Volledige tekst - Tijdschrift voor Sociale en Economische ...

26 » Tim Soens
Het polderbestuur: representatie of machtsconcentratie?
Vanuit het licht van de zich wijzigende machts- en bezitsverhoudingen in de
laatmiddeleeuwse kustvlakte, dient tenslotte ook de rol van het dagelijks bestuur
van de wateringen opnieuw te worden bekeken. Dat de bestuurders van
de Vlaamse wateringen hun gezag gelegitimeerd zagen door delegatie van
onderaf, duidt alweer op een kenmerk van een kommunale maatschappijinrichting.
66 De sluismeesters en dijkschepenen van de wateringen werden
door de aanwezigen op de algemene vergadering ‘ghecoren’, waarbij het woord
‘keuren’ hier wellicht eerder in de betekenis van ‘bij verordening vaststellen’
dan als synoniem voor het hedendaagse ‘kiezen’ moet worden gelezen. 67
Coöptatie of benoeming door hogere overheden zoals ondermeer in de Hollandse
hoogheemraadschappen vaak het geval was, vinden we in het laatmiddeleeuwse
Vlaanderen in regel niet terug. 68 Enkel bij onenigheid op de algemene
vergadering of bij het overlijden van een bestuurder-in-functie, was soms
voorzien dat het bestaande bestuur nieuwe bestuursleden kon aanstellen. 69
Voor onze vraagstelling is vooral van belang wie tot bestuurder kon worden
aangesteld. Formeel gezien was er meestal maar één minimum-vereiste: kandidaat-bestuurders
dienden eigenaar te zijn in de betrokken watering. Zelfs
deze voorwaarde was niet absoluut: indien in de rangen van de grondbezitters
géén geschikte kandidaat werd gevonden, kon ook een gewone inwoner van
het gebied of zelfs een volledige buitenstaander tot bestuurder worden aangesteld,
wat in de praktijk echter maar zelden gebeurde. 70 Van een minimumgrondbezit
was in regel geen sprake. Een aantal elementen doet vermoeden
dat een plaats in het polderbestuur aanvankelijk vooral als een soort dienst aan
de lokale gemeenschap werd beschouwd: de oudste reglementen benadruk-
66. Blickle, Kommunalismus, i 51-56.
67. Zie bijvoorbeeld Rijksarchief Gent, Sint-Baafs en Bisdom, o2586: keure van het Oude
Land van Kadzand d.d. 1486/07/01: ‘ghecoren […] bij cueren ende meentucht bijden goeden
lieden die daer wesen zullen vanden inghelanden’. Over de betekenis van ‘keure’ in
Vlaanderen : L. Gilliodts-Van Severen, ‘La portée du mot Keure dans les chartes de Flandre’,
La Flandre 16 (1885) 107-142.
68. Van der Linden, ‘De Nederlandse waterhuishouding’, 543; W. van der Ham (ed.), Hoge
dijken, diepe gronden. Land en water tussen Rotterdam en Gouda. Een geschiedenis van Schieland
(Utrecht 2004) 53.
69. Bijvoorbeeld rab, mz, inv. nr. 1, keure van de watering Moerkerke Zuid-over-de-Lieve,
18 september 1400.
70. rab, mz, inv. nr. 345/2: keure van de watering Noord-over-de-Lieve en Lapscheure, 25
april 1506: ‘Voort es ghecuert dat gheen man sluusmeester noch clerc noch dijcscepene
wezen en zal hij en es ghegoet, gheherft of wuenende inde voorseide watringhe ende recht
vrijlaet wesende of ten zij dat yemend ydions ende prouffitelicxt ware ten behouve vande
wateringhe, de inghelanden ghelievende bij ghemeenen accoordt ten daghe vander rekeninghe’.