dpo_10434.pdf

iS8 KORTE VERHANDELING DER
een mineraal hetwelk in Zweden gevonden wordt;
naderhand is het lithion door meer anderen nagespoord
en ontdekt geworden , in het spodumen
, pehsteen , lepidolith , ambligonith , tourmalin
, enz,
§ 246. Om het lithion afzonderlijk te bekomen
, wordt deze mineraalstof (petalit) met koolzure
zwaaraarde aan eene hevige gloeihitte blootgesteld
, om deze stofle dus doende te laten calcineren
; vervolgens lost men deze gecalcineerde
massa in zoutzuur op, dampende dezelve voorts
uit ; waardoor zich, gedurende de uitdamping,
de kei- of kiezelaarde, welke zich in de petalit
bevindt, afzondert, welke men ook telkens wegneemt.
— Hierna voegt men er zwavelzuur en
koolzure ammoniak bij : het eerstgenoemde verbindt
zich tweeledig; een gedeelte verbindt zich
met de zwaaraarde tot zwavelzure zwaaraarde
, terwijl zich het andere gedeelte met het lithion
tot zwavelzure lithion verbindt, welk
laatstgenoemde in den opgelosten staat voorhanden
blijft: het laatstgenoemde, of de koolzure ammoniak
verbindt zich met de klei- of aluin- en
kalkaarde, welke, even als de zwaaraarde, in verbinding
met het zwavelzuur ter nedergeploft wordt.
Vervolgens wordt nu deze vloeistof, na vooraf
doorgezegen te zijn, tot droogwordens uitgedampt
, en vervolgens gegloeid (*), en men
behoudt de erlangde zwavelzure lithion over.
Wordt deze zwavelzure lithion met zuivere zwaaraarde
in aanraking gebragt, alsdan verbindt zich
de zwaaraarde met het zwavelzuur, en men behoudt
het lithion afzonderlijk over.
§ 247.
(*) Deze gloeijing geschiedt, om haar van het nog
aanhangend zoutzuur, koolzuur en ammoniak te berooyen.