dpo_10434.pdf

ARTSENDMENGK. SCHEIKUNDE. t4 T
kwik met terpentijnölie-vet, olie, enz. gewreven
wordt daardoor m één graauwachtig-blaauw poeder
veranderd.
r
(5) Het lood.
§ 328. Het lood (plumbum, Saturnus) beziÊ
eene blauwachtige-witte kleur; aan de dampkringslucht
blootgesteld zijnde, verliest het zijnen danshij
eene geringe hitte smelt het lood, en een'tijd
lang aan die hitte blootgesteld wordende, oxydeert
het; aan eene nog heviger hitte blootgesteld,
vervliegt het m damp; hetzelve is zeer rekbaar'
doch zeer zacht en bezit weinig veerkraeht;
van daar ook weinig klank. Het lood is ruim
li maal zwaarder dan zuiver water ; het laat zich
door alle zuren oplossen, zelfs door de zwakste
plantenzuren, waarmede het zouten vormt van
een eemgzins zoetachtigen smaak.
(6) Het tin.
§ 229. Het tin (stannura, Jupiter) bezit een
blinkende witte, eenigzins blaauwachtige kleur ; en
is niet zeer hard; het veroorzaakt, onder het buigen
of tusschen de tanden gedrukt, een knarsend
geluid, het laat zich zeer dun uitsmeden ,
en tot dunne draden uitrekken ; het weegt ruim
7 maal zwaarder dan zuiver water; het smelt voor
dat het gloeit; wordt deze hitte een tijd lanaangehouden
, dan oxydeert het geheel, en gaat in
een wit poeder over, tinasch (cinis stanni) genoemd;
door herhaalde smelting en schudding
met dampkringslucht in beslotene vaten, (wier inwendige
oppervlakten met krijt bqstreken zijn), gaat
hetzelve ook eindelijk in een tinverzuursel (oxydum
stanni) over. Het tin wordt in vele zuren
opgelost, vormende tinachtige metaalzouten , welke
geheel buiten gebruik zijn.
K 2
( 7)