neemt in ieder geval de volgende informatie-elementen op: 1. Een inleiding waarmee u de aandacht van de lezers trekt en waarin u uw standpunt aan de orde stelt door middel van een stelling. 2. Drie argumenten die pleiten voor uw standpunt. Gebruik hierbij een relevant citaat uit onderstaande bronnen. Zet dit citaat tussen aanhalingstekens. 3 Twee tegenargumenten waarvan u er een weerlegt. Gebruik een relevant citaat uit onderstaande bronnen. Zet dit citaat tussen aanhalingstekens. 4. Een slot met een conclusie die aansluit bij uw stelling. Opdracht D Schrijf voor de lezers van een regionale krant een beschouwing over jongeren en politiek. U neemt in ieder geval de volgende informatie-elementen op: 1. Een inleiding waarmee u de aandacht van de lezers trekt en waarin u het verschijnsel beschrijft. Besluit de inleiding met de hoofdvraag. 2. Een visie van voorstanders onderbouwd met drie argumenten. Gebruik een relevant citaat uit onderstaande bronnen. Zet dit citaat tussen aanhalingstekens. 11 Lees verder ►►►

Behalve dat het stelsel verouderd is, houdt het ons klein. Sociale zekerheid dient<br />

geen vangnet te zijn, maar een trampoline. Onze egalitaire, herverdelende<br />

verzorgingsstaat heeft de waaghalzen, de doeners, de dromers en de denkers van<br />

zich vervreemd. Het systeem zoals wij dat nu kennen, werkt risicomijdend en<br />

blokkeert de dynamiek en innovatie.<br />

In mijn ideale verzorgingsstaat worden mensen geholpen bij het verwerven en<br />

bereiken van economische zelfstandigheid. Een essentiële hervorming is dat er meer<br />

geld wordt uitgegeven aan onderwijs dan aan uitkeringen. Vervang uitkeringsrechten<br />

door scholingsrechten. Stel werknemers tijdens hun gehele loopbaan in staat om<br />

nieuwe competenties te verwerven voor nieuwe banen in nieuwe sectoren op nieuwe<br />

locaties. Neem de ontslagen postbodes. Die kun je een uitkering geven, maar je kunt<br />

ze ook omscholen voor een baan in de beleveniseconomie van bijvoorbeeld<br />

Amsterdam. Er zijn daar honderden mensen nodig om broodjes te maken, tickets te<br />

verkopen – noem maar op.<br />

Goede scholing dient uiteraard te beginnen bij de jeugd. Scholing in brede zin zou dé<br />

centrale dienst van de <strong>Nederlands</strong>e verzorgingsstaat moeten zijn, al realiseer ik me<br />

goed dat dit een aardverschuiving vereist. Sociale Zaken heeft jaarlijks 60 miljard te<br />

vergeven en Onderwijs slechts 30 miljard. Zodra je de sociale fondsen tot de helft<br />

afroomt ten gunste van onderwijs, tref je de netwerken waarbinnen de elite van de<br />

politieke partijen elkaar bestuursbanen bij sociale instellingen vergeeft. De belangen<br />

om alles bij het oude te houden zijn groot."<br />

Bron: Pegtel, A. (2012, januari/februari). Onze verzorgingsstaat is gebaseerd op arbeidsmodellen uit<br />

de jaren vijftig. Maarten! p. 77.<br />

10 Lees verder ►►►

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!